1. De Orde der Verdraagzamen

1. Beginselverklaring

2. Wat de Orde gelooft

3. Wat de Orde meent te weten

4. Zo weet de Orde en spreekt nadrukkelijk uit

1. De doelstellingen van de Orde (inleiding op de beginselverklaring)
2. De Mythras-dienst
3. Vragenrubriek
4. Het schone woord (gedichten: zachtmoedigheid trouw oerkracht)

1. De orde aan Gene Zijde
2. Beantwoording vragen

© Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen DE ORDE DER VERDRAAGZAMEN IN DE GEEST EN DE STOF (ONTSTAAN, SAMENSTELLNG, LIDMAATSCAP EN DOELSTELLINGEN) 20 oktober 1970. De "Orde der Verdraagzamen" moet u zich voorstellen als iets dat niet door de naam bepaald wordt. Het is oorspronkelijk een reeks van geesten die zijn gaan samenwerken om, in de mensheid geestelijke mogelijkheden te scheppen. Omdat zijzelf op aarde geleefd hadden, wisten zij ongeveer in welke richting dat er gezocht moest worden. De groep was dus eigenlijk al lang actief vóór dat er ooit sprake was van een "Orde der Verdraagzamen", want die bestaat nog niet zo lang. De "Order der Verdraagzamen" is een naam die wij gekozen hebben toen wij in 1890, via mediums zijn begonnen te werken in het Nederlandse taalgebied. Wij hebben soortgelijke namen gekozen voor verschillende andere landen waar wij ook, rond dezelfde tijd ongeveer, deze activiteiten zijn begonnen. Voor die tijd hebben wij dus gewerkt door beïnvloeding, inspiratie en al wat er verder bij hoort. De opbouw van de Orde is een beetje eigenaardig misschien vanuit menselijk standpunt. U vindt bij ons zeer hoge geesten en u vindt er ook die eigenlijk pas over (gegaan) zijn. Er zijn er bij die zeer materieel geïnteresseerd zijn en er zijn er bij die zich alleen nog maar met geestelijke waarden en werelden bezighouden. Wij werken niet samen volgens een bestuursschema. Onze samenwerking wordt bepaald door datgene wat iemand weet, wij komen overeen dat een bepaalde richting van werken op een gegeven moment aanbevelenswaard is, dat ligt in de overeenstemming met het doel dat wij ons stellen. Dan kiezen wij gewoon diegenen die het beste daarvoor geschikt zijn en die hebben dan de leiding. Degenen die meewerken, doen dit dan op basis van vrijwilligheid. Er zal nooit iemand zijn in de Orde die je zegt dat je dit en dat moet doen, maar men zal u wel vragen of u het wilt doen. Wanneer het kan dan geef je aan een dergelijke oproep gehoor. Dat is dus eigenlijk een structuur die een beetje vreemd aandoet en die misschien nog vreemder is geworden sinds de "Orde der Verdraagzamen" zeer intens is gaan meewerken met bepaalde doeleinden van de "Witte Broederschap" en eigenlijk een soort onderdeel ervan geworden is. Nu krijgen wij onze verzoeken als "Orden der Verdraagzamen" dus rechtstreeks uit de "Witte Broederschap". Hoe die worden uitgevoerd, wie daarbij de leiding heeft, maken wij onder elkaar uit. Wanneer de "Witte Broederschap" behoefte heeft aan medewerkers, rekruteert zij dus ook onder de "Orde der Verdraagzamen". De doelstellingen zijn wat moeilijk te formuleren. Wij hebben ze wel geformuleerd voor de mensen op de wereld, maar dat is eigenlijk niet veelzeggend genoeg. Kijk eens, wij hebben bv. dit idee: Wij geloven dat er een God is; wij menen het bewijs daarvan gevonden te hebben, maar wij hebben nergens een bewijs gevonden dat die God op de ene manier beter geopenbaard en beter gediend wordt dan op de andere. Wij geloven dat ieder op zijn eigen wijze moet streven in geloof en denken, naar wat voor hem goed is. Of hij dat nu doet Atheïstisch of Christelijk, of dat hij uit de Moslimwereld denkt en zich houdt aan de Koran, of hij zich baseert op Zen of op de oude Hindoeleer, het maakt geen verschil uit. Wij hebben een gemeenschappelijk doel en dat is: Als mens te leren het mens-zijn waar te maken, ook geestelijk. Dit doel werd eigenlijk de aanleiding tot onze naam, Orde der Verdraagzamen. Het geeft ons de mogelijkheid om samen te komen, samen te werken, ongeacht de verschillen in geloof, religie, ras of wat dan ook. Wij geloven dat ieder mens en iedere geest, het recht heeft om gehoord te worden. Wij menen aan de andere kant ook dat eenieder benaderd moet worden op zijn eigen vlak. Het heeft weinig zin dus om op aarde boodschappen door te geven van zuiver geestelijke aard, tenzij die kunnen worden uitgedrukt in termen die voor de mens in de stof begrijpelijk zijn, anders wordt het maar Abracadabra en dan komen er tolken en die vertellen precies wat ze zelf willen. Wij geloven verder dat een mens, waar het even kan, zijn medemens moet helpen. Dat is gewoon naastenliefde. En daaraan mag je geen enkele verplichting voor de ander aan verbinden. Ik leef met de anderen samen en daarom help ik die anderen. Wanneer anderen mij helpen is het mijn 1 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen volste recht om die hulp te aanvaarden, maar ik heb dus geen recht om te zeggen: Ik help u en daar wil ik wat voor terughebben. Wij geloven dat er een samenwerking nodig is en onze hele beginselenreeks drukt die behoefte aan samenwerking, aan begrip, uit. Wanneer je elkaar niet kent, niet naar elkaar wilt luisteren, kun je geen respect voor elkaar hebben, niet begrijpen wat de ander is, wat de ander doet. Deze dingen dus te bewerkstelligen is één van de doeleinden die wij nastreven en mede dus wel één van de dingen die aanleiding is geweest tot dit werk, lezingen via verschillende mediums. Daarnaast hebben wij ook nog een hele hoop andere taken op ons genomen, dat begrijpt u wel. Zo houden wij ons bezig met inspiratie, met soms direct ingrijpen op de wereld, meestal op verzoek van de Witte Broederschap of in samenwerking daarmee. Wij proberen zieken te genezen waar dit dienstig en mogelijk is voor die mensen. Wij proberen de mensen duidelijk te maken dat het leven niet alleen maar somberheid is, maar dat het grotendeels een kwestie is van persoonlijke instelling en dat u, hoe meer u zich terugtrekt van de wereld, en hoe minder u voor een ander overhebt, ook verder weg komt te staan van de werkelijkheid en daarmee van alle geestelijke mogelijkheden en geestelijke werkelijkheid. Dit om te beginnen dan. Nu moeten wij werken met groepen. Die groepen worden in de Geest gevormd en wanneer een dergelijke groep eenmaal gevormd is, op vrijwillige basis, dan zal men zich verplichten om, tot de taak voltooid is, bij elkaar te blijven. De oorzaak daarvan is: Om een taak te kunnen volvoeren moet je kracht geven, kun je krachten ook ontvangen van elders, daardoor ontstaat een geheel dat eigenlijk veel te zwaar geladen is met mogelijkheden en spanningen voor een eenling. Dat kan alleen die groep hanteren. Trekt de eenling zich terug, dan kan iets dergelijks die eenling een hele hoop moeilijkheden bezorgen en voor de Geest betekent dat meestal een werkelijkheidsvervreemding. Je bent je dus niet helemaal meer bewust van de reële mogelijkheden die je hebt in je eigen wereld. Op aarde werken wij ook met groepen. Sommigen daarvan ook op deze basis opgebouwd. Wanneer een dergelijke groep eenmaal verbonden is, dan neemt men vrijwillig bepaalde verplichtingen op zich. Het doel daarvan wordt op aarde niet altijd volledig uiteengezet, dat is vaak niet mogelijk. Maar ook een dergelijke groep bouwt een zeker krachtveld op en degenen die daaruit zondermeer verdwijnen die kunnen daar een schok van oplopen, al proberen wij daar natuurlijk de schade zoveel mogelijk te beperken, iets wat wij in onze eigen wereld niet doen. Dan hebben wij een principe dat misschien ook vreemd klinkt. Wanneer eenmaal een leider aanvaard is, in de Geest bv. en een groep wil een reeks redevoeringen gaan houden, dan deelt deze persoon de sprekers in, of je het daar mee eens bent of niet. Zolang je functioneert als deel van de groep, aanvaardt u dat, dat is ook verdraagzaamheid. Pas wanneer de zaak afgelopen is, en niet voordien, kun je zeggen: Ik heb dit of dat gedacht en dan staat het hele geval weer ten debat. Maar krijg je gelijk dan ben je, door het feit dat je initiatief hebt genomen, ook verplicht te zorgen voor een leider, of zelf leiding te geven. De historie van onze orde is eigenlijk erg lang, wij hebben schrijvers geïnspireerd, wij zijn bezig geweest met priesters, er is zelfs een tijd geweest dat sommige van onze broeders probeerden, via bepaalde mediums, zoals de Pythia bv. bepaalde waarschuwingen te geven. Het lukt niet altijd maar je probeert het. Wij hebben daarnaast altijd geprobeerd om een zekere gedachtekracht uit te stralen, ook erg belangrijk, en wij hebben geprobeerd om de geestelijke waarden naar de mens toe te brengen, maar ongetwijfeld ook de menselijke waarden voor de Geest aanvaardbaar te maken. De Orde probeert in veel gevallen een soort bemiddelaarsrol te spelen. Wij nemen waar op aarde, wij interpreteren de feiten die wij daar zien, wij geven die feiten (en dat zijn heel vaak ook stemmingsfeiten en niet alleen ontwikkelingen en gebeurtenissen) door aan anderen zodat, wanneer zij op aarde werkzaam willen zijn, zij weten in wat voor een wereld zij terechtkomen. U begrijpt het is voor een geest die zich, via medium of een andere manier, op aarde gaat uiten vaak heel erg moeilijk om ineens de juiste gegevens te hebben, de juiste toon. Wanneer ik hier zou komen en gaan spreken in het zestiende eeuws Nederlands, dan zou je dat niet verstaan. Dan zou het grootste gedeelte onvertaalbaar zijn. Dus moeten wij zorgen dat wij een taalgebruik hebben dat enigszins het huidige benadert. Wanneer iemand dat nu niet kan, kan hij van ons hulp krijgen om dat te doen. Wanneer iemand wil weten wat de toestand op aarde is, dan geven wij dat eveneens door. Daarnaast werken wij natuurlijk ook nog in allerhande sferen, vooral ook heel veel aan de grenzen van schaduwland, om mensen die overgegaan zijn te helpen zich open te stellen 2 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen voor wat men dan het Licht noemt. Dus eigenlijk om een wereld waarin je niet liegen kunt te aanvaarden, daar komt het wel op neer. Een duistere wereld die ontstaat bij ons omdat je meestal ook tegen jezelf liegt en de waarheid omtrent jezelf ook niet wilt toegeven. Maar er zijn een hele hoop mensen die, met een beetje hulp, toch wel kunnen aanvaarden wat ze zijn geweest, wat hun werkelijke beweegredenen waren. Om dit te doen zijn er dus helpers nodig en die helpers die verzorgt de O.D.V. dus ook. Er zijn er ook nog anderen die het doen, maar wij ook! De structuur der Orde is nogal moeilijk, maar laat ik het zo zeggen: Er zijn in de leiding van de Orde grote entiteiten, die hebben dus een enorm groot geestelijk bewustzijn en daardoor worden ze door iedereen eigenlijk als meerdere erkend. Zij hebben geen leiding omdat zij voorzitter zijn, maar omdat zij zoveel meer zijn dan anderen. Het kost ook wel eens moeite om dat te accepteren, maar daarvoor is het dus een broederschap. "Broederschap" zegt eigenlijk nog het meest over onze Orde. Je moet eenvoudig de meerwaardigheid van anderen kunnen accepteren. Deze entiteiten verkeren in de hoogste cirkels, hoogste kringen dus, zij werken op hetzelfde niveau als de Hoge Raad bv. van de Witte Broederschap, zij zijn er ook deel van soms. Deze entiteiten hebben natuurlijk toegang tot een wereld met allerhande verlichte geesten, waar de meeste geesten van de Orde nog niet van kunnen dromen. Maar zij kunnen weer die boodschappen, en kracht soms, aan ons doorgeven. Zij maken het mogelijk dat wij meer leren. Dan hebben wij natuurlijk een aantal entiteiten welke een langere tijd los zijn uit de stof en die houden zich bezig met wat wij zouden kunnen noemen filosofische problemen, beschouwing over het Al, beschouwing over jezelf. Op dat terrein worden zij ook door ieder van ons als meerdere erkend. Daaronder vindt u dan een reeks entiteiten die meestal in een wereld zonder vormdwang leven, maar die dan toch nog zoveel weten van de wereld en zoveel kennen van de mensen en menselijke gevoelens ook vaak, dat je daardoor eigenlijk in staat bent om de wereld te bereiken. En nu ziet u een typisch verschijnsel. Wanneer die hele hoge geesten via een medium iets op aarde willen zeggen, dan komen ze bij diegenen die het dichtst bij de aarde staan en vertrouwen zich aan de leiding van die entiteiten toe. Die zorgen dan dat het contact doorkomt. Wie de baas is? Is er eigenlijk een baas? Neen, er is (wel) iemand die wij als leider accepteren, of iemand die tijdelijk aangewezen is als leider. Het betekent niet dat die meer of minder is dan een ander, het betekent alleen dat hij een taak heeft en als die taak moet uitgevoerd worden, nou ja, dan moeten wij daar allemaal aan meewerken. Wat op aarde de repliek daarvan is, dat ziet er uit de aard der zaak wat anders uit. Kijk eens op aarde kan een vereniging niet draaien alleen op geestelijke principes, er is geld nodig, er zijn mensen nodig, er moet werk gedaan worden. Dat kun je niet zonder dat er middelen zijn. Maar om middelen bij elkaar te krijgen moet je weer mensen hebben die deze middelen beheren. Om te zorgen dat die activiteiten goed verlopen, heb je iemand nodig die zorgt dat de mensen doen wat nodig is en dat er niet drie of vier mensen aan één taak beginnen en de rest laten liggen. Dus er bestaat op aarde in onze structuur een "bestuur". Het bestuur is geen wassenneus, het krijgt de kans om met de Geest in contact te treden, wordt door ons heel vaak geïnspireerd en op deze manier proberen wij die leiding steun te geven waar het mogelijk is, alleen kunnen wij in onze sfeer moeilijk zeggen, wij gaan geld bij elkaar halen. Dat moeten wij overlaten aan de mensen. Zo ontstaan stoffelijke organisaties die meestal omvatten: Een bestuur of hoofdbestuur, dat omvat dan tenminste weer: Een voorzitter, een secretaris, een penningmeester en meestal nog een klusjesman (die allerlei karweitjes opknapt). Nu heeft zo een hoofdbestuur natuurlijk weer een aantal groepen welke er eigenlijk bijhoren. Die groepen krijgen dan ook weer een eigen bestuurder(ster), die is een beetje voorzitter en soms penningmeester tegelijk. Dan heb je de leden. De Orde zou eigenlijk liever zonder leden werken, dat klinkt misschien gek maar 't is waar. Lidmaatschap dat schept ergens bindingen en verplichtingen die niet helemaal vrijwillig meer zijn. Wij zouden het liever helemaal vrijwillig houden, maar dat kan nu eenmaal niet. Dus wordt het lidmaatschap een aanvaarden van meestal enkele financiële verplichtingen, maar daardoor ook van een zekere gedragsverplichting. Er wordt dus niets over gezegd wanneer een lid van de Orde zich een keer met "Wein, Weib und Gesang" vermaakt, dat interesseert ons niet, maar wanneer zo iemand bewust anderen leed toevoegt, dan wordt hij gewaarschuwd. Helpt dit niet, dan wordt hij er uitgezet, dan kan hij er dus niet meer bijhoren. Wij proberen zoveel mogelijk toehoorders te bereiken en dat doen wij weer volgens een selectief proces. Die leden, dat zijn diegenen die ons helpen en steunen en die wij proberen, zo goed en zo kwaad als het gaat, iets extra daarvoor terug te geven. Dat is meestal meer een persoonlijke steun of wat extra levenskracht, dan een grote meevaller in materiële zin, dat begrijpt u wel. En 3 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen die anderen die wij proberen te bereiken die selecteren wij door te werken op een niveau, dus op een peil bezig te zijn, waarbij wij mensen krijgen die over het algemeen in staat zijn een argument op te nemen en het te gebruiken. Voor ons is het werk in een kring als deze dus niet eenvoudig het houden van een lezing, het is gelijktijdig een poging om denkbeelden in de mensen te wekken die zij op hun eigen manier moeten uitwerken en er zelf conclusies uit trekken, maar die daardoor, door hen weer in het leven als het ware overgedragen worden aan anderen. Dan komen er ogenblikken dat je een sterkere organisatie nodig hebt, dan probeer je om kerngroepen, meditatiegroepen en dergelijke te vormen. Die groepen zijn mensen die zich vaak tot meer hebben verplicht. Die verplichtingen worden in de loop der tijd via vele selectieprocessen voorgelegd. Zo'n kring wordt ook steeds weer beproefd, dat je kijkt, wie blijft er eigenlijk over? Met wie kan ik eigenlijk wat beginnen? En die moet je zien als een soort noodmaatregel. Zij zijn in de eerste plaats een centrum van waaruit wij geestelijk zekere invloeden over de wereld kunnen sturen, daarnaast zijn zij voor ons ook een soort reddingsboei. Wanneer er namelijk een noodsituatie op de wereld bestaat, dan zal, door de geestelijke instelling en de mogelijkheid die men meestal heeft om bepaalde geestelijke contacten op te nemen, een dergelijke kring stabiliserend kunnen werken op de mensen rond deze groepering. Je zou dus een zekere rust kunnen scheppen daar waar verwarring heerst. En dat zou wel eens heel erg nodig kunnen zijn in de komende tijd. De voorbereiding van een dergelijke groep vergt over het algemeen een jaar of zeven, acht, soms meer soms minder. Deze groepen daar moet je natuurlijk ook iets proberen tegenover te stellen en dat doen wij door deze mensen een kracht te geven die zijzelf moeten gebruiken. Zij moeten zelf voelen wat hun kracht is, zij moeten zelf voelen wanneer zij die moeten gebruiken. Willen zij gaan genezen, best, wij zullen proberen ze te helpen. Willen zij proberen om meer dingen te zien, te begrijpen, wij zullen ze trachten te helpen. Wij geven ze dus energie, maar zij moeten zelf bepalen wat zij ermee gaan doen en zij moeten er zelf voortdurend mee bezig zijn willen wij hen goed kunnen helpen, dat begrijpt u ook. Je kunt niet in één les iemand helderziende maken! Je kunt niet in één les iemand leren hoe hij alle kwalen moet herkennen en genezen vanuit geestelijk standpunt, maar je kunt er iets mee doen. Dan hebben wij op aarde daarnaast een verbreidingsmethode die tot nog toe maar in vier landen gebruikt wordt, dat is de verbreidingsmethode van publicaties. Wij proberen in een veelheid van geschriften over allerhande onderwerpen zoveel mogelijk mensen te bereiken en in elk onderwerp proberen wij iets van onze eigen denkwijze, van onze eigen filosofie door te laten klinken. Op die manier menen wij het inzicht van de mensen te kunnen verruimen. Het uiteindelijk doel daarvan is "geestelijke bewustwording". Ook wanneer je praat over zuiver materiële dingen, het einddoel is een geestelijke bewustwording, het eenvoudiger maken van de overgang voor de mens, het scheppen heel vaak ook van relaties met de geest, waardoor zo iemand na korte tijd eigenlijk al als geest ingeschakeld kan zijn, actief kan zijn. Dat lukt over het algemeen wel. Ik wil niet zeggen dat wij overweldigende successen boeken, want wij zouden veel meer willen, ik kan aan de andere kant niet zeggen dat wij erg teleurgesteld zijn. Wij weten namelijk wat het gemiddelde is dat je kunt bereiken en daar zijn wij over heen. Wat moet ik u verder nog over de Orde vertellen? Wat wij belangrijk achten? Bv. Dat je je houdt aan een aangegane verplichting, vinden wij heel erg belangrijk, niet omdat die verplichting belangrijk is, maar omdat iemand die zich houdt aan zijn verplichtingen tegenover zijn medemensen in de eerste plaats hun respect zal verdienen en in de tweede plaats daardoor ook geestelijk een vastere instelling krijgt. Het is gemakkelijk genoeg om je ergens vanaf te maken en dat is ook wel te verdragen, maar wanneer je dat regelmatig doet, dan ontwijk je eigenlijk zogenaamd de moeilijkheden, terwijl je in feite jezelf voortdurend confronteert met je eigen onvermogen. Dat neem je als mens onbewust op, je hebt zo het gevoel: Ik moet proberen er met handigheidjes te komen en niet met wat ik ben. Als je dan overgaat dan sta je zonder iets en daar proberen wij ook op onze manier iets aan te doen en je te zeggen: Mensen, houdt u a.u.b. aan uw verplichtingen. Dan zeggen wij: Hang niet te veel aan je bezittingen. Natuurlijk een mooi woord, dat is aardig voor een ander maar niet voor mij, ik heb het veel te hard nodig! Ook begrijpelijk hoor, maar u moet ook dit onthouden: Hoe meer u aan bezit gehecht bent, hoe sterker u aardgebonden bent, punt één. Punt twee: Hoe meer u door dat bezit wordt beïnvloed, kiest u niet meer volgens uw eigen wezen maar u kiest volgens de mogelijkheden van uw bezittingen. Dat is niet de bedoeling. 4 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen U mag van ons alles hebben, u mag van ons miljonair zijn, dat interesseert ons niet, maar van het ogenblik dat voor u geld of goederen, of zelfs menselijke relaties het belangrijkste gaan worden in het leven, vinden wij dat een bedenkelijk iets. Daarom prediken wij dus: Mensen probeer a.u.b. met elkaar te delen, probeer de dingen samen te doen, laat je niet beheersen door het denkbeeld, dit moet ik vasthouden of dat is mijn zekerheid, want je hebt in feite geen zekerheid. Verder proberen wij de mensen duidelijk te maken dat iedereen, van zijn kant, gelijk kan hebben. Wij hoeven het er niet met eens te zijn. Wij hoeven de resultaten van die overtuiging niet te accepteren, en niet toe te laten dat een ander al het goede dat je op de wereld ziet stuk maakt. Maar je moet nooit die ander daarvoor haten, je moet proberen te begrijpen waarom hij het doet en dan kun je vaak die ander helpen, terwijl je gelijktijdig de gevolgen van zijn daden bestrijdt. Dus: Strijden tegen toestanden, nooit tegen personen! Verder geloven wij dat het erg belangrijk is dat er voortdurend beweging, voortdurend ontwikkeling is. Op het ogenblik dat iets tot stilstand komt roest het vast. Mensen zijn, krachtens hun wezen, beweeglijk. Je zou het niet altijd zeggen, maar geestelijk en zelfs materieel heb je dus de behoefte aan steeds nieuwe kontakten, nieuwe mogelijkheden. Je blijft niet steeds hetzelfde herhalen. Ga je nu een dergelijke mens zetten in een wereldje waarin sommige waarden zo vast worden, dat ze onveranderlijk zijn, dan ga je daardoor die mens onder spanning zetten. Je maakt het die mens onmogelijk om zich te ontwikkelen, of je brengt hem in conflict met de wereld, met de anderen. Daarom proberen wij dus een zo groot mogelijke rekbaarheid van denken naar voren te brengen. Zeden en moraal natuurlijk heb je, maar die heb je voor jezelf. Je hebt zelf een bepaalde moraliteit en daar heb je je aan vast te houden, want dat is volgens jou juist en goed. Maar het betekent niet dat een ander precies dezelfde heeft. Daarom zeggen wij: Veroordeel nimmer een ander op grond van zedelijke gedragingen of misdragingen, tenzij hij de directe vrijheid van een andere, of het directe welzijn van een ander aantast op een onjuiste wijze. U ziet onze hele verdraagzaamheid is gebaseerd op het erkennen van het feit: Ook de ander heeft recht op zijn inzicht, op zijn standpunt. Dan zeggen wij daarnaast: De wereld moet in beweging blijven, alles wat te lang in één vorm blijft bestaan dat is niet meer dienstig, dat staat in de weg bij het menselijk denken, bij het menselijk handelen, bij de menselijke ontwikkeling. Dat proberen wij dan ook te bevorderen. Sommige mensen vinden ons nog wel eens erg progressief, dat kan ik wel begrijpen, omdat wij dus proberen om al die vasthoudendheid aan oude beginselen en dingen, ongedaan te maken, niet voor de mensen zelf, dat moeten ze zelf weten, maar in hun beschouwing tegenover de wereld. Je kunt niet zeggen, dit is de waarheid zoals ik haar zie, dus geldt zij voor iedereen en heeft iedereen daaraan te beantwoorden. Op deze manier werken en bezig zijn, dat voert dus tot een zekere bevrijding van de menselijke geest en misschien daarnaast nog wel tot een zekere bevrijding in meer stoffelijke zin. Dat wij daarbij dan wel eens dingen zeggen die de mensen niet mooi vinden, ach daar kunnen wij ook niets aan doen. Wanneer ik zeg: Een arbeider is in feite een slaaf, dan heb ik volkomen gelijk. Want door zijn behoeften is hij tot arbeid gedwongen. Zolang hij niet in staat is om zijn behoeften te wijzigen, zal hij tot arbeid gedwongen zijn die hem niet ligt en niet past, terwijl hij het met een minimum aan behoeften in staat is een veel ruimere keuze te maken. Hij kan zeggen: ik ga eerst de dingen doen die ikzelf belangrijk vind en ik ga kijken of ik daar iets kan mee bereiken. Zo iemand is meer een eenheid, die is dus geestelijk rijper, die wordt innerlijk sterker en die zal op de duur, voor de medemensen, heel veel gaan betekenen. Vergeet u één ding niet: Al die grote genieën op aarde, die grote dichters, grote schilders en al die anderen, wetenschapsmensen, zijn meestal van die eigengereide figuren die doorgaan op dingen die hen interesseren. Wanneer de Curies zich hadden beziggehouden met wat de maatschappij belangrijk vond, waren ze nooit aan radium toegekomen. Wanneer Einstein voortdurend rekening had gehouden met wat de wereld belangrijk vond, was hij nooit tot zijn relativiteitstheorie gekomen, laat staan tot de andere verdergaande berekeningen en veronderstellingen waar heel weinig wordt over gezegd. U ziet, wij hebben heus wel reden voor ons optreden. Verder hebben wij ergens ook een beetje magische inslag. Over magie praten is altijd erg moeilijk voor de mensen, want dan denken zij meteen aan toverheksen die met een bezem langs de maan vliegen. Hekserij is natuuraanbidding die tot waanzin kan leiden. Magie is het werken met geestelijke wetten, die net zo reëel zijn als materiële wetten. Wij zien niet in waarom een mens niet mag werken met geestelijke krachten en geestelijke wetten, zeker wanneer hij daardoor op 5 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen aarde voor zich betere resultaten kan behalen, meer voor anderen kan betekenen, als hij zo een beter inzicht kan hebben in de toestand waarin hijzelf verkeert, of waarin anderen verkeren. Daarom proberen wij de mensen vaak ook wat magie bij te brengen. Het werken dus met geestelijke krachten, beginnende vaak met een betrekkelijk eenvoudige zelfsuggestie en wat geloof, maar vandaar langzaam maar zeker verdergaan tot een zelferkenning en zelfvertrouwen, waarbij het magisch gebeuren een normale taak gaat worden, iets wat je net zo goed kan vervelen als elke dag schroefjes en boutjes bij elkaar draaien. Pas dan kan zo iemand weer verdergaan. Op deze manier proberen wij eigenlijk de wereld beter te maken, zonder het eigen karakter van die wereld of die mens direct aan te tasten. Wij maken duidelijk wat wij beter vinden, maar wij zeggen niet wat je moet doen. Wij maken duidelijk in welke richting je zou kunnen zoeken, maar wij zeggen niet dat dit de enige oplossing is. Wij verkondigen geen evangelie, wij proberen een inzicht te geven en dat is heel iets anders. Ja, in de historie hebben wij natuurlijk magiërs gekend. Vroeger was wetenschap magie en het begin van uw eigen wetenschappen, uw zuiver materiële wetenschappen, is eigenlijk het resultaat van een vermaterialisering van de magische procedure. Wij bestaan al zo lang dat wij enkele entiteiten hebben die al zes, zevenduizend jaar vóór Christus, voor de laatste maal zijn overgegaan en sindsdien niet meer geïncarneerd zijn. Er zijn er bij ons die incarnaties hebben gehad bv. in de Egyptische tijd, in de Romeinse en de Griekse tijd. Er zijn er ook bij die sindsdien wel, soms meerdere keren, zijn geïncarneerd, anderen die het niet hebben gedaan. Het is duidelijk dat het denken en de wetenschap van die tijd invloed heeft op ons, want als het er op aankomt, dan is de kennis waarover wij beschikken eigenlijk een samenvatting van wat wij zijn. Wanneer ik met u spreek dan doe ik niet alleen een beroep op wat ik zelf weet en zelf ken, maar ik probeer mee te ontvangen wat mijn broeders of collega's, mijn mede-entiteiten binnen de Orde, op dat gebied weten, denken en zeggen. Zo ontstaat dus een samengesteld beeld dat ik u voorleg. Wanneer ik kennis nodig heb, dan kan ik hier een fragment krijgen en daar. Soms heb ik veel contacten, dan kan ik over alle dingen eigenlijk spreken en alle dingen tegelijk samenvatten tot een geheel. Soms heb ik maar een enkel contact en dan ben ik wat beperkter omdat ik dan maar met de kennis van mijzelf en één ander te doen heb. Maar door die samenwerking hebben wij dus een enorm groot reservoir van kennis en kunde en daarnaast hebben wij dan ook veel meer mogelijkheden. Wij kunnen ons veel gemakkelijker aanpassen. Ja, het lijkt ons prettig wanneer een dergelijke samenvoeging van kunde, kennis, mogelijkheden en middelen bij steeds meer mensen het geval zou zijn, dat je als het ware de dingen gezamenlijk niet hebt, maar gezamenlijk gebruikt. Voorbeeld: Wanneer er een advocaat is en een dokter, moeten die niet zeggen: Wij hebben ieder een apart beroep. Zij moeten zeggen: Ik heb een specifieke kennis en jij hebt een specifieke kennis, waar kan de kennis van de advocaat dienstig zijn voor de dokter, om het probleem van zijn patiënt niet alleen medisch maar helemaal op te lossen. En omgekeerd. Wanneer de advocaat met een geval wordt geconfronteerd, dan kan hij zich afvragen: Wat zijn de psychische en misschien lichamelijke problemen die daarbij een rol spelen en zeggen: Dokter wat moeten wij daaraan doen? Stelt u zich dat nu voor, uitgebreid over allemaal, een teamwork, waarbij ieder zichzelf blijft maar waarbij je haast onmiddellijk samen kunt werken als het nodig is. Dat zouden wij op aarde graag zien omdat wij geleerd hebben in de Geest hoe belangrijk het is. Er zijn verder nog belangrijke dingen, kijk eens: Het totaal van alle geesten die door de mensheid heen zijn gegaan en alle mensen die nog op aarde leven en alle geesten die mens zullen worden, is eigenlijk één geheel. Wanneer dat geheel wordt geaccepteerd, dan zijn wij in een toestand, zeggen wij: Nirwana. In een toestand van werkelijke vrede maar ook van werkelijk besef, dan treden wij dus binnen in de tijdloze wereld, die je dan eeuwigheid noemt, de Godswereld, het Godsrijk, geef er maar een naam aan. Om dit te bereiken moet je dus niet alleen voor uzelf streven, maar mede voor anderen, want het is pas dankzij de anderen dat je dit hoogste bereiken kunt. En daarom streven ook de hoogste geesten onder ons wel degelijk actief mee, op hun vlak, met hun middelen. Maar zij zijn ook voortdurend voor de mensheid actief en ook voor al die geesten die in de duistere sfeer nog in zichzelf gevangen zitten. En daarnaast natuurlijk willen wij allemaal stijgen, maar we weten ook dat je, voor je met integraalrekening kunt beginnen eerst moet leren dat één plus één twee is. Wij doen eigenlijk ons werk tot wij rijp genoeg zijn om een hogere functie te gaan vervullen. Dan is er niemand die zegt: Nu ga je over naar een hogere klas. Wij zijn er gewoon rijp voor en dan kunnen wij zeggen tegen 6 © Orde der Verdraagzamen Kring Antwerpen de groep, waartoe wij behoren: Kijk eens, ik pas hier niet meer, maar het hoeft niet, dat weten ze dan ook zelf, maar ik neem dat contact, dat ik heb met jullie, mee naar een nieuwe groep waar ik meer mijzelf kan terugvinden en waarin ik dus ook meer kan doen, zoals ik nu zelf ben. Op deze manier zit er natuurlijk ook een eigen belang bij. Het is niet zo dat wij alleen maar heel onbaatzuchtig (zoals dat heet) werken. Onbaatzuchtig bestaat eigenlijk niet hè, je bent toch altijd wel ergens mee gebonden, al zoek je maar een zekere voldoening of erkenning. Wij werken dus niet helemaal onbaatzuchtig, maar aan de andere kant werken wij zeker niet alleen voor onszelf omdat, volgens ons besef, wij een zodanige verbondenheid hebben met al het levende, - zeker in deze menselijke sfeer en deze menselijke mogelijkheden, deze bewustwordingsgang, - zodat wij zonder deze geen absolute bereikingmogelijkheden hebben. Je kunt eenvoudig niet alleen, je moet altijd (samen) met allen. Je wordt gedragen door allen, maar gelijktijdig moet je helpen om allen te dragen. Nu nog dit tot besluit: Wij hebban wel veel gezegd over die Orde der Verdraagzamen, maar wij zouden eigenlijk wat moeten zeggen over u, want u zit hier als mensen. Wat is belangrijker? Dat je als mens leeft volgens menswaardige normen, dat je mens bent altijd tegenover anderen, of dat je iets bereikt? U zult moeten kiezen. Als je veel wilt bereiken zult u onmenselijk tegenover anderen moeten zijn. Wanneer u mens wilt zijn tegenover anderen, zult u in uw maatschappij heel weinig kunnen bereiken. Ik geloof dat het belangrijker is om mens te zijn en dat lijkt mij belangrijker om gelukkig te zijn dan een grote bankrekening te hebben. Het lijkt mij belangrijker om het gevoel te hebben dat je iets goeds hebt gedaan, dan om veertien dagen met vakantie naar het buitenland te gaan, die dan toch weer tegen kunnen vallen. Wanneer u hier zit dan moet u eigenlijk toch ook wel begrijpen dat, Orde of niet, u voortdurend voor de keuze staat: Wat zal ik zijn? Zal ik in de eerste plaats medemenselijk zijn, zal ik denken aan anderen, of zal ik denken aan mijzelf? Wanneer u zo een keuze maakt, dan is dat op zichzelf nog niet zo erg, wanneer u maar toegeeft welke keuze u gedaan hebt. Maar voorkomt u nu a.u.b. wel dat u anderen misbruikt en uzelf dan aanpraat dat u dat doet vol goede bedoelingen. Ik zou ook nog willen zeggen: Overschat nooit uw eigen arbeid, werk, invloed, uw eigen denken en onderschat nooit dat van een ander. Weet u, het is natuurlijk gemakkelijk voor een kantoorbediende, die iemand met een drilboor staat te bekijken te zeggen: Nou stom werk, die man staat daar maar te staan met dat ding. Maar als hijzelf een hele dag achter een drilboor gestaan heeft dan weet hij dat het heel wat anders is! Je moet begrijpen dat een ander ander (soort) werk kan verrichten dan u, anders denken, anders leven (kan) dan u en dat hij daar net zo moe kan van worden als u, daar net zo wijs kan van worden, dat hij andere kennis kan bezitten dan u maar dat die kennis even volwaardig is. U moet doodgewoon leren een ander te zien als een individu, dat niet kan worden ingedeeld in vergelijking met uzelf, maar alleen kan worden gezien op zijn eigen waarde en zijn eigen betekenis. Als u dat zou kunnen doen dan zou u een grote stap voorwaarts hebben gedaan, in de richting van een maatschappelijk juiste ontwikkeling, in de richting van een menselijk juiste ontwikkeling en van een geestelijk juiste ontwikkeling. Pas diegene die leert anderen werkelijk te waarderen en te zien zonder daar voor zichzelf beperkingen of vooroordelen bij te pas te brengen, die kan met anderen samenwerken, die kan anderen aanvaarden. Die wordt niet alleen verdraagzaam, die wordt niet alleen een goed Christen en dan een werkelijke Christen, en niet een zogenaamde, maar die wordt bovenal een bewuste geest. Hij staat open voor alle dingen, hij kan harmonisch zijn met alle dingen en hij wordt veel meer dan de meeste mensen opgenomen in het verband van stof en geest en dat is heel erg belangrijk. Begin uzelf eens onder de loep te nemen, hoeveel vooroordelen hebt u, hoeveel malen meent u dat u belangrijker bent of dat u meer doet dan een ander? Als u die dingen dan optelt, dan wordt het vanzelf minder, dan schaamt u zich een beetje en dan krijgt u misschien open oog voor wat anderen zijn, wat anderen kunnen betekenen, wat anderen misschien op moeten brengen. De Orde is voor mij een heilig iets, ik zeg niet dat ze het is, maar voor mij wel. Zij zou het best ernstig genomen worden, en als u het niet wilt, vergeet u het maar. Maar neemt u haar ernstig, geef dan ook aandacht aan alles dat ik gezegd heb. Goedenavond vrienden. 7 

© Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem DE ORDE EN HET WERELDGEBEUREN Op wat voor manieren kunnen wij openstaan voor informatie van uw kant? Hoe geeft u dat door? En hoe kunnen wij vormen van contact, herkenning en communicatie met uw kant, bij onszelf ontwikkelen en uitbouwen? 28 november 1989. Eerste deel. Goedenavond. Ja, op het ogenblik is de Orde voor het grootste deel heel druk bezig, want er is op de wereld ontzettend veel te doen. Als u kijkt wat er sedert de tijd dat wij met de Witte Broederschap op een andere werkwijze hebben gehandeld, allemaal gebeurd is op de wereld, dan zult u moeten toegeven: het is niet voor niets geweest. Wanneer u zich richt op de Orde, houdt u dan rekening met het volgende: Hebt u een vraag, herhaal deze drie à vier keer in gedachten zeer duidelijk, zodat u het werkelijk voor u ziet staan. Ga dan rustig wat anders doen. Na die ontspanning zal ineens het antwoord in u opwellen. Controleer dat antwoord eventueel op zijn mogelijkheden. Als u dat meerdere keren hebt gedaan dan zult u ook ontdekken dat dezelfde vorm van beïnvloeding normaal overdag of 's nachts ook op kan treden. In dat geval kunt u langzaam maar zeker onderscheiden wat zo'n impuls is en wat uit uzelf voortkomt. U zult nooit zeker kunnen zeggen dat is die en die geest die het mij heeft gezegd, maar dat is ook niet belangrijk. Het enige belangrijke is dat u innerlijk aanvoelt: dit is mij ingegeven. In alle gevallen geldt verder, controleer het op mogelijkheid en waarschijnlijkheid wanneer het iets ingrijpends is. Al is het schijnbaar onbelangrijk: doe het meteen, houdt u er aan. Op deze manier kunt u leren met deze inspiraties om te gaan. Maar het belangrijkste voor de Orde is op het ogenblik uw uitstraling. Die uitstraling kunt u zelf regelen. Op het ogenblik dat u denkt aan rust, diepe rust, aan vrede, aan geluk wat mij betreft of misschien aan de oplossing van problemen en u doet dit met een innerlijke overtuiging dat er krachten zijn die u helpen, dan wordt u niet alleen zelf geholpen maar dan straalt u ook iets uit waardoor uw energie opgenomen wordt in het grote geheel. En dan is uw probleem niet alleen maar uw eigen probleem, het is een probleem wat in de wereld bestaat en opgelost wordt. Op deze manier kun je ontzettend veel doen en gezamenlijk veel mediteren bij voorbeeld. Mediteer nooit zeer algemeen, zoek het liever in rust, vrede, dat soort dingen. Dus gewoon de gevoelswereld, de rationele wereld in rust, in vrede, in eenheid. Op het ogenblik dat je dat doet draag je bij voor een zeer groot krachtveld dat ook door de Witte Broederschap op een andere manier wordt opgewekt en dan breng je daar een menselijk element in. En dat wil zeggen dat menselijke beïnvloeding daardoor gemakkelijker is geworden, maar om u een recept te geven..... elk mens is anders. Soms weet je innerlijk wat juist is, dat is dan belangrijk, maar je moet niet elke dag zitten kijken: wat zal de Orde voor mij doen of niet doen. U hebt een probleem, leg het voor. Er zal voor worden gezorgd voor zover dit mogelijk is en aanvaardbaar is aan onze zijde, of er iets aan gedaan wordt. Want u behoort tot deze groep en wij kennen u al wat langer, dus u bent eigenlijk afgestemd op ons. En dat houdt in dat wij afgestemd zijn op u. Er is dus een wisselwerking. Maar het is geen tijd om wonderen te doen. U kunt misschien binnenkort over water lopen, maar dan wel omdat er strenge vorst is geweest. Maar u kunt wel veel dingen verdragen, tot stand brengen, die eigenlijk verder gaan dan wat u van uzelf had vermoed. Verder gaan dan uzelf doet, allemaal. En daar krijgt u dan die extra kracht en dat extra inzicht, reserve, kortom de oplossing. Sommige zullen helderziend of helderhorend zijn, ze zullen zien of ze zullen horen. Anderen hebben dromen. Wanneer een droom sterk bij u blijft hangen, schrijf het een keer op. Dan is het een symboolvorm. Wanneer het zich drie keer herhaalt, heeft het direct te maken met wat voor u op dit ogenblik als het ware erg belangrijk 1 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem is. Dus op die manier wordt u ook geholpen. En weer anderen denken dat ze totaal ongevoelig zijn, maar die krijgen ineens een instincthandeling die eigenlijk schijnbaar niets met het geval te maken heeft. Laat ik het eenvoudig zeggen. Er valt een groot stuk metaal van een gebouw af. U kunt het niet zien, normaal zou u doorlopen, maar u krijgt opeens zo'n jeuk en u moet even krabben. Dan valt het net neer en u staat er buiten. Dergelijke impulsen komen dus ook veel voor. De moeilijkheid met de wereld van het paranormale is eigenlijk dat de mensen de dingen expliciet menselijk verwachten. En de wereld van de geest is niet de wereld van de mens. Zeker, we hebben veel gemeen. Onze wereld is anders dan de uwe. De mogelijkheden en krachten liggen anders. U kunt eenvoudig niet stoffelijk oordelen of u een stoffelijke voorstelling maken van geestelijke processen welke plaats vinden. Het enige wat we kunnen doen is u in enkele gevallen gelijkenissen voorschotelen. Een medium, dat is eigenlijk een soort orgel dat we maken van de hersenen door het indrukken van de juiste knoppen op het juiste ogenblik en in de juiste associaties. En uit de juiste associaties vormt zich dan hetgene wat we hadden willen zeggen. Drukken we een keer mis dan vullen we de zin aan en we maken er een herhaling van, zodat we toch terecht komen op wat we bedoelen. Dat zijn dingen die klinken allemaal zo erg logisch, maar u begrijpt wel dat in hersenen geen orgel zit. Er is alleen een samenwerking zeg maar tussen bepaalde centra van de grote hersenen en de hersenschors van de grote hersenstam. Wanneer je in die stam bepaalde contacten kunt leggen, in feite al die centra beïnvloeden, dan kun je daarmee werken. Als je dat allemaal moet gaan uitleggen dan zeggen ze welke zenuwen en hoe dit en hoe dat en dat weten we zelf eigenlijk ook niet. U fietst, weet u hoe u uw evenwicht houdt? Nee, je doet het automatisch. Zo gaat het bij ons ook. Ik geloof daarom ook dat het erg verstandig is, tenzij u vragen hebt, om het onderwerp nu te beëindigen, want er is zo ontzettend weinig over te zeggen. Hebt u vragen? Vraag: Ja, ik heb wel een vraag, maar niet over dit onderwerp. Er is uit een uitvinding hier in Nederland gebleken dat een mens eigenlijk bijna geen hersens nodig heeft. Is dat van uw kant te verklaren? Antwoord: Ja, ik zou haast zeggen, gezien het gedrag van de mensen zo lijkt het me zeer waarschijnlijk. Maar deze hatelijkheid terzijde schuivend, het beeld van de hersenen wat u nodig hebt is datgene wat het automatisme regelt. Een deel van die functie kan zelfs door de streng langs de ruggegraat worden overgenomen, gedupliceerd. Wat je eigenlijk aan hersens nodig hebt om te leven is betrekkelijk weinig. Verder, als we kijken naar de hersenhelften, daar bestaat die bekende kruising, dus dat weet u, nou ja dat blijkt ook te zijn allerlei dingen waarvan je het eigenlijk wel zonder mee kunt. Maar als je bijvoorbeeld de frontale hersenlob wegneemt ontstaat er een wegvallen van wat men noemt het instinctief gedrag, de normen van het fatsoen, noem maar op, ook het gevoelsleven valt dan voor een groot gedeelte weg. Het wordt aanmerkelijk armer. Een groot gedeelte van een hersenhelft wegnemen en er blijft dan nog net een herinneringssprankje over en u kunt dus nog steeds spreken zoals vroeger. Als u vroeger nooit nadacht heeft terwijl u sprak, zal het verschil niemand opvallen. Het is dus zo dat je voor de naar buiten gerichte persona kunt volstaan met ongeveer een vijfde van het hersenweefsel, dat je nu hebt. Wanneer je dan verder kijkt naar de coalitiemogelijkheden die er zijn, de uitwisselingsmogelijkheden tussen de centra en zo, dan blijkt dat je met de helft van de hersenmassa in staat bent om zelfs redelijk creatief te zijn. Maar als je werkelijk een voortdurend leergedrag vertoont, dan neem je een steeds groter gedeelte van je hersenen in gebruik en dan, door het wegvallen van een groot aantal centra die normalerwijze niet geactiveerd zijn en die nu een enorme inhoud en combinatie-inhoud hebben, verandert de persoonlijkheid wel. Dus, je zou kunnen zeggen dat de gemiddelde mens met een gemiddeld menselijk gedrag geen grote veranderingen zou vertonen, behalve in zijn gevoelsleven, wanneer de hersenmassa tot één vijfde zou zijn teruggebracht. Vraag: Geldt dit ook voor de mensen die heel jong grote gedeelten van hun hersenen zouden moeten missen? Ik denk nu bij voorbeeld aan mensen met een waterhoofd, dat behandeld is en dus de herseninhoud behandeld is. 2 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Antwoord: Ja, dat is natuurlijk een andere kwestie, want je hebt een leergedrag en dat leergedrag is een combinatie van gevoelens en ervaringen. En wanneer daar factoren zijn weggevallen dan zal er dus een moeilijker leergedrag of een moeilijker beheersbaarheid optreden en dan zullen we dat zien als een veranderde karakteristiek van de mens. Dan is er dus iets wat beneden de menselijke norm blijft en dat kan afwijkingen van gedrag veroorzaken. Zelfs dan is soms aanpassing mogelijk, maar die aanpassing is veel moeilijker en de reactiemogelijkheid veel kleiner. Vaak óf onbeheerste gevoelens óf gevoelszwakte. Allemaal punten die kunnen optreden. Reactie: Bedankt. Antwoord: Het is nogal veel om over te praten. Vraag: Mijn vraag is: wanneer wordt het weer wat rustiger in de wereld? Antwoord: Vóór de mensen een beetje meer samenwerking gaan tonen, dan moeten we toch wel wachten tot 1993, dan komt de zaak pas goed aan het rollen. Dus als u denkt in de geest, van alles kan en alles blijft zoals het is, dan moet u toch nog wel een honderd jaar wachten, vrees ik. Vraag: Houdt dat in dat het naar elkaar toe groeien van Oost en West een schijnrust is? De wereldpolitiek is al een stuk rustiger dan een paar decennia geleden. Antwoord: Dat is niet volledig juist. Hun problemen zijn voor een groot deel van het politiek naar het economisch vlak verschoven. Maar ze zijn nog net zo groot als vroeger. En de mensen die denken dat ze met een politieke overwinning de economie op poten kunnen zetten, die zullen wel gauw ontdekken dat ze zich vergissen. En die worden dan ook weer woedend. Vraag: Blijft het daar dan bij? Antwoord: Daar blijft het dan wel even bij. Onthoudt één ding. Als je iets goeds op wilt bouwen moet je eerst allerlei wrakke dingen slopen en u zit in feite in een tijd dat het slopen is en nog niet bouwen. Vraag: En krijgen wij niet veel moeilijkheden met allochtonen wat hier naar Nederland komt? Antwoord: Dat zal wel loslopen. We zitten ook hier weer met een grote verandering die zich hierbij nog onbemerkt, - men is door Duitsland, Rusland Polen en Tsjecho-Slowakije overweldigd de laatste tijd - voltrekt. Maar u moet zich wel realiseren dat zelfs de Palestijnen bezig zijn om hun tactiek te veranderen en dat ze bijvoorbeeld die terreurdaden willen voorkomen. Dat ze alles doen om dat af te remmen. Daarnaast, zij het voor de achterban een beetje vermomd, proberen zij contacten te leggen, zelfs met Israël. En wanneer wij kijken wat zich op het ogenblik afspeelt in Ethiopië, Eritrea geloof ik dat men zegt, dan moeten we ons ook weer realiseren dat wat zich daar afspeelt niet alleen maar een ramp is. Het is gewoon het herwinnen van het evenwicht en dat kan pas herwonnen worden wanneer de mensen in opstand gaan komen tegen degenen die verandering willen voorkomen. Datzelfde speelt zich af in Zuid-Afrika. Ook daar zult u dergelijke problemen in toenemende mate zien. Mensen die het willen houden zoals het is en mensen die het willen veranderen. Daarnaast een grote hoeveelheid mensen die denken dat ze het nu bereikt hebben en dan tot de conclusie komen dat alleen het bereiken een naam is, maar dat ze het zelf waar moeten maken. Er zijn dus op het ogenblik ontzettend veel dingen gaande. Wat u ook waarschijnlijk niet weet, nou ja, het kan ook binnenkort wel naar buiten komen, is dat er op het ogenblik een grote paleisrevolutie gaande is in China. En dat die paleisrevolutie indirect de orthodoxie van het Maoïsme aantast. Dat betekent ook niet dat China opeens verandert, het betekent wel dat men probeert zich op een andere manier aan te passen bij feitelijke problemen en niet alleen bij ideologische problemen. En zo kun je de hele wereld overgaan, zelfs in de Verenigde Staten speelt zich zoiets af. En als u in de buurt wilt blijven, nou kijk dan maar even naar Margaret Thatcher. Ik gun het het mens eigenlijk niet dat ze veel moeilijkheden krijgt, maar ik gun het Engeland wel dat ze geen Margeret Thatcher krijgt. Ook dat duurt nog even. Maar al die dingen zijn veranderingen, maar de mensen moeten het zélf doen! Pas wanneer je ontdekt dat je in samenwerking met anderen zélf iets tot stand kunt 3 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem brengen en dat je niet van anderen kunt eisen dat zij het doen, dan kom je verder. En als ze zien dat je met eisen alleen niet verder komt: dan krijg je chaos, krijg je moeilijkheden. En die heb ik u op deze vraag voorspeld. Vraag: Hoe kun je je eigen energie opvoeren, zodat, al ben je moe, je toch nog door kunt geven aan anderen? Als ik nu moe ben dan is de puf op en kan ik op die momenten niet openstaan om nog wat energie door te geven aan anderen. Antwoord: Gezien uw eigenlijke geestelijke instelling, houden we rekening met het feit dat u dus een groot aantal mogelijkheden hebt om energieën af te tappen. U kunt ze gemakkelijk krijgen. Om dat te kunnen doen, moet u zelf ontspannen zijn. Ik zou zeggen gebruikt u de eenvoudigste yoga ademhaling, u weet wel: inademing vasthouden en in dubbel langzaam uitademen. Doe dat een paar keer, ontspan u zo heel rustig, denk nergens aan en dan kunt u weer aan de slag gaan. Maar u zult altijd ontspanningstijd nodig hebben om uzelf op te laden. En dan zult u ontdekken dat u aanmerkelijk meer kunt doen dan anders. Dat u ook veel beter aanvoelt en begrijpt dan normaal. Maar dat isolement heb je even nodig. …. Door elkaar gestelde vragen, niet te verstaan, iets over meridianen….. Antwoord: De meridianen zijn krachtlijnen zoals u weet, deze kennen wel een kruisingsysteem en dat ligt in de tors, niet in de hersenen. Dat impliceert dat we het hier in feite hebben over zenuwreactiebanen en wanneer u kijkt naar het zenuwstelsel, kunt u die kruising wél constateren. Kijkt u naar die krachtmeridianen dan blijkt dat iets dergelijks wél bestaat tussen hart en maag ongeveer, maar dat het verder eigenlijk allemaal lijnen zijn die op het hart aanspelen. Dat kruising daar dus alleen plaats vindt. Vraag: Ik heb gehoord dat Gorbatsjof nog hoogstens vijf jaar aanblijft en dan vermoord wordt. Is dat zo? Antwoord: Nou, vermoord worden dat zit er nog niet in. Gorbatsjof zal waarschijnlijk na anderhalf à twee jaar moeilijkheden krijgen en die moeilijkheden zal hij proberen op te lossen door een groot gedeelte van de aansprakelijkheden en verantwoordelijkheden over te dragen aan een kleine gemeenschap van toch wel progressieve Russen. Toch allemaal wel communisten moet ik erbij zeggen. Maar ja, communisme is in feite het christendom wat Marx gepredikt heeft. Er is een verschil tussen omdat Marx uit is gegaan van de problemen van een industriestaat. En hij heeft geprobeerd daar die samenwerking, solidariteit heet dat dan, maar het is ook een vorm van naastenliefde in feite, zodanig te projecteren dat iedereen aan zijn trekken komt, zonder dat iemand ooit teveel kan krijgen ten koste van een ander. En dat is eigenlijk dank zij Lenin met de Bolsjwiki heel snel veranderd. Omdat die het systeem wilde toepassen in een landbouwstaat, die nog tamelijk onderontwikkeld was ook en dus niet in staat waren om die homogeniteit van de arbeiders op de werkersklasse tot stand te brengen die nodig was. Daardoor hebben ze weer kasten en standen geschapen. En dat is hun ondergang geweest. Als je dus zegt wat is het verschil, dan zou ik zeggen ja, Jezus spreekt vanuit de Vader. Bij hem is God het centrale punt. Waaruit al het andere voortvloeit en dat is ook de kracht omdat die kracht behouden blijft in een ieder die leeft volgens de regels van Jezus. Marx echter is geconfronteerd met een priesterkaste die toch eigenlijk meer op macht uit was dan op wat anders. Niet die eenvoudige priesters, die zijn vaak eerlijk, maar de hogere priesters dat zijn, ik zou haast zeggen diplomatieke oplichters die hun eigen ongeloof of de nieuwe geloofsopenbaring plegen te manifesteren. En daardoor hun eigen macht en winst groter maakten. Dus hij verzette zich tegen God en waar God wegvalt, daar blijft het Godsprincipe bestaan, maar er zit niet meer de emotionele relatie met het universum, met de kosmos. Bij Marx is de enige relatie: de toekomst van onze kinderen. Met andere woorden een fatum morganum wat steeds weg blijft wijken zodat je het nooit helemaal kunt bereiken. Terwijl de hemel een innerlijke toestand is, die je soms tijdens je leven al gedurende enkele ogenblikken kunt beleven. En dat is geloof ik het grote verschil tussen beiden, maar dat ze uitgaan van de verantwoordelijkheid van de mens voor zijn medemens, dat ze uitgaan van de solidariteit of naastenliefde en hoe je andere bijstaat waar je kunt, dat hebben ze gemeen. 4 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Vraag: In welke sfeer is Stalin eigenlijk terecht gekomen? Zit hij nog altijd in de duisternis? Antwoord: Hij zit gevangen in zijn eigen waanzin, dat is het ergste wat je kan overkomen. Dan denk je dat je de grootste bent en dan blijkt dat je de minste bent. Daarom verwerp je al het andere, maar werk je gelijktijdig aan de grootheidswaan. De enige zekerheid is dat je met je bestaan en met je bewustzijn iets goeds hebt gedaan. Dat is een voortdurende wip eigenlijk waar je op zit, zonder dat je ooit tot rust komt en dat is een heel vervelende toestand. Jullie zouden zeggen: als je naar beneden toe rekent, de tweede of de derde sfeer. Ja, dan ziet u, iedereen wil graag een onderwerp. Dan komen de vragen, de vragen regenen. Had er nog iemand een vraag? Vraag: Ja, over die jonge vrouw die door een medische fout bij de bevalling van haar eerste kind in coma is geraakt en die toestand duurt nu al 15 jaar. Ik zou graag willen weten, wat is daarachter en mag je dit leven beëindigen of niet? Antwoord: Ja, dit geval ligt een beetje moeilijk. Er is een fout van de medische praktijk bij terecht gekomen. Dus de basis is een medische fout, gepaard gaande met een grote emotionele schok waardoor we dus een poging krijgen om zich te isoleren. Je komt dan terecht in een droomleven en dat droomleven vervangt voor een groot gedeelte de werkelijkheid, omdat het toch weer delen van de werkelijkheid steeds bij zich betrekt. Wanneer je met een dergelijk geval zit en het duurt zoveel jaren dan is de enige reëele benadering deze: een dergelijk leven hoef je niet kunstmatig in stand te houden. Je mag dus de hulpmiddelen uitschakelen. Wanneer je de voeding terugtrekt, dan zou ik toch proberen om nog een paar keer zeer waarschijnlijk met een elektrische schok van enige intensiteit te proberen om terugkeer naar deze wereld mogelijk te maken. Als ze dat gedaan hebben, dan is er verder niets aan te doen. We moeten in dergelijke gevallen namelijk naar het volgende kijken. Een leven daadwerkelijk beëindigen, kan alleen dan getolereerd worden als er geen verdere levensverwachting aanwezig is, dus alleen lijden, en dan alleen wanneer de patiënt zelf hierom vraagt. Maar passieve euthanasie is iets anders. Als het ware bepaalde organen niet vervangen, etcetera, etcetera, dus niet aansluiten of afsluiten. Het lichaam kan dan zijn natuurlijke dood sterven en voor de geest is dit proces normaal. Zij leeft in een droomwereld en in elementen van de stoffelijke werkelijkheid, waar ook bepaalde delen van de geestelijke werkelijkheid, personen dus die al dood zijn, een rol spelen. En waarin zij zichzelf niet ongelukkig gevoelt. Vraag: Wordt die geest niet door dat lichaam vastgehouden? Antwoord: Dat is inderdaad het geval. Vraag: Heeft dat zin? Antwoord: Voor mij niet, maar ik ben een geest, ik leef niet in de stof. En waardering voor het menselijk leven is een andere dan de uwe. En ik geloof dat je als mens werkelijk moet kijken: wat betékent het voor anderen. Pas wanneer je het geheel kunt overzien kun je zeggen welke richting je uitgaat. Maar een leven beëindigen zonder meer, kan niet. Alleen wanneer de persoon zelf dit wenst. En de zekerheid bestaat dat alleen lijden voor die persoon en voor anderen voorkomen wordt. Reactie: Dan moet je eigenlijk een papiertje op zak hebben dat je in geval van langdurige coma je dit leven beëindigt wenst te zien. Antwoord: Dat lijkt me heel verstandig. En ik geloof dat het dan verstandig is om het niet op een papiertje bij je te dragen, maar het dus ook nog notarieel te laten vastleggen. Zodat het ergens wettig bevestigd is dat dit je nalatenschap of een codicil is, waarmee je dus, in een bepaalde toestand weigert om behandeling te aanvaarden, onder die en die condities. Het is namelijk iets wat wel meer voorkomt. Reactie: Nu wil haar man haar in huis halen. Als zij daar sterft, krijgt hij de schuld natuurlijk. Antwoord: Ik denk dat de wetgeving in Nederland uitgaat van een christelijke rechtvaardigheid, die in feite een onrechtvaardigheid is op grond van geloofsartikelen die niet allen 5 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem delen. Wanneer ieder naar datgene wat hij zegt te geloven of innerlijk gelooft zou handelen, zou de maatschappij heel anders zijn. Maar geloven is bij de meeste mensen een rechtvaardiging van hun pretenties, waardoor ze anderen hun wil kunnen opleggen. Dat is natuurlijk iets onaanvaardbaars. Als u het niet erg vindt, dat ik even een andere kant uit ga een beetje. Wanneer je met al die problemen zit dan is dat voor een groot gedeelte te danken aan de overschatting van het menselijke leven. Het menselijke leven is een fase van het bestaan, niet de totaliteit. Het menselijke leven is niet iets dat bepaalt hoe je in een eeuwigheid eventueel gelukkig of ongelukkig moet voortleven. Het menselijke leven is in feite niet veel meer dan het verpoppingsstadium waarin de rups van eens, nu een vlinder wordt en leert vliegen en in de zon te dansen. En als je op die manier gaat kijken naar het menselijk bestaan en ook naar de menselijke problemen, dan zie je dat het eigenlijk niet zo belangrijk is. Het is voor jou belangrijk, natuurlijk omdat je een bepaalde ik-voorstelling hebt en koestert op het ogenblik, maar je Ik is meer dan dat. Je kunt zeggen dat die wereld geregeld moet zijn. Natuurlijk. Waar mensen zijn moet men onderlinge afspraken maken. Maar die afspraken zijn eigenlijk onbelangrijk. Ze zijn het hulpmiddel waardoor men de samenwerking en het onderling begrip mogelijk maakt, ze zijn niet de uitdrukking van een eeuwigheid of van de wil van het eeuwige. Er zijn meer mensen vermoord in de naam van God dan door het verkeer in de laatste jaren. En als je dan even verder gaat, denk je aan het universeel bestaan. Het is niet de vraag of God buiten ons bestaat. Dat kan niet eens. Het is: wij bestaan in God, of dat wat wij God noemen. Wij bestaan binnen het kader van een bewustzijn, waarin al onze werelden en al onze ontwikkelingen als mogelijkheid zijn uitgedrukt. En wij kiezen die mogelijkheid-paden om te ervaren, te beleven en zó steeds een ander beeld een ander facet van ons Ik te ontwikkelen en te beseffen. En dat is het meest belangrijke, wat je een mens kunt zeggen. Leven en dood, een hiernamaals en stoffelijk leven zijn geen afzonderlijke waarden. Ze zijn gewoon segmenten van één en dezelfde oneindigheid. Segmenten van datgene wat uiteindelijk terugvalt op wat wij God noemen. En dan kun je zelfs zó ver gaan dat je zegt: als God een illusie is, dan is alles een illusie. Als God een werkelijkheid is, dan is datgene wat uit God voortkomt in ons en door ons, werkelijk. Voor God is het alleen maar een deel van zijn Zijn. En stap dan nog één stapje verder. En zeg dan tegen jezelf: datgene wat dus niet beleefd en geuit wordt en verwerkelijkt wordt, is een illusie die je koestert. Maar mijn illusies zullen met mij sterven, maar mijn werkelijkheid en wezen gaan verder, want zij zijn deel van dit geheel. Niet de schermen die ik tijdelijk rond mijzelf opricht om mijzelf als het ware af te zonderen van het geheel waartoe ik toch behoor. En daarmee kun je eigenlijk heel veel van de vraag waar we nu mee bezig zijn, oplossen. Dan kun je gaan begrijpen hoe onbelangrijk het is of deze wereld vergaat. Och, één op de 100 sterren heeft voldoende planeten en één op de 600 sterren op 't ogenblik heeft een levensvatbare planeet. We kunnen dus toch altijd weer incarneren en verder leven. Niet dat ik het u aanraadt, het geestelijke leven is prettiger, maar als u wilt kan dat dus. Dat is dan wel verschrikkelijk vanuit menselijk standpunt, maar vanuit het bestaansstandpunt is het werkelijk niets. Begrijp dat je werkelijkheid in jezelf ligt, de enige onveranderlijke werkelijkheid waarbij je bestaat, die door alle leren anders geformuleerd wordt, maar die toch zichzelf gelijk blijft. En achter al die denkbeelden, al die illusies schuilt dat éne wat onvergankelijk is - deel zijn van het geheel - waarbij wij ons bewust worden van delen, doch maar al te vaak het geheel vergeten. Er zijn geen wetten en regels gegeven, mensen zeggen dat wel, maar er is een bestaansconditie gegeven. En al het mogelijke is daarom ook vanuit het geheel aanvaardbaar, want het bestaat binnen het geheel, maar het heeft alleen zin omdat het in zijn vorm altijd weer vergaat, maar in zijn bewustzijn en essentie blijft het voor u bestaan. De werkelijke krachten van de kosmos zijn deel van ieder mens, maar je wordt je er zo zelden van bewust. Omdat je niet als mens op dit moment kosmisch bestaat. Je bént wel kosmisch, maar je beseft het niet. Daar waar je besef een begrenzing vormt, daar wordt de kracht eveneens begrensd. Omdat het aanvaarden van de kracht een verbreking van die begrenzing zou betekenen die gelijktijdig je ik-beeld in stand houdt. 6 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Ik word toch niet vervelend, hé? Als ik zo al die vragen hoor dan denk ik: ja, u bent altijd bezig, maar de geest moet het ons vertellen of God heeft het ons gezegd. Wat kan ik u vertellen wat niet in u bestaat? Ik kan u een formulering geven voor de dingen die in u leven, maar ik kan u niet veranderen. Alleen uw besef kan u veranderen. Ik kan u een ogenblik iets van mijn kracht lenen, maar de werkelijke kracht die u zelf nodig hebt kunt u zelf uit de kosmos altijd opnemen, tenzij u dit voor uzelf, hoe dan ook, beperkt. Of onmogelijk maakt. Ik denk dat dat voor de meeste mensen onaanvaardbaar zal zijn, want het herleidt alles in feite tot jezelf. En toch leef je in een wereld waarin heel veel dingen niet jezelf zijn. Zelfs is je hele bewustzijn opgebouwd op het contrast tussen Ik en niet-ik. Maar ons contrast-denken is alleen maar het aflezen van factoren binnen een geheel. En niet het maken van een scheiding tussen bepaalde zaken, waarvan het ene goed heet en het andere kwaad, het één werkelijk is en het andere fantasie. Wij zijn allemaal met elkaar verweven. Elke uitvinder die op aarde heeft gewerkt, is een fantast. Hij heeft eerst in zijn gedachten het onmogelijke overwogen voor dat hij ging zoeken naar een mogelijkheid om het toe te passen. En uit de toepassing kwam de ervaring en uit de ervaring kwam hij uiteindelijk uit. Er bestaat geen onomstotelijke wetenschap, er bestaat alleen een tijdelijk weten dat werktuig is om je te kunnen bewijzen in een oceaan van onbepaalde waarde. Er bestaat geen werkelijk recht, laat staan een rechtvaardigheid zoals mensen die menen te mogen omschrijven. Er is het bestaan. Maar onze ervaring van ons bestaan brengt ons ertoe bepaalde regels te geven en gelijktijdig bepaalde rechten te poneren. Beide bestaan niet reëel maar alleen in relatie tot de wereld zoals wij ze zien en beschouwen. Dan komt u misschien zelf tot de conclusie dat uzelf juist door minder krampachtig als het ware te werken en zo veel in u beperkt, veel meer kunt zijn, beseffen, constateren, dan u gemeenlijk doet. En dan zeg ik niet: mediteer en trek u terug van de wereld, maar ik zeg: vind innerlijk rust en aanvaarding van uzelf, wat het bestaan in zich houdt en kijk dan naar buiten en u zult zien wat er allemaal verandert. Ik zeg u niet vraag God om kracht ofschoon u het mag doen. Het is een suggestief proces wat soms helpt. Weest u bewust dat u deel bent van de kracht en laat die kracht van u uitgaan, dan bent u pas bezig uzelf te zijn. "Ken uzelve" is een mooie spreuk, maar wie kent zichzelve? Zelfs degene die denkt zichzelf te kennen, ziet alleen zijn uiterlijke spiegelbeeld en misschien wat symbolen. Want wat ben je anders dan een deel van het geheel, dat binnen dit geheel zijn waarde ontleent aan het geheel en nimmer aan zichzelf zonder meer. Kijk dit is alles wat ik wilde zeggen. Als u daarna nog vragen hebt of opmerkingen, ga uw gang. Nou, dan zal ik hiermee afscheid van u nemen, met dank voor uw aandacht. Ik hoop niet dat ik u zwaar beproeft heb met deze uiteenzetting maar mocht dat het geval zijn, stel uzelf dan ook eens op de proef, misschien helpt het. Ik wens u allen hele prettige dagen en een innerlijke verbondenheid met alle krachten van vrede die er op het ogenblik zijn. En een klein beetje ongevoeligheid voor die schijn van tegenstellingen en storingen, die toch binnenkort weer door de wereld werken. Goedenavond. VRAGENRUBRIEK 28 november1989. Tweede deel. Goedenavond vrienden. Ja, u weet het. U vraagt en we proberen niet er omheen te draaien. Wat had u op uw hart? Lange vraag, waarop het antwoord luidt: zeg dat dadelijk nog maar een keer, als we aan het einde zijn. Dit is nu net zo iets als met Pasen alvast Sinterklaas cadeautjes bestellen. (gelach en opmerkingen). 7 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Vraag: Ik had een vraag over Egypte. Is de wijsheid van de Egyptenaren een wijsheid, die zij zichzelf hebben aangemeten of is dit een wijsheid uit vergane werelden, zoals bij voorbeeld Atlantis? Of een doorgave uit andere werelden? Antwoord: Ja, dat loopt allemaal een beetje samen. Kijk, Atlantis heeft twee uittochten gekend zoals u weet. De tweede uittocht is onder meer terecht gekomen in het eerste Troje. Vraag: Waar was het eerste Troje? Antwoord: Dat was waar het latere Troje ook lag, alleen liggen er vijf lagen tussen. De Atlanten zijn geweest waar het onderste Troje ligt. Vraag: Welke tijd? Antwoord: Dat kun je ongeveer schatten op 6000 à 8000 jaar voor Christus. Zij brachten dus al aan kennis mee onder andere chemie, die ineens eigenlijk opleeft in bepaalde steden vooral in Egypte, voordien in Thebe. Die is eigenlijk van hen gekomen. Daarnaast waren ze al metaalbewerkers en de metaalbewerking zult u zien, komt ongeveer een eeuw later in Egypte op gang. Dus wat dat betreft hebben ze bepaalde dingen meegebracht. Daarnaast hebben ze bouwkundige regels meegebracht en een aantal handelsbegrippen. En je zou kunnen zeggen dus, de Atlanten hebben zeker voor het priesterdom, wat uiteindelijk de wijsheid toch bewaarde in die tijd, enorme vernieuwingen meegebracht. Egypte zélf valt uiteen zoals u weet in twee delen. Het Arabisch centrum of zeg maar het bovenrijk en daarnaast het benedenrijk of hoe je het noemen wil. De Nubiërs in zichzelf hadden ook weer, ten dele door de Atlanten gestimuleerd, voor een deel zelfs nog oude overleveringen, daar waren de Musische overleveringen bij. Die hadden dus al een bepaalde magische kennis en structuur. Die wordt ook later, vooral wanneer die kronen samen komen in Egypte, dus overgenomen. Er is in het begin een tijd dat de priesters van de Nubische goden op bezoek komen in de grote tempels van het benedenrijk. In die tijd wordt onder andere veel over hypnose en dergelijke overgeleverd en bijvoorbeeld de medische kennis die men daar heeft is in het begin zeer simplistisch. Hoofdzakelijk Egyptisch en dat is weer te begrijpen omdat Egypte dus ontstaan is door een aantal krijgers en de verwondingen die daar bij voorkomen die moeten ook een klein beetje genezen worden, vooral als ze voor een aantal mensen zijn. Die hebben daar dus een groot aantal stadsrijkjes gehad die langzaam maar zeker zijn samengesmolten onder de kroon van de farao. Dan krijgen we daar nog de Phoenicische invloeden bij. Zij brengen allerlei invloeden mee onder andere uit oorden van Italië, uit Tibet en ook deze zeevaarders brengen allerlei kennis mee, ook nogal wat Oosterse kennis. Dat is ook weer erg leuk, maar dan zitten we al weer wat dichter bij de tijd, ongeveer 3500 jaar geleden is er namelijk een tamelijk regelmatige verbinding met onder meer India en indirect ook met China. Er worden allerlei producten geïmporteerd, maar daarnaast ook kennis. Een deel van de kennis voor aardewerkvervaardiging kon men voor een deel ook in Griekenland aantreffen en heeft dus een zuiver oosterse oorsprong. Dus als je het allemaal bij elkaar pakt dan zeg je, het is een grote reeks van verschillende invloeden, maar die invloeden zijn praktisch niet buitenaards. Er zijn wel wat invloeden bij maar...... je kunt een laag technisch ontwikkeld geheel hebben, het is een landbouwrijk. Techniek is er eigenlijk maar heel weinig. Wanneer je daar komt met technische kennis, dat kan toch niet verwerkt worden. Het enige wat je zou kunnen zeggen is dat de priesters van Anumbus (Anubis? Red.) wel wat opgestoken hebben van ruimtereizigers. Maar dat is niet veel geweest. Vraag: Horen de piramides daar ook bij? Antwoord: Daar horen de piramides niet bij. De piramides namelijk zijn het resultaat van heel oude overleveringen. In alle oude beschavingen hoort u dat de Goden op de bergtoppen wonen, dat herinnert u zich misschien. Daardoor worden tempels gebouwd die bergvormen hebben. Dat ziet u onder andere in vroeg Babylon en Oer-oeroek. Het zijn geen zuivere piramiden, maar het zijn ofwel getrapte gebouwen, of in feite torens die aan de basis breder zijn en waar omheen wel een weg loopt. Meestal zijn ze vierhoekig. Heel vaak heeft men in die namaakbergen nog een aantal afzonderlijke tempels, gewijd aan verschillende goden zodat hun rangorde ook nog eens geopenbaard wordt. Laten we het zó zeggen: in Babylon was de toptempel van Bell, de derde vanaf beneden was van Aboe, de god van de wijsheid. Helemaal beneden zat ook nog een godin en die had het huiselijk leven onder haar hoede, dat kennelijk niet zo hoog werd geschat als het gewelf van de zonnegod. 8 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Daar is oorspronkelijk die piramidegedachte uit ontstaan. Er is een tijd geweest dat men ook nog inverte piramiden heeft gebouwd, dus naar beneden toe, maar dat men de vorm heeft bijgehouden. Op dat ogenblik was de vierhoekige piramide al in de mode. De driehoekige piramide komen we praktisch niet tegen hier, ofschoon er in de Nippische landen bijvoorbeeld wel enkele zijn geweest die driehoekig werden gebouwd maar die later werden vervangen door stenen ronde gebouwen, die eigenlijk weer afgeleid waren van de manier waarop ze hun kralen en hutten bouwden in die tijd. Die vorige piramiden waren van hout. Vraag: De maten en de verhoudingen van die piramiden berust op toeval? Antwoord: Nee, ze berusten niet op toeval, maar op berekening. Deze berekening was weer die van goddelijke waarde. Vergeet niet dat getallen in de Oudheid altijd heel erg belangrijk zijn geweest. Getallen waren magische dingen en zelfs wanneer u gaat kijken bijvoorbeeld naar het Hebreeuws dan komt u met verbazing tot de ontdekking dat letters soms verwisselbaar zijn met getallen. Niet allemaal maar er zijn een aantal letters die getallen betekenen, wanneer ze in een bepaalde samenhang voorkomen. Het alleroudste dat we weten zijn de berekeningen die we hebben gemaakt ten aanzien van de gang van de sterren. De sterrenwichelarij is namelijk op het ogenblik bijna 10.000 jaar oud en de meer westerse vorm van astronomie en astrologie die is ongeveer 6000 jaar oud. Hierbij werden berekeningen gemaakt en bij die berekeningen ontdekte men dat in het hemelschrift een bepaalde herhalingsfactor zat. U weet misschien wat hemelschrift is, of niet? Wel, het is zo. U hebt een aantal sterren op vaste plaatsen, je hebt planeten die dwalen en daardoor een andere combinatie kunnen vormen, maar je hebt bovendien de helling van de aardas, waardoor dus de rand en het randschrift ook nog trage veranderingen ondergaat. Om nu precies te kunnen berekenen wanneer een stand gunstig was of wanneer de goden zich zouden openbaren, moest je wat weten over de gang van de planeten en je moest ook iets weten over het tempo waarin bepaalde sterren of sterren-combinaties aan de rand, aan de horizon dus, voor zouden komen. Men beschouwde dit als schrift, men had er nieuwe lettertekens voor. Dat is nog in Babylon en in Nineve is dat nog geweest en zelfs Salomon heeft er ook nog mee gewerkt. Maar die was ook niet zo heilig als ze wel eens dachten, die deed ook aan allerlei heidense gebruiken. Zelfs aan een heidense koningin als hij tijd had. Ja, dat mag ik toch zeggen? Hij had voor elke dag van het jaar een vrouw, maar je wilt toch wel eens afwisseling, hé? Dat hemelschrift vergt dus berekeningen en daar zijn de eerste formules door ontstaan. Bij deze formules kom je dus aan een vast herhalingsgetal en dat is het basisgetal. Het basisgetal is vreemd genoeg volledig verwerkt in de basislijn van de piramide. De oriëntatie van de piramide was ook op de hemel gericht en werd dus niet op windrichtingen, zoals men wel eens denkt, georiënteerd maar in feite op het punt waar op bepaalde ogenblikken bepaalde sterren op de zon zouden te zien zijn en zo dus het veld van krachten zo goed mogelijk zou worden ontdekt…. En dan komen we al langzaam maar zeker terecht bij de piramiden die u bij Gizeh kunt zien. Dan hebben we te maken met piramiden die niet alleen graftempels, maar gelijktijdig inwijdingstempels zijn geweest. Omdat je door de structuur van de piramide bijzondere krachtbundeling kunt krijgen, mits ze juist georiënteerd is. En men had het dus zó uitgerekend dat de koning het brandpunt van deze krater moest zijn en het reflexpunt of één van de reflexpunten was wel de koninginnekamer en het derde reflexpunt was de zogenaamde onderwereld, de basis, de chaos. Het denkbeeld was dan dat de koning door deze kracht de chaos ordent en gelijktijdig de koningin stimuleert zodat zij de krachten van vruchtbaarheid over de aarde uitspreidt. Voldoende? Vraag: Houdt dat in dat de meeste piramiden ook maar drie kamers hadden? Antwoord: Het houdt in dat er drie belangrijke kamers aanwezig waren, maar er zijn een aantal piramiden waarin meer ruimtes zijn ondergebracht en er zijn twee piramiden waarvan mij bekend is dat ze zogenaamde geheime kamers hebben als priesterkamers en deze priesterkamers bestaan over het algemeen buiten de normale gangen en zijn alleen door een geheime toegang te bereiken. Ze zijn in drie hoogten getrapt en lopen dan van ongeveer één derde van de piramide naar beneden. Ze hebben dan heel vaak nog een verbindingskanaal 9 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem met de chaos. Dat had te maken met allerlei priesterlijke bezweringen en daar werden ook wel verschillende heilige voorwerpen bewaard. Vraag: Dat zijn dus waarschijnlijk inwijdingsruimten geweest. Antwoord: Deze ruimten waren géén inwijdingsruimten en degene die nog ingewijd moest worden wist niet dat ze bestonden. De inwijding vond plaats in wat men de koningskamer noemt en wanneer hij dan naar buiten kwam, werd zijn hergeboorte mede gesymboliseerd doordat hem het geheim werd getoond van deze bijzondere ingang. Vraag: Kennen ze die nu nog? Antwoord: Nee, die kennis is verloren gegaan. Het is wel zo dat men de laatste tijd met allerlei stralingen en vormen van licht bezig is geweest en dat men daar inderdaad heeft geconstateerd dat er een aantal holle ruimten zijn, maar hoe ze toegankelijk zijn weet men niet. Aangezien dit een kwestie is van tegenlichten die in beweging moeten worden gesteld, denk ik ook niet dat ze het zo makkelijk zullen kunnen vinden, tenzij ze de piramide afbreken. En daar is iedereen tegen vanuit het standpunt van het toerisme. Vraag: Die piramiden in Mexico, loopt dat ongeveer gelijk? Antwoord: Dat is een variant, de bouw van dergelijke piramiden is oud. Wanneer u de priesterlijke beschrijving, zoals door een Egyptenaar gegeven, van de oude stad Atlantis naleest dan zult u vinden dat er een bepaalde tempel was, die eigenlijk aan de top stond. Deze tempel was dus ook zeg maar stoepavormig. Het was dus niet echt een piramide, maar eh, denk aan de Borobudur bijvoorbeeld. Die heeft dus ook al dit terrasvormige naar boven koepel toe. Dit terrasachtig bouwen is in de Andes wel het gebruik geweest. Daar vindt men nog de bouwwerken die daaraan herinneren. Maar in Mexico hebben we te maken gehad met trekkende groepen en krijgen we weer de bergbouw met dit verschil dat daar niet één, maar in enkele gevallen vier trappen naar het offeraltaar voeren, dat de directe relatie met de zonnegod weer beschenen. In deze piramides zijn meerdere geheime vertrekken en meerdere open vertrekken. De lagere priesters hadden de beschikking over een aantal van deze ruimten, totdat de Azteken die hebben overgebouwd. Dan waren er verder een aantal priesterlijke vertrekken, waar iemand enkel mocht binnenkomen wanneer hij de hoogste priesterlijke inwijding had. En overigens dichter bij de top dan de geheime kamers in de piramides van Egypte. Dat die kamers erin zijn is inderdaad van enkele bekend en ik dacht zelfs wanneer je naar het museum van Mexico gaat, we daar een opengewerkt model kunnen zien waarin een aantal van de priesterkamers zijn afgebeeld met een hogere kamer waarvan men echter niet schijnt te weten dat het een hogere priesterkamer was met bijzondere impedimenten die er werden bewaard, etcetera. Vraag: Zijn er nog verdere betrekkingen tussen de wijsheden tussen die Egyptenaren en Inca's? Bijvoorbeeld uit China? Antwoord: Ja, die komen ergens bij elkaar. Heel waarschijnlijk, maar nu moet ik zeggen ik weet het niet 100% zeker, is een deel van de Chinese systematiek van leven en regeren die overigens ook weer is overgenomen van de volken die in de Gobi hebben gewoond vóór het woestijn werd, overgebracht langs de noordelijke landrug naar Amerika, is tot geloof geworden bij bepaalde inheemse stammen daar. Bijvoorbeeld bij de Navau (? Red.) stam onder meer, die ook nog aan die stijl herinnert. Als je dan nog verder naar het zuiden gaat dan ontdekken we daar ineens dat er waarschijnlijk van twee kanten contacten zijn geweest, kennelijk uit Atlantis en later zelfs uit Europa en Noord-Afrika en aan de andere kant waarschijnlijk nog Mongoolse contacten. Die kun je terug vinden in de overleveringen en ik denk dus dat hier twee cultuurvormen op elkaar getrokken zijn. Vermoedelijk is het systeem het priesterlijk systeem geweest dat door de Inca's, die overigens geen stam waren maar in feite edelen die een aantal stammen onder zich hadden, als systeem overgebracht werd naar Mexico. Tot ze door een landverhuizing uit Midden-Amerika werden weggedrongen. En dat systeem is dus datgene wat men voor de hele staat heeft gebruikt. Gelijktijdig zien we dat overleveringen, zowel van de blanke contacten als van de Mongoolse contacten aanwezig zijn totdat de Spanjaarden komen. Eerst denken ze dat de blanken Goden zijn, later ontdekken ze dat het duivels zijn. 10 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Vraag: Hadden ze nou bij die Maya's een bepaalde verering voor de ster Venus? Antwoord: Venus is de Avondster. Venus werd niet altijd geëerd want soms is Mars een Avondster, en dan vereerden ze die. Het was dus niet astrologisch of astronomisch juist. Maar ze hadden het geloof dat bepaalde Goden en goddelijke krachten op de Avondster woonden. Vandaaruit, door de stralen van die ster, bijzondere krachten of wonderen op aarde kunnen verrichten. Daardoor ontstond deze verering, die overigens door verschillende landen aan verschillende goden werd toegekend. En dat is het eigenaardige: op een gegeven moment heb je dus de krijgsgod die vereerd wordt, maar ergens anders met dezelfde verering heb je juist weer een wijsheids- of een vruchtbaarheidsgod of zelfs een genezende godheid er achter. Heel eigenaardig. Dat was zelfs bij de stammen in Mexico en omgeving onderling verschillend. Ongeacht de staatsgodsdienst. Zelfs in het heidendom in Europa dat nog een hele tijd is blijven bestaan ondanks het christendom. Ja, u ziet er zijn historisch nog al wat aardige dingen aan de hand geweest. Maar de meeste mensen denken ook dat tegenwoordig de wereld zo beschaafd is. Realiseert u zich dat 1500 voor christus de eerste tinmijnen in Wales werden geëxploiteerd? Als je er nu over nadenkt, waanzin hé. Weet u dat het eerste gebruik van olie, dat dus aantoonbaar is, plaats vond ongeveer 1200 voor Christus? Dat er wapens uit werden ontwikkeld? En asfalt gebruikt werd als basis voor het zogenaamde Griekse vuurwapen? Ongeveer 400 voor Christus? Als je het nagaat is het eigenlijk een krankzinnige wereld. Als je het allemaal in volgorde wilt zetten! Dan zeg je mijn God, hoe heeft het zo kunnen zijn. De logicus zegt waarschijnlijk hoe kán het zo zijn. En u weet wel hoe een logisch mens is hè? Een logisch mens is die een oorzaak- en gevolgredenering baseert op hetgeen hij denkt te weten en daardoor alles ontkent wat hij te weten zou kunnen komen. Als je je realiseert bijvoorbeeld dat in de Sahara havenplaatsen hebben gelegen, dat was een grote binnenzee. Van de beschaving die in Afrika geweest is, daar weten wij heel weinig van. Dat is de magisch Nubische beschaving geweest toen dus oorspronkelijk en dan moeten we weer denken aan de Moren, die lagen tegen de Emiraten daar aan, die laten de Emiraten weer opkomen, die hadden daar een beschaving, een cultuur en een kennis, dat kun je terug volgen tot 7000 voor Christus. En nog weer 4000 voor Christus begint de woestijnvorming van de Sahara. Vraag: Hoe komt dat eigenlijk? Antwoord: Ja, overexploitatie, overbegrazing, overbewerking zou je kunnen zeggen en daarnaast een groot aantal verwoestende oorlogen, waarbij het vuur ook nog al een rol heeft gespeeld. Het resultaat is geweest dat die bosgroei, die erg belangrijk is geweest rond die binnenzee, eigenlijk verdween. Dat betekende weer dat er een enorme verdamping was en geen grond meer die veel water kon vasthouden. Wat betekende dat het peil van de binnenzee aanmerkelijk daalde en uiteindelijk het water ging verzijpelen. Rivieren zijn er nog wel, maar ze lopen voor een groot gedeelte onderaards en dat zijn diepten van 80 tot 100 meter. Maar ze zijn er wel onder de Sahara. Zo, dit was ons historisch overzicht. Vraag: Mag ik iets vragen over een ander onderwerp. De ODV is als groep gestopt, maar geldt dat voor ook andere groeperingen op dat gebied? Antwoord: Als je alle groeperingen in de geest neemt waarvan er misschien nog 20 of 30 op aarde werkzaam waren, is ongeveer 90 % voor deze tijd althans opgegaan in streven van de Witte Broederschap. Terwijl de Witte Broederschap zelf haar wijze van beïnvloeding zelfs aanmerkelijk gewijzigd heeft. Ze gaan met allerlei stamgeesten samen. Vraag: Maar het is dus niet alleen in Nederland dat dus gestopt is, maar op meerdere punten. Antwoord: We hebben bijvoorbeeld in Rusland gewerkt met een medium, een tijd lang, maar dat doen wij niet meer. Het enige wat wij nog wel vasthouden is een contact met een paragnost die onder andere genezing en telekinese manifesteert en waarmee bepaald onderzoek in Rusland aan de gang kan worden gehouden, het kan erg belangrijk zijn voor bepaalde mentaliteitsveranderingen ook bij de leidende persoonlijkheden. Dat doen we dan wel, maar voor de rest zijn we er gewoon mee gestopt. De lering ligt in zo'n grote mate in het gebeuren zelf dat het zinloos is om ze te gaan geven. We zouden dan terecht komen bij becommentariëren van de veranderingen van de mensheid en die gebeuren in zo'n snel tempo 11 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem dat niemand ze toch bij kan houden. Dus kunnen we dat beter niet doen. Door de filosofisch geestelijke achtergrond die de Orde een hele tijd heeft gepropageerd, verankerd is, wordt voor een deel nog bewaard zelfs en is dus een rustpunt geworden in deze tijd voor heel velen en kan dus voor heel veel mensen ook weer door een manier van denken en leven voeren tot een meer verantwoord leven in deze tijd. Vraag over een verandering van contact tussen de Orde en ons. Antwoord: In het begin was het aandacht trekken in de eerste plaats, in de tweede plaats achtergronden laten zien, denkbeelden opperen en die denkbeelden van veel verschillende kanten belichten. Dat hebben we een hele tijd gedaan, toen zijn we overgegaan naar een geestelijk meer praktische benadering waarbij we dus hogere geestelijke problemen hebben aangesneden en uitgediept en daarna zijn we overgegaan naar wat u zou kunnen zeggen: op praktijkvorm. We probeerden de mensen duidelijk te maken hoe je bepaalde dingen zou kunnen doen, hoe je het zou kunnen bekijken en op welke wijze je de meeste kans hebt om juist te handelen. Reactie: Ja, maar het innerlijk ontwikkelen, waar u toch eerst mee begonnen bent, dat is toch wel op een laag pitje gezet. Antwoord: Als je een ei in een broeikas legt dan moet je de la openzetten zodra de eieren uitkomen. We hebben iets bereikt. lk denk dat het de meesten van u ontgaat. Misschien dat er later nog eens iemand is die zegt: hé daar was ook nog eens zo'n Orde der Verdraagzamen en die heeft met die of die beweging samen dat denkbeeld voortdurend gepousseerd en daardoor zijn de mensen anders gaan denken en gaan reageren. In de beginselen staat dat men na een paar jaar rust verder zou gaan op een andere wijze. Dat zouden wij proberen en dat was in een toestand dat de Witte Broederschap nog niet al onze aandacht had opgeëist en na een paar jaar dus verder gaan met een ander medium was inderdaad datgene wat we ons hadden voorgenomen. Maar op het ogenblik werken we zelfs met dit medium alleen in los verband. Met andere woorden: we helpen natuurlijk en we blijven doorkomen en we doen ons best voor u en proberen altijd nog een paar zinnige dingen te zeggen, maar de samenhang en het grote net dat we eens hadden, bestaat in feite niet meer. Omdat die krachten, die aandacht voor andere dingen nodig is. Vraag: Hebt u eigenlijk een keus moeten doen? Antwoord: Een keus die ons op persoonlijke basis zelfs geschokt heeft. En als u de banden of verslagen kunt controleren van september van het vorige jaar en daarna dan zult u ontdekken dat wij er zelf ook een beetje van de kaart waren. Want wij hadden daar zo'n lekkere traditie opgebouwd en nu blijkt ineens dat dat allemaal op een zacht pitje moet en laat dat nou maar sudderen want anders kookt daar de zaak over. Vraag: Wat is nou belangrijker: het innerlijk gebeuren of het wereldgebeuren? Antwoord: Je kunt het één niet hebben zonder het andere als mens. Als mens is het voor u zo dat het wereldgebeuren het geheel van uw aandacht en van uw milieu als het ware mee bepaalt. Wanneer u innerlijke waarde krijgt, kunt u dat niet veranderen. We moeten dus duidelijk maken wat er in dat milieu en in die ontwikkeling bestaat en dan duidelijk maken hoe u van binnen uit daarop kunt reageren. En daarmee de juiste weg voor uzelf kunt vinden inclusief bewustwording. Reactie: Ik dacht dat we op de wereld gekomen waren om iets te weten te komen. Antwoord: Ja, dat "Ken u zelf" gaat eigenlijk iets verder en dat heeft iets te maken met de geestelijke innerlijke wereld en de bewakers van die innerlijke wereld, maar daarvoor bent u eigenlijk niet op aarde. Dat is namelijk iets wat u in de geest in veel vollediger vorm vindt of beleeft. U bent hier om de onvolledigheden, uw onvermogen om bepaalde waarden te herkennen, te reflecteren en ervaringen op te doen in een omgeving die schijnbaar van uw gedachten onafhankelijk is. Ik zeg schijnbaar omdat uw gedachte wel degelijk invloed heeft op het gebeuren, maar niet in zodanige mate dat u dat zult constateren. Wanneer je kinderen wilt leren lezen en schrijven laat je ze toch ook eerst verschillende lijntjes en streepjes tekenen. Dat is een ouderwetse methode, dat geef ik direct toe, maar het is die ouderwetse methode die het leven toepast. Zij leert u de basislijnen door ervaring, door emoties, door gebeuren, waardoor u woorden kunt vormen in de geest. En als u alle woorden kunt vormen in de geest, 12 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem kunt u het verhaal van de werkelijkheid van de schepping lezen. Daar komt het eigenlijk op neer. Misschien om duidelijk te maken hoe het is. En naast die schrijflesjes leest u waarschijnlijk ook voor. U laat dus zien wat er in zit. Dat doen wij dus ook. En zo combineren we dus al die dingen met elkaar opdat u door de ervaring van uw leven geestelijk een grotere wereld kunt beleven. De één heeft natuurlijk een veel moeilijker beleven dan een ander. De één heeft ook in dat leven veel meer beslissingen te nemen dan de ander. Maar die beslissingen op zichzelf zijn weer belangrijk omdat ze met ervaring, met overwegingen, kortom met een bepaling van eigen relatie tot de omwereld te maken hebben. Daardoor kom je dus verder. Het is in het leven helaas zo, dat men op het ogenblik vaak huldigt: geen daden maar woorden. Terwijl men dus veel beter de oude stijl zou kunnen vormen: geen woorden maar daden. Waar de begrippen zijn, moeten ze uitgedrukt worden en niet alleen geformuleerd. Vraag: Is het, gezien ons kleine aantal, altijd de moeite waard geweest van de tijd aan ons besteed? Antwoord: O ja, maar u vergeet één ding. Wanneer u hier iets hebt geleerd of bepaalde gedachten hebt, dan gaat u automatisch hiermee in uw leven iets doen. En hierdoor beïnvloedt u een ander en dan krijg je dus een soort domino-effect heet dat tegenwoordig en zo verandert een klein beetje, maar op den duur zijn er tienduizend mensen die daardoor veranderen. Vraag: Er ligt dus wel een taak voor ons. Antwoord: Dat is geen taak, dat is gewoon een deel van uw wezen, omdat een mens niet kan bestaan met een verandering van bewustzijn, zonder gelijktijdig dit veranderde bewustzijn in zijn reacties, eventueel in zijn woorden, aan anderen over te dragen. En zo de ander stimuleert om op hun eigen wijze eveneens na te denken en eventueel anders te gaan handelen. Vraag: Geldt dat alleen voor mensen? Antwoord: Aangezien u leeft in een menselijke maatschappij, is dit juist. Wanneer we echter zeggen dat elke verandering van bewustzijn van elke soort bij één individu hoort tot een grote reeks veranderingen in het gedrag van alle individuen die bij de groep behoren, dan is dat volkomen juist. Om u een voorbeeld te geven. Daar komt een aap op een idee dat voor een bepaald voedsel het even in zeewater wassen veel lekkerder is. Dat is in de buurt van Japan gebeurd en al die apen die spoelen nou lekker hun voedsel in zee af. Ook als je ze een banaan geeft. Eerst even in het zoute water, goed gepekeld. Vraag: Ik bedoel eigenlijk of het in uw wereld net zo werkte. Antwoord: Dat neem ik aan, ofschoon ik dat niet met zekerheid kan zeggen omdat ónze wereld bepaald wordt door ons bewustzijn. Wat ik denk, is mijn werkelijkheid. En er zijn veel minder factoren dan in het stoffelijk bestaan die die werkelijkheid als het ware testen, dit werkelijkheidsbegrip op de proef stellen. Maar ik neem aan dat wanneer ik contact heb met een bepaalde entiteit die meer weet dan ik en ik neem daar iets van op, niet het hele begrip maar bepaalde delen ervan, ik daardoor toch zelf ga combineren tot een verrijking van mijn bewustzijn. Vraag: Is het dan ook mogelijk dat entiteiten die ervaringen op gedaan hebben in andere werelden ons kunnen helpen? Antwoord: Ja, als ze uit een andere wereld komen dan hebben ze zeer waarschijnlijk een andere opvatting over de samenhang die er tussen de individuen moet bestaan. Reactie: Maar het kan wel helpen met het werk van sommigen momenten misschien. Antwoord: Dergelijke dingen worden soms wel eens gebruikt, maar over het algemeen moet je toch een gemeenschap een eigen groei laten ervaren. De enige manier is waarop het geheel van zo'n soort, van zo'n ras dus zich bewust kan worden van zijn fouten en zijn mogelijkheden. Dit is erg belangrijk omdat daaruit weer de gevoelsrelatie met het gebeuren wordt bepaald en daardoor het geheel van de bewustwordingsmogelijkheid. 13 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Reactie: Dat houdt in dat in groeperingen zoals de ODV, voornamelijk entiteiten zitten die hun ervaringen opgedaan hebben op aarde. Antwoord: De sprekers zijn dat gegarandeerd altijd. Daarboven zijn er een aantal die niet de menselijke ontwikkeling op aarde hebben meegemaakt, maar die dus een bewustzijn hebben dat wel past in de ODV, maar voor wie het uitdrukken van de feiten veel minder belangrijk is geworden omdat ze één geheel zien. En dat geheel voor ons wel openbaren maar wij moeten het dan weer toepasselijk maken voor de beperkte begrippen waar wij mee werken en eventueel het gebruiken om de tegenstellingen waar we mee zitten te overbruggen of van aard te veranderen. Vraag: Ik wou nog één ding vragen. Ik zal de verkeerde woorden gebruiken, maar u begrijpt wat ik bedoel. Aan uw kant worden de bewustzijnsvormen het denken voor u de waarheid. Ligt dat niet hier voor ons net zo? Antwoord: Ja natuurlijk. Verschil is er natuurlijk wel. U ziet de aarde zoals u hem ziet. Maar die aarde kent bepaalde dingen. Om een heel eenvoudig ding te noemen: u kunt wel denken aan vliegen, maar u zult dan altijd de zwaartekracht moeten overwinnen, dat kunt u nooit op eigen kracht doen, daar heeft de menselijke balans het vermogen niet toe. Dus er zijn feiten waarin u zich moet voegen. Of u moet naar een weg zoeken om de waarde van die feiten te veranderen, eventueel door het gebruik van hulpmiddelen. Als u geconfronteerd wordt met wetmatigheden die voor u gelden, ofschoon ze kosmisch of geestelijk van weinig of geen betekenis zijn. Vraag: Geldt dat aan uw kant ook niet? Antwoord: Dat ligt eraan aan welke kant je je bevindt. Als je bij voorbeeld Zomerland hebt dan kun je zeggen dat er een groot aantal begrenzingen zijn van je mogelijkheden, maar je kunt daar niet buiten gaan. Het enige, u kunt het proberen, maar wij kunnen het niet proberen omdat het door onze geaardheid ons onmogelijk wordt gemaakt. Wij voelen een grens en dat is een afsluiting. Daarbuiten zijn we stom, blind, doof, alles wat u maar wilt, we zijn er niet als we erbuiten willen gaan. Bij u is het mogelijk om buiten datgene te gaan wat u als zekerheid en werkelijkheid beschouwt en geconfronteerd te worden met fenomenen tot u zegt: hé, dat is iets anders, dat kun je niet definiëren, maar het behoort tot wetmatigheden die niet de basis vormen van uw stoffelijk bestaan. Is het voldoende? Vraag: Kunt u mij zeggen hoe een vliegtuig vliegt? Antwoord: Wel een vliegtuig kan vliegen op verschillende manieren. Hetgeen u gebruikt is in feite alleen een kwestie van luchtverplaatsing. Lichter dan lucht door in feite een lichtere samenstelling als vulling in een ballon te gebruiken, zwaarder dan lucht door pressie van welke aard dan ook, meestal door beweging een verdichting van de luchtlaag onder de vleugel tot stand te brengen en wanneer men een goed vliegtuig heeft, gelijktijdig daarboven een werveling te veroorzaken waardoor in feite de lucht daarboven iets ijler is. Dat is dus wat u normaal gebruikt. Maar u zou het ook kunnen gebruiken een éénpolig magneet. Dan zou u daardoor afstotings- of reguleerbaar afstotingseffect kunnen veroorzaken, waardoor massa wordt verheven boven de aarde. U zou daarnaast kunnen werken met geestelijke krachten, bestaat ook wel degelijk, dan zou u in staat zijn om uzelf te leviteren zoals dat heet. Maar wanneer u zelf kunt leviteren en anderen zouden dat ook kunnen, lijkt het me eenvoudiger om gezamenlijk te leviteren en daarbij een zeker hoog voertuig te gebruiken waar u allemaal in past. Dan is het bovendien mogelijk om u zodanige gestalte te geven dat u daardoor met minder luchtweerstand rekening houdende, dus minder last van de wind maar aan een grotere snelheid u zou kunnen verplaatsen. Dergelijke voertuigen hebben op aarde bestaan. Vraag: Een paar jaar geleden hebt u gesproken over Victor Alamenkof (?) in Rusland die daar een belangrijke functie heeft en een vrij hoog bewustzijn. Kan hij invloed uitoefenen en zit hij achter wat nu in Rusland gebeurt? Antwoord: Dat is mij niet bekend en ik beschik momenteel ook niet over de kanalen om mij te helpen. U begrijpt wel dat wij zo langzamerhand naar het einde toelopen van deze gezellige en gevarieerde tussen historie en op hysterie balancerende reeks van vragen. Ja, de hysterie ligt niet bij u, die zal misschien bij mij liggen. U bent heel rationeel geweest met uw vraagstelling. 14 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem En ik heb geprobeerd u rationeel te antwoorden op vragen die rationeel niet te beantwoorden zijn en dat is het moeilijkste. Vandaar de hysterie. Overigens hysterie is niet alleen maar een bepaalde drift hoor, het is gewoon een toestand van emotionele dominantie, waarbij de redelijkheid in feite door gevoelens gedomineerd en gericht wordt, dan weet u dat ook meteen. Ja, iemand reageerde daar zo gek op, dat moet je dan toch even duidelijk maken. Ik zou zeggen, het wordt tijd om af te sluiten. Als er nog vragen zijn, zal ik er nog twee beantwoorden, anders maak ik slot. Dan heeft onze vriend hier bepaalde verlangens voor het slot. Hoe was het ook weer? HET SCHONE WOORD Voorstel: Laat de kracht van u uitgaan. Antwoord: Ja, als je daarover wilt mediteren moet je eerst even rustig zijn. Laat de kracht van mij uitgaan. In mij is de kracht. Ik ken haar niet, ik zie haar niet, maar in mij is de kracht. In mij is een kern van leven die meer is dan stoffelijk leven. In mij is een verbondenheid met dingen die ik nog niet bewust ken. In mij is een levende werkelijkheid en deze noem ik kracht. Maar werkelijkheid die in mij is, heeft pas betekenis als zij buiten mij bestaat. Laat de kracht van u uitgaan. In mij is het leven. Maar het leven heeft pas betekenis als het ook buiten mij kenbaar geleefd wordt. Laat de kracht van u uitgaan. Mijn wezen kan met gebaar of alleen met voorstelling en wil de kracht zien, als iets dat buiten mij bestaat en in mij moet zij bestaan, anders kán zij niet buiten mij zijn. Maar als zij buiten mij bestaat dan kan ik haar zenden. Opdat degenen die zwak zijn, sterker worden, opdat degenen die twijfelen zekerheid vinden. Laat de kracht van u uitgaan. Bepaal niet het lot van een ander door de kracht, maar geef hem de kracht om zichzelf te bepalen. Schenk niet anderen de kracht gewoon maar, laat ze deel zijn van de kracht die in u woont. Opdat zij meer zichzelve wordende, ook meer beseffen hoe de kracht in hen leeft en bestaat. En ook voor hen het woord gaat klinken: laat de kracht van u uitgaan! In mij is de kracht, soms als een verblindend Licht, sterker dan de Zon, soms is het als een wervelend gevoel met regenboogkleuren, soms is het een niet kenbaar punt in mijzelf dat als een duisternis wordt gezien en toch vaak uit zichzelve krachten uitstuurt, maar die hoe dan ook bezielen, beroeren en door mij werken kunnen. In mij leeft de kracht. De kracht die in mij leeft, is sterk. Wanneer ik de kracht taken opdraag, beperk ik haar. Wanneer ik haar wezen aanvaard, haar wezen in mijzelf laat werken en doortrillen, dan voel ik dat die kracht aanwezig is, dan weet ik dat zij werkt. Maar wanneer ik voel dat de kracht in mij werkt, mag ik ze niet in mijzelf besloten houden. 15 © Orde der Verdraagzamen Kring Arnhem Laat de kracht van u uitgaan. Wees licht als deel van het Licht. In ons misschien iets van de eeuwige zon. Laten wij dan als lichtstralen rond ons de deelbaarheid uitbrengen. De kracht die in ons leeft. Laat de kracht van u uitgaan. Besef die kracht die in u is. Weet dat die kracht meer kan dan alle mensen. Besef dat die kracht alles kan volbrengen wat mensen zich voorstellen en meer, maar besef ook dat die in u alleen kan werken door wat gij zijt. Daarom zeg ik: laat de kracht van u uitgaan. Laat uw wezen zich verenigen met al datgene buiten u dat wordt versmolten met de totaliteit en daarin zijn vervulling vindt. Laat de kracht van u uitgaan, dat de wereld in u en buiten u versmelten en één worden tot de tijd vergaan is, tot ruimte niet meer omschrijfbaar is en overblijft het Zijn als deel van de kracht, als uiting van de kracht, ja, als de kracht zelf. Laat de kracht van u uitgaan. Is dit een meditatie, een overweging? Het is meer en minder. Het is een besef zó groot, dat het niet meer verwoordbaar is. Het is een emotie zo omvattend dat zij niet uit te drukken is. Maar het is zeker ook een aanduiding van wat er in u bestaat. Daarom heb ik dit onderwerp aanvaard als meditatie. Laat de kracht van u uitgaan. Je moet voelen dat je deel bent van de kracht en dan werkt ze ook door u. Je moet aanvaarden dat de kracht in je schuilt, maar ook weten dat zij alleen betekenis krijgt wanneer ze door jou kenbaar en werkzaam wordt, hoe dan ook. Eeuwig is de kracht, eeuwig is het wezen, waaruit de kracht is voortgekomen en bestaat. Eeuwig is de kracht die in mij leeft, hoewel mijn vormen voortdurend veranderen. De kracht is er opdat er een band wordt gevlochten tussen de bron van alle kracht en mijzelf. Uzelf. Het is daarom dat wij aan het eind van deze avond toch nog een keer mogen zeggen: wordt u bewust van de kracht die in u slaapt. Wek haar en laat haar van u uitgaan. Dat u zó, eeuwiger wordend, beter beseft wat tijdelijk zijn is en voortbrengt. Want uit de delen bestaat het geheel. Het geheel, dat onkenbaar is, maar dat in de delen zijn wezen uitdrukt. Wij, delen van het geheel, drukken uit wat daarvan in ons bestaat. Daarom terecht wordt gezegd: laat de kracht van u uitgaan, opdat we niet blind worden voor het Licht dat in ons leeft. Daar wou ik het bij laten. Ja, wie tevreden is wens ik toe dat die tevredenheid zich om kan zetten in iets wat innerlijk beleefbaar en eventueel uitstraalbaar is. En aan wie het weinig heeft gezegd: u bent deel van de kracht en zult het eens ontdekken. Gaat heen in vrede. Wees gelukkig zoals de mensen zeggen en wees sterk. Als u gelooft in de kracht in uzelf, zult ge sterk zijn. Het is alleen uit die kracht dat uw bestaan meer betekenis en zin krijgt dan anders bij mensen mogelijk is. Goedenavond allemaal, goede huisgang en gezegende nachtrust. Bovenal innerlijke vrede, de gloed van kracht in u, opdat uw leven lichter en bewuster mag worden. 16 

© Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) DE ORDE IN DEZE TIJD 9 december 1960 Goedenavond, vrienden. Aan het begin van deze avond wijs ik erop, dat wij niet alwetend of onfeilbaar zijn. Verder wil ik er op wijzen, dat wij deze keer met een geheel nieuwe kracht zullen kunnen gaan werken, waardoor de Steravond een zeer bijzondere wordt. Het innerlijk symbool van de Orde zal veranderen van een 5-puntige in een 6-puntige ster. Eigenlijk vindt dat pas plaats op 21 december a.s. Op Steravond zullen wij al over het merendeel van de hiermede verbonden krachten kunnen beschikken. Wij hopen dan ook deze promotie van onze Orde in de geest te vieren door het met meer dan gewone kracht op Steravond uitzenden van gedachten aan eenheid en saamhorigheid, van verdraagzaamheid. Deze eigenschappen immers behoren het kenmerk van al onze groepen te zijn. Wij achten het niet noodzakelijk ook het uiterlijke kenmerk van de Orde, het bekende 5-puntige sterretje, nu onmiddellijk te wijzigen. Mijn onderwerp voor deze avond luidt: DE ORDE IN DEZE TIJD De mensen, die de Orde alleen kennen als een spiritistisch of spiritualistisch verenigingetje, realiseren zich veelal niet, hoe groot en hoe complex de Orde in feite is. De stoffelijke organisaties zijn betrekkelijk klein. Wij beperken ons meestal tot een deel van een taalgebied in de stof en gebruiken daarbij zo mogelijk slechts één medium. Blijkt het noodzakelijk met twee of meer mediums te werken, dan zorgen wij ervoor, dat dezen een grote afstand van elkaar verwijderd zijn. Hierdoor is het mogelijk te voorkomen, dat prestigekwesties en persoonlijke geschillen in het Orde-werk invloed krijgen. Ongeacht de beperkingen van de stoffelijke groepen heeft onze Orde op het ogenblik op aarde 137 centra. Over geheel de aarde verspreid, liggen er 137 punten, van waaruit de Orde tracht verdraagzaamheid te brengen, begrip voor anderen, en te onderwijzen omtrent de geheimen van de kosmos, terwijl tevens wordt getracht de mensen een beter inzicht te verschaffen in de geheimen van het menselijke leven. Onze Orde zelf is - in de geest - zeer oud. Wij hebben in het verleden al eens een overzicht van de historie van de Orde gegeven. Ik zal dit alles niet herhalen. Onze Orde bestaat - zij het niet onder de naam, die u kent - al in de tijd voor Christus' geboorte. Zij werkt op deze aarde in vele verschillende vormen van ongeveer 500 n. Chr. Hier in Nederland, in de u bekende vorm, zijn wij werkzaam vanaf 1917 -1918. Als geestelijke groepering hebben wij de ontwikkeling van uw huidige wereld wel degelijk meegemaakt. Daarom zijn wij ook steeds sterker betrokken geraakt in het wonderlijke werken van deze tijd. De Orde kan in deze dagen niet enkel meer voor verdraagzaamheid strijden. Verdraagzaamheid is niet genoeg meer. Zij kan natuurlijk spreken over de kosmische liefde en de naastenliefde, maar ook deze dingen falen in deze tijd vaak en kunnen het menselijke hart niet voldoende meer beroeren. Wij hebben onze activiteiten herzien en getracht onze principes met deze tijd in overeenstemming te brengen. Dit blijkt voor u steeds sterker uit de cursussen, die wij geven, waar wij hierbij de nadruk steeds sterker leggen op de praktijk van het leven. Een groot deel van de gebrachte stof bestaat uit praktische raadgevingen, terwijl gewezen wordt op mogelijkheden, die uzelf kunt onderzoeken. Zo trachten wij voor elke mens een eigen weg van inwijding te tonen aan de hand van een reeks lessen, die ieder voor zich kan verstaan en gebruiken. Het zal u duidelijk zijn, dat wij in openbare bijeenkomsten als deze, niet de gehele en werkelijke inwijdingsgedachte uit mogen dragen. Voor het brengen van dergelijke lessen is een zekere selectie van toehoorders noodzakelijk. Wij mogen u in het openbaar dan ook slechts zeer algemene richtlijnen geven. Toch is er in deze dagen onder de mensheid een buitengewoon sterke behoefte aan een inwijding, die - wel te verstaan - heel wat verder gaat, dan het alleen maar brengen van een beetje meer geestelijke kennis. 1 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) Het gevolg is, dat wij op velerlei wijze onszelf hebben ingeschakeld bij kosmische processen. Daarbij moeten wij noodzakelijkerwijze onze oude structuur op aarde behouden. Het is, helaas, in deze dagen niet mogelijk op aarde volgens deze richtlijnen te werken zonder een vorm van organisatie en een betrekkelijk strakke hand tussen de leden. Het is jammer, maar bepaalde juridische aspecten, bepaalde noodzaken van organisatie en financiën, maken een dergelijke vorm onvermijdelijk. Ongeacht de wijzigingen in geestelijke mogelijkheden zullen wij dan ook op aarde verder gaan op de ingeslagen weg, die zeker hier in Nederland op het ogenblik buitengewoon goede resultaten afwerpt. Naast het eigenlijke werk, dat u van de Orde kent, willen wij gaan trachten bijzondere inwijdingsleren te geven. Wij zullen deze inwijdingen geven door inspiratie, of het aan mensen in handen spelen van bepaalde geschriften en gegevens, het hen doen ontmoeten van personen, die tot het geven van een dergelijke inwijding redelijk bevoegd zijn. Wij werken hierin samen met de Grote Witte Broederschap, die op het ogenblik op deze wereld zeer actief is. In het u bekende werk zult u verder kunnen ontdekken, dat steeds meer de nadruk wordt gelegd op het absoluut verwerpelijk zijn van geweld, op de noodzaak ook van een persoonlijke en zelfstandige, geestelijke ontwikkeling. Dit voert ons ook tot het geven van inlichtingen omtrent de politieke toestand in de wereld, het belichten van de politieke moeilijkheden die zich voordoen, terwijl u zeker ook tijdig zult worden verwittigd, wanneer er dreigingen van buiten komen, of er gunstige mogelijkheden op geestelijk en stoffelijk terrein bestaan. Een algemene voorlichting, die tevens voor hen, die hiervoor rijp zijn, al een mogelijkheid tot verdere inwijding gaat vormen, is wel ons eerste doel in deze dagen. Bij het beschouwen van deze wereld blijkt ons, dat er op het ogenblik vele mensen vermoeid van geest zijn. Er zijn velen, die niet meer weten, waarheen zij moeten gaan, hoe zij verder moeten leven. De ervaring leert, dat deze mensen zich veelal zullen aansluiten bij kerken en andere geestelijke groepen, die met onze Orde - of de Witte Broederschap - niet direct gelieerd zijn. Ook dezen willen wij zo mogelijk helpen. Daarom zullen wij onze aandacht in de geest en de stof steeds sterker op bepaalde geloofspunten richten. Wij zullen daarbij trachten bij steeds meer Christenen de oude inwijdingsgedachte te doen ontwaken. Verder hopen wij te kunnen helpen bij het genezen van vele mensen, wier ziekten hoofdzakelijk uit eigen onjuist denken en leven zijn voortgekomen. Wij hopen in staat te zijn, waar nodig ook, persoonlijke leiding te kunnen geven in geestelijk opzicht, en zelfs leeft in ons de hoop en de verwachting, dat het ons gegeven zal zijn, in verschillende gebieden van Nederland, inwijdingsscholen te openen. Op welke wijze dit alles zal geschieden, kan ik u nu nog niet zeggen. Wel kan ik u vertellen, dat wij allen popelen van ongeduld om onze nieuwe taken te aanvaarden. Er is ons een nieuwe kracht gegeven. Deze kracht ontstaat op de volgende wijze: tot op heden werd onze groep normaal geredigeerd en geholpen door hogere entiteiten, wezens, die in de sferen van het Witte Licht vertoeven. Vandaar uit hebben zij ons geholpen onze taak te volbrengen, gaven ons kracht en hebben ons gezegd wat wij wel en niet mochten doen. Wij hebben dit gezag geheel vrijwillig aanvaard. Vanuit hogere sferen wordt geen enkele pressie op ons uitgeoefend. Tot op heden bleek het niet redelijk te verwachten, dat dergelijke hoge entiteiten zich ook direct met ons werk zouden gaan bemoeien. Ik vermoed, dat dit te wijten was aan het feit, dat binnen onze Orde nog niet een zodanige staffeling van krachten was bereikt, dat dit zonder te grote verspillingen van kracht en misschien zelfs gevaren mogelijk zou zijn. Naast onze taken op aarde hebben wij zelf steeds naar het hogere gestreefd. Nu hebben wij een blijvend contact bereikt. De onmiddellijke kracht vanuit het Witte Licht, die heel vaak door de mensen de Heilige Geest wordt genoemd, wordt een onmiddellijk deel van ons werken in de komende dagen. Overigens zij opgemerkt, dat de Heilige Geest een aspect van het Goddelijke is, dat, via vele entiteiten op hoger vlak, tot uiting komt. Het is moeilijk u geheel duidelijk te maken, hoe belangrijk dit alles voor ons is. Na ruim 2.000 jaren is het de eerste maal, dat ons dergelijke krachten zonder beperkingen worden geschonken. Wij zullen deze hogere krachten niet alleen op aarde mogen openbaren, maar degenen, die hiervoor rijp zijn, zullen zelfs tijdens hun leven op aarde deze hogere krachten kunnen openbaren en - waar dit noodzakelijk is - ook in onze groep. 2 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) De komende tijd zal ongetwijfeld voor velen een zeer moeilijke tijd zijn. U begrijpt, dat de spanningen van de afgelopen tijd en ook de onrust, die steeds weer overal optreedt, niet alleen en zonder meer uit het stoffelijke voort kan komen. Er is op het ogenblik een geestelijke omwenteling op deze aarde aan de gang, die wij zullen moeten gebruiken om het goede in de mens boven te doen komen. Alles, wat ons ter beschikking staat, zal dan ook worden ingezet om de mensheid vrijer te maken op de juiste wijze, de mensen groter en beter inzicht te geven op de juiste wijze en de mensheid te leren, wat werkelijke beheersing is. Daarnaast zullen de geestelijke krachten gebruik maken van deze omwenteling om de mens duidelijker te doen inzien, wat de werkelijke inhoud van zijn Ik is en hem de mogelijkheid te geven snel geestelijk tot hoger bewustzijn te klimmen. Wanneer zo dadelijk de spanningen op de wereld oplaaien, de politieke geschillen steeds feller en duidelijker tot uiting komen, zodat geheel de wereld weer onder hoogspanning komt te staan, zal deze mens, die zich niet kan beheersen, of geen voldoende inzicht heeft, kunnen falen. Aanleidingen tot een dergelijk falen vinden wij in het komende jaar reeds, o.m. de kwesties: Congo, Algiers, Berlijn, Cuba en Mexico. Wij mogen niet ingrijpen in de vrije wil van de mensheid, maar wel kunnen wij er zorg voor dragen, dat hij inspiratie krijgt, dat hij geestelijke sterkte en leiding vindt. De zeer belangrijke taak, die wij aanvaarden, zal dan ook inhouden: het inwijden van enkelingen, het beïnvloeden van menigten, van staatshoofden en kerkelijke autoriteiten. Wij zullen trachten juiste formuleringen te inspireren voor hen, die interkerkelijke banden trachten aan te knopen. Ook zullen wij onze krachten wijden aan het vinden van een redelijke oplossing voor de vele rassenproblemen op deze aarde. Het zal hier - naar wij vrezen zelfs met de nieuwe kracht toch wel 5 à 6 jaren duren voor van werkelijk kenbare resultaten sprake zal zijn. U dient hierbij te beseffen, dat wij deze taken zeker niet op ons genomen hebben, omdat wij dit zo gaarne doen, of omdat wij het zo aangenaam vinden steeds weer sterk met de wereld verbonden te zijn. Wij doen dit, daar wij menen, dat dit ons een plicht is tegenover onze broeders en zusters in de stof. Want ook wij, ofschoon wij verheven zijn boven de kleine geschillen en spanningen van de aarde, zijn deel van de mensheid. Juist in een tijd van veranderingen is de Orde meer dan ooit met de mensheid gebonden. Meer dan ooit zal zij dan ook in deze dagen de Goddelijke en kosmische liefde in haar devies voeren. Wanneer wij in deze tijd een beroep doen op u, is dit zeker geen verzoek om nu eens heerlijk "vergeestelijkt" te doen, of eens heerlijk boven het vulgus uit te zweven. Ons beroep op u zal sterker van u vergen: een tot uitvoer brengen in de stof van de noodzakelijke taken en het kenbaar maken van geestelijke werkingen en krachten aan anderen in de stof. De verdraagzaamheid, de opofferingsgezindheid en de bewuste beheersing zullen wij van u vragen. Wij zullen steeds weer u verzoeken alle agressiviteit en alle gedachten aan geweld van u af te zetten. Wij zullen u misschien moeten verzoeken taken op u te nemen, waardoor u voor de wereld steeds meer gaat betekenen. Niet omdat u dit leuk vindt - of dit wenst - maar omdat dit voor de wereld goed en noodzakelijk is. In deze dagen zien wij verder nogal veel schaduwen in het menselijke leven. Hiermee doel ik niet alleen op liefde, leed en de andere normale aspecten van het stoffelijke bestaan. Er is een grote geestelijke leegte. Het materialisme worstelt op het ogenblik verbeten om zich te kunnen handhaven. Nu hebben wij niets tegen het materialisme, maar wij kunnen niet aanvaarden, dat de mensheid in deze strijd tegen begrippen als naastenliefde, het begrip God en het zelfwerkzaam zijn, vergeet. Voor de meeste mensen staan deze dingen ver van het dagelijkse leven. Zij menen in de stof rustig hun gang te kunnen gaan. Alles, wat met God en naastenliefde te doen heeft, komt later wel, wanneer men naast zijn stoffelijke beslommeringen nog wat tijd overheeft. Deze wanbegrippen en de geestelijke leegte, die hiervan het gevolg is, maken het de mensheid haast onmogelijk te beseffen, hoe elk schepsel op elk ogenblik van zijn bestaan met God verbonden is, evenals met de kosmos. Men begrijpt niet meer, dat God op elk ogenblik Zijn liefde aan de mensen schenkt, maar dat men deze liefde ook elk ogenblik moet beantwoorden om haar te kunnen beleven. Aan de liefde van de Schepper kan het schepsel alleen beantwoorden door deze liefde op elk ogenblik van het bestaan en met alle middelen in de Schepping uit te dragen. Deze geestelijke leegte kunnen wij zeker niet bestrijden met wat lezingen, of met wat gezellige samenkomsten. Wij kunnen een dergelijke leegte alleen werkelijk bestrijden, wanneer alle leden van onze groep in stof en geest zich geheel en voortdurend in willen zetten als positieve 3 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) krachten op aarde. Deze lijders onder geestelijke leegte, deze versufte tv-kijkers, die in het leven niets belangrijker meer schijnen te kennen dan een flimmerend beeld en een dreunstem, deze knetterbrom huzaren, wier enige vreugde het is met gierende motoren door de straten te razen, mogen wij niet afwijzen. Wij mogen niet stellen: wij staan geestelijk hoger dan jullie. Juist deze mensen moeten wij bij ons werk trachten te betrekken. Dit zullen wij niet kunnen bereiken door hen geestelijke lessen te geven, of verwijten te maken, doch alleen door begrip voor hen te hebben en hen te laten delen in eigen leven en alles wat voor jezelf belangrijk is. Deze taak zal waarschijnlijk de zwaarste zijn, die de komende tien jaren u en ons kunnen brengen. Een veelomvattende taak, zoals u kunt beseffen, wanneer u zich realiseert, dat het aantal van hen, die aan deze geestelijke leegte ten prooi vallen, alleen in Nederland al 40 % van de bevolking bedraagt. In andere landen ligt het percentage nog hoger. In enkele Aziatische landen en Afrikaanse staten moeten wij zelfs rekenen met een aantal geestelijk losgeslagenen van rond 80 %. Gelukkig staat onze Orde niet alleen voor deze taak. Zoals u weet, werken wij zeer nauw samen met de Witte Broederschap. Wij weten, dat dit de enig juiste weg is. Wij bereiden de tijd voor, die gaat komen. Daarom zal hetgeen wij hier trachten te doen, door anderen elders worden gedaan, steeds weer. Niet alleen met een zoeken naar gewin, met een beroep op de portemonnee maar met een beroep op een eerlijk en zelfstandig werken. Er zal overal van de geestelijk meer bewusten gevraagd worden met eigen handen, eigen tijd, eigen woorden en gedachten te helpen. Vanuit de geest zullen wij voortdurend aan de poorten van de menselijke geest hameren, tot ons wordt opengedaan en de mensen eindelijk zullen beseffen: ik heb geestelijke leiding nodig, dit is voor mij het belangrijkste, hier heb ik mijn eigen geestelijk pad gevonden. Dan eerst zullen de mensen immers weer beseffen, dat zij een doel in het leven hebben, dat hun leven zin heeft. Misschien vindt u, dat dit alles als een omschrijving van het werk van onze Orde in deze tijd wat vaag is. Ik geef dit toe. Maar de gehele situatie in leven en wereld op het ogenblik is vol vaagheden. Misschien helpt het u, wanneer wij nog even vastleggen wat de zesde straal van kracht voor ons betekenen kan. Deze zesde straal van kracht betekent voor ons, dat wij directe contacten zullen hebben met de grootmeesters van de geest. Ook met grootmeesters als Jezus en Boeddha. Het betekent, dat wij niet meer in onze groep moeten bedelen om een gastspreker en slechts één enkele maal de hoogste gedachten kunnen doen spreken tot onze leden. Deze krachten zullen zichzelf nu - en zo nodig persoonlijk - aanmelden, zodra er een werkelijke behoefte aan hun ingrijpen is. Verder betekent deze straal, dat de krachten, die boven het bekend natuurlijke uitgaan - krachten, die wij ook in het verleden al in beperkte mate konden hanteren - waarschijnlijk reeds binnen een half jaar ook door onze Orde praktisch onbeperkt gehanteerd zullen kunnen worden en wel door middel van geestelijk ingrijpen en het geven van deze krachten aan degenen in onze groep, die voor deze taak rijp en bestemd zijn. Wij zijn dan ook geestelijk gewapend tegen de zware taak, die ons allen wacht. In het verenigingsleven zullen natuurlijk wel wat onaangenaamheden voorkomen. Wij zullen ons voor moeten bereiden op wat laster, jaloezie, pogingen zelf in het middelpunt te staan, pogingen tot afbraak en alles, wat daarbij behoort. Wij zullen met aanvallen van verschillende kanten moeten rekenen. Reeds in het vorige jaar, toen het programma voor dit jaar werd vastgesteld, hebben wij reeds tegen het bestuur van uw groep moeten zeggen: op de vrijdagavonden zullen wel dingen gebeuren en dingen worden gezegd, waarvan u zich zult afvragen, of dit nu wel noodzakelijk was.... Het is werkelijk wel eens nodig de mensen te schokken. Ik weet, dat velen onder u het nut niet zullen begrijpen van veel, wat wordt gesproken, van veel, wat door ons gedaan zal worden. Geloof ons: deze dingen zijn inderdaad belangrijk. Anders zouden wij dit alles niet doen. Wij hebben de tijd niet meer alleen maar wat met geestelijke begrippen te spelen, alleen maar publiek te lokken of de toehoorders ter wille te zijn. Van dit laatste kan als voorbeeld het feit gelden, dat u dit jaar geen prognose van stoffelijk gebeuren meer krijgt, doch alleen een klein overzicht van de komende ontwikkelingen. Het geestelijk gebeuren op deze wereld is zó belangrijk geworden, dat het weinig zin meer heeft een gehele avond te besteden aan een soort troonrede en u te vertellen - als in het afgelopen jaar - dat in Nederland een treinramp te verwachten is in de omgeving van Utrecht of Amersfoort e.d. Dergelijke dingen, met hun 80% waarschijnlijkheid, zijn te onbelangrijk geworden. Wij móeten verder. In deze tijd verwachten wij - ook van u, die alleen als belangstellende of lid op deze vrijdagavonden komt - dat u onze groep trouw zult zijn. Het gehalte van ons werk en de grootsheid van 4 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) onze taak is in deze dagen zeker zodanig, dat u zich voor een mét ons werken niet behoeft te schamen. Er worden op het ogenblik middelen geschapen aan alle kanten om u te helpen, beter voor te lichten en de beschikking te geven over steeds grotere krachten en vermogens. Deze kracht, die ook tijdens een normale avond aan de juist ingestelde mens kan worden overgedragen, is een witte kracht, die u onaantastbaar maakt voor kwade machten en een verdediging vormt tegen alles, wat zich aan duistere geesten op deze wereld zou kunnen bewegen. Schrik nu niet, wij vergen niet van u, dat u trouw hier elke week zult zitten, maar wel, dat u voortdurend en regelmatig met onze groep voeling zult kunnen blijven houden. Dit alles onder beding, dat dit u zin heeft. De taak, die wij in deze belangrijke dagen van de menselijke geschiedenis mogen verrichten, is zó groot, dat wij behoefte hebben aan alle daadwerkelijke hulp en medewerkingen, die wij uit de geest en van mensen uit de stof kunnen verkrijgen. Alleen zó zullen wij er toe bij kunnen dragen, dat een harmonische oplossing voor de dringende problemen van uw tijd wordt gevonden. Hiermee heb ik het voornaamste gezegd. Ik kan u natuurlijk nog gaan vertellen, dat bv. door onze groep over geheel de wereld op het ogenblik meer dan 200 cursussen worden gegeven, waarbij de inhoud reikt van lagere school tot materie, die eerder vergeleken kan worden met gymnasium en universiteit. Ook stelt u misschien belang in het feit, dat onze groep in de laatste tijd sterk is uitgebreid, ook met geesten uit de sferen van klank en kleur en uit Zomerland, die zich voor de Orde op aarde zullen gaan manifesteren en ons zullen helpen onze taak zo snel en goed mogelijk te vervullen. Het aantal in de Orde verenigde geesten bedraagt op het ogenblik ruim 1.000.000. Voor een groep als de onze is dit een groot aantal. In de geest zijn wij natuurlijk nog een minderheid. Er zijn immers veel meer geesten in de sferen dan op aarde mensen zijn. Toch stemt deze uitbreiding ons tot dankbaarheid. Ook kan ik u nog mede delen, dat wij zullen trachten het cursussysteem op te voeren en uit te breiden. Reeds nu zijn wij aan het onderzoeken, hoe in het komende verenigingsjaar juister en prettiger kan worden gewerkt, hoe een sneller tempo mogelijk is. Nogmaals: ik zeg dit alles niet, omdat wij meer publiek willen gaan trekken. Wij willen de mensen - en ook geesten - in de komende tijd, die zo moeilijk is met zijn spanningen en onbeheerstheid in het eigen Ik, helpen tot een werkelijk goed leven te komen. Een leven, waarin zelfkennis steeds groeit, een steeds groter begrip ontstaat voor de Goddelijke wil, zoals deze op aarde is geopenbaard en voor de wetten van de Schepping. Dit alles klinkt u misschien mooi in de oren. Maar u hebt er alleen wat aan, wanneer u het nut van onze lessen enz. werkelijk aan den lijve kunt ondervinden. Wij zijn geneigd om binnen redelijke grenzen het maximum te vergen van degenen, die zich aan ons als medium beschikbaar stellen en degenen, die zich beschikbaar stellen om in andere capaciteiten voor onze groep op aarde te werken, ongeacht hun functie. Laat mij hierover zwijgen. U zult zelf ondervinden, dat het werk van de Orde in deze dagen buitengewoon belangrijk is voor u en velen, die van deze groep niets weten, of haar zelfs aanvallen, of om haar lachen. Hopelijk neemt u het mij niet kwalijk, dat ik voor dit onderwerp uw aandacht heb gevraagd. Ik hoop ook, dat u juist over dit onderwerp eens met andere leden praat. Ook verwacht ik van u, dat u voor uzelf zult gaan bepalen, hoever u wilt gaan in uw samenwerken met de Orde, in hoeverre u bereid bent met ons samen te werken. Wanneer u daar een besluit over hebt genomen, verwachten wij van u, dat u ook daadwerkelijk gaat beginnen verdraagzaamheid, samenwerking, naastenliefde en streven zonder geweld naar al het goede in de praktijk te brengen. Indien u met ons van ganse harte meewerkt, zo zult u niet alleen voor de wereld en uzelf veel goeds tot stand brengen, maar tevens zult u in staat zijn voor uzelf een bewust en daadwerkelijk deelgenootschap in de Witte Broederschap op den duur te verwerven. Uw werken en uw taak zullen zó belangrijk zijn, dat zij er mede toe bij zullen dragen, de mens van een vernietigen van zijn wereld terug te houden. Wij zijn er vast van overtuigd, dat wij allen gezamenlijk er in zullen slagen de wereld op te doen bloeien tot een paradijs, waarin de vrije geest, levende in een vrij lichaam, zich kan richten tot het hoogste Licht, en God nog in de stof in zich erkennende. Vraag: Zou u iets dieper willen ingaan op het veranderen van de ster? Antwoord: Dit hangt samen met de symboliek. De vijfpuntige ster is het symbool van de strevende mens. Hij is geworteld in de aarde, reikt met een eenzijdig begrip ten hemel, terwijl de armen het bewustzijnsvlak aangeven, dat eveneens beperkt is, doordat slechts op één niveau van bewustzijn nadruk wordt gelegd. De 5-puntige ster doet denken aan een mens, die 5 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) met gespreide armen staat. Op aarde en ook elders is geen sprake van één enkel bewustzijnsniveau, maar eerder van twee grenzen, waarbinnen zich dit bewustzijn vormt en het bewuste leven zich afspeelt. De scala van bewustwordingsmogelijkheden is voor de mens zelfs betrekkelijk ruim. Om het Goddelijke niet alleen te ondergaan, maar ook te erkennen, blijkt dat de kosmos op twee vlakken gelijktijdig en geheel beleefd moet worden. Dit zijn de grenslijnen, waarover ik al sprak. In de 6-puntige ster komen deze beide vlakken kenbaar tot uiting. Tot op dit ogenblik had de Orde wel de mogelijkheid op deze wijze zelf te beleven, maar was het onmogelijk dit bewustzijn ook op de aarde juist tot uiting te brengen, of in lagere sferen te gebruiken. Stelt u zich nu even de 6-puntige ster voor. U zult zien, dat deze is opgebouwd uit twee driehoeken. Dezen vertegenwoordigen beide de kosmische of Goddelijke kracht in haar volmaakte uiting. De eerste, naar boven gerichte driehoek, vertegenwoordigt de uiting in de geest; de tweede driehoek is de Goddelijke openbaring in de materie. In beide waarden zijn kernpunten van de kosmische waarheid te vinden, zonder welke de Goddelijke kracht niet waarlijk beseft kan worden. De 5-puntige ster was ons het symbool van de innerlijke en geestelijke weg. Maar de mens, die geestelijk naar beeld en gelijkenis van God is geschapen, zal, om zijn doel te bereiken, in beide vlakken, beide driehoeken God moeten erkennen en ervaren. Vanuit het standpunt van onze groep betekent dit, dat wij eerst alleen konden trachten de mens van de stof tot de geest te brengen. Met de nieuwe kracht of zesde straal, waarover wij nu zullen gaan beschikken, is het mogelijk de mens te brengen tot een geestelijk harmonisch zijn met het Goddelijke Licht, terwijl tevens de mogelijkheid blijft harmonisch te zijn met de drie-eenheid van door God geschapen materiële krachten. De keuze van de zespuntige ster zal u waarschijnlijk nog duidelijker worden, wanneer ik u vertel, dat elke punt van de ster een naam draagt. Dit is steeds de naam van een kosmische grootmacht. Tussen deze grootmachten, die bepalend zijn voor de bewustwording, liggen nog andere namen van grootmachten, die meestal op de snijpunten van de lijnen worden geplaatst. Tot voor kort werd ons werk geleid vanuit één grootmacht. De andere en manifesterende grootmachten waren wel gekend, maar wij konden de geestelijke drie-eenheid, die voor ons eigen leven bepalend is, niet op voor mensen begrijpelijke wijze projecteren. Vandaar het feit, dat wij de mensen wel in harmonie konden brengen met bepaalde grootmachten, die op hun onmiddellijk geestelijk pad lagen, maar de mens niet in contact konden brengen met de drie-eenheid, die het vormende en scheppende principe is voor dit Al. Wij hebben nu de mogelijkheid gekregen de Goddelijk, scheppende kracht aan de mensen duidelijk en kenbaar te maken door stoffelijke werkingen, zodat op voor de mens kenbare wijze het hoogste principe, dat wij erkennen en dienen, zich in de stof kan openbaren. Natuurlijk blijft hierbij ook het uiten van het Goddelijke Licht in verschillende personificaties een belangrijk deel van ons werk en onze mogelijkheden. De verandering van symbool is een uitdrukking van een intenser deel hebben aan de kosmos. Nu weet ik wel, dat dit op duizenden manieren symbolisch uit te drukken zou zijn. Indien wij een symbool zoeken, dan zoeken wij iets, wat gemakkelijk in de aura van een persoon is uit te drukken, zodat, indien noodzakelijk, ingewijden dit zouden kunnen erkennen, Verder zoeken wij naar een begrip, dat eventueel op aarde gemakkelijk als symbool te vervaardigen is en ook in het menselijke denken reeds een betekenis heeft, die past bij hetgeen wij daardoor weer willen geven. Wij menen dit het beste alles samen te vinden in het symbool van de 6-puntige ster, die ook op aarde reeds wordt erkend in vele kringen als een teken van Gods werkelijkheid en de openbaring van Zijn gezondenen, waarin hemel en aarde in één begrip uitgedrukt wordt. Kort gezegd is dit de achtergrond van onze keuze. Hebt u nog een kort onderwerpje? PSYCHOLOGIE VAN DE ANGST Angst is iets, wat in de mens leeft, maar niet alleen uit stoffelijke waarden is ontstaan. Vooral het spel van de gedachten, mede aan de hand van ervaring en bewustzijn, maakt de angst voor de mens tot een verschrikkelijke realiteit. Iemand, die een gevaar niet beseft, zal ook dan 6 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) logisch handelen en vaak zeer goede resultaten met zijn logische reacties bereiken. Indien zoiets in een oorlog gebeurt, dan noemt men zo iemand een held. Gebeurt het in de burgermaatschappij, dan noemt men zo iemand ook vaak een verstandige kerel, een moedig mens, of een genie. In de meeste gevallen is er dan geen sprake van een werkelijk beseffen van het gevaar, waardoor de normale reactie mogelijk blijft. Een mens, die angst heeft, zal deze emotie vooral danken aan het geestelijk vermogen tot associëren van waarden. Wanneer men bv. in de jeugd bepaalde ervaringen heeft doorgemaakt, die, ofschoon niet werkelijk gevaarlijk, voor het kind onbegrijpelijk en dus ook angstwekkend waren, zal het vele verdere gebeurtenissen in het verdere leven met deze ervaringen blijven associëren. Hierdoor herbeleeft men dan, ongeacht zijn eigen wensen in dit opzicht, de emotie van het kind. Het gevolg is, dat de mens in paniek komt te verkeren, zonder werkelijke redenen en niet als een bewust mens beheerst kan reageren. Hij vergeet zelfs vaak zijn mens-zijn. Ook mogen wij bij het bepalen van de oorzaak van de angsten rekening houden met bepaalde erfelijke waarden, die nu eenmaal deel uitmaken van het menselijke voertuig. Door de drang van zelfbehoud zijn n.l. in de loop der tijden instinctieve reacties in het lichaam en zenuwstelsel vastgelegd, die bij het optreden van bepaalde omstandigheden alle redelijke reactie overheersen. Hier kunnen wij spreken van angst, die is ontstaan door conditionering van het ras. Voorbeeld: vuur is zeer lange tijd voor uw voorvaderen iets begeerlijks en gevaarlijks tegelijk geweest. Vuur werd gevreesd, zodra het zich uit, buiten door de mens zelf geschapen banen. Waarschijnlijk is deze conditionering reeds begonnen tijdens het ontstaan van het menselijke ras, toen vulkanen en hun vurige lavastromen een grote rol speelden op aarde. Later was er de bliksem en de woudbrand, die voor de mens onvoorstelbaar gevaarlijk waren en vaak gehele stammen uitroeiden. Gelijktijdig werd het vuur de gever van warmte en licht, zodat de mens door de vlammen eveneens gefascineerd werd. Tot op heden is dit zo gebleven. Wanneer de mens onverwacht komt te staan t.o. een vrij laaiend vuur, zal hij onmiddellijk willen vluchten. Hij wil alleen maar weg. Deze vluchtdrang heeft soms fatale gevolgen: een kleine vlam in een bioscooptheater veroorzaakt dan een paniek, die blussen onmogelijk maakt en vele offers eist. Dit is gebeurd in Chicago, Philadelphia, Tokio en kwam in mindere mate zelfs voor in Nederland. Er vallen dan onnodig vele doden, zelfs indien het brandgevaar op zich niet zo groot is en zeker door een tijdig ingrijpen nog bedwongen kan worden. De afkeer van slangen, die vele mensen kennen, stamt uit de dagen, dat zijn voorvaders grote angst koesterden voor alle - toen veel grotere - reptielen. Zelfs het wakker schrikken door een lichte kieteling onder de voetzolen kan worden geweten aan de oude tijd van de jagers. Wanneer je in je slaap iets aan je voetzolen voelde, was dat zeker geen vriend. Ook de angst voor vallen is een bekend symptoom, dat vooral bij overspannen mensen in de droom wel pleegt voor te komen. Dit kan eveneens tot de ervaringen van de voorouders worden herleid. Dergelijke ingeschapen reacties plus eigen ervaringen scheppen voor de mens een imaginaire wereld, waarin de angstwaarde het bestaan regeert, zelfs indien de angst geen redelijke basis weet te vinden. De mens is zelfs voor de angst bang, vandaar dat deze angst lang niet altijd als een kenbare en onmiddellijke vrees tot uiting komt. Er zijn mensen, die geen angst kennen, wanneer er gevaar is. Zij blijven nuchter en beheerst. Zij weten precies, wat zij moeten doen. Wanneer het gevaar voorbij is, zullen zij van uitputting ineen zakken. Dit vloeit dan voort uit een realisatie van het beleefde, waarvoor men in de redelijke reacties geen tijd vond. Wij zien mensen, die alle leed en tegenslag met de grootste waardigheid en beheersing weten te dragen. Wanneer er een einde aan hun lijden komt, worden zij door een opluchting en blijdschap overweldigd, die het hen onmogelijk maken om zelfs maar redelijk te blijven denken, waardoor zij dan gekke dingen kunnen doen. Ook hier is de verwarring niet te wijten aan de blijdschap zelf, maar is zij een verschijnsel van de angst voor verder leed, dat zo afgereageerd wordt. M.i. kan men dan ook stellen, dat een groot deel van het menselijke handelen door dit angstbegrip wordt veroorzaakt en wezenlijk bepaald. De spanningen, die hierdoor in de mens ontstaan, zijn haast onvermijdelijk. Je kunt de angst overwinnen, maar de spanning zal langere tijd blijven bestaan. Bij beheersing tijdens de angstperiode zal de spanning voortbestaan en zich op een ander ogenblik ontladen. Zij kan dan 7 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) aanleiding worden tot uitbundigheid, geestvervoering etc. Haast alle uiterlijke overdrijvingen kunnen terug worden gevoerd op angstcomplexen. Gelukkig bestaat de mens niet geheel uit dergelijke angstcomplexen. Voor de angst kent de mens n.l. een tegengewicht, waarvan het eerste deel onredelijk is, het berust op geloof. Een mens kan een zodanige innerlijke zekerheid scheppen, dat alle spanningen, die normalerwijze als een reflex op de angstassociatie in hem ontstaan, daarin worden afgeleid. Let wel: de angstassociaties enz. zijn in een dergelijke mens nog evengoed aanwezig als bij anderen. Hij heeft in zijn Godsvoorstelling of geloof een mogelijkheid gevonden dergelijke spanningen haast onmiddellijk af te reageren, waardoor dus een beheersing eenvoudiger mogelijk wordt. De innerlijke zekerheid, die zo ontstaat, maakt het mogelijk alle associatieve en zelfs uit het ras geërfde angsten geheel terzijde te stellen. De mentale angsteffecten worden zodanig vervormd, dat zij voor de mens niet meer schadelijk zijn en zijn denken niet meer met uitsluiting van alle andere gedachten beheersen. De levensblijheid, de levensmoed en levensvreugde, die hieruit voortvloeit, zal vreemd blijven aan ieder, die een dergelijk geloof niet in zich kent. Een tweede deel van deze mogelijkheid alle angsten te beheersen, is geheel redelijk: zij berust op het menselijk beredeneringsvermogen. Wanneer de angstimpuls opkomt, associeert u onbewust met alles, wat eens een dergelijke angst heeft gewekt, of met het gebeuren in verband zou kunnen staan en angstassociaties in zich draagt. Deze reeks van impulsen stuit op de rede. Indien u in staat bent snel genoeg waar te nemen en redelijk uw waarnemingen te verwerken, dan zult u in overlegd handelen en de spanningen van de angst eveneens op redelijke en beheerste wijze kunnen afreageren. Het gevolg is, dat de mens, die gelooft en snel waarneemt - en denkt - minder angsten kent dan anderen, ofschoon hij dezelfde impulsen heeft te verwerken. Een geheel ander aspect vinden wij, wanneer een mens niet harmonieert met zijn omgeving. U kunt zich voorstellen, dat een mens door zijn neigingen, zijn wijze van denken en handelen het doel, dat hij nastreeft, door zijn geloof enz. in het milieu voortdurend detoneert. Hij komt daardoor buiten de gemeenschap te staan. De onzekerheid en daaruit voortkomende angsten kunnen eveneens tot het verleden van het menselijke ras worden herleid. In het verleden kon de mens alleen met enige zekerheid leven, wanneer hij in een stamverband was opgenomen. De stam was weliswaar niet groot - van 10 tot 100 - personen maar de gemeenschap gaf een zekerheid, een macht en een werkvermogen, dat de mens alleen nooit bereiken kan. Binnen een dergelijke gemeenschap was men alleen geheel opgenomen, wanneer men daarin ook een vaste plaats had. Bij bepaalde dieren, die in kudden leven, zien wij iets dergelijks nu nog. Wanneer de mens op een of andere wijze niet in staat is zich binnen de menselijke maatschappij een vaste plaats te veroveren, dan gevoelt hij zich niet zeker. Zijn angst richt zich dan op de buitenwereld en komt tot uiting in drift, toorn, minachting, verwijten. Een dergelijke mens heeft in feite angst voor zichzelf. Hij past niet bij het beeld van een normaal mens, zoals hij dit in zich draagt. Een mens die zijn plaats niet weet in de maatschappij, is niet alleen voortdurend in strijd met zichzelf, voortdurend onzeker en angstig, maar zal bovendien deze dingen niet kunnen beheersen en overwinnen, omdat hij voortdurend met zichzelf geconfronteerd wordt. Daarom vlucht hij voor zichzelf weg. Dit schept soms reeds in het menselijke leven een situatie, die geheel gelijk is aan de toestand, die wel optreedt, wanneer iemand na de dood met zijn werkelijke persoonlijkheid wordt geconfronteerd. Wanneer deze zijn werkelijke beeld ziet, een spiegelbeeld, vlucht hij daarvoor weg en beseft niet, dat dit beeld hem overal zal blijven volgen als de schaduw van de schaatsenrijder in het bekende verhaal. Al vlucht men ook nog zover in roes of waan, slechts wie zichzelf eerlijk en onbevooroordeeld durft aanschouwen, zichzelf durft kennen in zijn ware gedaante, zal een dergelijke angst kunnen overwinnen. Een nevenaspect van een dergelijke angst is het begeren een mens die niet zeker is, dat hij te allen tijde voor zich en de zijnen zal kunnen zorgen, is geneigd gierig te zijn, te potten, ten koste van anderen te verwerven en zelfs ten koste van het grootste onrecht het verworvene te behouden en meent op aarde gewoonlijk, dat hier alleen sprake is van een begeerte. In feite is er meestal sprake van onzekerheid. Men wil zich in een dergelijk geval door zijn invloed, de relaties, geld of macht een zekerheid verwerven tegen de menselijke maatschappij, waarin men gevoelt niet juist te passen. Innerlijk voelt de mens, dat een dergelijke levenshouding onjuist is. Wij zien dan de pseudo-vreugde, de roes, i.p.v. het werkelijke beleven. Daarnaast zien wij de vlucht in dronkenschap, maar ook in bezigheden. Sport kan evenzeer een dergelijke afleiding 8 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) van de werkelijkheid geven als verdovende middelen. Een dergelijke angst kan alleen overwonnen worden, wanneer men hetgeen, waarin men gelooft, ook voortdurend in de daad omzet. Alleen dan voelt men zich niet meer de mindere en valt het besef, buiten de gemeenschap te staan, weg. Over de angst is nog onnoemelijk veel te zeggen. Vanavond wil ik nog slechts een enkel aspect van de angst onder de loep nemen. Er zijn mensen, die bepaalde eigenschappen – of handelingen - tot een deugd verheffen. Wij kennen allen de maatschappelijke deugden etc. Indien wij nagaan, wat deze deugden nu eigenlijk inhouden, zien wij, dat dit van 9 van de 10 keren een wijze van gedrag is, waardoor de innerlijk bestaande angsten van jezelf en eventueel van anderen enigszins beperkt worden. Dit klinkt u natuurlijk onaangenaam en vreemd. Wij willen immers allen zo gaarne een deugdzaam leven voeren. Zelfs indien wij dit in wezen niet willen, zullen wij toch zeggen, dat dit onze grootste wens is. Dit zoeken naar een deugd, het zien van iets als bijzondere eigenschap, of kwaliteit, vloeit haast altijd voort uit de angst voor alles, wat er in uw omgeving zou kunnen geschieden op het ogenblik, dat men deze eigenschap of kwaliteit niet meer waardevol zou achten. Iemand, die normaal zijn eigen leven leeft, intens, bewust en geestelijk bewust, zal niet van deugden spreken, maar ook niet over zonden. Zo iemand begeert immers geen hemelrijk, dat hem zou worden gegeven, of door anderen verworven, terwijl hij ook geen hel vreest. Een dergelijk mens kent leven als een continuïteit, die door de dood niet gebroken kan worden en handelt binnen zijn mogelijkheden, en volgens zijn doel, logisch. De mens, die angst heeft, tracht de maatschappij net zolang te veranderen, verwringt zijn eigen wezen net zolang, tot hij meent aan die angst althans enigszins ontkomen te zijn. Een werkelijk uit die angst vluchten op deze wijze blijkt niet mogelijk. Hoe meer men de nadruk legt op de deugd, hoe sterker de zonde zal bloeien en groeien. Hoe sterker de zonde wordt beseft, hoe meer de waanwereld zonder angsten bedreigd wordt. Het zoeken naar deugden of zonden in jezelf of in anderen brengt dan ook meestal een groot risico met zich op geestelijk terrein. Wie deugden in zichzelf zoekt, meent zich daardoor verheven boven anderen, maar hij zal zich tevens genoopt zien deze deugden in anderen te doen ontstaan, om daardoor niet buiten de gemeenschap te worden geplaatst. Voorbeeld: bepaalde groeperingen zijn zeer sterk tegen het dobbelspel geporteerd. Waarom? Omdat zij overtuigd zijn, dat, tenzij dit algemeen verboden is, steeds meer mensen zullen gaan spelen. Zijzelf zullen dan ook mee gaan spelen, want daarin hebben zij nu al innerlijk lust. Dit zou hun veiligheid, hun bezit, of maatschappelijke bereiking kunnen bedreigen. Daarom is dobbelen zondig. Indien blijkt dat men de lust tot wagen en verwerven zonder inspanning niet kan bemeesteren, wordt zoiets uiteindelijk gekanaliseerd in een goedgekeurde toto en een staatsloterij. Neem mij niet kwalijk, dat ik op bij u bestaande toestanden wijs. Het is duidelijk: de doorsnee mens is in zijn hart en denken een avonturier, een speler. Iedereen hoopt eens iets te verwerven, zonder dat dit moeite kost en is bereid risico's te nemen in de hoop, dat dit iets zal opleveren. Dit mag natuurlijk niet, want indien men zo op geluk zou leven, waar blijft dan de overschatte welvaart en zekerheid? Een zuiver angstaspect. Dergelijke angst voor het waagstuk, een dergelijk gevoel van onvolkomen zijn en niet voldoende presteren, vinden wij terug in de vaak gehoorde eis: wij moeten gesubsidieerd worden. Wij moeten voordelen hebben! Wij moeten zeker zijn, zelfs indien ons beroep eigenlijk een zeker risico met zich zou moeten brengen. Sommigen gaan zelfs verder en eisen: De staat moet voor een ieder zorgen met pensioenen, toelagen en verzekeringen, alles verplicht en van bovenaf opgelegd, want anders zou men wel eens een beroep op mij kunnen doen, wanneer mij dit niet convenieert. Bovendien durf ikzelf een leven vol risico's niet aan. Maar vraag ik zekerheden alleen voor mijzelf, dan geef ik toe, dat ik minderwaardig ben. Daarvoor ben ik ook bang, want ik wil een geacht plaatsje in die maatschappij behouden, dus zekerheid voor allen! Ook dit zal menigeen onaangenaam in de oren klinken. Toch is ook dit voorbeeld geheel juist. Wanneer u gaat dreigen met hel en verdoemenis is er sprake van eenzelfde angstcomplex. Degene, die iets werkelijk zondig vindt in anderen, is meestal iemand, die vreest dit zelf eens te doen. Hij merkt het zogenaamde zondige op bij anderen, omdat hijzelf in gedachten daarmee voortdurend bezig is, maar het niet in daden durft om te zetten. Juist degenen, die zichzelf niet beheersen en niet in staat zijn anderen op redelijke wijze te beheersen, slepen steeds weer het begrip zonde en hel er bij wanneer iets hen niet bevalt, of indien zij iets in zichzelf vrezen. Bepaalde waan en waanbegrippen worden inderdaad uit angst 9 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) geboren. Deze angst voor het leven zal steeds verder worden opgevoerd, naarmate men de mens meer heeft gewend aan een vaste plaats in de kudde. Dit zien wij zowel op het gebied van politiek en godsdienst, als op het gebied van de reclame. Er zijn vele mensen, die haarmiddelen gebruiken, omdat zij vrezen zonder haren niet knap en mooi genoeg te zijn, terwijl zij niet op eigen persoonlijkheid durven rekenen om dergelijke gebreken te overwinnen. Er zijn meer mensen, die tanden poetsen, omdat zij bang zijn anderen te horen zeggen: "Die ruikt uit zijn adem", dan om gezondheidsredenen. Er wordt op deze angsten voortdurend gezinspeeld: "Zie er niet belachelijk of verwaarloosd uit. Koop een nieuw pak, koop een nieuwe jurk. Dat staat niet meer. Mensen, die in het leven wat betekenen, dragen kleding van..." Een beroep op de angst, een poging u een minderwaardigheidscomplex aan te praten. Hetzelfde gebeurt, wanneer op een steeds verder gaande bewapening wordt aangedrongen in uw wereld. Mensen, die niet zeker zijn van hun eigen krachten en vermogens, zullen zich wapenen. Als u zeker bent, dat deze democratische leefwijze voor u de enige is, dat u aan alle eisen daarvan zult blijven beantwoorden, wat er ook gebeurt, hoeft u zich niet te bewapenen. Dan zult u beseffen: ten hoogste kan ik ten onder gaan, maar dit zal, indien ik mij bewapen, evengoed gebeuren... Ofwel: ik zal, alleen door mijzelf te zijn, zeker staan tegenover anderen. Ik kan verstandig met ze praten en desnoods tijdelijk in een ander systeem onder gaan. Want indien mijn standpunt juist is, zal dit zich, ondanks alle geweld en onderdrukkingen, steeds weer moeten manifesteren. Degenen, die bang zijn, dat hun ideeën en gedrag op de proef zullen worden gesteld, mensen, die alles liever doen, dan dat ze zelf instaan voor wat zij zo heilig en onaantastbaar zeggen te achten, zijn mensen, die door angst worden beheerst. Wanneer men u spreekt over al wat u zou kunnen verliezen hierdoor, speculeert men op de angst, die ook u koestert. Zo is het in de wereld, dat is waar. Maar in feite is angst de oorzaak van zovele onaangename dingen. Het is angst, die oorlogen veroorzaakt; angst, die de mensen maakt tot rovers, inbrekers en moordenaars. Het is de angst, die de mensen tot onrechtvaardigheid en rassenhaat veroorzaakt. Al deze dingen zijn te herleiden tot angst. Steeds weer vreest men, dat iets niet in overeenstemming met eigen wensen zal zijn. De angst van de blanke, dat hij in een neger zijn meerdere zal moeten erkennen en zo zijn waan van meerwaardigheid zal verliezen. De angst van een politieke partij om toe te moeten geven: wij hebben het verknoeid. Daarbij vernietigt men dan vaak liever een heel land dan toe te geven: wij hebben het verkeerd gezien, wij hebben niet juist gehandeld. Dan wordt er gevochten tot 5 minuten over 12. Herinnert u zich dat nog? Steeds weer zien wij de treurige resultaten van mensen, die bang zijn te klein te zijn in de wereld, niet te passen in de maatschappij. Deze laatste angst is in de maatschappij zelfs belangrijker dan elke andere angst. Al het andere kan daarvan worden afgeleid. Op deze angst doet men steeds weer een beroep; op deze angst wordt door velen in de wereld steeds weer gespeculeerd. Bevrijding van angst gaat verkeerdelijk vaak door voor vreugde en blijdschap. Zelfs gaat bevrijding van angsten door voor genot, omdat men tenminste even vergeten kan, dat men zich zozeer bedreigd gevoeld. Wanneer deze dingen in de wereld bestaan, zullen wij moeten trachten daar ook een middel tegen te vinden, want het is niet genoeg hier alleen te spreken over de psychologie van de angst. Wij moeten een stap verder gaan en durven vragen: hoe kunnen wij van die angst afkomen? Het antwoord luidt: Door niets van de wereld te verlangen wat wij niet voor onszelf kunnen verwerven. Dat is het eerste en belangrijkste punt. Ten tweede mogen wij alleen handelen, wanneer wij zozeer van ons recht overtuigd zijn, dat wij elke consequentie van ons denken, handelen en doen willen aanvaarden. Ten derde: wij mogen ons alleen in zoverre voor onze medemensen aansprakelijk beschouwen als vanuit eigen leven en bewustwording klaarblijkelijk is en aan ons innerlijk duidelijk en zonder enige twijfel wordt geopenbaard. Ten vierde: wij dienen te beseffen, dat boven alle beperkingen van ruimte en tijd in een menselijke wereld of geestelijke sfeer de Goddelijke grote eenheid bestaat, waarvan wij deel zijn en waarin wij, wanneer wij niet vrezen of begeren, ons steeds weer terug zullen kunnen trekken en de rust van het eeuwige zullen leren kennen. 10 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) Indien wij dit beseffen en deze voorwaarden in eigen leven tot werkelijkheid weten te maken, zullen wij meester zijn over de angst. Tot geheel de mensheid dit bereikt heeft, zal nog wel enige tijd verlopen. Vraag: U stelde, dat belevenissen in vroegere levens voor bepaalde angsten aansprakelijk kunnen zijn. Een psychotische angst voor bladergeritsel e.d. zou volgens een psychometrist voort kunnen komen uit bijzondere ervaringen in vroegere levens. Antwoord: Mogelijk is dit natuurlijk wel. In de meeste gevallen zullen wij een dergelijke psychose toch wel kunnen herleiden tot onbewuste ervaringen en daarmede gepaard gaande associaties uit het huidige bestaan. De ervaringen, die tot dergelijke psychosen aanleiding kunnen geven, blijken haast altijd - ook wanneer in feite een vroeger bestaan daarvoor aansprakelijk is - in de jeugdjaren van dit leven geproduceerd te zijn, zodat er altijd een psychologische verklaarbaarheid zal bestaan. Wel moeten wij er rekening mee houden, dat de lichamelijke impressies en impulsen, die de angsten scheppen, ook vaak zullen stammen uit gebeurtenissen in de prenatale periode; dat is de tijd, dat het kind nog in het moederlichaam geborgen is, met dit lichaam van de moeder bloed en circulatie deelt, terwijl bovendien vooral in de laatste drie maanden de gedachtensfeer van de moeder eveneens heel sterk wordt ondergaan. Zo kan het dus voorkomen, dat een kind angstverschijnselen vertoont als gevolg van een ervaring die de moeder tijdens de zwangerschap had. Bv. de aversie tegen het geritsel van bladeren kan heel goed het gevolg zijn van het feit, dat de moeder tijdens de zwangerschap een slang heeft gezien en daarvan zeer is geschrokken. Het schuifelen van een grotere slang lijkt namelijk - vooral in het duister - op het ritselen van dorre bladeren. De mens, die uit het kind is gegroeid, zal over deze ervaring niet weten, maar toch een onredelijke afkeer behouden van het ritselen van bladeren. Indien wij ons op een verklaren uit vroegere incarnaties toe willen leggen, zo mogen wij niet over het hoofd zien, dat alles, wat belangrijk was in het vroegere leven, verkort tijdens de jeugdjaren herbeleefd wordt. Een teruggrijpen naar de vroegere incarnatie is dan ook meestal een kwestie van nieuwsgierigheid. Wel kunnen wij uit deze vroegere levens soms een - zij het meestal niet noodzakelijke - verklaring vinden voor bepaalde ontmoetingen in dit leven, maar dat de psychologische verschijnselen - al datgene dus, wat als psychische invloed in de stof via bewustzijn en onderbewustzijn tot uiting komt - ook een stoffelijke oorzaak en verklaring zullen hebben. Zo de geest in dit leven een bepaalde angst of begeerte noodzakelijk acht als ervaring, zal zij in de vroege jeugdjaren deze impulsen vastleggen en als kind vastleggen en als kind zoeken naar de reeksen van belevingen, die dan via de misschien niet vermoede reeksen van associaties voeren kunnen tot de door u aangeduide psychosen en neurosen. Vraag: Staat dankbaarheid hiermede ook in verband? Antwoord: Neen, wel opluchting, die als een soort van dank een bijzondere aandacht doet besteden aan de personen - of de Godheid - die ons van het gevaar bevrijd hebben. Maar een echte dankbaarheid is dit in feite niet. Eerder is de zogenaamde dankbaarheid een poging rationeel de gevoelde opluchting af te reageren. Dankbaarheid komt voort uit het gemeenschapsleven van de mens. Het blijkt ons, dat echte dankbaarheid praktisch alleen optreedt, wanneer de mens zichzelf of een deel van zichzelf erkent in anderen. Dankbaarheid heeft eigenlijk niets te maken met het geven of ontvangen van iets, maar alleen met het erkennen van jezelf in voorwerpen, omstandigheden, of personen. In gevolg hiervan ontstaat een innerlijke vreugde, een innerlijke warmte. Het is dit gevoel, dat wij ware dankbaarheid kunnen noemen. Goedenavond. Goedenavond, vrienden. VRAGENRUBRIEK Vraag: God is volmaakt. Wij zijn door Hem geschapen. Hoe is dan het kwaad in de wereld gekomen? Antwoord: Feitelijk bestaat er geen kwaad, maar alleen onevenwichtigheid. Op het ogenblik, dat de mens het doel en het wezen van de Schepping niet beseft, in zich geen eenheid met de 11 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) Schepping gevoelt, zal hij vanuit zijn beperkte standpunt over het geheel gaan oordelen. Daardoor ontstaat - volgens zijn inzicht - onvolmaaktheid, daar hij onbegrepen delen van de wereld zal verwerpen. Hieruit vloeit voor hem een waan voort, die ook voor de mens zelf leed en disharmonie brengt. Vraag: Waarom gebruikt de geest niet de ogen van het medium als deze optreedt? Antwoord: Dit wordt over het algemeen niet gedaan om te voorkomen, dat wij meer impressie van buitenaf via de hersenen moeten verwerken, dan al het geval is. Indien een niet geheel beheerst reageren op lichtimpulsen door het oog tot stand zou komen, ontstaat al zeer snel een halve trancetoestand. Waar een medium zich in deze toestand, zij het vertraagd, van al het gesprokene bewust is en wel eens obstinaat zal zijn, of een eigen afwijkende mening zal huldigen, wordt de vrijheid van meningsuiting voor de geest daardoor soms beperkt. Dientengevolge geven wij er de voorkeur aan bij beheersing zoveel mogelijk alle onnodige impulsen via het lichaam af te sluiten. Vraag: Indien God ons een goede raad geeft, is dit niet een bevel? Worden wij gestraft, wanneer wij een dergelijke raad niet opvolgen? Antwoord: God hoeft ons niet te straffen. Dat doen wijzelf wel. Overigens, wanneer God ons een raad geeft, mogen wij dit werkelijk zien als een raad, want wij hebben door de Goddelijke wil een vrije wil gekregen. Wij zijn dus gerechtigd onze eigen inzichten te volgen. Indien wij tegen een werkelijk uit God stammende raad ingaan, zo zullen wij de gevolgen hiervan moeten dragen. Indien wij deze gevolgen, waardoor wij zullen leren, hoe goede raad bedoeld was en waarom deze raad voor ons de beste was, dan als een straf te beschouwen, zo is dit een gevolg van ons onbegrip en niet de wil Gods. Vraag: Is het waar, dat drinkwater in een blauwe fles aan de ochtendzon blootgesteld, een kalmerende drank is, terwijl hetzelfde in een gele fles opwindend werkt? Antwoord: Dit is niet juist. Alleen wanneer het water voordien op een bepaalde manier bewerkt wordt, kan dit resultaat bereikt worden. Dit behoort tot de Bengaalse zonne- en kleurmagie. U hoeft geen blauwe en gele fles aan te schaffen om uzelf op te winden, of te kalmeren, want zonder bepaalde magische bewerkingen heeft dit ten hoogste een suggestief resultaat. Vraag: Roger Lannes beweert de Comte de St. Germain op 2 februari 1945 aan de Riviera te hebben ontmoet. Is deze graaf een prins van het Spaanse koningshuis. Is hij in werkelijkheid in 1777 te Eckerfürde gestorven? Antwoord: De Comte de St. Germain is geen prins van Spanje geweest. Hij is van Poolse afkomst, of althans in de vorm van Comte de St. Germain het eerst in Polen verschenen. Hij leeft nu nog. Ik betwijfel, of hij zichzelf zozeer bloot geeft, dat hij aan de Riviera kan worden herkend. Gezien zijn geestelijke taak neem ik niet aan, dat zijn werkterrein aan de Riviera zal liggen. Vraag: Kunt u ook zeggen, in welk nummer van Look de foto van de nieuwe wereldleraar heeft gestaan? Antwoord: Wij menen, dat dit het nummer is geweest van de eerste week in juni of juli. Daarvan ben ik niet heel zeker. Vraag: Indien men het kwikzilveratoom ontdoet van een proton en een elektron, blijft er goud over. Is de mens er al in geslaagd zo goud te maken? Antwoord: Zover mij bekend is het maken van goud uit kwikzilver te kostbaar. Als proef is reeds goud hieruit gemaakt, eveneens uit lood en zelfs bepaalde radioactieve elementen. Gezien de grote kosten van dergelijke proeven en de nodige, zeer kostbare, installaties zal voorlopig wel geen grote hoeveelheid goud op deze wijze worden gewonnen. Vraag: Waarom beelden de mensen altijd heksen af met zwarte katten? Antwoord: Dit is het gevolg van het oude volksgeloof, waarin men immers aannam, dat een geheel zwarte kat een vermomde duivel, boze geest of heks zou kunnen zijn. Heksen zouden zich vaak in katten veranderen en in deze gestalte de zogenaamde kattenfeesten houden. Hieromtrent vindt u vele verhalen in overleveringen en legenden, o.m. in Nederland, Overijsel en Brabant. Soortgelijke verhalen komen voor in de Russische folklore, maar ook in Spanje en Italië. Hieruit kan men concluderen, dat de zwarte kat werd gezien als magisch voertuig voor 12 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) duivels en demonen. M.i. is het geheel te herleiden tot Egypte, waar heilige katten lange tijd als voertuigen van hoge geesten en godinnen golden. Denk aan de tempels van Bubastis. Vraag: Hoe komt het, dat wij opeens niet meer over vliegende schotels horen? Deze zouden toch in het Middellandse Zee gebied waargenomen worden? Antwoord: Indien u kennis kunt nemen van het pas gehouden Ufo-congres, dan zult u zien, dat men volgens deze mensen de laatste tijd - ook rond de Middellandse Zee - meer heeft gehoord van vliegende schotels. Op het ogenblik is voor de meeste kranten het monster van Loch Ness een prettiger vulstof dan een vliegende schotel, waar vanuit de verschillende regeringen verzocht wordt de publicatie van dergelijke te beperken, terwijl een publicatie van dergelijke voert tot aanvallen, die vele dagbladen niet goed kunnen verdragen. Bovendien heeft men door het openbaren van vele onjuiste, of zelfs op zuiver bedrog berustende gegevens - Adamski - de vliegende schotelrage belachelijk gemaakt. Het publiceren van dergelijke berichten is dan ook niet aantrekkelijk. Er zijn overigens vele berichten, die niet worden gepubliceerd, omdat zij op de een of andere wijze voor gebruik in de huidige publicatie media onaanvaardbaar zijn. Vraag: Ik las over de diefstal van een door de gebroeders van Eyck geschilderd luik: "De Rechtvaardige Rechters". Werd dit door de koster gestolen? Waar is het nu? Antwoord: Dit betreft het drieluik: "Het Lam Gods", bestaande uit 12 panelen. Een deel, genoemd: "de Rechtvaardige Rechters", is verdwenen. De rugzijde van dit luik werd teruggevonden. De dief was niet de koster, doch een voormalige koster van deze kerk, tezamen met een kunsthandelaar. De teruggevonden rugzijde van het paneel werd gevonden in een bagagebewaarplaats in Brussel. Het verdwenen deel bevindt zich in een soort crypte, die zich achter, onder de kerk bevindt. Dit is nog niet gevonden, omdat o.m. de oorspronkelijke bouwplannen van de kerk zoek zijn, vermoedelijk al sedert 1700. Het bewuste stuk bevindt zich in deze ruimte, geborgen tussen hout en steen. Vocht heeft, ondanks de verpakking, op het paneel ingewerkt en ook de verf beschadigd. De toegang ligt buiten de kerk en heeft geen als zodanig kenbare deur. Het publiek kan de plaats, waar zich de ingang normalerwijze bevindt geregeld gadeslaan, maar niet betreden. Vraag: Hoe kan men de angst om in autobussen, treinen e.d. te zitten, overwinnen zonder meer angst te krijgen? Antwoord: Door zich niet op het vervoermiddel zelf te concentreren, maar op de dingen die daarbuiten zijn. Indien men zich voldoende concentreert op de dingen buiten, zal de angst zelf niet ontstaan. De angst heeft zijn bron in het verleden. Indien dit juist is, moet worden gesteld, dat men, door steeds weer aan het gebeuren in het verleden te refereren, de angst intensifieert. Waar een werkelijke noodzaak bestaat, zal blijken, dat de angst wegvalt. Vraag: De mens is zich bewust dat er naastenliefde bestaat, maar bestaan er voor deze ook vijanden? Antwoord: Ik kan deze vraag niet geheel begrijpen. De mens is zich bewust, dat er naastenliefde bestaat, maar deze naastenliefde dient in hemzelf te zetelen. Indien men in zich dus een naaste haat, is men vijand van zichzelf en van de naastenliefde. Wie iemand haat, kan m.i. een vijand van de naastenliefde zijn, terwijl hij gelijktijdig toch de naastenliefde, maar dan onjuist, beoefent. Vraag: Ik kan mij voorstellen, dat een verlichte of bewuste geest in sferen, vertoeft, waarin alles tastbaar, zichtbaar en hoorbaar is, zodat deze de stof niet meer nodig heeft. Is dit juist? Antwoord: Tastbaar, zichtbaar e.d. zijn begrippen, die behoren tot de stoffelijke wereld en de stoffelijke zintuigen. Als gevolg kan worden gesteld, dat dit voor de bewuste geest zeker niet zo bestaat, maar het kennen, het in zich ervaren van alle dingen op vollediger wijze dan door menselijke zintuigen ooit mogelijk zal zijn, voor de bewuste geest inderdaad een mogelijkheid is. Het betrekt zich dan op hoofdzaken en niet op de details, die men in de stof vaak waarneemt, terwijl men aan de hoofdzaken voorbij ziet. De geest in Zomerland ervaart op dezelfde wijze als voornoemd, doch reproduceert dit beleven voor zich nog steeds in beelden, die hij ontleent aan het stoffelijke leven. Vraag: Wat gebeurt er, wanneer een geest de stof verlaat en in de sferen komt. Is de geest zich dit bewust? 13 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) Antwoord: Niet altijd. Wanneer de geest in een Lichte sfeer komt, zal zij zich ook hiervan bewust zijn. Men kan zonder bewustzijn van Lichte sferen dezen niet betreden. Het kan voorkomen, dat een geest na de overgang toch nog meent een lichaam te hebben. Het gevolg is, dat men meent te dromen, of te dolen in een vreemde ruimte of wereld. Een soms wanhopige toestand. Zolang men het contact weigert met de Lichtende geesten, die trachten de geest tot Lichtere sferen op te trekken, zal men in een dergelijke sfeer blijven vertoeven. Indien men de leiding van de meer Lichtende geesten aanvaardt zal het mogelijk zijn de werkelijke Lichte werelden te betreden en zal men niet zonder enig resultaat achter de lichten aan behoeven te gaan. Vraag: Hoe kan een overgegane een dergelijk contact weigeren. Ik begrijp het niet. Antwoord: Overgeganen weigeren dit contact vaak, omdat zij vrezen misleid te worden door duivels en demonen, ofwel omdat zij wensen, dat de geest, die contact zoekt, gek is, waar zij immers volgens eigen inzichten niet dood zijn. Zij vluchten dan, of gaan verbolgen hun dwaalweg verder. Men dient dan te wachten, tot zij zover vermoeid zijn, dat zij eindelijk willen luisteren. Is er eenmaal contact opgenomen, hoe summier ook, zo zal het mogelijk zijn de geest langzaamaan op het goede pad te voeren. Vraag: Hoe doet de lichtende geest zich aan de overgeganen voor? Antwoord: Zover mogelijk in een persoonlijke vorm. Indien het enigszins mogelijk is, zal een vorm worden gekozen, die geheel is aangepast aan de instelling van het wezen, dat in de tussensfeer doolt. Dit zal niet altijd mogelijk zijn, waar de perceptie van onze persoonlijkheid geestelijk plaats vindt en de voorstelling, die men zichzelf maakt van de ontvangen impulsen, zeer vaak de wijze, waarop men de Lichtende geest waar neemt, zal beïnvloeden. Ik verwijs hierbij naar hetgeen onze vriend Henri hierover wel vertelde Vraag: Bemerkt de geest, dat het onweert, wanneer zij in een medium verblijft? Hoe is dat zonder medium? Antwoord: Door middel van de zintuigen van het medium merken wij natuurlijk wel, dat het donderen is, maar dat is op aarde zo gewoon, dat het op ons geen indruk maakt. Alleen bij bepaalde manifestatie kunnen wij van te hoge elektrische spanningen in de lucht nadeel ondervinden. In onze eigen wereld zijn wij van dergelijke onaangename verschijnselen geheel bevrijd. Vraag: Welke invloed heeft Uranus op de ascendant? Antwoord: Dit is afhankelijk van de horoscoop, die u bezit. De invloed van Uranus is afhankelijk van de plaatsing van de andere planten, het sterrenbeeld enz. Op een voor de wereld getrokken horoscoop en horoscopen op dit ogenblik getrokken als geboortehoroscoop, zal Uranus als invloed vertonen: plotselinge en onverwachte gebeurtenissen, strengere rechtvaardigheid, een sterker ondergaan van oorzaak en gevolg, maar ook een grotere innerlijke verlichting. Vraag: En in het persoonlijk bewustzijn? Antwoord: Voor allen, die op de wereld leven, zal deze invloed tot uiting komen, maar dit in overeenstemming met eigen karakter en hoedanigheid. Het zou noodzakelijk zijn om de geboortehoroscoop als geheel te bezien, de progressie van Uranus te volgen enz. - door vergelijk - na te gaan, welke beïnvloedingen en wijzigingen van bewustzijn men als gevolg van Uranus huidige plaats ondergaan zal. DEFINITIES Dankbaarheid: Buiten eigen verdienste, verrijkt, gered, of verzekerd zijn, waardoor men de mens, die dit deed, een gevoel van warmte en genegenheid toedraagt. Genotzucht: De behoefte zichzelf te ontdoen van het dagelijkse leven door het zoeken van een roes of genieting, dat de indruk, die deze op de zintuigen maakt, bepaalde geestelijke en psychische aspecten tijdelijk geheel uit het bewustzijn verdringt. Blijdschap: Een innerlijk gevoel van harmonie en eenheid met de kosmos, waaruit men krachten kan putten, terwijl men deze eenheid soms in bepaalde feiten of personen uitgedrukt ziet. 14 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (III) Goedheid: Het vermogen anderen als deel van jezelf te zien en hen daardoor zo te behandelen als jezelf behandeld wilt worden. Goedgeefsheid: Zo afgeven, dat aan het schenken zelf geen criterium wordt aangelegd. Je geeft te goeder trouw, waar een behoefte, hoe klein ook, schijnt te bestaan, zonder te overwegen, of de gave werkelijk enig doel heeft of zin heeft. Liefde: Gevoel van eenheid. Kosmisch uitgedrukt: eenheid met God. Stoffelijk uitgedrukt: samensmelting in geest en mogelijk in de stof van twee mensen. Geloof: Innerlijke wetenschap, waarbij men iets ervaart, dat stoffelijk niet bewijsbaar is, ofschoon je daaruit wel zekerheid en krachten kunt putten, die voor jou in jouw wereld reëel zijn. Goedenavond. 15 

© Orde der Verdraagzamen Rientjes 28 Januari 1955 – Nr. 116 Daar ook door de intelligentie nader wordt ingegaan op de mutaties in het bestuur, zullen wij voor deze keer het openingswoord van de Voorzitter in ons verslag opnemen, doch wij kunnen onze abonnees daarbij mededelen dat wij ons voortaan weer zuiver zullen bepalen tot datgene waarvoor wij ons orgaan in het leven hebben geroepen, n.l. het woordelijk weergeven van hetgeen de intelligenties ons aan wijsheid wensen bij te brengen. Wij zijn er van overtuigd dat wij hiermede in de geest van onze lezerskring handelen. Voorzitter: Jhr. Mr. Sandberg; Ik heet U allen hartelijk welkom, en heb enige mededelingen te doen vandaag. In de eerste plaats dit: er is op de 23e een bestuursvergadering geweest; daar is een rekening en verantwoording van de secretaris en van de penningmeester behandeld en goedgekeurd. Die rekening en verantwoording worden aan de vrienden en donateurs rondgezonden, dus U kunt daar zien hoe de zaken staan. Dan is U bekend dat er indertijd zijn vastgesteld de bepalingen van het Kerkgenootschap, dat onze Orde als een juridische vorm, zonder enige verandering in de bijeenkomsten, heeft gekregen. U weet dat de bijeenkomsten, zoals die tot nu toe gehouden worden, ons allen lief zijn en dat wij er niet aan denken daarin enige verandering aan te brengen. Maar juridisch was het nodig om daaraan vorm te geven. En in verband hiermede zal er ook een lidmaatschap worden ingesteld, een lidmaatschap met een vrijwillige contributie, waarbij iedereen voor zichzelf kan regelen hoe hoog of die contributie moet zijn. Dus ook op dat punt houden wij onze oude stelregel van geen enkele dwang op onze medewerkers en onze vrienden uit te oefenen, vast. Dan zal er dus, nadat dat ingesteld is, gehouden worden een algemene vriendenvergadering waar jaarverslag zal worden gegeven over 1954 en een programma over 1955. Wat het programma van 1955 betreft, is U al hier bij de ingang gegeven een inschrijvingsbiljet voor de nieuwe cursussen ook verkrijgbaar: de Ruijterstraat 80 te 's Gravenhage die gehouden zullen worden. Onze geestelijke vrienden hebben die cursussen aangekondigd, en ik twijfel er niet aan of zij zullen bereid gevonden worden daaromtrent nog meer mededelingen te doen. Dat zijn cursussen over de menselijke psyche en over het wereldgebeuren. Wat dat precies inhoudt zal door de geestelijke vrienden nader worden gezegd. Die cursussen worden vermoedelijk gehouden op de 1e Maandag en de 1e Woensdag van de maand. Ze beginnen al in Februari indien er voldoende deelneming is; is die er nog niet dan beginnen ze in de maand Maart. Het de deelnemers zal nog overlegd worden waar die cursussen zullen worden gegeven. Dan is er op die bestuursvergadering nog een verrassende mededeling gekomen. Ik had als gewoonlijk, wetende dat die vergadering bij mij zou zijn, wat sigaren klaargelegd voor mijn vrienden Buitendijk en van Eijkel, maar van Eijkel en Buitendijk zijn helaas niet verschenen omdat ze ons een brief hadden geschreven dat zij bedankten als voorzitter en secretaris van het bestuur. Ik geloof dat het met aller instemming zal zijn als ik vertel dat we op deze algemene vriendenvergadering hun een speciale hulde wilden bereiden voor de vele werkzaamheden die zij verricht hebben voor de Orde. Als er iemand is die onze Orde een goed hart toedraagt, dat weten we allemaal, dan is het onze voorzitter die ik helaas nu als onze oudvoorzitter moet betitelen. U weet allen hoe hij vanaf de eerste tijd dat de bijeenkomsten waren in de Volksuniversiteit in het kleine zaaltje, dat de bijeenkomsten waren in de de Ruijterstraat, dat de bijeenkomsten waren hier, altijd, iedere Vrijdagavond weer, 5 lange jaren, U hier “licht, kracht en bewustwording” heeft toegewenst. Ik geloof dat ik namens U allen spreek, als ik deze woorden thans namens U allen op hem van toepassing verklaar, dat hij licht, kracht en bewustwording ook nog verder op zijn weg moge vinden. Ik hoop dat we hem vele malen in ons midden mogen zien en dat onze vriend geregeld onze bijeenkomsten, ook op de Vrijdagavonden,die hem zo lief waren, zal bijwonen. Ik verzoek U allen als blijk van Uw instemming, hem met een applaus te bedanken voor het vele werk dat hij gedaan heeft voor onze Orde, (applaus). Dat geldt natuurlijk ook onze vriend van Eijkel die daarbij inbegrepen is, want, als er iemand aan zijn zijde stond, dan was het onze vriend van Eijkel die altijd voor het secretariaat en voor de kas van de Vrijdagavonden heeft gezorgd en dit heeft gedaan met een toewijding die boven onze lof verheven is. Ook voor hem zou als dank misschien een applaus mogen volgen. (applaus). Vrienden, ik heb nog enkele andere mededelingen, maar die zal ik voor de pauze bewaren, om niet te lang U te laten wachten op onze geestelijke vrienden en ik wens U ook deze avond een avond van licht, kracht en bewustwording. R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 1 Orde der Verdraagzamen o-o-o-o-o Mijn waarde vrienden, Wanneer deze avond een ander karakter draagt dan wij oorspronkelijk hadden gemeend, dan heeft U van de voorzitter daarvoor reeds de reden kunnen vernemen. Er zijn in ons bijzijn en met ons commentaar voorzien, een aantal besluiten genomen en ik meen dat ik in Uw aller geest en ook in de geest van het bestuur kan handelen, wanneer ik ons standpunt in deze, ook voor U hier aanwezig, een ogenblik uiteen zet. Dat hierdoor het oorspronkelijk voorziene onderwerp moet worden verschoven tot de volgende week, mag m.i. geen bezwaar zijn. Ik hoop dat U het in deze met mij eens zult zijn. Wij weten zeer zeker dat wij geen van allen, geest of stof, onfeilbaar zijn. En we weten evenzeer dat ons streven naar het beste ook inderdaad het enige is wat wij aan de wereld kunnen bieden, Ik meen te mogen vaststellen dat de beide bestuurderen die zolang in de stof lief en leed met onze Orde gedeeld hebben, dit inderdaad hebben gedaan. En wanneer bij hen de vraag zou mogen rijzen misschien: “ja, waarom is het voor ons zo pijnlijk geworden”, dan kan ik alleen maar dit zeggen vrienden: Voor ons is het evenzeer pijnlijk soms, want ook bij ons gaat niet alles precies zoals wij het gaarne zouden willen. We zouden b.v. op aarde een heel wat beter begrip wensen bij velen voor onze gedachten, ons werk en onze drijfveer. Dat wij deze teleurstelling gemeenzaam hebben, mag U ongetwijfeld een bewijs zijn dat hier geen sprake is van enige fout Uwerzijds of fouten van anderen. We streven naar de bewustwording van de mensheid; we hebben dit gezamenlijk gedaan en ik ben ervan overtuigd dat wij ook gezamenlijk dit verder zullen dragen, zij het dan ook dat in de stof Uw verhouding t.o.v. de Orde zelve officieel iets veranderd is. Hierdoor was het dan de eerste keer dat wij met een beperkt en betrekkelijk jong bestuur, in vergadering tezamen kwamen, waarin wij o.a. moesten bespreken het programma voor 1955. En in dit programma zijn ongetwijfeld een aantal nieuwe punten naar voren gekomen, ofschoon het nog te bezien staat in hoeverre de van beide kanten naar voren gebrachte voorstellen te verwerkelijken zijn. Ik wil U echter wel alvast een kleine tip van de sluier oplichten. Ten eerste aangaande de cursussen en nieuwe cursussen die erbij komen. Het is onze bedoeling om een groter aantal maandelijkse cursussen, wanneer het nieuwe seizoen, zoals dat heet, dus na September weer begint, te gebruiken om bij diegenen die reeds voldoende van dit werk weten, dieper door te kunnen gaan op de problemen die hun belangstelling vragen. Bij wijze van proef - ik geef dit eerlijk toe - hebben wij twee cursussen opgegeven, waarvan do een zal handelen over de menselijke psyche. Hier zullen wij trachten om in de eerste plaats inzicht te geven in de werkelijke verhoudingen die bestaan tussen karakter, bewustzijn, onderbewustzijn en geest zover als dit mogelijk is. Daarnaast hopen wij te kunnen behandelen verschillende zielkundige problemen en de invloed ook die het psychische kan hebben op het lichaam met alle vaak onaangename gevolgen van dien. In deze cursus zullen wij misschien terloops ook neer kunnen komen op de relatie met het oneindige. En zeer zeker zullen wij niet nalaten te betonen dat verdraagzaamheid en naastenliefde ook voor een gezond zieleleven noodzakelijk zijn. Daarnaast menen wij U een groot aantal ongetwijfeld belangwekkende feiten te kunnen bieden die voor Uzelf en Uw leven misschien nieuwe mogelijkheden openen. Daarnaast krijgen wij dan het wereldgebeuren. Hier is natuurlijk van te voren niet precies vast te stellen wat behandeld zal worden, echter ligt het in de bedoeling op deze cursus te behandelen de economische en politieke verhoudingen zoals deze zich in de wereld ontwikkelen. We denken te beginnen met een kort overzicht waarin de ontwikkeling vanaf 1700-1800 tot heden wordt geschetst, daarmee een grondslag gevende voor de verdere betogen die wij op zullen bouwen. Wij hopen in deze cursus van de gelegenheid gebruik te maken om commentaren te geven op op het ogenblik bestaande en actuele omstandigheden, en zullen trachten U te bewijzen in deze, dat naast vele ongetwijfeld ongewenste stromingen, de moderne tijd, het moderne wereldgebeuren, toch leidt tot een groter geestelijke bewustwording en een groter geestelijke verdieping. Dan hebben wij in overleg met het bestuur verder nog iets besloten en ik weet niet of het verstandig is om dat nu direct te openbaren. Ik zal het dan ten dele doen. We weten dat er zeer veel vrienden en vriendinnen zijn, die behoefte hebben aan een meer persoonlijke raad. Wij weten anderszins dat het niet gewenst is die persoonlijke raad zonder meer in het openbaar te geven, daar dit aanleiding wordt tot sensatie zoeken en het karakter van de bijeenkomsten o.i. zeer sterk zou drukken. Als gevolg hebben wij gemeend aan het bestuur voor te mogen leggen een comité 2 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes bijeen te brengen waar degenen Uwer, die werkelijk geestelijk of stoffelijk belangrijke problemen hebben, deze voor kunnen leggen, waarna wij dan - dit gebeurt alles onder strikte geheimhouding overigens - zo nodig een verdere toelichting op het probleem zullen geven, indien dit niet stoffelijk op te lessen is. Velen van U zal dit ongetwijfeld een omslachtige wijze van werken lijken, maar anderzijds willen wij het sensationele karakter voorkomen. En waar wij, zoals wij totnogtoe hebben gedaan, ons verre houden van de waarzeggerij, dan lijkt ons dit toch wel zo wenselijk. Wij hebben verder met vreugde vastgesteld dat lang bestaande, ook reeds bij vorige bestuurders bestaande plannen voor gezelligere bijeenkomsten en onderlinge activiteiten door de verandering niet gestuit zijn en al de idealen die al jaren bestonden bij onze medewerkers in de stof langzaam maar zeker de mogelijkheid tot verwerkelijking beginnen te tonen. Het is in zekere zin voor ons een betrekkelijk grootse gebeurtenis. In de eerste plaats hebben wij uit organisatorische en stoffelijke overwegingen afstand moeten doen van de volledige ongeorganiseerdheid die ons totnogtoe zo dierbaar was. En wij hebben onszelve eigenlijk tot deel laten verklaren van een kerkgenootschap. Het was noodzakelijk dat deze vorm werd gekozen, waar zij nog het dichtst komt bij onze idealen. Echter wanneer wij al een kerkgenootschap zijn, onthoudt U dan dit: een kerkgenootschap dat niemand dwingt om te aanvaarden, dat niemand dwingt om te aanvaarden, dat niemand tot lidmaatschap wil werven, dat niemand wil wegzenden vanwege een of andere ketterij, maar een kerkgenootschap misschien toch in die zin, dat wij hopen dat de leden gezamenlijk zullen willen blijven streven naar geestelijke bewustwording en de praktische uitoefening van de grote kosmische wetten, waaronder die der naastenliefde zeer belangrijk is. Wanneer iemand Uwer bezwaren heeft daartegen, dus tegen deze vorm, niemand zal die persoon nopen om zich lidmaat van dit genootschap te noemen. Het behoeft echter voor U meen ik geen reden te zijn om onze avonden dan verder te schuwen. Het bestuur zal zeker trachten de meest juiste weg te bewandelen, en zo ook in deze nieuwe organisatorische vorm ieder datgene te geven wat, gezien de stoffelijke noodzakelijkheden en de nieuw gekozen vorm, binnen het mogelijke blijft. En nu ik toch zo zit te praten over ons werk en wel over het werk dat speciaal hier in deze groep wordt verricht, mag ik misschien nog even wijzen op werk dat wij ook elders doen. Wij hebben Zondagmiddag, in Uw tijd zal het ongeveer geweest zijn twee uur / half drie, een bijeenkomst meegemaakt waar een groot aantal personen aanwezig was die toch tot de meer ingewijden behoren. Wij hebben met ware vreugde vastgesteld dat het streven der Orde in velerlei wijze van uitdrukking, op aarde hand over hand toeneemt. In de sterke binding aan de stof die op het ogenblik deze wereld zo schijnt te beheersen, leeft de geest en is ook onze Orde sterk en sterker dan ooit, door de steun die wij mogen verwerven, verwerven van andere broederschappen die ons in onze taak bij zullen staan. Voor degenen die het interesseert kan ik een paar groepen noemen: broeders van het Apostolaat, broeders van de Ster, broeders van het Alziend oog, de Witte Broeders en de Dienende Gemeenschap der Grijze Broeders, alle Orden in de geest bestaande. Wij zijn blij dat deze samenwerking tot stand mocht komen, want ook hierdoor zullen wij nog meer dan voorheen in staat zijn om U allc geestelijke bijstand te verlenen die nodig zou kunnen zijn. En nu ik, niet zonder zekere trots, dit laatste bekend heb gemaakt - ik vind het een grote eer dat onze groep waardig gekeurd is in deze grote gemeenschap mede te werken kunnen we overgaan tot de orde van de dag. In mijn inleiding heb ik tevens al het gebruikelijke verwerkt; ik behoef U dus niet meer te wijzen op het feit dat U zelfstandig na moet denken. Ik wil dan vandaag spreken, in tegenstelling met wat wij hadden gedacht, over HET STREVEN IN DE MENS EN HET DOEL DAT HIJ BEREIKT In alle mensen, in alle mensheid, is eeuwig een drijvende kracht aanwezig die de mens voortjaagt in een richting waar hij soms aarzelend stil voor staat. Men vraagt zich wel eens af: “is dat goed?” en men neemt zich voor om dit te beperken: zo is mijn mening en anders niet. En toch zijn er altijd weer van die vreemde krachten in jezelf die je ondanks alle nuchterheid R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 3 Orde der Verdraagzamen verder drijven in een richting die je voor jezelf niet eens meent te kunnen verantwoorden. Dit duurt een lange tijd, want het streven en de richting van het streven liggen in de mens. De mens wordt getrokken door al hetgeen wat licht is, niet omdat het licht zijn enig doel is, zijn doel ligt verder, maar omdat het licht hem aantrekt als een mot misschien door de vlam wordt aangetrokken; zij kan haar niet weerstaan. En in zijn weten, in zijn denken, zijn voortdurend die krachten merkbaar. En dan komt er een ogenblik dat je met een geloof in je hart zegt: nu weet ik welke weg ik moet gaan. Je richt je hele leven en streven vast op het doel en je gaat verder ten koste van alles, en menig offer en menige bitterheid kost het je. En dan aan het einde staat de teleurstelling. Dat is altijd zo; de mens denkt dat als hij streeft, dat hij God zal bereiken zonder verdere moeilijkheden, dat alleen het bereiken van het doel noodzakelijk is en misschien zelfs dat niet. Waarde vrienden, geloof mij, elk streven wordt gebroken door de teleurstelling, elk streven kent een periode waarin of de wereld buiten je of jijzelf niet meer mee kunt komen, dat je zegt: “ja, maar hoe moet ik nu en waar wil ik nu naartoe?'' en dat je, kijkend naar de dromen die je in je draagt, zegt: “er is in mij veel gebroken'', Dan denk je dat het nu voorbij is en je neemt je voor om nooit, nooit meer je te laten leiden door enig idealisme: ''ik hou me wel op de achtergrond en ik doe het kalm aan''. Arme mens met zulke gedachten. In je leeft iets van de lichtende kracht, daar kun je niet aan ontsnappen, daar moet je volgen. Voor je het weet heeft zich een nieuwe gedachte in je opgebouwd, een nieuw streven. Wanneer je eerlijk bent, geef je de fouten van het verleden misschien toe en anders dan probeer je ze te bemantelen, maar er is een nieuw doel; je wilt verder. Je gaat verder, mens, niet alleen omdat je wilt, maar omdat je niet leeft wanneer je geen doel hebt waarnaar je kunt streven. Dat geldt voor de geest en dat geldt voor de stof, dat geldt voor iedereen; je moet streven, dat gaat niet anders. En dan bouw je opnieuw je heerlijke luchtkastelen, je streeft, je ziet vooruitgang, je bent vrolijk en dan valt de hele zaak weer in puin en weer en weer. En elke keer vraag je je af: ja, maar waarom ik, waarom is dit voor mij noodzakelijk? Wel mens, dat komt omdat je je doel niet erkent. Het doel van de mens is niet de bereiking zonder meer, het is, zoals die woorden vaak hier hebben geklonken; kracht, licht en bewustwording. Kracht: men moet leren sterk te staan in de werveling der gebeurtenissen, men moet leren zichzelf te beheersen, men moet leren dat de wereld met al haar schijnvormen niets betekent wanneer je sterk bent in jezelf. Licht: want als je het goddelijke niet ziet in de wereld, in de dingen, in alles, zelfs in hetgeen wat je kwaad vindt, dan mens, dan is de wereld zo somber en zo bitter en dan zou je in het duister vervallen voor je het weet. En bewustwording: stel dat Uw streven U in eenmaal zou brengen naar een vervulling, dat ge in gezapige rust U neer zoudt kunnen zetten en zeggen: “ziezo, dat is volbracht”, wat zoudt ge dan verder doen? Het doel breekt, het breekt wanneer het soms de bereiking zo dicht nabij lijkt, weg vallen al die dingen waar U op gerekend had, wat zeker was, en waarom? Omdat, mijne vrienden, anders stilstand zou komen. Men laat U een ogenblik deze teleurstelling ondergaan als een deel van Uw lot, omdat ge hierdoor moet komen tot een nieuw streven, een streven dat met het bereikte, met al hetgeen wat U geleerd hebt, hoger kan liggen en dichter bij het ware licht. Als ge wilt weten wat Uw doel is, ik zal trachten het U te zeggen. Nu weet ik niet of die woorden door kunnen dringen, of beter gezegd de gedachten door kunnen dringen door de mantel van woorden en de stompheid waarmee noodzakelijkerwijze een stoffelijk instrument begaafd is, omdat het van stof is. Een mens moet streven naar God. Een mens streeft niet naar een bepaald punt of doel dat buiten hem ligt. De mens streeft naar bewustzijn, dat hem zijn plaats, zijn werkelijke plaats in het geheel der schepping zal wijzen. De mens streeft naar het moment dat hij, een bewust deel van het goddelijke werk en zijn, zich verder mag uiten, opgenomen in het goddelijke, werkend in en uit het goddelijke en levend in de vrede van het goddelijke. En daarom moet er veel mislukken, daarom moet er veel in stukken vallen, daarom moeten teleurstelling en de vreugde afwisselen, daarom moet het streven steeds vernieuwd worden en daarom moet de bitterheid uit het hart gebannen zijn, telkenmale weer, en moet men telkenmale weer, ondanks alles, in staat zijn opnieuw te bouwen, opnieuw te zoeken in groot vertrouwen naar de daad die het “ik” verder brengt, verder in deze eeuwige gang, opdat ons streven ons eens moge leiden tot een waar bewustzijn van het goddelijk deel dat in ons leeft en waarvan wij slechts de uiting zijn. Ik hoop, mijne vrienden, dat U mij deze afwijking niet kwalijk heeft genomen, maar ik meende dat juist op dit moment en deze plaats dit van pas kwam. Ik dank U voor Uw aandacht. Goeden avond. 4 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes Goeden avond vrienden, Nou, het tweede onderwerp is, zoals gebruikelijk, een onderwerp dat Uzelf mag bepalen, dus, ik ben benieuwd. Voorz. Ik heb hier van een vriend uit Amersfoort een brief gekregen met het verzoek om U een vraag te stellen en die zegt het als volgt: De door U opgezonden verslagen van de ''Orde der Verdraagzamen” heb ik alle met belangstelling gelezen. Wat mij speciaal opviel was dat een van deze verslagen melding maakte van de “Grote Witte Broederschap” waarvan er verschillende Leden over de gehele wereld verspreid zijn en waarvan volgens de vraagsteller het Hoofd in de Gobiwoestijn verblijf zou houden. Dit hoofd zou tevens de Vertegenwoordiger zijn van de Heerser van de wereld.Door de intelligentie wordt dit tegengesproken, het Hoofd zou niet in deze woestijn zijn, omdat deze woestijn onbewoonbaar is. Volgens de Oosterse leringen evenwel is deze verblijfplaats daar wel en daar ook altijd geweest maar op de etherische gebieden, boven het fysieke gebied dus. Er wordt bij vermeld dat door iedereen die het etherisch gezicht heeft ontwikkeld, zich daarvan kan overtuigen. Nu zou ik graag deze intelligentie verzoeken niet alleen dit nauwkeurig na te gaan maar daarbij ook in overweging te nemen zich veel meer op de hoogte te stellen van wat de Broederschap voor de mensheid betekent, de aard er van, hoe Ze werkt, en iets te zeggen van de voornaamste werkkring van haar Leden. Volgens het Oosten is deze Broederschap het Innerlijk Bestuur der Wereld en is het dus voor iedere geestelijk georiënteerde Groep, waaronder ik de ''Orde der Verdraagzamen” reken zeker van het grootste belang hiervan hiervan zoveel mogelijk op de hoogte te zijn. Dit geldt voor de “Orde” nog des te meer omdat een der Leden staat achter alias wat met het ware Spiritualisme te maken heeft; het ontstaan er van in onze moderne tijd is zelfs voor een groot deel aan Hem te danken; Hij wordt in dit verband zelfs bij name genoemd. Dat is voor mij een heel aardig geval, ja. Nu zou ik dan de volgende punten naar voren willen brengen, allereerst: de Oosterse overleveringen en legenden waar briefschrijver zich op betrekt, zijn van oudere oorsprong en datum. De legende van de Koning der Wereld en zijn vertegenwoordiger die woont in de Gobiwoestijn, is al terug te brengen tot ongeveer 800 na Christus, wanneer wij deze overlevering reeds vinden. Zij is naar het Westen gekomen in de jaren 1870-1890. Daaruit blijkt wel dat deze geschiedenis op het ogenblik reeds wat bedaagd of bejaard is, en ongetwijfeld heeft schrijver geen rekening gehouden met het feit dat ook voor de grootmachtigen der Witte Broederschap, die, zoals hij zeer juist zegt, het werkelijk bestuur dezer aarde uitmaken, het noodzakelijk is om zich aan te passen aan de omstandigheden. Nou, en dat hebben ze dan ook gedaan. In verband met een groot aantal gebeurtenissen, was het niet meer mogelijk om de contacten en bijeenkomsten die, in tegenstelling met wat schrijver zegt, niet alleen op esoterisch of ethisch, maar ook op stoffelijk gebied plaatsvond, ook in de woestijn Gobi, o.a. bij een der oude steden, dat deze daar verder plaats zou vinden in die volheid en grootheid die totnogtoe het gebruik was geweest. Als resultaat begon de Broederschap langzaam maar zeker een aantal van haar plaatsen van bijeenkomst te veranderen. Zij verplaatste deze naar velerlei gebied en wij kunnen zeggen dat zij op het ogenblik weer haar oudste woningen voor een groot gedeelte betrokken heeft, zover dit de stoffelijke plaats en omgeving betreft. De woestijn Gobi is op het ogenblik niet meer bewoonbaar, ook niet voor dezen om de volgende redenen: In de eerste plaats was de invloed die in Gobi het sterkste op de voorgrond kwam, de invloed die vanuit Tibet, magisch gezien, daarheen straalde en waar een wisselwerking tussen bestond. De Potala heeft de witte kracht verlaten en het is waarschijnlijk dat de huidige Dalai-Lama de laatste zal zijn die in Lhasa regeert. Een groot aantal van de Witte kloosters heeft zich teruggetrokken, gedeeltelijk over de Indische grens, anderen zijn verder gegaan en leden daarvan hebben o.a. Europa, ZuidAmerika en Zuid-Afrika bezocht en daar nieuwe woonplaatsen gevonden. Dit zover het de stoffelijke betreft. Nu is het zo, dat de geest en de heersers in de geest, vriendelijk genoeg zijn om zich naar de stoffelijke mogelijkheden te schikken, en gaan deze krachten zeker niet een R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 5 Orde der Verdraagzamen strijd aan met het zwartmagische en demonische, wanneer dit niet noodzakelijk is. In het bewuste gebied nu, is deze strijd op het ogenblik van zodanige aard, dat van een rustige samenkomst, ook in de sferen zelfs, geen sprake kan zijn voor juist deze lichtende wezens. Het resultaat is, dat ik inderdaad moet bevestigen wat gezegd werd, dat van een verplaatsing sprake is. Ik ben het echter geheel met briefsteller eens, dat één der grootmeesters, die niet in de stof verkeert, staat achter het spirituele werk en zeer zeker op alle werkzaamheden, ook de onze, een zeer grote invloed uitoefent; dat ons werk voor een gedeelte inderdaad geleid en bepaald wordt door de Witte Broederschap, waar zij ons uiteindelijk de mogelijkheden verschaffen vaak, om ons te uiten en anderzijds ons verzoeken in een bepaalde richting te werken. Dat geldt niet alleen voor ons, maar voor practisch alle geestelijke groepen van groter belang. Waarmee ik natuurlijk niet zo verwaand wil zijn om mijzelf hier te declameren, of hoe heet het, te declareren, als zijnde lid van een groep van groot geestelijk belang, hoor. We zijn nog maar kleine jongens maar we beginnen het toch te leren misschien. Als resultaat blijft me alleen over, het werken dezer genootschap iets te vertellen. En nu zal ik dat doen zover als ik dat hier durf in deze gemeenschap, eerlijk is eerlijk. Geen mens brandt graag z'n vingers, ik ook niet. Dus, deze Broederschap bestaat uit de oude ingewijden en zij bestaat waarschijnlijk, ofschoon ik dit niet zeker weet, uit de geleidegeesten die in het Lemurisch tijdperk optraden plus een aantal der ingewijde priesters uit het Atlantisch tijdperk die nog steeds op deze aarde meewerken en vanuit de sferen daarop grote invloed uitoefenen. De aardse deelnemers van deze Witte Broederschap, zowel als de geestelijke deelnemers, behoren allen tot de ingewijden, tot de adepten, en hun taak is in de wereld, het verloop der gebeurtenissen zoveel mogelijk zo te regelen, dat voor de mensheid een bewustwording mogelijk is en een bevrijding van het zuiver stoffelijke. Het is ons bekend dat zij o.a. ingegrepen hebben op vormmutaties in de oude tijd, dat zij zeer veel openbaringen hebben gegeven of hebben doen geven en deze voortdurend nog aanvullen. Het is ons bekend dat deze Broederschap niet alleen politiek en kerkelijk en esoterisch invloed uitoefende, maar evenzeer vaak zich als taak stelde uitvinders te helpen in een bepaalde richting en schrijvers te voorzien van materialen. Kort en goed, hun werk is veelomvattend en kan gezegd worden te zijn een voortdurend richten van het geestelijk denken van de mens? Naast natuurlijk de algehele taak, zien wij bepaalde aspecten speciaal op de voorgrond komen. Enkele daarvan zijn het bevorderen van geestelijke werkzaamheden van bepaalde groepen, esoterische scholen, een uitzoeken van degenen die het rijpst zijn in deze scholen, die over het algemeen ook een zekere lichamelijke scholing vragen, en dezen op te leiden tot medewerkers van de Broederschap. Zij kennen een eigenaardig systeem van inwijding waarbij bij bepaalde perioden broeders plotseling verschijnen in stoffelijke vorm op de aarde, rondgaan en gedurende deze periode een of meer personen, die misschien nog nooit van haar gehoord hebben, opzoeken, hun een naam geven plus een bepaald woord en een zekere inwijding. Degenen die dit ontvangen hebben, staan in voortdurend contact en kunnen worden geacht te zijn de plaatselijke vertegenwoordigers van de broederschap zelf. Haar organisatie gaat zo hoog dat het mij moeilijk valt haar geheel te overzien. Ik meen dat wij aan kunnen nemen dat als grootste Heer of heerser in deze broederschap staat een geest die wij de wereldgeest zouden kunnen noemen en dat hij als zodanig dus in onmiddellijk verband staat met het totale leven dezer wereld en het leven der zon. Wij nemen aan dat een aantal dezer wezens die tot de Witte Broederschap behoren en op aarde actief zijn, hun woonplaatsen in de zon hebben. Dat kan ik niet met zekerheid zeggen, maar we nemen het aan. Daaronder vinden wij staan een groot aantal geesten uit de zeer hoge sferen, die voor een deel althans regelmatig in de lagere sferen vertoeven, ook in lichamelijke vorm op aarde zich vertonen wanneer dit noodzakelijk of gewenst is. Wij weten dat zij op aarde een aantal kloosters bezitten met grote bibliotheken, die ook thans nog bestaan en vaak door onwetenden voor de Broederschap in stand worden gehouden. Wanneer het hun de geschikte tijd lijkt, dan leiden zij vaak de mensen ertoe bepaalde opgravingen te doen, bepaalde ontdekkingen uit de oudheid, evenzeer als ze hun aandacht richten op bepaalde omstandigheden die totnogtoe aan de mensheid niet bekend waren. Zij zullen in sommige gevallen zelfs een oorlog forceren om hierdoor bepaalde kwade toestanden definitief de wereld uit te helpen. Zij zullen aan de andere kant steeds proberen om alle menselijke leed te verzachten wanneer daar een redelijke aanleiding en mogelijkheid voor is. Ik mag dus, geachte briefschrijver, zeggen: zoals wij beiden weten toevallig ken ik de schrijver in kwestie zoals wij beiden weten, omvat het werk der Broederschap meer, maar dit meer, zoals U ook 6 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes bekend zal zijn, is niet voor de openbaarheid bestemd of geschikt. Wij weten echter beiden dat op het ogenblik, kort geleden, een van de broeders der Orde die in Nederland vertoefde, wederom vertrokken is. Wij weten ook dat hij een bepaalde taak heeft achtergelaten voor een aantal personen, een taak die op geestelijk gebied ligt. En ik meen dat wij beiden beseffen welk een grootse slag op het ogenblik geleverd wordt met geestelijke krachten om de demonische invloed die de mens, door zijn verkeerd gericht denken, grotendeels aantrok en schiep, te verdrijven, opdat het nieuwe, het zuiver geestelijke licht, de aarde kan doordringen. En ik geloof dat briefschrijver wel heeft meegemaakt het ademloze moment, wanneer de heerser der wereld, zo de legende zegt, een ogenblik verzinkend in zichzelve, slaapt en dan puttend uit de oneindigheid zijn raad spreekt tot zijn raadslieden, die dan geopenbaard worden door de opperheer van de Witte Orde. Maar laten wij goed beseffen dat niet al hetgeen uit de oudheid hierover geopenbaard is, juist is. En ongetwijfeld zal briefsteller in de gelegenheid zijn binnenkort, of misschien reeds in de gelegenheid geweest zijn, om bepaalde correcties op zijn zienswijze te vernemen van een zijde die hij misschien meer deskundig acht dan wij ofschoon ik hierover in feite misschien met hem van mening zou willen verschillen. Ik hoop dat ik daarmede aan het gestelde verzoek voldaan heb. En wat U betreft, mijn waarde vrienden - ik heb het natuurlijk voor U ook gezegd - zou ik alleen nog dit willen zeggen: wij weten dat er grote en wijze geestelijke krachten zijn die ons allen regeren en besturen, die ons trachten te leiden in de goede weg, maar we weten toch ook dat we zelf moeten weten of we ''ja'' of “nee” zeggen daartegen. Wie “nee” zegt die krijgt er nog wel eens spijt van; wie “ja” zegt moet eerst voldoende inzicht verwerven om inderdaad daadwerkelijk mee te kunnen werken. Hoe U dat inzicht krijgt en waar? Er zijn duizend gelegenheden. Wij kunnen U een klein eindje op weg helpen, en hebben wij de eerste trede opgeholpen, ach, dan vindt U wel weer iemand die U de tweede trede ophelpt. Alles bij elkaar zou het helemaal niet gek voor ons zijn als we wat dichter bij die Orde kwamen te staan, want dan zouden we begrijpen waarom de wereld is zoals ze is en waarom de gebeurtenissen en ontwikkelingen juist in een bepaalde richting wijzen en niet anders. En, niet om het een of ander, maar het is soms wel eens nodig, want anders dan zou je er wanhopig onder worden. Maar het heeft alles een doel en de totale lijn der gebeurtenissen die wordt geestelijk zoveel mogelijk geleid. Dat hangt van U af en van iedereen, of men ten goede wil reageren en dus de besluiten van de heersers der wereld en dus ook van de Witte Broederschap uitvoerbaar blijken op korte termijn, dat zijn altijd weer plannen die op Uw vrijwording, op Uw geestelijke bevrijding en verlichting en bewustwording zijn gericht, of die kunnen worden volvoerd. En hoe eerder we klaar zijn hoe minder zij de tegenstrijdigheden in de wereld tot uiting behoeven te brengen en te trachten die verder door te laten gaan, want dan is er geen ellende nodig om de mensen weer tot inzicht te brengen, dan doen ze het zo wel, Nou, ik hoop dat ik het daar aardig genoeg mee gedaan heb. Dank U wel. En nu zou ik wel eens willen weten of ze daar op de tweede rij het er al over eens zijn of ik het wel of niet ben? (gelach). (Het betreft hier de intelligentie Henri, die gewoonlijk de gestelde vragen op een hem eigen, geestige wijze beantwoordt). Nou, hij is het, het is zo, hoor. Maar op mijn manier vandaag, hé? En in deze vorm hoop ik tot tevredenheid althans van de meesten, dit heb kunnen toelichten. Nou dan zou ik zeggen: gaat U maar pauzeren, dan kunt U na de pauze nog een hele hoop vragen stellen. Goeden avond. R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 7 Orde der Verdraagzamen Goedenavond vrienden, Nou, nadat de centenbak aan de beurt is geweest (de voorz. had hieraan voorafgaande nog even het woord gevoerd) kom ik er ook bij en ik heb in tegenstelling met de voorgaande spreker op het ogenblik geen stoffelijke maar geestelijke waarde te vragen n.l. “vragen'', maar vragen die niet van persoonlijke aard mogen zijn, zoals U het waarschijnlijk al lang weet. Ik moet het er alleen maar bij vertellen, Laat eens kijken wat er in de VRAGENBUS zit. Voorz. Er is van verschillende kanten de vraag gedaan, wanneer of het in de bedoeling ligt van de geestelijke vrienden om een toelichting te geven op de beide schilderijen die achter U hangen. Ik weet niet of U dat nu wilt doen of dat U een andere keer daarvoor wilt houden, maar deze vraag meen ik naar voren te mogen brengen, Er is geen bezwaar tegen, maar ik zou zeggen, het is ''vragenrubriek”. Waarom stelt U dat nu niet eens een keer als tweede onderwerp? Want als we per slot van rekening dat uit willen gaan rafelen, in het ene geval de kwestie van de kosmische kernen, nietwaar, met de mens en de geest erbij, dat is opzichzelf al goed voor drie lezingen als je het uit wilt gaan buiten. Nou, en aan de andere kant de werkelijke betekenis waar de offergeest wordt uitgedrukt in de kern van de Orde der Verdraagzamen, waardoor ze één wordt met de rest en hoe zij groeit uit de rozen der wijsheid. Enfin, dat is ook een heel verhaal. Als je dat gaat vertellen allemaal. Vindt U het erg dat ik het zo afdoe? Voorz. Nee, dank U. Onlangs hoorde ik over de radio een rooms katholiek priester een vraag beantwoorden over het ''sacrament der biecht.'' De spreker zei dat de biecht door Jezus was ingesteld en voerde daarvoor aan Joh. 20:23 ''Zo gij iemands zonden vergeeft dan zijn ze vergeven zo gij iemands zonden houdt, dien zijn ze gehouden.'' Volgens deze priester betekent dit dat de zonden dus beleden moeten worden, anders kunnen ze niet ''vergeven'' of ''gehouden'' worden. Naar mijn mening klopt hier iets niet. Zou U hier iets over willen zeggen? Ja, het lijkt wel op de titel van een bock dat een tijd geleden op de markt kwam, wie was het ook weer? H. Freckmar, he? Die dat uitgaf, daar klopte ook iets niet. En ik meen zelfs dat Havank zich ook nog aan zoiets dergelijks heeft schuldig gemaakt. O, het verwondert me dan ook te horen dat de derde in het trio een katholiek geestelijke is. Maar we kunnen het heel eenvoudig stellen. Wie kan zonde vergeven? Alleen degene tegen wie ze begaan is. Zo, indien U een ander z'n schuld vergeeft, wat Uw plicht is, dan is de ander van die last bevrijd omdat U hebt vergeven en dus geen schuld t.o.v. U meer bestaat. Wie gij de schulden zult vergeven, die zijn ze vergeven d.w.z. daar is weer een evenwicht hersteld, een geestelijk evenwicht en deze mens kan weer overeind komen. Vergeeft U niet, dan zal die persoon een volkomen tegenwaarde moeten stellen en daar gelijktijdig bij al hetgeen in Uw leven ontstond, door zijn zonden mede moeten overwinnen. Dus die zijn ze gehouden. En ofschoon ik het eerlijk eens ben met het feit dat de biecht - ofschoon de openbare biecht mij meer bevalt in dat opzicht nog dan de oorbiecht, hoor - psychologisch een buitengewoon grote waarde heeft, wil ik er dan meteen even op wijzen dat de manier waarop het werd uitgeoefend vanaf de vroege Christenheid, zeer zeker wijst op voorchristelijke praktijken, dus dat de biecht al heel oud is. Wanneer U zich de moeite getroost b.v. om de muurtekeningen van bepaalde Egyptische graven, priestergraven, na te gaan, dan vindt U daar ook de priester die de biecht afneemt. En wanneer U zich verder de moeite getroost om te lezen over de Azteken en de Tolteken, dan vindt U ook daar de oorbiecht en zelfs in de Potala hebben ze op het ogenblik een biecht en als je genoeg betaalt mag je het per telefoon ook doen; ze zijn daar erg modern. Ik wil hiermede de waardigheid van de biecht zelve niet naar beneden halen, maar alleen wijzen op het feit dat de interpretatie die de katholieke kerk eraan geeft o.i. voor aanvechting vatbaar is en dat de instelling zelve o.i. eerder gewaardeerd moet worden in haar psychologische waarde dan dat we haar met de aangehaalde spreuk kunnen verklaren als zijnde goddelijk voorgeschreven. Een ieder kan hieromtrent van mening verschillen, maar wat mij betreft houd ik mij eraan vast: vergeef een ieder die tegen je zondigt, dan zullen je eigen schulden je ook wel vergeven 8VRAGENRUBRIEK R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes worden. En wanneer jij de mensheid maar vergeeft, zal God wel vergeven wat je tegen God misdaan hebt, maar op het moment dat je zelf een ander niet vergeeft kan geen enkele biecht en kan geen enkel sacrament je van je schulden bevrijden. Bovendien bestaat vaak onder de katholieken niet in de kerk zelf, maar onder de katholieken de misvatting dat als je iets maar biecht, dat het voor elkaar is, en dat is in de simpelheid des mensen wel eens zover gegaan dat er iemand was die eerst een moord biechtte, absolutie ontving en zijn boete ervoor deed en daarna rustig de kerk uitstapte om de moord die hij nog niet begaan had verder te volbrengen; toevallig lag de kerk eerder op zijn weg. Dergelijke misvattingen zoals die hij de gelovigen kunnen bestaan en in de Middeleeuwen ook vaak bestonden, die zou ik toch graag uit de weg geruimd zien. Een biecht dat is alleen maar iets dat van kracht is wanneer jezelf in staat bent een ieder die tegen jou gezondigd heeft te vergeven, dat is punt één, en ten tweede: volledig overtuigd bent dat hetgeen wat je gedaan hebt foutief was, dus dat je het niet meer zult doen, en ik geloof dat wanneer die toestand in ons bestaat ook zonder dat, de vergeving van onze schulden die wij tegenover het goddelijke maken wel een feit is. Ik ben er ook tevens van overtuigd dat de gevolgen daarvan niet uit de weg worden geruimd, waar het de rechtvaardigheid en de liefde Gods is die ons dwingt om de vruchten van onze eigen daden te ondergaan. Ik geloof dus niet in een genade die ons vrijmaakt van de totale schuld, maar wel van een genade die ons vrijmaakt van het schuldbewustzijn en ons in staat stelt om de gevolgen van onze eigen daden gemakkelijker te dragen. Ik hoop dat het voldoende is. Dank U wel. Geen commentaar? Een soldaat die in de oorlog iemand doodt, moet hij daarvoor boeten? Wordt dat als moord gezien? Ja, dat is wel een heel, erg moeilijke vraag. Ik zou geneigd zijn om deze te beantwoorden met: neen, ik zie het niet als moord maar als doodslag. Wat dat betreft kunt U (onze juridische voorzitter) waarschijnlijk beter de finesses onderscheiden dan de meeste aanwezigen, maar ik wil het wel verklaren. Een moord is een opzettelijk en met redenen overlegd doden; een doodslag is het, haast per ongeluk doden. Een soldaat wil over het algemeen niet één bepaalde tegenstander doden, maar doodt of in zelfverdediging of omdat het toevallig zo uitkomt; hij zal dus niet overlegd doden en mag niet aan moord schuldig worden geacht. Aan de andere kant, wanneer hij een besef heeft van de heiligheid van het leven, dan zal hij toch begrijpen dat hij iets doet wat niet mag. Consequentie: hij zal ervoor moeten boeten, omdat hij gezondigd heeft tegen zijn eigen geweten en zijn eigen begrip in. Heeft hij echter de volledige overtuiging gehad dat hij terecht deze andere doodde, dan zal hij wel de ellende van de oorlog aan den lijve ervaren - eerste les - plus de gevolgen van de oorlog - tweede les -, maar zal er toch gemakkelijker afkomen dan iemand die eigenlijk met een innerlijk verzet aan de oorlog begint, zich dan laat overweldigen door de roes van haat en bloeddorst, die heel vaak na de eerste dagen van angstig afwachten naar voren komt, en zal zichzelf later juist om het koelbloedig doden wat hij heeft gedaan, nu ja, zeer sterk straffen. Ik hoop dat ik het zo duidelijk genoeg heb gezegd. Als het niet duidelijk is dan zegt U het maar, dan gaan we verder. Er is in het keuzeonderwerp gesproken over de Witte Broederschap, zoals U weet. Nu is deze vraag gesteld: zijn de grijze broeders niet geestelijk tegengesteld aan de broeders der Grote Witte Broederschap? De grijze broeders zijn niet tegengesteld daaraan, maar indien U de Grijze Broederschap bedoelt die ik ken, heeft zij wel een totaal andere taak. De taak der Grijze Broederschap is niet het regeren van de wereld, maar het redden en verheffen van diegenen die in de duistere sferen vertoeven en het hen opvoeren tot een hogere sfeer. Zij voeren de strijd tegen het kwade, niet op de wereld in tegenstelling met de Witte Broederschap, maar speciaal in de sferen en trachten, door meer en meer mensen uit de ban van het demonische los te maken, de kracht van het demonische zelf te verzwakken. Is dit voldoende duidelijk? Als het te vlug gaat zegt U het maar, hoor, dan doe ik het langzaam aan. Het gaat iets te vlug. Ja, dat dacht ik wel. Nou, dan zal ik het nog eens langzaam zeggen. Dus de Grijze Broederschap werkt in de sferen en tracht, door in de sferen degenen die tot de duistere R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 9 Orde der Verdraagzamen sferen, degenen die daartoe zouden vervallen en in gevaar van sterven op aarde zelfs, te helpen en te verheffen tot een hogere sfeer, door het licht dat de geest ontvangt, de kracht van het demonische minder sterk te maken. Is het duidelijk nu? Ja, dank U wel Het was mij een waar genoegen, hoor. Ik weet van mezelf: ik heb de fout om vlug te praten, maar ja, ik kan er niets aan doen, hoor, ik ben een wandelende spraakwaterval wanneer ik weer op aarde ben. Zullen we verder gaan? Ik meen me te herinneren dat enige tijd geleden door een onzer geestelijke vrienden iets gezegd werd over een vrouw in Engeland die door de Orde zou zijn geïnspireerd. Namen mochten nog niet worden genoemd, maar, zo werd gezegd, wij zouden weten wie het was als de tijd daarvoor gekomen was. Ik kan dit helaas niet meer terugvinden in de verslagen. Nu las ik gisterenavond in de courant over een Engelse onderwijzeres die in trance oudEgyptisch spreekt, een taal waarvan Egyptologen slechts de medeklinkers en de grammatica kennen. Zij echter spreekt ook de klinkers uit en zij vertelt dat zij een Egyptische prinses was die drieduizend jaar geleden voor de Pharao danste. Is deze Engelse vrouw nu degene waarop gedoeld werd? Hier hebt U het bericht. Wilt U dit nog even voorlezen? (dit wordt aan de voorzitter gevraagd). Het berichtje is mij bekend, of beter gezegd het geval in kwestie. Ik bedoel, dat kunnen we dan voorkomen, dat neemt ook weer tijd. Maar deze vrouw in kwestie is niet dezelfde, dat is punt één. De prinses in kwestie deelt de laatste tijd - en dit is inderdaad de laatste tijd, de laatste twee jaar - haar persoonlijk leven met een inspirerende geest, die zeer sterk op de voorgrond begint te treden. Deze geest is inderdaad datgene wat de onderwijzeres in kwestie beweert te zijn en heeft o.a. aan Egyptologen al verschillende diensten kunnen bewijzen, niet alleen in taalkundig opzicht, maar ook door de duiding van bepaalde tekeningen en bepaalde godsdienstige gebruiken die hun totnogtoe betrekkelijk duister waren. Zij behoort niet tot onze Orde en de inspiratie vindt niet vanuit onze Orde plaats. Is dit voldoende en langzaam genoeg? Ja, dank U. Kunt U mij ook zeggen wie Hitler in zijn vorige levens is geweest? Ach, ik zou haast zeggen: we hebben het eens een keer verteld. Zoek het maar na. Maar mag ik daarop antwoorden dat dat uiteindelijk van weinig belang is, omdat elke mens in elk leven het product is van zijn vroegere daden. Mag ik het daarbij laten? Zullen we verder gaan? In de buurt van Hiroshima zouden monsterlijke kinderen geboren worden, als resultaat van radioactieve straling, waardoor de levenskiem verstoord zou zijn. Dit als gevolg van de atoombom die Hiroshima heeft verwoest. Berust dit op waarheid? Inderdaad volledig juist. In een Japans weeshuis dat, ondanks verzet van Japanse autoriteiten, nog voortdurend door Amerikaanse onderzoekers wordt bezocht, bevinden zich op het ogenblik tegen de 150 kinderen die als mutaties kunnen worden aangezien, resultaat van vervorming van degenen waar zij in het moederlichaam aanwezig waren op het ogenblik dat de bom explodeerde of kort daarna werden geconcipieerd. Verder kunnen we erbij vermelden dat ook op plantaardig en dierlijk gebied bepaalde mutaties voorkomen. U zult daarover echter niet al te veel horen, gezien het feit dat men hoopt deze gevolgen verder te kunnen voorkomen en onrust in de wereld als resultaat hiervan zeer zeker niet gewenst is. Wij kunnen er verder bijvoegen dat met de nieuwe bommen die men op het ogenblik heeft, dergelijke resultaten waarschijnlijk niet meer voorkomen, waar bij een ogenblik van bestraling door een dergelijke bom met behoud van leven, de totale vruchtbaarheid wel vernield zal worden, waar deze straling een zodanige hardheid heeft dat zij practisch alle cellen verstoort. Ik hoop dat dit voldoende is. Hoe denkt U over Christian Science? Ik vind het een grote waarheid, die heel verkeerd in de practijk wordt gebracht. Christian Sience bevat n.l. de volledige waarheid, omdat Mary Baker-Eddy, zich baserende op de Bijbel, inderdaad de oude wijsheid die ook Jezus bezeten heeft, naar voren bracht. Alleen vergeten degenen die lid zijn van de Church of Christian Scientist en degenen ook die Christian Science toepassen vaak, dat een volledig geloof een noodzaak is. En met een onvolledig geloof en een beetje vroomdoenerij komt men er niet. Vandaar dat men vaak op onverantwoorde wijze gebedsgenezing tracht te bewerkstelligen, waar dit met het aanwezige materiaal niet mogelijk 10 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes is. De waarheid zelf echter, vervat in de werken, moet ik als juist aannemen. Niet juist noem ik de wijze waarop vele volgelingen en beoefenaren van Christian Science, dit toepassen in een wereld die daarvoor niet rijp is en waarvoor zij ook zelve niet rijp zijn. Voldoende? Ja, dank U. Waarom is de roomskatholieke kerk altijd heilig en waarom verklaart ze telkens weer mensen heilig? Wat voor doel heeft de kerk dan eigenlijk? Waarom reikt H.M. de Koningin door middel van haar ministers of afgezanten lintjes van de militaire Willemsorde uit? Om verdiensten te belonen. En een heiligverklaring van de kath. kerk is uiteindelijk ongeveer gelijk staande met een dergelijke bevordering in mijn ogen. Men stelt n.l. vast, op grond van leven plus gebeurtenissen na de dood - dit moogt U er rustig bijnemen -, dus werkzaamheid door wonderen etc. dat een persoon heilig is. Dit is iets anders dan een zaligverklaring, hoor. Bij een zaligverklaring neemt men aan dat de persoon in kwestie in de lichte sferen, of in de termen van het katholicisme in de hemelen, maar men neemt niet aan dat hij daar een buitengewoon grote machthebber is. Maar is iemand heilig verklaard, dan neemt men aan dat deze mens zoveel verdiensten in zijn leven heeft verzameld, dat hij dus onmiddellijk het oor Gods heeft en als bemiddelaar voor de mens op kan treden. Het is een kerkelijke en misschien ietwat dogmatische weergave die in zichzelf wel enige dwaasheid heeft in onze ogen. Ik kan mij voor de wereld het acceptabele hiervan nog voorstellen, maar dat lijkt ons heel vreemd waar wij onze eigen sfeer kennen, dat iemand op aarde daarin zoveel inzicht heeft dat hij beslissen kan wat wel en wat niet waar is. Dus, er is daarover natuurlijk zeer veel commentaar te leveren. Ik voor mij ik zou mij er gaarne toe bepalen het volgende te zeggen: Elke mens, onverschillig in welke religie of godsdienst die over gaat en wat de kath. kerk noemt “staat van genade” en wat wij noemen een bewust zijn van het goddelijke en een streven waarbij het goede in het leven overheersend is t.o.v. het kwade in eigen bewustzijn, die komt in de lichte sferen en kan vanuit die lichte sferen, wanneer hij voldoende, of zij voldoende kracht heeft, werken op aarde voor degenen die contact met hem/haar zoeken en degenen ook voor wie ze wat voelen. Het resultaat is dus dat, ja, hoe moet ik het zeggen? eigenlijk de kath. kerk met haar heiligverklaring zo ongeveer hetzelfde zou zeggen wat wij zouden zeggen wanneer we zeggen: er is nu pas iemand dood gegaan, een bepaald iemand die wij kennen en deze mens is in de hoogste sferen. Dan spreken wij het anders uit, maar we bedoelen dan eigenlijk hetzelfde. De heilige verering die daaruit voortspruit, het doet ons vaak wel een beetje vreemd aan, dat geef ik eerlijk toe. Per slot van rekening wij menen dat een heilige als middelaar te gebruiken naar God toe, is een wantrouwen tegenover Gods onmetelijke liefde. Maar per slot van rekening dat moeten de katholieken voor zichzelf weten. Wanneer echter de kerk heiligen erkent op deze wijze, dan is het ook begrijpelijk dat zij deze verdienste blijft erkennen op dezelfde wijze, zolang zij haar eigen hiërarchie op de nu bekende manier uitdrukt, als ik mij niet vergis in een leidende en strijdende en zegevierende kerk. Daar is de idee van heiligen en heiligverklaringen absoluut deel van en het behoort dus inderdaad in het karakter van de kath. kerk om dit voort te zetten. Is dat voldoende beantwoord en belicht zo, of moet er nog iets bij? Dank U wel. We hebben op deze Vrijdagavonden al vaak uiteenzettingen gehoord, die aanmerkelijk verschilden van de orthodox-christelijke wereld en levensbeschouwing, die velen van ons van huis uit meegekregen hebben. Door deze eigen restanten is het vaak moeilijk een objectief begrip te vormen van deze - voor ons nieuwe - denkbeelden. Maar daar men details vaak duidelijker ziet worden, als ze geplaatst worden naast een ander beeld, zodat de verschillen het totale beeld helpen verhelderen, is mijn verzoek aan U: Wilt U een uiteenzetting geven over het Pantheïsme en daarbij vooral naar voren brengen, in welke opzichten de “O.d.V.'' van deze levens en wereldbeschouwing afwijkt en waarin zij er mee overeen komt? Nou, het is een betrekkelijk eenvoudige kwestie zelfs. De vraag is lang maar het antwoord kan kort zijn. Ik zal er echter even over uitweiden. Pantheïsme is algodendom zoals U weet. Een Pantheïstische levensbeschouwing ziet in alles een god of de godheid. Wij zien in alles een deel van de geuite godheid, en wij verschillen dus in zoverre dat wij niet in alles God zien, maar in alles een deel van het goddelijke menen te erkennen, en door elk deel van de goddelijke uiting menen tot het goddelijke door te kunnen dringen, waarbij wij dus niet het goddelijke aan alles R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 11 Orde der Verdraagzamen toekennen, maar integendeel menen dat wij alle dingen kunnen gebruiken als middel om tot God te komen. Het is dus het verschil eigenlijk, iemand die zegt: hier liggen een groot aantal stoepjes, weet U wel, van die stenen om op te stappen op een paard b.v., en deze stenen zijn de waarheid, daardoor kun je het paard kennen, dat is het paard. Dan zeggen wij: nee, het is niet het paard zelve maar het is het middel voor ons om het paard te kunnen bestijgen. Ik hoop dat het voorbeeld duidelijk gekozen is. Dus, het Pantheïsme dat zegt in alles God te zien. Nu geloven wij inderdaad dat God is in alle dingen, maar wij geloven niet dat alle dingen God zijn en daar zit een groot verschil in. Wanneer ik n.l. zeg: “alle dingen zijn God”, dan kan ik mij tot elk ding wenden en dan wend ik mij tot God. Wij zeggen echter: de kern van alle dingen is goddelijk en dus is God in alle dingen. Het is misschien een klein onderscheid maar een onderscheid dat o.i. toch veel betekenend is. Wanneer wij moeten afgaan op één onvoorstelbare Godheid, dan weten we dat het zo ontzettend moeilijk is om ook maar op enigerlei wijze tot die God door te dringen; Hij blijft voor ons een ver en onbereikbaar iets, of Hij wordt een soort eerste rangs Sinterklaas op een troon. En je kunt het je voorstellen, die kan ons toch op de duur niet bevredigen. En daarom gaan wij God zoeken en Zijn uiting en wij zeggen: in alles, in alle verschrikkingen, alle schoonheid moeten wij God terugvinden omdat Hij, Zijn schepping uitende, niets anders kon uiten dan wat Hij was. Want Hijzelf is volmaaktheid en zou Hij uiten buiten Zichzelf, dan zou Hij daardoor Zijn eigen volmaaktheid dus prijsgeven, dan zou Hij Zichzelve tot onvolmaakt maken, nietwaar? Dat is een onmogelijkheid voor een volmaaktheid. Ze sluit wel het onvolmaakte in en dus is onze wereld in onze ogen onvolmaakt, maar ze maakt deel uit van het volmaakt goddelijke. Ben ik nog te volgen, ja? Ja. Nou, dan komt hier vanzelf uit naar voren dat, of ik nu een roos zie bij wijze van spreken, of een vlo, in beide iets van de goddelijke wetten geuit is en dat ik bij de beschouwing van beide evenzeer tot het goddelijke door kan gaan dringen. Dit is niet zover van het Christendom als U misschien zoudt denken, want in het oud Christendom werden indertijd ook dergelijke begrippen gehandhaafd. En er is zelfs een tijd geweest dat men leraarde dat was dan wat tegenwoordig catechisatie is door de leerlingen attent te maken op de verschillende dingen b.v. in de natuur en aan de hand van deze dingen, hen te spreken over het goddelijke, de goddelijke liefde, het vaderschap van het goddelijke te belichten en zo vanzelf te komen tot de verhouding Vader-Zoon, waarin Jezus dan de volmaakte Zoon uitmaakte. Maar wij gaan verder, wij zeggen: wanneer Jezus in Zijn stoffelijke vorm Zoon Gods was, dan mag Hij dat bewust geweest zijn, dan zijn wij het onbewust. Maar wij zijn ook kinderen Gods, want wij zijn uit God geboren. En omdat wij uit God geboren zijn, weten wij zeker dat onze Vader ons niet teloor laat gaan en dat we tot Hem terug kunnen keren, Voor ons is de liefdewet, de goddelijke liefdewet, die naar ons idee logisch voortkomt uit het feit dat niets zonder het goddelijke kan bestaan, het goddelijke dus het Al en alles in stand houdt, voortdurend en zonder enige pauze of wijfeling voor het goddelijke een voortdurende genegenheid, een Vaderrelatie t.o.v. het gehele geschapene bestaat. En een Vader kan Zijn kinderen wel straffen, maar Hij zal ze nooit voor eeuwig uitwerpen in een duisternis en van Zijn wezen afsnijden, want daardoor zou Hijzelve niet meer Vader zijn. Ik hoop dat ik daarmee het verschil duidelijk genoeg naar voren heb gebracht, vrienden. Maar als er commentaar op is, dan wil ik er gaarne verder op in gaan, hoor. (geen commentaar) Er zijn verder ook geen vragen, hé? Nou, we hebben toch nog wel even de tijd, al is het niet erg lang. Mag ik dan een klein ogenblikje nog spreken over de verschillen waarover U zo-even sprak, die tussen het orthodox Christendom en onze richting liggen? Per slot van rekening, de Orde der Verdraagzamen probeert iets te doen. Wanneer U een werkelijk orhtodox-christen bent dan komt U niet hier. U komt alleen hier wanneer U iets zoekt en dus geen vrede meer kunt vinden in het totaal van Uw eigen strikte en strenge leerstelling. Wanneer deze leerstellingen Uw leven beheersen en U kunt er toch geen vrede mee hebben, dan moeten die leerstellingen langzaam, niet al te abrupt misschien, maar toch wat veranderen. U bent als christen geboren en opgevoed en al volgt U ook Uw hele leven onze weg en U zult U later in ons midden begeven, geloof mij, zolang U op aarde leeft, zult U een christen blijven. Een orthodox-christen of een katholiek of een vrijzinnige, naar gelang U geweest bent in Uw jonge jaren. Maar dat neemt niet weg dat wij U kunnen leren om de christelijke grondstellingen die in U leven, op een andere wijze te bezien en op een andere wijze toe te passen, en daardoor de vrede te vinden die Jezus wist te vinden zelfs in Zijn grootste nood, maar die de mensen vaak, ondanks hun christelijke uitlatingen, z.g. christelijke 12 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes levenswandel, niet bereiken. Wij moeten n.l. precies weten waar onze grens ligt. En wij proberen U te helpen die grens te vinden door alle feiten die wij kunnen verzamelen van filosofie en van wetenschap voortdurend tegenover elkaar te stellen en te vergelijken als het ware met het Christendom, met de grondstelling die Uzelf aanhangt. Wij willen U niet doen afvallen van Uw kerk, gelooft U dat niet; wij willen U zelfs niet verwijderen daarvan. Maar wanneer U hier komt, dan bent U ontevreden en in die ontevredenheid bestaat voor U de noodzaak om Uw eigen gezichtspunt te verruimen. Wanneer U dan later besluit om terug te keren in die kerk, of dat U besluit eenzaam verder te gaan of met een andere groep, ach, dat maakt niet zoveel uit. Maar de geest die gevangen is in de barre keten van het dogma, die slaat zich vaak haast wond tegen al die wetten die er rondgebouwd staan, die hij niet kan verwerken of accepteren. Ons doel is alleen maar om de gevangenen te bevrijden, één van de christelijke daden van barmhartigheid. Om U te bevrijden uit de waan van Uw eigen denken in de hoop dat U in vrijheid met ons of met anderen zult kunnen komen tot een gelukkig en harmonisch leven op aarde, dat ook geestelijk betekenend is en een bevrijd geestelijk bestaan in de sferen. U moet mij niet kwalijk nemen dat ik dat aan die vraag toevoeg. Maar per slot van rekening er zijn door de inleider ook al beginselverklaringen gegeven, waarom zou ik het me niet permitteren om er met een te sluiten? Vrienden, als U eens iets hoort wat U niet past, leg het desnoods ter zijde; wat U niet verwerken kunt, leg het maar opzij. Maar wat U wel verwerken kunt, vergelijk dat met Uw eigen levensbeschouwing en denkt U dat wij gelijk hebben, probeer het in Uw eigen levensschema in te passen. U moet niet leven met ons; U moet met Uzelf leven, met de krachten die in U bestaan, ook met wat Uzelf gelooft, ook met wat Uzelf nastreeft. En daarbij laat ik het, vrienden, en ga het woord overgeven aan de laatste spreker. Goeden avond. o-o-o-o-o Goeden avond vrienden, Ik mag voor U gaan besluiten met HET SCHONE WOORD. En ik zou dat deze maal gaarne, ik zou haast zeggen ter ere van de star, besluiten met vijf begrippen die U mij opgeeft, zo mogelijk in één woord, DIEPZINNIGHEID - LIEFDE - LOTUS - TEVREDENHEID - TOEWIJDING. Toewijding Ik heb U mijn leven toegewijd, Omdat ik ken dat wat me leidt In mijn bestaan. Ik weet dat ik een weg moet gaan Die Gjj mij, God, hebt opgelegd. Gij zijt een Heerser, Gij hebt recht; Ik zal Uw wegen gaan, Ik zal Uw weg betreden. Ik ga, zoals Uw Zoon Voor ons eens heeft geleden. Leidend naar Uw woord En strevend naar Uw wet, Uw wet en wezen toegewijd, Totdat Uw liefde mij bevrijdt en eindelijk aan mij gewordt de vrede waar net hart naar dorst Tevredenheid Ik ben zo graag tevreden Want vrede is mij lief R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 13 Orde der Verdraagzamen En toch verstoort mij steeds De onvree, vreemde dief, Het stil, gerust bestaan En ik voel te moeten vlieden Als ware ik belaagd Door vele kwade lieden Die nemen 't kostbaarst goed Wat in je hart je draagt, Ach Heer, in voel mij soms Een wijle zwaar bela’an. Maar zie ik naar Uw wereld, Zie ik naar Uw land, Hoe kan ik ontevreden zijn? Dit al ligt in Uw hand Als gouden blad ter wereld uitgespreid. Het leven schenkt tevredenheid Voor wie het wel beschouwt, 't Is weerschijn van een eeuwigheid. Liefde Hoe kan ik zonder liefde leven En liefdeloos ten einde gaan, Hoe kan ik zonder ooit te geven Rechtvaardigen mijn vaag bestaan? Hoe kan ik de liefde Die met zegen mij leidt, Waar ook mijn weg mij voert, Hoe kan ik zonder 's Heren liefde Die steeds weer mijn hart beroert Mijn wegen gaan? Hoe kan ik zonder dit te erkennen En liefdeloos ter wereld staan? Neen, al der werelds roem en waan, Die wil ik van mij werpen. Maar zal de liefde in mij sterven, De pijn die mij zou snerpen, Zou doden heel 't bestaan. Want zonder liefde kan geen Geest Tot aan zijn Schepper gaan. 14 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP © Orde der Verdraagzamen Rientjes de Lotus Wat ligt gij aarzelend bleek gepiekt In 't bleke manelicht, Wat houdt gij nog verhuld de kop Op 't bleke licht gericht? Wat bloeit gij open, aarzelend, teer, Hoe kunt gij 't hart bekoren? Het lijkt als trekt gij in het spiegelend meer Met Uw bladen bleke voren En ontvouwt zich een bloesemzee Al meer en meer. Ik hoor de zachte klokken klinken, Ik hoor de zang die verder schrijdt De Lotus als een ster aanblinken. Ontplooit de kracht der eeuwigheid. 'k hoor stemmen, niet met mijne oren; Ik zie en toch zijn d'ogen blind, Ik ben zo krachtig als nooit tevoren En voel mij innig zo bemind Van krachten en door kracht gedragen, Dat heel de wereld mij ontglijdt, 'n Ogenblik een hand mij schijnt te schragen Terwijl ik proef van d'eeuwigheid. Ach Lotus, komen nu, de dagen En komt het bleke manelicht, Gij bloeit, breekt open zonder vragen En zij tot 't lichte steeds gericht. Hoe kan ik zonder U de dagen Van 't geestelijk bestaan doorstaan? Gij kent de waarheid, antwoordt op de vragen, De ware kracht van het bestaan. Zo zal mijn geest als Lotus eens Mij tot het Lichte dragen, Als een Lotus ontplooit Haar liefdebloem zich vol van tevredenheid. Bewustwording spreekt, 'nu is het vol bracht', Je hebt aan je taak voldaan.'' Verantwoording zegt:'' nog is het geen tijd, Ik zie anderen stille staan Op de wegen naar de eeuwigheid.” R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 15 Orde der Verdraagzamen En zo daal je neer En je vliegt weer omhoog En je jubelt het lied van de sferen. Want werk je dan nog En ben je bewust niet De volheid der liefde des Heren, Zo ben je tevreden en vol van geluk, Bewust van de kracht in je leven De liefde van God door je arme bestaan Aan andere levens te geven. En daarmee, vrienden, dank ik U voor Uw aandacht en wens ik U een goede avond en een prettige huisgang. 16 R 550128 116 – DE TAAK VAN DE ORDE – DE GROTE WITTE BROEDERSCHAP 

© Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) HET STREVEN VAN DE ORDE DER VERDRAAGZAMEN 31 juli 1953. Goedenavond vrienden. Ik moet u natuurlijk weer beginnen te vertellen dat wij niet alwetend zijn, de meesten van u die weten dat nu al, omdat wij het uit den treure moeten herhalen, maar het is toch altijd weer nodig om de nadruk er even op te leggen. En omdat we niet alwetend zijn kunnen we ook fouten maken. Gezien die toestand vinden we het al heel erg prettig als u niet alleen toehoort, maar actief meewerkt door het gesprokene zelf kritisch te beschouwen daar waar het voor u van belang is. En wanneer u ons wilt zeggen: "vriend daar is het niet in orde, wat jullie daar zeggen", onverschillig welke spreker u treft, wij zullen u daar allen dankbaar voor zijn. Nu moet u niet denken dat we het dan meteen met u eens zijn, wat dat betreft zijn we net als mensen, vaak erg verknocht en gehecht aan onze eigen opvattingen. Maar ik geloof toch wel te mogen zeggen dat wij voor een redelijk argument altijd openstaan. En daarmee heb ik dan het obligatoire deel van de avond volbracht en kunnen we eigenlijk nu werkelijk beginnen, en dat kan ik niet doen zonder eerst eens als het ware rond mij te kijken. Er staan bloemen, bloemen die een symbool zijn van de vreugde van het getij van de zomer. Weet u vrienden, uw zomer kent veel wisselvalligheden, zo kent ook de zomer van de geest vele wisselvalligheden, ze kent evengoed als u stormen, regenvlagen en onweer. Maar u weet allemaal dat een goed onweer zo nu en dan de lucht reinigt, het leven weer eens zo levenswaard maakt. En ik kan u dan wel vertellen dat in de tijd dat wij door omstandigheden, niet in direct contact met u kunnen treden hier in deze kring en op deze wijze, dat er nog een aardig buitje los zal breken, maar onthoudt, het is maar een zomerbuitje, de lucht wordt gereinigd, wordt klaarder gemaakt. De komende tijd brengt nog veel schoons en daarom, geniet deze tijd van het leven, hebt uw ogen open voor al datgene wat u - ondanks de onaangename regenvlagen zo nu en dan - geboden wordt. En nu ga ik toch werkelijk over tot mijn eigen onderwerp. Wij hebben verschillende malen gesproken, soms met uw stilzwijgende goedkeuring, soms met uw stilzwijgende afkeuring, over allerhande richtingen in deze wereld, we hebben als het ware getracht om de idealen van de mensheid onder de loep te nemen, en ik geloof niet dat dit geheel compleet zou zijn als we niet ook nog ons eigen streven - dat voor ons toch ook van zo'n groot belang is, onbelangrijk als het moge schijnen in de grote wereld - als we ook dat nog eens een keer nader beschouwen. Uit de aard der zaak is onze Orde slechts een verschijningsvorm van een grotere macht en een groter vermogen, dat hebben we al eens eerder verteld en ik wil daar dan ook niet verder op in gaan. Maar wat is de grondslag waarop wij trachten te bouwen? Wij bouwen, mijn vrienden, niet op een organisatie, hoe straf of hoe slap die organisatie dan ook is, zij kan alleen maar een uiterlijke vormgeving zijn. En een uiterlijke vormgeving is niet voldoende, wil de gedachte van verdraagzaamheid en naastenliefde in de wereld werkelijk vaste voet krijgen. Wij bouwen op het goede wat er in de mensen is. En zegt u nu niet dat dit nog wel eens wat te wensen overlaat, want er zijn mensen in overvloed die al wat zij bezitten, leven, eer en waardigheid, riskeren omwille van een ideaal. U zegt misschien: ja, maar al die democratische vrijheden die hebben dan toch niet geleid tot het ontstaat van helden, in andere absolutistische staten daar zien we wel heldenverering, maar daar gaat het ook niet goed. Och vrienden, de werkelijke helden, hoe zelden ziet men die naar voren treden. De helden van het leven, die ook de steunpilaren vaak zijn van ons werk, dat zijn de onopvallenden, de kleine mensen, dat zijn mensen die een heel leven weten te wijden aan de kleine dingen die ze te doen hebben en die met dat kleine werk en al die kleine dingen de wereld iets beter achterlaten dan ze was toen ze haar betraden. Dat zijn de helden. Het is geen heldendom om de wereld een nieuwe industrie te geven, groots en goed als het moge zijn misschien, het is geen heldendom om een oorlog te winnen en het is geen heldendom om een vrede te tekenen, dit is niet het werkelijk grootse in de mensheid. Men wordt geen groot mens door deel te nemen aan bestuur of regering, men wordt geen groot mens door zich bezit te vergaren, of door zijn medemensen opzij te dringen. 1 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Indien al degenen die dergelijke posities bekleden inderdaad en werkelijk helden waren, dan zou de wereld gediend worden en de mensheid gediend worden op een onvoorstelbare wijze. Groot zijn de gaven die aan de mensheid gegeven zijn en zeker is het dat ook de hooggeplaatsten vaak een inzicht hebben dat verder reikt dan u zich voorstelt. Ik weet niet of u de gewoonte hebt om verschillende redevoeringen van grotere Staatslieden na te gaan, toe te horen of na te lezen, maar als u dat zou doen, dan zou u opvallen dat er verschillenden zijn - waaronder ook uw staatshoofd - die de kunst verstaan om diepe waarheden te zeggen, zonder zichzelf op de voorgrond te schuiven, dan zult u ontdekken dat er gewerkt wordt met een verbetenheid - door mensen wiens naam ternauwernood bekent wordt - aan het welzijn van een volk. Wanneer u dat begrijpt, dan kunt u ook iets meer begrijpen van het streven van onze Orde. Het gaat er niet om wie u bent of wat u bent, het gaat er niet om welk geloof u kent, het gaat er alleen maar om dat u - levende op deze wereld - de wetten van de Schepping tracht te vervullen. En wie kan met een hart vol haat, vol jaloezie, vol eigendunk, vol egoïsme, Gods wetten vervullen? Daarom, verdraagzaamheid in de eerste plaats, de mens moet weten dat het niet baat om boos te zijn, om, vervuld van woede zich te wenden tegen de wereld, dat het niet goed is om een onbeheerste drift vrije teugel te geven. Daarom verdraagzaamheid, beter teveel verdragen dan te weinig verdragen, maar daarnaast de liefde voor al wat geschapen is. Wij spreken tot u, wij inspireren een enkele zoekende ziel, geven een flard melodie, of een reeks woorden die tezamen in een gedicht, in een hoek, een ogenblik de mens verder voert dan de oppervlakte van een speels gebeuren, vermaak en ontspanning. We spreken in veel landen, we werken waar wij werk te doen vinden. Dat werk op zichzelf is niets waard, wij kunnen in uw wereld niet werken, wij behoren niet meer tot uw wereld, wij kunnen trachten u te leiden, maar het werk dat zult u moeten doen. En dit dan is het doel van onze Orde, het streven niet - zoals de voorzitter hier even aanhaalde - naar vrede in de eerste plaats, waarmee bedoeld wordt de vrede voor de wereld, maar naar de vrede voor de mensen. Het weten dat men goed doet is het kostelijkste goed dat men zich verwerven kan. Het weten dat men goed doet dat is een sleutel die past op de deuren van de oneindigheid, ook wanneer men later blijkt niet juist gezien te hebben. En dan komt zo vaak tot ons het menselijk denken als een soort verwijt en een stille klacht. "Jullie weten het allemaal zo goed" schijnen de mensen ons toe te roepen, "jullie weten het theoretisch zo mooi voor elkaar te brengen, maar de praktijk, hoe staat het daarmee? Verwacht je van ons mensen dat we de eisen vervullen die jullie ons stellen? Welaan, laat ik daarop ook deze avond trachten een antwoord te geven. Wij eisen rechtvaardigheid en de rechtvaardigheid op deze wereld is gegroeid, ze is niet volmaakt, er bestaat nog steeds veel onrecht, onrecht zowel bij de mens als bij de handhavers van het recht, maar dit onrecht is niet meer het onrecht dat omwille van het onrecht bedreven wordt. De misdadiger van vandaag de dag is slechts zelden een zuivere duistere macht, eerder een slachtoffer, slachtoffer van een wereld die hem op de normale manier niet aan kon, van een voorgeslacht dat hem eigenschappen deed erven in zijn stof die hij geestelijk nog niet beheersen kan. De rechter zal falen in zijn oordeel, maar geloof mij, hij gaat te rade bij zichzelf en hij oordeelt uit overtuiging en niet omdat er een prijs is gesteld op zijn oordeel. Dit zijn grootse dingen en zij bestaan zo lang nog niet, tweehonderd jaar geleden was het nog anders. Wij vragen naastenliefde, naastenliefde betekent het delen van een verantwoording met anderen. Hoe staat het met uw wereld? Nog steeds zijn er groepen van werklieden die tezamen hun belangen behartigen als het was in de Middeleeuwen, zeker, maar ze doen het grootser, overtuigder. En er zijn anderen gekomen, de wereld vraagt op het ogenblik verantwoording te mogen dragen voor anderen, ook wanneer het zo niet wordt uitgesproken, de wereld verlangt dat er geen mens honger zal lijden, dat geen zieke in eenzaamheid behoeft te sterven, dat geen dode als een dier op de mestvaalt geworpen wordt, de wereld vraagt dat de mens zal mogen leren, dat de kennis niet alleen maar het angstig behoede eigendom is van enkelingen, maar dat dit een gave is die voor iedereen open staat. Deze dingen zijn het begin van een naastenliefde, want hoe kunt u haten de mens die uw brood eet, hoe kunt u haten degene die u troost in uw leed en die u helpt in uw ziekte. Hoe kunt u haten de mensheid die u dan toch altijd in stand houdt wanneer u oud bent. Wanneer u dat doet, bent u dwaas. De wereld heeft het begin gevonden, verantwoording voor 2 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) de medemens. En nu is dat nog een verantwoording die gedragen moet worden door de Staat en enkele instanties, maar het zal verder komen, want de mens zal niet meer kunnen leven zonder deze band, deze eenheid, waardoor de mens voor de mens zorgdraagt. En wanneer zo dadelijk misschien de staatsbanden veranderen, want de regering zoekt ook haar aanpassing bij een nieuwe tijd, wanneer zij een grotere vrijheid zal geven op het éne gebied en een grotere gebondenheid op het andere - iets wat ook in uw eigen staat binnenkort te gebeuren staat - dan zal die mensheid toch nog steeds vóór de wetten uitgaan, omdat meer en meer de enkeling verlangt de enkeling te mogen helpen. De naastenliefde groeit. Hebben wij er iets toe bijgedragen? We hopen het, maar we weten het niet zeker. De mensheid heeft geleerd, dat de strijd van woorden uit den boze is, meer en meer zien wij hoe men teruggaat van het geschermutsel, dat nog 50 jaar geleden bv. in uw eigen land op theologisch gebied zo scherp naar voren kwam, naar het werkelijk actief uitdragen van een Christendom. En dan komen we aan een andere vraag, de strijd. Kunnen wij - van onze positie uit - strijd en oorlog goedkeuren? Nee, dat kunnen wij niet, omdat wij deze consequenties anders zien, omdat wij in een strijd een gevaar zien voor de menselijke geest. Maar, de wereld die strijdt is die dan slecht? En dan mogen deze mensen elkaar niet verstaan en de wapens tegen elkaar opnemen, maar ze zijn niet meer de huurlingen, ze zijn de ridders geworden van een nieuwe tijd. En waar degenen die de wapens dragen - hoe treurig dat het nog nodig is in deze wereld - maar als degenen die de wapens dragen niet meer zijn de plunderaars en de handelslieden uit de oude tijd, wanneer ze niet meer zijn de egoïsten die voor een bepaalde belangengroep vechten, maar zijn geworden strijders voor recht, voor waarheid, voor het geluk, niet alleen van eigen volk maar van alle volkeren, dan is er veel gewonnen. Ook daar mogen wij niet pessimistisch zijn. Rest ons de vraag: wat is dan de taak van de Orde? Die Orde die inspireert zo hier en daar, die spreekt soms enkele woorden en vooral, wat is de taak van hen die contact met haar willen opnemen, die zich een deel van haar willen voelen? Welaan, ook dat wil ik u zeggen. Een ieder die bij ons - in onze wereld - deel uitmaakt van de Orde, geeft vrijwillig een deel van zijn eigen meningen, van zijn eigen vrijheid prijs om op deze wijze als eenheid te kunnen handelen ten opzichte van uw wereld. Dit verlangen wij niet van u. Degenen die bij ons zijn, in onze wereld, hebben zich een taak gesteld die in de eerste plaats is, dienen en helpen. Dit verlangen we wèl van u. U leeft in uw wereld, een wereld waarin veel smart is, veel nood en veel lijden. Wanneer u leden van de "Orde der Verdraagzamen" wilt zijn in uw wereld, denk dan niet dat dit lidmaatschap gekocht kan worden met geld, dat het zit in een draagteken, of misschien in een handtekening op een formulier. Die lid wil zijn van onze Orde die behoort de mensheid te dienen, die moet zichzelf een ogenblik achter kunnen stellen bij de wereld, die moet zichzelf beheersen en niet in woede opvlammen, het recht handhaven, zeker, maar niet omwille van eigen gekwetste waardigheid, maar alleen omwille van de wereld die behoefte daaraan heeft. U mag verdedigen en strijdlustig zijn, wanneer het gaat om de belangen van de wereld, maar niet wanneer het gaat om uzelf. Dat betekent niet dat u alle slagen nu maar nemen moet, want ook u hebt uw taak en uw positie en die moet u handhaven, maar deze taak en deze positie moet in dienst van de mensheid staan en dan mag u geen verschillen maken voor de mens in nood, naar geloof, ras of huidskleur, dan mag u geen verschil maken tussen adellijken bloede en de verworpeling uit het volk die ternauwernood een naam heeft, dan mag u geen verschil maken onder de mensen, en dat is een zware taak. Degene die deze kan volvoeren - die deze taak tot een goed einde brengt - daarvan zou ik willen zeggen, dit is een held, dat zijn de werkelijke offeraars van de wereld. Wat voor richting men ook neemt, of u wilt denken als democraat, communist, socialist, als katholiek of Boeddhist, als u wilt denken als Mohammedaan, als Europeaan, als wereldburger of als Nederlander, het blijft alles gelijk - voor onze Orde althans - indien u dient, indien u het probeert. Mislukt het, goed, dan beginnen we opnieuw, slechts met vallen kan men de berg bestijgen. Ook Jezus is gestruikeld toen Hij opging naar Calvarië. Wie zou u zijn dat u zonder struikelen, de moeilijke maar schone hoogten van waarheid, van bewustzijn en recht zou kunnen bereiken? Maar altijd weer opstaan en verder gaan, ongeslagen door het leven, buigende voor God en beseffende al wat geschapen is, is uit God. En wie de wereld verloochent of één mens laat lijden, verloochent zijn God en zichzelf. Kijk vrienden, daar wij deze cyclus besluiten, leek het mij goed om ook dit te bespreken. 3 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Ik ben mij ervan bewust dat velen van u zullen zeggen: wij vinden het schoon om aan te horen, maar voor de rest onuitvoerbaar. Degenen die dat zeggen zou ik willen vragen, stel een proef, probeer dit eens, voor twee maanden tijd, zestig dagen tijd, en u zult zien dat het misschien niet volmaakt uitvoerbaar is, maar dat er zeer veel is wat ook u kunt doen. En wanneer u mensen dat doet dan helpt u uzelf, u helpt de mensheid en u helpt ook ons om tot bewustzijn te komen, om meer te leren, om meer te doen en minder te hechten aan onszelf en meer aan het grote ZIJN. Ik dank u voor uw aandacht. ALPHA EN OMEGA Goedenavond vrienden. Ja, we krijgen dan op het ogenblik een onderwerp naar uw keus, dus als u zo goed wilt zijn om mij te vertellen waar het over gaan moet, dan zal ik mijn best doen om het u zo goed mogelijk uit de doeken te doen. Vraag: Zou u dan voor ons willen behandelen het Alpha en Omega? Antwoord: Ja, als we dat helemaal moeten behandelen, dan behandelen we niet alleen het alfabet maar de gehele Schepping. En daarom zal ik een greep doen zo hier en daar, want per slot van rekening ik kan nog wel een 24 uur doorpraten maar ik ben benieuwd of u het ook uit zou kunnen luisteren. "Ik ben het Alpha en Omega" zegt de Heer; "Ik ben het begin en het einde" en ik geloof niet dat het anders mogelijk zou zijn. Er is een God; wat God is weten we niet. God is een wezen. En dan zeggen we meer als dat we kunnen verantwoorden. Maar één ding weten we zeker, God is een denkend vermogen, want per slot van rekening, al die wetten die daar zo mooi in de wereld bestaan en die alles regeren, die het hele Al aan banden gelegd hebben, daar kunnen wij toch niet van zeggen: dat is nu alleen maar bij toeval gekomen, dat zou dwaasheid zijn. En daarom geloven we dat God een denkend wezen is. Maar als God een denkend wezen en gelijk ook de eerste oorzaak is, dus het eerste begin van alle dingen, dan komt voor ons weer de vraag: zou er iets kunnen bestaan buiten die God? Als er n.l. wat buiten die God bestaat dan kunnen we zeggen: het is de eerste oorzaak zonder meer. Maar dan moet er al iets zijn waarin Hij oorzakelijk worden kàn, en dat gaat niet altijd zo gemakkelijk. Wij geloven dat God alles is, nietwaar? God was het enige wat er bestond voordat er iets bestond, God is als het ware het levende niets. En ja, dan moet dus - wanneer er alleen maar God is - God als eerste oorzaak in zichzelf werken. Hij is dus het begin, maar dan moet ook alles wat er bestaat ook werkelijk in die God zijn voorgekomen. Als er iets buiten Hem zou voorkomen, dan zou Hij nog rond zich de ruimte moeten hebben. En als die ruimte er zou zijn dan zouden we kunnen zeggen: dan is die ruimte meer dan God, want dan heeft God om te zijn, ruimte nodig en die ruimte is zonder meer. Dus dat kunnen we ook niet geloven, tenminste zoals wij over God denken. Nu, en dan komen we vanzelf verder en dan zeg je, als God dus was in het begin en Hij heeft geschapen, dan moet alles wat Hij geschapen heeft, in Hem bestaan hebben. En dan kunnen we er over vechten hoe dat geweest is: de één zegt als een gedachte, de andere als een droom en de derde zegt "het is Zijn wezen, het is Zijn eigen persoonlijkheid". Ik voor mij, ik voel het meest voor een gedachte. Maar dat houdt allemaal in dat wat er ook in de wereld gebeurt, dat dit gebeurt in God en door Gods kracht. Er kan bij wijze van spreken nog niet één haar uitvallen zonder dat dit door Gods kracht wordt goedgevonden, dat Gods wetten het daar mee eens zijn. Nu kun je wel zeggen: ik heb een kale kop en het valt niet meer zo uit. Dan kun je zeggen: als God het wil dan heb je zo weer een volledige rijke haardos, want dat kan Hij ook. Maar Hij houdt zich aan Zijn eigen wetten want Hij verloochent zich niet. Nu dan hebben we in ieder geval al vastgesteld dat het begin dat moet God geweest zijn, Alpha. En Alpha heeft dan bovendien nog een andere betekenis en dat kunt u o.a. vinden in de psalmen. 4 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Er is n.l. een aantal psalmen dat begint allemaal met een verschillende letter en als je die letters nu over gaat zetten, dus de gelijke waarde er aan gaat geven dan krijg je dus Aleph. Zo kun je al die letters van het Griekse alfabet praktisch vervangen. En wat gebeurt er nu? Dan zie je daarin allerhande namen, die namen die betekenen verschillende rangorden in het Al, zo worden serafijnen aangehaald, de cherubijnen en wat er allemaal nog meer bij is. Al die dingen die betekenen heersende machten. Als God nu zegt: "Ik ben het Alpha en de Omega", dan zou Hij dus eigenlijk ook moeten bedoelen. Ik ben ook alles wat tussen die twee ligt, Ik ben het begin en het einde, het gaat van Mij uit en het keert tot Mij en zonder Mij kan het niet bestaan. Er kan niets bestaan zonder een begin en ik heb nog niets meegemaakt dat helemaal zonder einde bestond. Ik bedoel een eeuwigheid zonder enige verandering, die heb ik nog nergens gevonden. Nu, dan komen we vanzelf op het volgende nummer. Zou dan misschien deze uitspraak - door de profeet als het ware in de mond van God gelegd dit moeten betekenen: ik ben, ik ben die ik ben, die is die zal zijn die geweest is. Ook weer zo iets aardigs, ik ben eigenlijk alles. En dan zult u misschien zeggen: ja, maar wat ben ik dan? Ik zou zeggen, een brokje van God, dat zich van dat zijn nog niet voldoende bewust is om het te begrijpen. Als God het einde is van alle dingen, dan kunnen we niet praten over een hel en over een verdoemenis, over een eeuwige zaligheid. En dan kunnen we ook niet praten over een hiernamaals in de werkelijke zin van het woord, want dan krijgen we altijd weer te doen met de grens "Omega" God. En dan kunnen we alleen aannemen dat alles terug zal keren tot de vorm die het eens had, dat het denkbeeld - dat was het begin van de Schepping - zal terugkeren tot het denkbeeld, dat is het einde van de Schepping, in dezelfde kracht en in hetzelfde bewustzijn. Dan gaan we dus onze moeilijke weg en denken persoonlijkheden te zijn en ja, we hebben het daar al eens meer over gehad d.w.z. een collega van mij heeft dat eens naar voren gebracht, dan gaan we ons afvragen: "wat zijn we?", en dan kunnen we alleen maar zeggen: "dat weet ik niet, ik denk dat en dat te zijn, omdat ik denk besta ik, maar het kan ook zijn dat een ander mij als een wezen projecteert, dus dat ik eigenlijk een ander wezen ben dat een tijdelijke zelfstandigheid heeft gekregen". En als dat waar is, dan zijn we allemaal een deel van God, dan kom ik weer op hetzelfde liedje terug, ik hoop dat je het niet verward vindt, maar dan is God voor ons ook Alpha en Omega, Hij is ons hele leven. Als de zon schijnt, dan is dat de zon niet die schijnt, dan is het God. En als de wind blaast dan is dat ook niet de wind of een verplaatsing van lucht alleen, dan is het God. Zo krijg je een soort Al-Godendom, alles is God. Maar hoe moeten wij dan God vereren? Welaan, geen mens is in staat zich een God te denken die helemaal anders is dan hijzelf. Ik geloof niet dat er iemand is die zich een werkelijk beeld van God kan maken en niet uiteindelijk een mens van Hem maakt. En hetzelfde zal ook een dier doen, ook dat dier bouwt zich een ideaal. En dat zal de plant ook wel doen, zover als haar bewustzijn reikt. Wat zoeken wij dan, zoeken wij dan deze God in alle dingen? Nee, wij zoeken in alle dingen de weerspiegeling van de God die in ons leeft. En daarmee zijn we weer aan een volgend punt gekomen. Wij leven dus alleen uit de God die in ons is, die Goddelijke kracht die in ons is, die maakt het ons mogelijk om de Godheid in de andere dingen te erkennen. Hoe meer we dat nu kunnen doen, hoe meer wij natuurlijk één kunnen worden met die God. En daar komen dan de sferen te pas waar de vorm gaat verdwijnen, waar God uiteindelijk meer en meer wordt een werkelijk iets, terwijl je zelf veel minder belangrijk wordt. En dan is God uiteindelijk ook Omega, het einde. Want als je God erkend hebt in alle dingen, dan zijn er geen dingen meer, alleen nog maar God. En dat is natuurlijk allemaal filosofie, ik kan daar lang over praten en als je het er niet mee eens bent, dan kan ik je toch niet bekeren, dan kan ik je niet zeggen: "nou moet je er wèl aan geloven", want ieder mens gaat op zijn eigen manier verder. Maar wij weten toch wel dat ons een paar dingen zijn gegeven die heel belangrijk zijn, we hebben een weg gekregen, een weg die ons voert tot God, d.w.z. tot het bewustzijn van God. En wat kan die weg weer anders zijn dan God zelf? Vandaar dat, wanneer wij spreken over Jezus, dat het niet zo dwaas is om te zeggen: Hij is God. Hij was mens, net als ieder ander, maar toch was Hij God, waarom? Omdat alleen God de mens tot God kan brengen. Dat kan niemand anders, dat kan ook een mens niet. En als God zegt: "Ho" dan kun je niet verder en daarom is God in alle dingen, is Hij werkelijk het begin en het einde van wat er ook bestaat op de wereld. Hij heeft Zijn wetten gegeven aan de mensheid en niet alleen aan de mensheid, maar evengoed aan de sterren. 5 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Er is geen lichtje in het Al dat niet op dezelfde manier gehoorzaamt aan wetten zoals wij dat doen, en het zijn geen verschillende wetten, maar het zijn dezelfde. In onze sfeer, in onze wereld, daar zijn de gelijke wetten als bij u, er is geen verschil. Dat verschil dat bestaat alleen in ons, wij leven anders, wij zien anders, wij denken anders. Vandaar dat we denken dat we zelf heel wat mans zijn omdat we zelf veranderen, maar wij veranderen niet in werkelijkheid, wij worden ons alleen meer bewust van de God in ons, het is er al. En zo zou je kunnen zeggen: de Schepping is volmaakt, God het begin en het einde van alle dingen, is zichzelf gelijk, Hij is er altijd en Hij is volledig. Maar het wezen dat deze volledigheid kan begrijpen en inzien is pas in staat zijn eigen plaats als een volmaaktheid te voelen, zich bewust te zijn van het feit dat niet hijzelf de werkelijke drijvende kracht is maar dat dit God is. En laten we het er dan maar op houden dat we er eens allemaal komen. Want als God het einde is van alles, dan is Hij ook ons einde en dan kan er uiteindelijk geen kwaad einde bestaan, want hoe kun je in een volmaaktheid leven en niet gelukkig zijn? Er zal heus wel een duvel rondgaan over de wereld, maar ook die zal tot God komen, eens. En hoe gauwer we het doen, hoe minder verdriet we ervan hebben, hoe meer wij weten te vragen en te spreken met die God die in ons is, hoe meer we kunnen doen door die God. Jezus kon zieken genezen, dat kon Hij ook niet omdat Hij de mens Jezus was, maar omdat de God in Hem door die mens Jezus naar buiten trad, omdat de relatie tussen deze dingen uit God geboren, zo sterk was dat de bewuste de onbewuste kon beïnvloeden. En dat bestaat vandaag de dag nog. Vandaag de dag geeft God nog kracht en genezing, vandaag de dag gebeuren er ook nog wonderen, die gebeuren juist omdat God is het begin en het einde, omdat er tussen alle dingen één relatie bestaat die nooit verloochend worden kan, met oprechtheid en waarheid, de scheppende macht van God die ons aller zijn is. En daarmee hoop ik dat ik dan het onderwerp niet al te onbevredigend in die korte tijd belicht heb. Ik heb er natuurlijk een hoop uitgelaten, we hadden kunnen spreken over de wetten en kunnen bewijzen hoe die wetten in de grote wereld en de kleine wereld precies gelijk zijn, en we hadden kunnen zeggen hoe het gaat met mensen en anderen, maar ik heb het kort willen houden. En daarom geloof ik dat het zo genoeg is. Maar als u er nog wat over te vragen of te zeggen heeft, dan wil ik er graag verder op ingaan, daarvoor ben ik uiteindelijk hier. Reactie: Ik heb nog iets op te merken op dat wat die eerste spreker zei. Die eerste spreker zei dat hij wel tegenstander is van de oorlog maar dat hij het zou kunnen aanvaarden dat mensen met wapens strijden voor algemeen belang en voor het voedsel en daar ben ik het niet mee eens. Ik vind dat - voor welk doel ook - men niet met de wapens, dus met bloedvergieten moet gaan strijden. Antwoord: Gelooft u dat Jezus een goed mens was? Het is wel niet mijn zaak, maar ik zal er toch even op ingaan. Gelooft u dat Jezus een goed mens was? Ja, nietwaar? En heel wat meer ook. Nou, die heeft ook de gesel genomen en die heeft alle handelaars zo de tempel uitgezwiept. En zolang als er nog zo'n voorbeeld is, dan kunnen we zeggen: het was beter geweest als het op een andere manier gebeurd was, naar ons oordeel, maar het is niet kwaad geweest. Wij geloven niet aan wapens en wij geloven ook niet aan de doodstraf, wij denken dat die dingen altijd weer ellende en verzet met zich meebrengen. En als het daarom gaat geloof ik dat die zweep in de tempel het begin is geweest van Jezus' kruisdood. Maar per slot van rekening, er moet geofferd worden en er moet nog vaak een offer gebracht worden. Zonder wapens kan de wereld niet, want als u vandaag de dag zegt: ik vecht niet meer terug, dan komen morgen uw vrienden rond en dan halen ze overal een dubbeltje op om de begrafenis te betalen. Daar voelt u toch ook niet voor, u strijdt toch. En of u nu strijdt met graan, met erts of met geld en goud of met een wapen, dat blijft gelijk. Geloof me, dan hebben we zelfs een wapen gemaakt uit de menselijke geest. Het is niet goed, maar het is nu eenmaal zo. En wanneer dan deze dingen op u aankomen en u zegt: "ze zijn niet goed", dan geloof ik nog altijd dat men het recht heeft om zich er tegen te verzetten en dat, wanneer ze u dood willen knuppelen dat u heel verstandig doet als u terugslaat niet voor uzelf, als het alleen op uzelf gemunt was, was het nog wat anders. Maar stelt u zich nu eens voor dat u een kind heeft en dat er iemand aankomt met een grote stok en die wil dat kind slaan, zou u dat nemen? Ik denk van niet. Dan zou u nemen het eerste wapen wat u in handen komt, of het nu een keukenmes is of een koekenpan en u zou van leer 6 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) trekken. Kijk, zo gaat het nog altijd in de mensheid, daarom zijn er nog altijd mensen die het nodig hebben om de wapens op te nemen, omdat ze niet anders kunnen. En dan kunnen we wel zeggen: als die vrouw met die koekenpan die man doodslaat is het niet goed, nee, natuurlijk, het was beter als het niet gebeurd was, maar we kunnen toch ook niet zeggen: die vrouw is slecht. Dan kunnen we zeggen dat haar ouderliefde in ieder geval groot is geweest, omdat ze zelf risico aanvaard heeft om dat kind te beschermen. En als een mens nu datzelfde risico neemt om zijn volk - waar hij een veel minder nauwe relatie mee heeft - te verdedigen of te beschermen, dan kunnen we zeggen: "we vinden het niet verstandig, het had anders moeten gebeuren, maar het is nu eenmaal zo", moeten we dan zeggen dat zo'n mens slecht is? Nee, dan moeten we zeggen: als dit onzelfzuchtig gaat en ongedwongen, dan is deze mens ook een goed mens. En als die mensen werkelijk allemaal goed zijn, dan zullen ze vanzelf niet meer vechten dan nodig is, nietwaar? Reactie: Ja, maar ik vind dat van het vechten met de wapens nooit een goed resultaat kan komen. Antwoord: Laten we zeggen dat het een minder slecht resultaat geeft. Waar de keus staat tussen helemaal niet vechten en ten onder gaan en vechten en het kwaad hebben, dan zullen de meeste mensen vechten kiezen, omdat ze nog steeds denken dat deze wereld alles is en er geen rekening mee houden dat er ook nog een andere wereld bestaat, of misschien het wel weten maar toch niet geloven dat ze daar nu zo gemakkelijk naartoe kunnen, daar voelen ze niet veel voor. U moest maar eens weten wat de mensen tegensputteren voordat ze bij ons komen. En dan kunt u zeggen: "ik vind de resultaten niet goed". Ik ben het met u eens dat de oorlog zichzelf doodt en ieder die er deel aan neemt, maar het is beter dat de mensen dan sterven met een ideaal, dan dat ze sterven in wanhoop, omdat ze niets meer hebben. Dat zijn meningen die wij tegenover elkaar zetten. Het is beter als het niet gebeurt, nietwaar? Ik kan ook wel zeggen: het is prettiger als de kinderen geen koepokinenting nodig hebben, omdat er geen koepokken meer voorkomt, maar zolang als het gevaar bestaat, moet je ze inenten. Of je moet fatalist worden, je moet zeggen: nu ja, als ze de pokken krijgen, dat is Gods wil en dan ben je er eigenlijk gemakkelijk mee af, maar dan heb je toch ook eigenlijk iets nagelaten. Die inenting - zal ik erbij zeggen - is niet gezond, maar ze is op het ogenblik nog noodzakelijk. En zo gaat het met een hele hoop andere dingen. Reactie: Ik ben er niet van overtuigd dat die inenting zo noodzakelijk is tegen die ziekte. Antwoord: Dat is weer een tweede, dat is uw eigen mening. Ik haal dat als voorbeeld aan, want anders dan zitten we morgenavond nog te praten samen. U heeft uw mening, ik heb de mijne, maar gelooft u mij, ik heb het nog nooit iemand kwalijk genomen als die een ander een flinke opdoffer gaf omdat hij de mensen kwaad deed. En wanneer die mensen dat nooit gedaan hadden, dan zou u op het ogenblik niet hier zitten, want dan zat hier waarschijnlijk een soort Attila op het ogenblik, en dan wist u helemaal niet meer waar u aan toe was. Het is erg moeilijk om dat uit elkaar te halen. Nu kunnen we wel zeggen: "ik hou niet van wapens", dan ben ik het helemaal met u eens, maar als de mensen geen wapens maakten, dan zouden ze allemaal overvloed kunnen hebben, maar ze maken ze nu eenmaal. En als er één mee ophoudt en de ander gaat er mee door, wat krijgen we dan? Ellende voor degenen die ze niet gemaakt hebben. En nu kunnen we zeggen: "dat offer moet je brengen, want dan zal de ander op den duur ook moeten stoppen", gelijk hebt u, maar de mensen zijn nu eenmaal niet zover dat ze het offer brengen, ze geloven dat dit niet verantwoord is, zij geloven dat zij het bij het rechte eind hebben en dat zij hun wijze van leven moeten handhaven. Wat kunt u daartegen doen? Kunt u zeggen dat die mensen slecht zijn? Kunt u ook niet zeggen dat een bromvlieg slecht is omdat hij wil blijven leven, ook al loopt u er met een krant achteraan? Dus ja, laten we dat dan maar verder besluiten, niet? Vraag: Wilt u nog eens even vertellen wat Jezus bedoeld heeft met te zeggen: "Als iemand je slaat op de éne wang, keer hem dan de andere wang toe". Antwoord: Jezus heeft ermee bedoeld dat je moet ondergaan, dat hij die ondergaat alle wraak en woede en slechte lust, de mogelijkheid geeft om zich op te lossen, zodat hij zonder die gevoelens terug te geven ze accepteert, zich tot offer maakt om deze dingen de wereld uit te 7 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) helpen. En dat is allemaal werkelijk waar, alleen is het jammer dat er niet veel zijn die zoals Jezus de consequenties willen nemen voor wat ze zeggen. Er zijn een heleboel die op het ogenblik allemaal roepen: vrede, vrede, vrede, we moeten geen wapens meer en wij zullen onze wang toekeren, maar als ze de eerste klap te pakken hebben zijn ze het vergeten en dan slaan ze eens zo hard terug. De mensen zijn er nog niet rijp voor om dat in de praktijk te brengen als volkeren en als landen, dat kan een enkele mens doen. En als u zegt: "ik wil zo leven", dan moet u ook alles doen wat daarmee in verband staat, maar dan moet u wel weten dat u zich daarmee ook buiten de gemeenschap plaatst. Die consequentie die moet u dan ook aanvaarden, zoals Jezus zich ook buiten de gemeenschap plaatste, buiten de gemeenschap met het volk dat hem zo graag de avond van te voren nog Koning had gemaakt. Alleen door te offeren - door zichzelf op te offeren - maakte Hij zich tot een voorwerp van spot. En hetzelfde loon staat u te wachten als u het doet. Dat is een groots en een heel goed offer, maar ik vraag mij af of u de kracht heeft om het te brengen. En als je die kracht niet hebt, kom er dan eerlijk voor uit dat je je eigen verdedigen wilt en doe het niet als de vos tegenover de kuikens, nietwaar, die predikt dat er een wapenstilstand is en dat hij niets meer op zal eten, hij is vegetariër geworden, en als ze het dan geloven en ze staan er omheen, dan kan hij de verleiding niet weerstaan. Misschien heeft hij het ook wel goed bedoeld. We moeten niet alleen denken met het bovennatuurlijke en met de uiterste en de meest esoterische wetten, we moeten ook rekenen met de mensen zoals ze er zijn. En als we dat te weinig doen, nu ja, dan moet je de rekening betalen. En er zijn volkeren geweest die deze rekening betaald hebben en zwaar. En dat zijn op het ogenblik degenen die het hardste bewapenen, weet u, zo gaat het altijd. Geef een kluizenaar een pak slaag en hij wordt tot een soldaat zeggen ze wel eens, en dat is vaak genoeg gebeurd. Nu, het wordt zo langzamerhand tijd dat ik afscheid van u ga nemen want anders dan wordt ik hier een complete vraagbaak i.p.v. dat ik alleen een onderwerp voor u behandel. Ik hoop dat ik het niet al te kwaad gedaan heb en als we het dan niet met elkaar eens kunnen worden hierover, denk dan maar zo, zoveel hoofden, zoveel zinnen. Wanneer we het goede maar willen dan kunnen we bij onszelf beginnen en dat is wel de hoofdzaak. Goedenavond. VRAGENRUBRIEK Leiding: Nu moet ik u nog eventjes vertellen dat de vriend die toegezegd had om vanavond ons toe te spreken en de geestelijke vrienden, die kan dat niet doen, hij moet dat wijzigen en hij heeft gezegd (ik weet de reden), maar hij heeft mij gezegd: het zal veel machtiger moeten worden wat hij u en onze geestelijke vrienden te zeggen heeft en wat in het vat is verzuurt niet, hij zal tot ons komen en op een machtige wijze tot u spreken en tot onze geestelijke vrienden. Dus ons staat nog wel iets te wachten. Ik hoop dan ook dat - aangezien deze vriend niet spreken zal - onze geestelijke vrienden misschien ons een extra verrassing toe willen dienen. Onze bekende geestige intelligentie, die wij voortaan zullen betitelen met "Henri" behandelt deze avond de vragenrubriek. Nu, het schijnt dan dat ik met de "vragen rubriek" pakket nummer één ben. U weet het, persoonlijke vragen mag ik geen antwoord op geven, en de rest dat zullen we dan maar proberen zo goed te doen als dat gaat. Dus zijn er vragen? Vraag: Leiding; Ik heb er één gekregen omdat er natuurlijk rekening mee is gehouden dat de avond iets anders zou verlopen. Dan zal ik toch die ene vraag aan u stellen en die is n.l. zo: in verband met de Almacht van God en in verband met het feit dat er niets gebeurt buiten Zijn wil, hoe is dan een zelfmoord in een vlaag van waanzin, of bewust, verantwoord. Antwoord: Die zelfmoord is nooit verantwoord, zolang als je niet precies weet waar je aan toe bent. En als je precies zou weten waar je aan toe bent, zou die zelfmoord niet nodig zijn. 8 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Maar het is nu eenmaal zo dat God aan Zijn schepselen een zekere vrijheid geeft. En soms dan lijkt het wel eens nodig om tot bewustzijn van God te komen, dat je zo'n heel klein beetje weet wat lijden is. Men zegt: "zelfmoord in een vlaag van waanzin", is eigenlijk elke zelfmoord geen waanzin? Maar als je die zelfmoord pleegt om de dingen te ontlopen, nu ja, dan moet je je tijd toch wel uitdienen. En dan kun je daardoor je bewust worden van het feit dat je tegen de wereld niets vermag en zeker niet tegen God. Want uiteindelijk de mens die zelfmoord pleegt bewust, of wat men noemt in een vlaag van waanzin, die heeft zich over het algemeen het feit dat de dingen niet precies gaan zoals hij dat zelf wenst, zeer sterk aangetrokken en probeert door zijn daad dus God en Gods wereld te corrigeren ten opzichte van zichzelf. Als hij leert dat dit niet mogelijk is, dan heeft hij ook een beetje meer over God geleerd. En als een mens dat doet uit de beste bedoelingen, wat ook voorkomt, of omdat het toevallig zo de mode is, weet u wel zo van harakiri en wat verder bij hoort, maar ja, dan moet je ook leren dat dit niet goed is. En naar gelang je het goed of slecht bedoeld hebt, zal je de boete die je er voor krijgt erg onplezierig of eigenlijk wel een prettige verrassing vinden. Op die manier zou ik dat zo willen bekijken. Ik hoop dat dit antwoord genoeg is, hoor. Nu, en aangezien het de enige vraag was, moet ik vragen of er nog meer vragen zijn, dat natuurlijk de vraag is. Maar het is toch altijd de moeite van het vragen waard, nietwaar? Vraag: Ik heb een tijdje geleden een seance meegemaakt en na afloop daarvan verkondigde het medium dat hij heerlijk een dutje had gedaan tijdens die seance. Is dat mogelijk terwijl het lichaam dan in dienst is van de intelligenties, dat dan het medium een dutje doet? Antwoord: Ja, ik zou zeggen het is niet mogelijk dat dat dutje er een is zoals andere dutjes, maar het is heel goed mogelijk dat het medium - omdat hij zich niet herinnert wat er gebeurd is - denkt dat hij een dutje gedaan heeft. Hoeveel mensen zijn er niet die denken dat ze droomloos geslapen hebben, terwijl ze in werkelijkheid geploeterd hebben in een andere wereld. Op die manier zou ik zeggen: nou, ik vind het zo'n gekke uitlating nog niet. Het bewijst in ieder geval dat zo'n mens de zaak niet overdrijft, hè, dat hij er niet zo een sausje aan geeft om zichzelf te prijzen van: ik ben in de hoogste sferen geweest en ik heb er nog gevoetbald met Petrus. Dus u zou kunnen zeggen: het is niet bewust geweest, of ja, misschien ook wil men er niet over spreken. Er zijn ook wel mediums die dat niet graag doen, die hebben dan wel het een en ander meegemaakt, maar ze vinden het gaat geen mens aan. Nu ja, en als zo iemand nu zegt: "ik heb een dutje gedaan", dan moet je in ieder geval zeggen die mens die overdrijft de zaak niet en dat is in ieder geval gunstig. Dus zo zouden we dat dan maar moeten zeggen. Nog meer liefhebbers, of moet ik plaats gaan maken voor een ander? Vraag: Nu, dan heb ik een vraag. Zou u nog niet plaats willen maken, maar zelf een of ander kort onderwerp kiezen, opdat u op uw eigen manier tegen ons aan het woord kunt zijn? Antwoord: Nou, ik vind, het erg vlijend hoor en ik ben er dan ook zeer verplicht voor, zoals dat heet. Mag ik dan misschien een paar woordjes zeggen over het woord dat hier al meer gebruikt is, over "vakantie"? De mensen gaan met vakantie dat is een vacante tijd waarin ze hun vacante gedachten laten gaan over dingen die ze anders nooit doen. De meeste mensen nemen vakantie om uit te rusten en daarom spannen ze zich tenminste eens heerlijk een paar weken in. Die inspanning dat is in werkelijkheid ontspanning, want het is eigenaardig dat alle dingen altijd in tegenstellingen moeten bestaan. Je kunt zo maar niet zeggen: "ik doe nu alleen maar dit", want dan ga je er aan ten onder, zelfs wanneer je alleen maar griesmeelpap eet, daar ga je ook nog aan ten onder. En een mens die dus zeer sterk een lange tijd in een bepaalde richting gewerkt en gestreefd heeft, die moet noodgedwongen iets anders doen. En heeft hij nu bij dat werk de hele tijd gezeten, dan wordt het hoog tijd dat hij eens een eindje gaat lopen. En heeft hij ontzettend veel gelopen, dan is het heel verstandig als hij eens een tijdje gaat zitten. Ja, ik bedoel niet onder de paraplu hoor. Dus, je zou zeggen vakantie is eigenlijk doodgewoon, maar aangezien u mij gevraagd hebt om op mijn eigen wijze een eigen onderwerp te behandelen zou ik er dit van willen zeggen. De meeste mensen moeten meer vakantie nemen. Ja, daar bent u het allemaal natuurlijk roerend mee eens, hè, maar dat komt omdat ik nog niet uitgesproken ben. De mensen moesten zich eens aanwennen om naast het werk dat ze alle dagen moeten doen, een 9 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) tegenstelling te zoeken met dit werk. Wanneer een mens ontzettend veel geestelijk streeft en studeert, dan moet hij ook eens in volkomen tegenstelling zich eens ontspannen. Iemand die erg veel aan geleerdheid doet, die moet eens een keer dwaas durven te zijn. En iemand die een beroepsdwaas is, die zou misschien het verstandigst doen om een beetje te gaan zitten huilen. Want alleen wanneer je dat doet ben je telkenmale weer fris wanneer je opnieuw begint met een probleem, met een vraagstuk of met een bepaalde arbeid. En iedereen onder u zal toch datgene wat hij moet doen het liefst zo goed mogelijk doen, nietwaar, ook het werk van de geest. Nou, het is heel verstandig als je het goed wilt doen, maar dan moet je er toch rekening mee houden dat het altijd het beste is om de problemen zo nu en dan eens een tijdje naast je neer te leggen en er niet aan te denken, eens een ogenblikje niet te denken aan de eeuwigheid, eens een ogenblikje je niet bezig te houden met de hogere dingen van de geest, maar gewoon als een doodgewoon en nuchter mens heerlijk onder de mensen alle onzinnige bezigheden van de massamens mee te maken en zoveel mogelijk nog te appreciëren ook. Nu wil ik niet zeggen dat, als je altijd houdt van het Concertgebouworkest, nietwaar, dat je ook moet gaan naar de een of andere hot-jazz-swingband, dan zou je je eigenlijk teveel ergeren, maar het zou dan toch wel eens verstandig zijn om in de plaats daarvan eens naar een kermis te gaan. Als je nu begrijpt wat ik bedoel, dan ben je al een heel eind verder. Wanneer je op die manier leeft dan heb je altijd voldoende kracht om geheel intens en bewust te werken aan hetgeen wat je doen wilt. En als u in deze vakantietijd vakantie zou hebben, zou krijgen of verwacht te krijgen, dan zou ik zeggen, kies de vakantie zo dat ze een tegenstelling is met je dagelijks leven. En daarvoor behoef je heus niet te gaan zitten jodelen op de Mount Everest, nietwaar, het is zelfs niet nodig dat je naar de aapjes gaat kijken in Artis, dat kun je ook thuis doen. Ik ben geloof ik geestig geweest met dat laatste zonder het te bedoelen, maar ik meen het toch werkelijk ernstig. Als u altijd in dikke studieboeken zit te lezen, nou, lees dan maar eens bv. Dumas of wat je tegenwoordig in die soort al zo hebt. En als je altijd zo erg lichtzinnige dingen moet doen - ja, ik bedoel aan de goede kant natuurlijk - en je moet altijd zo'n klein beetje leven in een wat bewuste mondaine wereld, nu ja, wees dan eens een tijdje kluizenaar, zit je altijd met haastige maaltijden, nu tafel dan eens in je vakantie wat langer, maar ben je gewend om altijd op je gemak te tafelen, eet dan in je vakantie maar wat minder, dat komt je heus ten goede. Begrijpt u wat ik bedoel met thuis? Waar je ook gaat en wat je ook doet, het ligt hem niet in het verre, of in het dichtbij, het ligt in het scheppen van een gezonde tegenstelling waardoor je van binnen een beetje in evenwicht blijft. Nu, en dan zal ik maar zeggen: een hele prettige vakantie voor degenen die ze hebben en ik hoop hele goede resultaten voor degenen die met vakantie gaan. Maar denkt er om, als er in je bovenkamer nog zoveel plekjes vacant zijn dat je zou kunnen zeggen dat in je dagelijkse leven je hersenen het grootste gedeelte van de tijd met vakantie zijn, dan is de vakantie eigenlijk de tijd om die vacante kamers in je bovenverdieping te doen betrekken door een paar gezonde gedachten.Nou, daar heb ik het mijne ook mee gezegd. Goedenavond allemaal. WERKEN MET GEESTELIJKE KRACHTEN EN GELOOF Goedenavond vrienden. We hebben dan een ogenblikje ook de scherts en de luim niet buiten beschouwing gelaten, laten we thans nog een ogenblik ernstig worden. Er is gezegd men zou ons en ook u toespreken, wel, onszelf toespreken, och, dat heeft geen zin, want wanneer wij onszelf toe moesten spreken, dan zouden we niets kunnen zeggen dat ons nieuw was, maar laten we u toespreken. U weet allemaal dat dit werk van ons berust op geestelijke krachten in de mens, dat is u reeds gezegd, laat het dan aan mij zijn om van onze kant u te verzekeren dat het geringste pogen van een mens om goed te zijn, gesteund wordt door alle krachten in onze wereld die goed zijn. U denkt misschien met een zekere angst aan jaren van leegte in deze wereld, u denkt misschien met een lichte huivering aan het ogenblik dat u van deze, uw wereld, afscheid moet nemen. Wees niet bevreesd, wees niet ongerust. 10 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Waar u ook gaat en waar u bent, te allen tijde is de geest u nabij. Er zijn er soms onder u die strevende in de richting van onze Orde, het teken van onze Orde met zich dragen, ofschoon ze misschien van haar werken nooit gehoord hebben, want de ster wordt door sommige mensen gedragen als een deel van de uitstraling en zij kent vele kleuren en geeft aan vele bereikingen en kwaliteiten, maar deze zijn machten, zelf misschien nog onbewust. Echter ook u behoeft nooit eenzaam te zijn, ook u behoeft u nooit verlaten te voelen. Wanneer u werkt in uw wereld dan staat een heirschaar u ter zijde. En wanneer u zich tot onze Orde aangetrokken hebt gevoeld en tracht iets in de praktijk te brengen van datgene wat wij u steeds weer voorleggen, wees er dan van overtuigd dat elk beroep op onze hulp onmiddellijk gehonoreerd wordt, niet omwille van het feit dat u lid bent, omwille van het feit dat u tot ons behoort, om het feit dat u behoort tot de gemeenschap die God toe streeft, en die is heel wat groter dan een kleine Orde. En wanneer zo dadelijk misschien het aardse licht voor u wat schimmig wordt, vervaagt en wazig, tot dat u in de duisternis de drempel overschrijdt, dan staan daar de lichtdragers, de lichtdragers van onze Orde, maar ook uw eigene, al diegenen die u goed hebt gedaan, die gebonden zijn met u door genegenheid, door liefde, ze zijn de voortdurende dienende machten in uw leven. Dat is wel zeer belangrijk. Wanneer we dan een ogenblikje uw wereld bezien dan realiseren wij ons dat u vaak in verwarring moet zijn, dat u zich af moet vragen: ja, maar waar moet dat heen, dat u zegt: al deze rampen, zal het ons misschien ook nog eens treffen? Dat u zich afvraagt, al deze spanningen, moeten die tot een uitbarsting komen? En laat ik u dan één ding vertellen, deze dingen gebeuren als zij worden geleid door een grotere macht dan de uwe of de onze, deze dingen zijn een bewust deel van het plan dat voor de aarde ontworpen werd. Bekommer u niet teveel daarom, vertrouw op God, vertrouw op de geest en leef het goede, dan zult u veilig zijn te midden van het grootste gevaar, dan zult u licht kennen te midden van de duisternis van het overgaan, dan zult u lichtvoetig kunnen treden in de velden van rust voor hen die de aarde moesten verlaten. Twijfel niet, twijfel niet aan uzelf, vrienden, twijfel niet aan God en aan Zijn Schepping. Wanneer u in nood bent, roep uw God, wees ervan overtuigd dat ook wij deze roep zullen horen, en Hem dienende, door Zijn wil u nabij zullen zijn en hulp verlenen waar dat slechts mogelijk is. Uw wereld is voor u vaag, een zonderling spel van machten, zoals voor een dwaas misschien de heen en weer schietende weversspoel tussen een wirwar van draden is wanorde en dwaasheid. En zoals de ouden zeggen: de Moiren (schrikgodinnen: Red.) spinnen het lot. Zoals wij het moesten zeggen: de krachten die God gewekt heeft tot het bestuur van de dingen, weven het lot van de aarde en elk mens mede weeft zijn eigen zijn daarin. U kunt zelf bestemmen in welke kleur het patroon zal zijn, maar het patroon kunt u niet wijzigen. God weeft het kleed van de volmaking en wij allen wij zijn slechts de draden die heen en weer schieten tussen de wetten gesteld door Hem in den beginne. Wij vormen tezamen Zijn beeld, Zijn gelijkenis. Vrienden, wij mogen niet twijfelen, wij mogen niet wanhopen, verstand en de rede kunnen ons soms zetten voor problemen die niet oplosbaar zijn. En wij mogen trachten die op te lossen, dat is ons goed recht, maar boven de rede staat het geloof. Geloof dat de dingen goed zijn en ze zullen goed zijn, geloof dat Gods wil is volmaking en vreugde en vrede, en het zal zijn, geloof dat - onbelangrijk als u misschien uzelf schijnt ten opzichte van een Schepper uiteindelijk het Zijn wil is die u beproeft, die u loutert, maar ook Zijn kracht die u loont. Wees veilig in het geloof, niet in het geloof van een bepaalde omschrijving, dat is niet nodig, maar geloof in God, geloof in Zijn wet, geloof in de eeuwige wet van liefde en zelfverloochening, geloof aan de noodzaak van naastenliefde en verdraagzaamheid. Wanneer u daaraan gelooft, wanneer u gelooft dat de naastenliefde u gepredikt, niet slechts is de willekeur van enkele idealisten, maar de Wet Gods, dan weet u dat heel Zijn macht u voortdurend ter zijde staat, dat heirscharen, ontelbare heirscharen van Hem dienende geest, altijd klaar staan om u ter hulp te zijn. U kunt niet falen indien u aan God gelooft. U moet tegen God zeggen: Heer, ik geloof in U, maak mijn geloof, tot een zekerheid en vraag dan rustig wanneer u in nood bent om hulp, bedel niet om iets wat u niet nodig hebt, de mens heeft heel wat minder nodig om te leven dan hij soms denkt, hij kan meer verdragen dan hem toeschijnt. Maar geloof dat dit noodzakelijke u nooit, maar dan ook nooit zal "falen", nooit mankeert het u. Wanneer u dit weet, dan mijn vrienden, kunnen wij van de Orde, in deze vorm althans, gerust afscheid van u nemen, want niet is het ons doel om u te binden, niet is 11 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) het ons doel om u samen te brengen als een groep van goedgelovigen, maar om u verder te zenden de wereld in, het Al in, het eeuwige leven in. En het weten dat er een God is, het weten dat de dingen goed zijn op aarde, het weten dat het kwaad altijd overwonnen wordt. Wij bidden nooit met u samen, ik zal het ook nu niet doen. Maar soms, soms welt er in ons wezen - terwijl wij andere woorden tot u spreken - een gebed, een gebed van dank en een gebed om kracht. God heeft ons nog nooit verloochend, hij zal ook u niet verloochenen. Laat God een deel van uw leven zijn en u zult op deze wereld de vrede die u verlangt, zien bloeien als een schone lotus die openspruit, de bladeren naar de zon toestrekt en is een bewustzijn. U zult de mensheid zien ontwaken, zult de wereld zien veranderen en haar bouwen tot grotere volmaaktheid, tot een schoonheid die werkelijk is die van een koninkrijk Gods, van een paradijs. En dit kan alleen als de mens gelooft, dit kan alleen wanneer het weten wordt aangevuld door het onbewijsbaar weten. En zo aan - wat dan toch is - het einde van een cyclus, van een periode, wil ik namens al mijn broeders tot u spreken en zeggen: vrienden, geloof in het goede en wanhoop nooit. God zal eens alles bevrijden en verlossen. En wanneer wij ooit lijden moeten, wanneer wij werken en streven, dan mag dit alleen zijn voor Hem. Hij geeft ons de kracht, Hij geeft ons ook de wijsheid soms, en Hij geeft ze u. Laten wij vreugdig verder gaan, wij in onze taak en arbeid, u in uw wereld met uw eigen problemen en dit wetende, wanneer we weer tezamen komen, weet, het is niet nodig dat u aanwezig bent, indien u slechts leeft volgens deze regels. En mocht ook op deze wijze het contact tussen ons hernieuwd worden, wees ervan overtuigd, dat wij u dienen in liefde. Wanneer wij ooit gefaald mochten hebben in verdraagzaamheid en liefde tegenover u, dan bied ik u hier namens allen onze excuses voor aan. Ook wij zijn niet volmaakt. Wij verzekeren u dat ons trachten en streven zal zijn om nog meer in uw wereld te geven de kracht Gods die is vrede, bewustwording en geluk. Ik dank u. HET SCHONE WOORD Goedenavond vrienden. De laatste rubriek van deze avond - en zeer vleiend voor mij ook van het seizoen, want daar werd toch op toegespeeld, nietwaar - is dan wederom "Het Schone Woord", en ik voel mij wel zeer gevleid dat ik dan dit slotwoord tot u mag richten. U weet, onze bedoeling is helemaal niet om u dichtwerken van grote waarde of buitengewone literaire prestaties te brengen. Maar we willen toch een ogenblik in harmonie samen zijn en de harmonie van de dingen overdenken. De wijze van behandeling behoud ik mij - zoals gebruikelijk bij zo'n groot gezelschap - zelf voor, maar ik laat het aan u over om een vijftal onderwerpen op te geven, die wij dan samen zullen smelten tot een laatste onderwerp. Reactie: Liefde – Dankbaarheid – Bloemen – Kracht – Geluk - Gods Liefde. Och, alle liefde en alle geluk, alle kracht, zijn niet anders dan één bloemenweelde het bewustzijn aangeboden door de grote liefde Gods. En daarom: Het is of al de bloemen met stem Hun meester roemen, En zingen een oneindig lied, Eén weelde van bloeiend leven Herrezen uit het niet, Werd door God Het aanzijn eens gegeven. En ziet, met Zijn grote liefdemacht Ontvouwde Hij slechts niet Der Schepping pracht, Maar gaf ook aan het leven De mens, den engel Het bewustzijn dat nader komt tot Hem, 12 © Orde der Verdraagzamen Dat kracht heeft, dat begrijpen kan, Dat zoekt naar het geluk En horen kan de stem Van de oneindigheid. Mensheid die 't geluk verwacht En die zo vaak nog lijdt Moge bedenken, het is God zelve Die U tot lijden wijdt; 't Is Hij ook die u geeft de kracht Om te weerstaan de grote macht Van het kwaad. ‘t Is Hij die u vreugde geeft, Hij die u leven laat. Wanneer er liefde is in het bestaan Tussen mens en mens, of liefdes Die zelfs verder gaan En overschrijden de grens Van het menselijk bestaan, 't Is Hij die u geeft deze liefdemacht, Hij die in u legde de wonderlijke kracht, De kracht, die u leidt tot lijden, Maar geeft ook onschatbaar geluk. 't Is God altijd weer die u geeft, 't Is God ook waaruit u leeft. En wanneer u wilt spreken van vrede, Geluk, van wonder of kracht, Eén woord omvat dit alles, Gods onweerstaanbare "liefdemacht". Laat ons tezamen in vrede Horen naar Zijn stem, Dan vinden wij de vrede Die komt van Hem, Van Hem die altijd vrede geeft, Die is het ware geluk, de ware kracht Van al wat leeft. We zullen misschien moeten gaan Tot in de zonnige woestijnen Van 't bestaan, Waarin het licht verschroeit, Het eigen-ik verbleekt, Waarin het zijn begrensd te zijn Van mens en geest zich wreekt. Toch zullen we verder gaan, Want aan het einde van de baan Is God. Laten wij leven, Niet of een lot ons beheerste, Maar of ons de vrijheid gegeven Ware, die werkelijk God aan alles geeft, Dat bewust is van Hem En horend Zijn stem En Zijn wetten kennen, leeft. Laten wij gaan de wereld door. De wereld van geest en van stof En zingen, de wereld, het zijn, Al wat is, Zijn naam En geven Hem lof. Dan kunnen wij eens in vrede gaan Naar het Rijk dat niemand nog kent Dat is het begin van alles geweest 13 Stem van Gene Zijde (II) © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) En is het verheerlijkte end van alles, God, En wanneer wij de weg nog niet zijn gegaan Tot het einde, laat ons niet stil blijven staan. Wij gaan tezamen de stof en de geest, Vereend en onbevreesd Het onbekende tegemoet. En uit het onbekende zendt God Met Zijn licht een liefdegroet, Laat ons gaan tot aan het eind van 't Al Tot aan de grenzen van 't bestaan, Laat ons ervaren, wat is waar En wat slechts is de waan van 't zijn. Laten wij overwinnen leed en pijn, Afstand, denken, Om te ervaren de werkelijkheid, De werkelijkheid die ons alleen, Alleen slechts God kan schenken. Dan zullen wij allen, eens vereend, Samen zijn in Hem En weten, niets slechts horen meer, Op Zijn zo vaak nog niet te verstane stem, Maar Zijn delen, Zijn weten, Zijn kracht, Zijn liefde, De wonderlijke pracht Van 't Al, die ons soms griefde, Die zullen wij begrijpen en verstaan. Dan aan het einde van de baan Zullen wij zeggen: God wij danken U Omdat Ge ons hebt gegeven De onschatbare gave, de wonderlijke gave, de heerlijke gave van 't leven. Ik dank u voor uw aandacht. Ik wens u allen een prettige avond nog verder, een gezegende huisgang en nachtrust en ik hoop ook dat ik nog eens voor u mag spreken wanneer we weer tezamen zijn. Goedenavond. 14 

1. Het werk van de Orde

© Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum HET WERK VAN ONZE ORDE, OOK IN VERBAND MET ANDERE GROEPEN EN ANDERE ORDEN Hilversum, 4 september 1967 Goedenavond vrienden, U weet het allemaal; onfeilbaar zijn we natuurlijk nooit, maar van dit onderwerp weten we wel iets af. Als ik u daar een inzicht in wil geven, dan moet ik beginnen met een klein tikje historie. Een hele tijd geleden toen homo sapiens op deze wereld nog een rariteit was - wat ie vanuit geestelijk standpunt vaak nog is overigens! - waren er al verschillende grote beschavingen (het is maar een naam) en in deze beschavingen kwam men al snel tot contact met wat je 'de geest' noemt. Daaruit is voortgekomen een geloof in het hiernamaals, in een voortbestaan, dat later toen dat volk al voor een groot deel weer zijn invloed verloren had - die beschavingen bijna te gronde waren - bij de primitieve stammen is overgebleven als voorouderverering. Hier zien we bij deze eerste groep eigenlijk al een ontwikkeling die we met een beetje wijde blik kunnen beschouwen als het begin van de Orde; alleen was het toen natuurlijk helemaal geen O.D.V. Maar er ontstond een splitsing tussen de mensen die materie en geest als geheel gescheiden waarden gingen gebruiken én degenen die het voortdurend contact tussen stof en geest, ook geestelijke wereld, in stand wilden houden. Daardoor ontstonden twee normen van wijsheid. De eerste was er een van meer materiële geaardheid (en deze ontaarde in - wat men later noemt - zwarte magie, sjamanisme e.d.). De andere groep die wat zeldzamer was, en omdat ze niet zoveel aan de ping-ping en de buit dacht, veel minder invloed had op deze wereld, bleef verder gaan met de geestelijke studies. Daaruit kwamen entiteiten voort die na de overgang belangstelling voor de mensen op aarde bleven behouden, en die een zekere visie hadden op de manier waarop een mens, als totaliteit, het beste kan leven. Deze groepen versterkten zich langzaam aan en we kennen daar weer twee richtingen. De ene richting is wat gewelddadig ingesteld, de andere is ingesteld op alleen harmonie. Waar harmonie gewonnen kan worden, onverschillig hoe, is die harmonie acceptabel, terwijl de andere groep een bepáálde vorm van harmonie wil. Onze voorvaderen horen dan weer tot die groep, die deze harmonie overal wil. Zo gaat de tijd verder, ik zal u niet vermoeien met de hele geschiedenis, want anders komen we via Egypte, de Farao's, Griekenland e.d. tot deze tijd. Zo krijgen we een groep die zich ten doel stelt om de mensen te leren: eerst als het ware elkaar te begrijpen. Dit begrip is noodzakelijk voor een gezonde geestelijke samenwerking, een gezonde harmonie. In deze groepering waarin we dan o.a. elementen vinden uit de hindoewereld, uit de filosofenwereld van Griekenland, Alexandrië, Egypte, ligt eigenlijk de kern van wat later zich hier in uw taalgebied "Orde der Verdraagzamen" noemt. U zult begrijpen dat een dergelijke groep gebonden wordt door het doel. Ons doel is: te beseffen en te doen beseffen dat alles zijn waarde heeft, dat alles zijn betekenis heeft. Wij proberen en dat hebben we al héél lang geprobeerd op veel verschillende manieren, om de mensen te doen inzien dat eigenlijk in alles het goddelijke terug te vinden is, het goede. En dat het niet zo belangrijk is wat je nu voor titels en namen gebruikt, maar dat het er meer op aan komt hoe je dat innerlijk erkende goed in de praktijk kunt omzetten, wat je er mee kunt doen. Dat ging allemaal heel aardig en dat werd vaak gedaan via de mediums; dat waren toen meestal profetessen, priesters e.d. In de middeleeuwen werd het vaak gedaan door sensitieven, die ook een heel grote invloed konden uitoefenen. Jammer genoeg waren veel van 1 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum die sensitieven niet helemaal normaal op den duur. Vooral in de middeleeuwen hebben we te worstelen gehad met het probleem, dat de meeste mediums ofwel geschuwd werden door de gemeenschap (denk eens aan het idee van heksen) ofwel behoorde tot een klasse van beperkt bewustzijn in stoffelijke zin: idioten en zo. Om u een voorbeeld te geven: U weet allemaal wie Savonarola is: dat was een monnik, een hervormer die wilde een heel somber leven in gaan voeren op grond van de godsdienst. De goede man had ook een soort persoonlijke profeet, en die was een medium, maar jammer genoeg was die jongen idioot. De mensen wisten geen onderscheid meer tussen wat hij geïnspireerd zei en wat hij zo bazelde. Het resultaat is èn voor Savonarola èn voor zijn volgelingen èn zelfs voor de geest die daarin werkte, niet al te prettig geweest. Nu moeten we een paar stappen verder gaan. Er komt een eeuw van materialisme. Dat betekent dat de gewone contacten met de mens direct en de directe beïnvloeding en uitwisseling moeilijker wordt. Dat gaat praktisch van 1600 af. Er moet gezocht worden naar nieuwe methoden. De mensen worden wat ontevreden met hun te eenzijdig, te rigide geloof en zo wordt er van vele zijde een poging gedaan om niet alleen maar de materiële inwijdingswegen open te houden, integendeel, die gooien ze zelfs dicht, maar om via de fenomenen die men in het spiritisme vindt weer de mens te benaderen. De O.D.V. heeft zich dan gegroepeerd en zij treedt in haar huidige vorm, maar onder veel verschillende namen (dat wil ik u wel zeggen) op vanaf rond 1870 en heeft ook deel in de ontwikkeling van het spiritisme. Maar het blijft allemaal bij een soort fenomenologie; daar hebben we geen interesse voor. In Nederland beginnen we - als ik me niet vergis - in 1912 te werken en we weten rond 1916 eindelijk een medium te vinden en een groepering, waarin we onze lering kunnen uitdragen die (het was in Amsterdam, geloof ik, in ieder geval in een van de grote steden) een tijdje goed loopt. Het medium wordt dan ongeschikt, de groep valt uit elkaar. Ergens anders stichtten we weer een groep en voeren die weer op. We houden dezelfde naam bij en zo komen we via verschillende mediums en verschillende groeperingen als het ware daarom heen, tot de huidige vorm van de O.D.V.; Orde der Verdraagzamen, voor het Nederlands taalgebied, maar bv. voor een bepaald deel van Amerika 'Fraternity of Light'. We hebben nog meer namen. Wat doet deze groep? Zij bestaat uit een in verhouding tamelijk groot aantal entiteiten in de geest, van zeer verschillend niveau, die allen proberen om harmonie en begrip op de wereld te bevorderen. Zij kiezen daarvoor een weg die niet religieus is. Wij zijn niet antireligieus begrijp ons goed - maar wij willen ons losmaken van de vooropgezette principes van het kerkelijk, het dogmatisch christendom, het dogmatisch boeddhisme, hindoeïsme enz. Daarom beginnen wij een werk dat meer en meer het karakter krijgt van een soort geestelijke volksuniversiteit (vergeef me de term). Nu zijn er een hele hoop groepen die het - in deze benaderingswijze - niet met ons eens zijn. Dat moet u goed onthouden. Wanneer wij hier komen babbelen (ik praat nu over onze eigen groep) en wij spreken bv. over de vierde dimensie, dan zijn er een hele hoop groepen die zeggen: ach, wat moeten die mensen daarmee? Daaraan hebben ze niets, leer ze hoe ze God kunnen vinden. Goed, maar de moderne mens vindt God vaak via de raadselen die Zijn materiële en technische wereld omgeven. Of wij spreken bv. over de mogelijkheden van paranormale genezing. Dan zijn er andere groepen die zeggen: ja, maar dat moet je doen uit een gezag. Daar moet je niet over praten, dat moet je eenvoudig tot stand brengen via een medium. Wij zijn het daar dan weer niet helemaal mee eens. Wij zeggen; ja, goed doen, maar vooral leren begrijpen! Op deze manier zijn we dan gekomen bij die Orde van vandaag. De Orde omvat op het ogenblik, als ik alles bij elkaar reken en dat is in de laatste tijd nogal uitgebreid, 157 groepen. Nu moet u wel begrijpen dat het Nederlands taalgebied bv. omdat daar één medium en één organisatie is, door ons als één groep wordt gerekend. Er zijn 157 verschillende besturen met mediums, geïnspireerde sprekers e.d. die direct vanuit de O.D.V. worden geïnspireerd, worden geholpen. Die groepen zijn op dit moment hoofdzakelijk in twaalf landen werkzaam, ofschoon enkele groepen ook weer verder zijn. Als we alle landen bij elkaar 2 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum rekenen waar we iets doen, dan zijn het er 47. Maar je houdt de haast niet bij; ze maken tegenwoordig zoveel nieuwe staatjes. Dus het is nog maar een klein percentage. Nu komt er ongeveer (en nu moet ik even denken in jullie tijd) in 1957 een ontwikkeling van bepaalde kosmische omstandigheden die ons doen inzien dat het niet meer voldoende is alleen op onze eigen manier te werken. De O.D.V. die zeer vriendschappelijke relaties heeft met een hoop andere groepen en zeker ook met de praktisch overkoepelende organisatie van de Witte Broederschap, besluit zich als het ware in te voegen in het werk van de Witte Broederschap. Daardoor komen lichte veranderingen in ons werk die nu ongeveer twee, drie jaar direct uitwerken. Het heeft ook een voordeel want spreken door een medium, inspiratief beïnvloeden, het helpen van mensen, is natuurlijk niet voor iedere geest even gemakkelijk, maar in verband met anderen gezamenlijk een poging doen om iets bij de mensen te bereiken, maakt het voor een veel groter aantal geesten, mogelijk om actief te zijn. Zo begint de Orde deel te hebben aan allerhand acties die ten doel hebben het verloop van gebeurtenissen in landen te beïnvloeden, waarschuwingen te geven wanneer bepaalde gebeurtenissen dreigen, rampen te beperken en al wat daarbij hoort. Gelijktijdig wordt onze actie gericht op wereldvrede vanuit de Witte Broederschap. Op die manier kun je zeggen zijn we praktisch vanaf 1959 werkzaam (ik hoop dat ik die jaren goed heb), waarbij we eerst werken op de kroonjaren 1961/63 die erg gevaarlijk kunnen zijn voor de mensheid. (Medium moet zich hier vergist hebben in de jaartallen). Er wordt van onze kant steeds meer gewerkt in overeenstemming met de kosmische invloeden, die voor een deel onder de Heren der Stralen vallen, en wij krijgen daardoor ook steeds meer verplichtingen als het ware tegenover andere groepen. En omgekeerd zijn er een hele hoop andere groeperingen die ook weer hun eigen naam en hun eigen denkbeelden hebben, die ergens met ons samen gaan werken. Dat ontstaat niet alleen door het uitwisselen van sprekers, maar vooral door een poging om overal, in elke groep binnen zijn eigen begrip en mogelijkheden en in de tendens van die groep, bepaalde waarheden te brengen. Dat lukt heel aardig. De Orde zelf besluit op grond van alles wat er zich zo op de wereld ontwikkelt, om er een voorlichtingsdienst op na te gaan houden, een soort geestelijke B.V.D., alleen dan niet zo...... nu ja, praten we niet over. Deze informatie wordt niet zo direct gegeven, maar we lichten de mensen voor over wat er gebeurt in landen waarover ze te weinig voorlichting krijgen of verkeerde voorlichting. Wij proberen hun duidelijk te maken dat het standpunt van een partij die zij aanhangen, niet noodzakelijk het enig juiste standpunt is, zoals dat in de situatie IsraëlArabië is geweest. Wij proberen de mensen te doen begrijpen dat de tegenstellingen niet voortkomen uit de noodzaak om elkaar te bestrijden, maar uit aller hand illusies en waanwijsheid. Zoals we de mensen proberen duidelijk te maken dat grenzen uiteindelijk maar dingen zijn die mensen over een landkaart trekken. Wij proberen te overkoepelen, te laten zien dat een goed boeddhist vaak een veel beter christen is dan menigeen die zich nadrukkelijk christen noemt. En omgekeerd proberen we te laten zien dat wat Jezus leert zeker niet alleen Zijn leer is, maar dat we dat overal terug kunnen vinden omdat er één alles overkoepelende waarheid is. Dan kom je aan de vraag; wat doen jullie? Nu, als ik een lijst moet gaan maken.... wanneer ik jullie moet gaan vertellen wat we op het ogenblik doen, dat is een hele reeks, een hele rij. Maar het is misschien aardig omdat het een toelichting geeft ten eerste voor wat de geest doet op deze wereld zo nu en dan en in de tweede plaats ook voor de samenwerking die er bestaat. Zo zijn op het ogenblik een aantal van onze ordebroeders actief bezig in China. Zij worden daarbij geholpen en geleid ook voor een groot deel door leden van de Witte Broederschap, maar we vinden daar o.a. bij de 'Broederschap van het Kruis' - vrij vertaald allemaal deze namen! - de 'Zusteren van Liefde', de 'Verkondigers van de Wereldheer' en nog een hele hoop andere. Er is hier een samenwerking van veertig tot vijftig verschillende grotere groepen uit de geest die leren de zaak zó te schuiven, dat een wereldoorlog vermeden kan worden, en gelijktijdig trachtend - om door het strenge dogmatisme heen van de mensen - iets van een geestelijk aanvoelen weer tot stand te brengen. 3 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum In Rusland zijn ook een groot aantal groepen werkzaam. En van onze eigen Orde zijn er drie groepen in de materie (overigens beperkt en zogenaamd geheim). We hebben daar verder contact met een aantal geestelijke groepen en werken samen. Maar ook hier weer in coördinatie met de Witte Broederschap. In de Verenigde Staten zijn een aantal van onze broeders ook bezig. We hebben daar een betrekkelijk groot aantal centra; we hebben daar liefst zeven onafhankelijke groepen, die niet direct in de stof met elkaar in contact staan en we werken samen met allerhand, ook inspiratief werkende, groeperingen o.a. om te voorkomen dat er een te grote burgeroorlog uitbreekt. Er mogen onlusten zijn, want anders zou Amerika misschien uit angst voor zijn prestige in de wereld een paar stappen te ver gaan, maar in ieder geval moeten we toch proberen daar wat te doen. In Japan werken wij zelf maar met één groep in de buurt van Kobe, maar we hebben daar wel een enorm aantal groeperingen van geestelijke geaardheid waarmee we samenwerken. Ik meen, dat er daar op het ogenblik alleen al zeventien, hoofdzakelijk uit het Japans denken voortgekomen, groepen zijn. Er zijn dan een kleine veertig groepen meestal verwant met Zen, in denken en daarbij komen ook enkele christelijke groepen. Die werken daar momenteel gecoördineerd samen om te voorkomen dat een bepaalde groepering, die naar de macht grijpt en een beetje op de wip zit om eigenlijk vandaag of morgen een oorlog te beginnen (vooral wanneer Rusland en China slaags zouden raken in Mongolië, en dat is helemaal niet denkbeeldig dat ze proberen Mantsjoekwo en Sachalin weer te bezetten) en daar dus proberen om er weer land bij te winnen, want dat zou fatale gevolgen kunnen hebben. Zo ben je over de hele wereld bezig. Wat stellen wij ons nu voor daarmee te bereiken, want dit onmiddellijk stoffelijk ingrijpen is uiteindelijk maar zorgen, dat de bom niet te hard schommelt, dat de menselijkheid van de mens niet over boord slaat. Dan kun je zo zeggen: we weten dat de mensheid zich in een crisisperiode bevindt, in een tijd van overgang, om met de astrologen te spreken. De invloedsperiode van Algol is buitengewoon sterk. Zal het komende jaar o.a. (met Saturnuswerkingen daarbij) nogal veel tot stand brengen en dat is een ongeveer een vijfjarige periode, omdat een Algolinvloed, die loopt praktisch van oppositie tot sextiel, ongeveer vijf jaar duurt. Een astroloog kan dat begrijpen. Het komt er op neer: er zijn bepaalde demonische en dierlijke invloeden die op deze wereld worden afgevuurd. Daarbij zijn versnelde oorzaak- en gevolgwerkingen aan de gang en kosmisch gezien moet de mensheid zich nog weer aan gaan passen aan een nieuw patroon van leven en denken. Wanneer die mensheid daarop niet voorbereid is dan heb je een heel grote kans, dat ze een groot deel van haar stoffelijke mogelijkheden vernietigt. Dat is nu precies wat wij uit den boze achten, waaraan we iets willen doen. Wij proberen om de mensen wat ruimdenkender te maken. We proberen ook de mensen logisch te laten denken, maar dan met een logica die niet blijft staan bij het eenmaal gestelde. Een niet axiomatisch denken, maar dat toch wel actueel is, een zelfstandigheid van denken. De mens die een ander voor zich laat denken in deze tijd is het slachtoffer van allerhand trucjes met de massa en daardoor weer van de (al dan niet besefte) machtsdrang en machtswellust van personen, van groepen enz.. We proberen een zeker bewustzijn te wekken, we worden daarin bijgestaan door vele andere groepen die - althans in dit opzicht - ons streven met ons delen én we vinden daarnaast een verwantschap van werken met bv. in Nederland, bepaalde christelijke groepen die vanuit ons standpunt wel eens de zaak te simplistisch bekijken, te kinderlijk, maar die met hun beroep op het geloof van de mens toch ook die mens weer de sleutel geven tot een geestelijk beleven. Daarnaast proberen we waar het mogelijk is hier en daar de mens wakker te schudden voor zijn eigen contact met de geest. Want wat vroeger is geweest, kan weer komen. De mens kan weer leren leven in een wereld waarin iemand, die op aarde dood heet, niet meer verdwenen is, maar alleen een invloed is geworden die je op een andere wijze in jezelf ervaart. Op deze manier kan de mens langzaam maar zeker zijn hele plan van leven gaan veranderen. Want u zult wel begrijpen dat er op aarde een hele hoop dingen zijn, die we wel heel erg eigenaardig vinden(kolderiek!). 4 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Wat is nu het directe doel dat wij bij onze opvoeding voor hebben? Nu hoop ik dat u niet schrikken zult. Wij willen de mens afbrengen van zijn sociale gebondenheden en de daarmee gepaard gaande groepsgewijze schisma's. We willen de mens terugbrengen tot een individueel leven, met een persoonlijke verantwoordelijkheid, een persoonlijke vrijheid en een persoonlijk bewustzijn. Een mens die God erkent, die desnoods met anderen samen op zijn wijze God eert en dient, maar beseft dat nimmer een eredienst of een groepering in de plaats kan treden van het persoonlijk contact met het Hogere, met God. Wij hopen die mensen dan verder wakker te roepen voor de invloeden die rond hen zijn, die vaak zo gemakkelijk aan te voelen en af te lezen zijn, wanneer je maar een beetje - wat elk mens in feite heeft - je gevoeligheid daarvoor leert gebruiken. Zodat de mens weet als het ware: dit is een tijd waarin driften de boventoon voeren, hier moet ik voorzichtig zijn. Of hij weet; nu komt een tijd dat we allemaal terneergeslagen en lusteloos zijn, nu juist moet ik mijn geestelijke veerkracht, mijn weerstand inzetten, moet ik uit geestelijke waarden mijn kracht gaan putten om op die aarde licht te geven waar iedereen duister ziet. Wij willen de mens proberen zo ver te brengen dat hij komt tot een gemeenschapsbestaan dat niet bepaald wordt door eigendomsrechten bv. en waarbij zelfs het voortbestaan in de materie onbelangrijker wordt dan het juiste bestaan volgens eigen besef in de materie. Dat is een werkje waar we voorlopig nog wel mee opgeknapt zijn. Het eerstvolgende van het werk is de praktische voorlichting. We zijn daarmee ongeveer anderhalf tot twee jaar mee bezig, ook ten aanzien van de z.g. occulte en magische onderwerpen, waarbij occult en magisch alleen maar betekent dat de mens er met zijn verstand nog geen touw aan vast kan knopen, omdat hij te stom is om te begrijpen dat de dingen, die hij niet begrijpt, even reëel zijn als de dingen die hij denkt te begrijpen en niet begrijpt. Neemt u me niet kwalijk, maar het komt voor. Wij willen proberen om die mensen eerst te helpen een evenwicht te vinden; dat evenwicht zal door sociale crises, door een sterk revolutionaire periode tot bijna 1975 heen moeten worden behouden. We moeten voorkomen dat de mensen zich te veel mee laten slepen. Je bent persoonlijk aansprakelijk. Het gaat er niet om wat de groep, de partij, de kerk, het land of de krant of de tv. zegt, het gaat erom wat jezelf als juist ervaart. Het gaat er niet om wat men je zegt dat je zou moeten doen in Zuid-Amerika, maar wat je doen kunt waar je zit; of dat nu Bussum, Laren of Hilversum is, of voor mijn part Timboektoe. De mens moet zelf vanuit zich actief zijn. Hij moet zo weinig mogelijk van zijn verplichting tegenover de medemens delegeren. Hij moet daarbij bereid zijn om aan ieder de vrijheid te geven te leven zoals hij het goed vindt. Hij moet af van denkbeelden als bv. een verdoeming als straf voor zonde. Het klinkt misschien gek, dat ik dit zo zeg, maar heel veel mensen leven goed, niet omdat ze weten dat het goed is, maar omdat men hun zegt dat ze anders in de eeuwige braadkeuken terecht komen. U begrijpt wel dat we daar absoluut fouten gaan maken. Want als ik morgen tegen u zeg, dat ieder die patat eet in de hel zal komen, dan lachen de meeste mensen, maar als ik het lang genoeg volhoud zijn er mensen die het gaan geloven. Die eten geen patat meer. Begrijpt u? Dat is kolder! Je moet de mens leren dat zijn harmonisch-zijn met God of niet-harmonisch-zijn met God, het énig bepalende is. Niet of je naar de kerk gaat, maar of je God beseft is belangrijk. Niet of je bidt met woorden of met daden of eigenlijk je het niet eens bewust bent dat je bidt en bidt door te leven, dat maakt niks uit, maar er moet een contact zijn met het Hogere. Om de mensen dat te leren moeten we in die eerste periode vooral steun geven. We moeten de mensen leren dat het allemaal zo erg niet is, dat het anders kan. Wanneer we dat gedaan hebben dan krijgen we een periode van weer een jaar of tien, twaalf. We schatten dat zo, ik weet niet precies op de dag af, waarbij we moeten rekenen met een voortgang van die opbouw, die tussen die revolutie en die rommel door aan de gang is. En dat betekent dat we de mensen moeten leren op een nieuwe manier te reageren en samen te leven. En u zult begrijpen dat onze Orde daar bepaalde opvattingen over heeft waar anderen het niet mee eens zijn. 5 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Laten we bv. zeggen.... de kwestie van de pil doodgewoon. Wat dat betreft zijn er in de geest heel veel opvattingen, maar een ding weten we allemaal in de geest: zolang de mensheid denkt en goed meent te leven zoals ze nu doet, is een uitbreiding van de wereldbevolking met dit tempo niet aanvaardbaar. Niet alleen omdat daardoor steeds meer eerste incarnaties voorkomen, maar ook omdat de mensen daardoor worden teruggedrukt in een mechanisch bestaan, waarbij een groot deel van de waarde van het menselijk bestaan teloor gaat. Wij zeggen dus: die pil is goed. Anderen zeggen: nee, dat moet je niet doen. Sommigen zeggen: beheersing. En weer anderen zeggen: door je geestelijke instelling kun je het bepalen. Ieder moet dat voor zich weten. Wij denken wat dat betreft bv. dat het het beste zou zijn wanneer de mensen het idee van sexualiteit, liefde en ook het voortbrengen van kinderen als drie gescheiden waarden zouden beschouwen, en daarbij het kind zouden beschouwen als iets dat met de meest juiste geestelijke instelling en de meest gunstige kosmische condities moet worden begonnen en voortgezet. Wij hebben daar allemaal zo onze ideeën over. En we hebben bv. heel veel verschil van mening ten aanzien van het christendom. Er zijn veel groepen die zeggen: maar de leer van Christus is de beste die er is op het ogenblik. Dat geef ik graag toe. Maar het is niet de enig goede leer. Er zijn een hele hoop mensen die met dat christendom alleen niet uit de voeten kunnen, zolang de mens niet dogmatisch is. Dat bestrijden wij. Juist dat dogmatisme. Kan hij, of hij nu christen is of wat anders, groeien naar die éne waarheid? En die éne waarheid is gebaseerd op: erken de God boven alles en de weerspiegeling van God in al wat rond u bent en leef met die God in volledige harmonie. Dat is het enige, dat is de grondwaarheid. Die grondwaarheid prediken, dat doen wij op onze manier. Anderen zeggen: maar het christendom geeft ons het beste, dus we moeten dat christelijk doen. Weer anderen zeggen: maar we moeten rekening houden met de wijsheid van het Oosten, die inderdaad in deze tijd weer opbloeit, laten we dus de meer Oosterse benaderingswijze nemen. Maar daar heb ik geen behoefte aan. Bij ons dus niet. Wij menen dat alle dingen goed zijn zolang wij in iets God kunnen vinden en dat is bijna overal, om niet te zeggen, overal is het goed zolang we het op de juiste manier benaderen. Dan wilt u misschien cijfers hebben. Ik voor mij houd niet van cijfers omdat ze op het ogenblik op aarde gebruikt worden om op de meest deskundige wijze overtuigend statistisch te liegen. Maar er zijn mensen die willen het graag weten. De samenwerking met de O.D.V. onder de Witte Broederschap omvat op het ogenblik ongeveer 600 verschillende groepen uit de geest. Het zijn er een paar minder, maar globaal. Zij omvat verder directe samenwerking door middel van sprekers, dus in spiritistische zin, over deze gehele wereld met 192 verschillende groeperingen. Let wel, dit betekent niet kringen, maar groepen; groepen met een vaste instelling. Wij werken op aarde samen op dit moment met (dat kan ik wel nauwkeuriger bepalen) 237 mediums waarmee wij voortdurend contact hebben; hieronder te verstaan, personen die volledig inspiratief spreken zowel als half trance en diep trance. Daarnaast werken wij inspiratief samen met ongeveer - van onze groep uit 3500 personen. Het kan iets meer, het kan iets minder zijn; dat kun je nooit bijhouden zo iets, dat komt, we hebben geen rekenmachines! Laten we God loven! Wat onze Orde denkt? We hebben natuurlijk een beginselverklaring voor u vastgelegd en die zal aan de leden zeker bekend zijn. Maar om het heel eenvoudig te zeggen; wij gaan uit van het standpunt dat de waarheid Gods op vele wijzen op aarde bekend is gemaakt en dat het deze waarheid is en niet het systeem waarin dit tot uitdrukking komt, welke van belang is. Wij geloven dat alle mensen gelijkwaardig zijn in hun mogelijkheden en dat geen ras, huidskleur of godsdienst, maar slechts instelling en geestelijke waarden bepalend zijn voor eventuele verhoudingen tussen mensen. Wij menen dat alle systemen waarbij verantwoordelijkheid van de eenling naar de gemeenschap wordt overgedragen uit den boze zijn, daar zij een onverantwoordelijkheid - niet alleen materieel maar ook geestelijk - bij degenen teweegbrengen die zich hierdoor zeker menen te weten. 6 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Wij zijn niet tegen strijd zolang deze geestelijke waarden omvat en erkennen de noodzaak van stoffelijke strijd, maar zullen trachten deze en haar gevolgen waar mogelijk te beperken. Wij menen dat alle op aarde bestaande kennis slechts een zeer klein deel omvat van de werkelijke fenomenen die op aarde bestaan, en wij menen bovendien dat de materieel beschikbare kennis veelal door eenzijdigheid van beschouwing tot misvattingen en illusies voert. Vanuit dit standpunt geredeneerd, leeft de mens in een wereld van illusies. Dit betekent volgens ons niet dat zijn wereld niet werkelijk is. Wel dat hij de waarden die daarin bestaan, slechts zelden ziet zoals zij zijn. Wij menen dat het noodzakelijk is de mens te brengen tot een vertrouwen in zijn eigen en onvergankelijk bestaan tot een begrip van zijn verbondenheid met een hogere kracht, onverschillig hoe je deze wilt definiëren, en hem te leren dat hij door zelfstandig werken, denken en streven kan komen tot een zodanige harmonie met het totaal van eigen wezen en daardoor met het totaal-zijnde, dat ons ingrijpen en inwerken overbodig is. De Orde werkt in feite om zich in haar huidige vorm en structuur overbodig te maken. Dat zij hierin niet altijd volledig slaagt is ongetwijfeld mede te wijten aan de fouten die ook zij maakt, want de Orde is niet volmaakt. Het is anderzijds te wijten aan het feit dat wij uit zeer velen moeten zoeken naar de enkeling, die begrip heeft voor de geestelijke waarden. Want wij kunnen de mens wel de weg wijzen, maar je zult hem zelf moeten laten gaan. Juist omdat we daarvan overtuigd zijn, geven we alle steun aan de Witte Broederschap en haar streven om het bewustzijn van de mensheid te verhogen en de historie van de mensheid althans zodanig te beperken of te leiden dat een voortdurend klimmen van bewustzijn mogelijk is, waardoor elk nieuw ras ook steeds hogere geestelijke waarden en mogelijkheden kan omvatten. Een heel verhaal en het is erg pretentieus als je het zo hoort. Maar let wel, wij pretenderen helemaal niet dat we dat allemaal waar zullen maken. Alleen kunnen we dat zeker niet, maar met de hulp van al die hoge krachten, die in een soortgelijke richting werken - zij het misschien met een veel groter overzicht van de noodzaak en de mogelijkheden - kunnen wij iets bijdragen. Dat is misschien het belangrijkste. De Orde wil niet zijn een enige waarheid of een geloof zelfs maar. Zij wil alleen zijn een mogelijkheid voor de mens om te komen tot persoonlijk inzicht, tot persoonlijk bewustzijn. En om dat tot stand te brengen tracht zij de mens niet alleen voor te lichten over de materiële omstandigheden, maar daarnaast ook omtrent vele dingen die eigenlijk te veel vergeten zijn, zoals de mogelijkheden die in de mens schuilen (die men vaak magie noemt), de mogelijkheden tot contact met levende krachten op een ander dan menselijk niveau. Wij trachten de mens te helpen zijn ontwikkeling te bereiken zo goed wij kunnen. En overal waar wij zien dat men in die richting streeft, zullen wij medewerking verlenen. Slechts waar o.i. de eenzijdigheid van de mens te sterk bevorderd wordt zonder dat daar enige compensatie tegenover staat, daar, geachte vrienden, trachten wij tegen te werken en dan zal die tegenwerking nog alleen plaats vinden wanneer, binnen het kader van de werkzaamheden van de grote Witte Broederschap, daartegen geen bezwaar bestaat. En wat blijft me nu nog over om te vertellen? 0 ja, u wilt natuurlijk nog weten van welke sfeer wij wel komen, dat weten de mensen altijd graag. Net alsof ze zeggen: ja, als je nu een loopjongen bent, dan kunnen we onze neus ophalen en voorbijgaan, maar als je vertelt dat je directeur bent, is dat wat anders. Nu is er een ding dat zeker is. Een enkele helderziende kan beseffen wie en wat we zijn, die kan onze uitstraling waarnemen. De meesten van u kunnen dat niet. U hebt dus geen controle. We kunnen alles zeggen wat we willen maar ik geef u, en dat moet u maar vertrouwen dat ik eerlijk ben, en ik ben het, hoor, maar vertrouwt u er nu maar op, en als u denkt: nu, het klopt niet, gooi het dan opzij. Een aantal van de hoogste entiteiten behoren tot de leiding van onze broederschap. Daaronder zijn geen grote geesten als bv. de grote heren als Jezus, de verschillende grote Boeddha's, Maitreya e.d., die dus niet. Deze behoren tot een veel hogere orde. Maar degenen onder ons die in de top verkeren, behoren over het algemeen wel tot de zogenaamde sfeer van het Witte Licht. Dat impliceert dat zij ontgroeid zijn aan vormbewustzijn en noodzaken tot persoonlijk 7 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum onderscheid zoals een mens en de meesten van ons dit kennen. Van daaruit breidt zich a.h.w. de Orde uit via alle lager gelegen sferen tot de Zomerlandsfeer. Daaronder zijn geen medewerkers ofschoon wel vanuit de geest gewerkt wordt in lagere sferen. We werken natuurlijk niet alleen op aarde. En zo goed als bij een auto-ongeluk de eerste de beste garage afsleept, zo zal een lid van de Orde zeker een overgaande geest, die om de een of andere reden niet voldoende contact kan krijgen met degene die hem komt afhalen, helpen als hij denkt; ik kan dat doen. Wij zullen om dezelfde reden trachten degenen die in half duister, in schaduwland, in de mist zitten, om die te helpen wanneer ze er rijp voor zijn, tot het licht te komen. Wij houden ons zelf niet bezig met het organiseren van bv. reddingsacties, dat ligt buiten ons direct bereik. Maar we zullen helpen om een eventuele goede en controlerende geest als het ware in contact te brengen met daarvoor rijp zijnde groepen en ook via geestelijke wegen zullen we trachten degenen (die rijp zijn natuurlijk) naar het licht te brengen. Zelfs in de duistere sferen wordt nog gewerkt om degenen die daar toch van beter bewustzijn zijn, althans een nieuwe incarnatiemogelijkheid te geven. We doen dus heel wat, maar we doen nog lang niet genoeg. Dat komt omdat we - buiten misschien de allerhoogste van onze Orde - allemaal maar ergens falen, omdat we het nog niet helemaal juist en precies zien. Niet zo volledig in staat zijn alles gelijktijdig te beseffen dat we ook alles wat nodig is, kunnen doen. Dat is de geschiedenis van onze Orde. Dat is eigenlijk wat we zijn en wat we willen. Nu kan ik me voorstellen dat u denkt: nou ja, die ouwe die kletst me daar weer een mooi eind weg. Maar wat ik u gezegd heb, is eigenlijk wat u wilde weten, waarover u dadelijk ook nog wat kunt vragen als u wilt. Onthoudt u alleen een ding: of u nu bij de O.D.V. behoort of ergens anders bij, of het deze naam heeft of die, is eigenlijk niet belangrijk. Wat ons verenigt met zoveel andere groepen in de geest, wat ons één doet zijn- met schijnbaar onverenigbare groeperingen zelfs met een heel ander denken - is het begrip van een God, van een Eenheid die alles te boven gaat. Onze drijfveren zijn niet zonder eigenbelang. Misschien denkt u dat we dat allemaal doen uit liefde voor u. Nee! We doen het uit besef. U bent allemaal een beetje deel van hetzelfde waarvan wij deel zijn. Stel je voor dat je pink zou zeggen: nou vertik ik het, ik doe het niet meer, want ik ben mezelf. Dat zou dwaas zijn, hij hoort bij het lichaam, hij moet met het lichaam functioneren, hij wordt er uit gevoed en zo gaat het met ons. U bent een ander deel van het zelfde lichaam. U bent een deel van de goddelijke uiting en dat - binnen deze vorm - mensheid of mens genoemd wordt. Deze bepaalde weg van bewustwording is deel van ons allemaal. Wanneer wij door onze schuld of door onze traagheid iemand te gronde laten gaan die tot onze weg behoort, dan verliezen wij onze eigen weg, dan is het ook voor ons niet zo makkelijk om te stijgen. Dan wordt de wereld voor ons een beetje donkerder, dan komt er een wolkje voor de zon. Geluk bestaat juist uit het gezamenlijk opgaan. En naarmate je dat meer beseft, zul je meer met anderen samen gaan. Dan mag je een eigen mening hebben, een eigen manier van denken en werken en misschien een bepaald idee omtrent je eigen importantie, maar eigenlijk doet dat niet ter zake. Belangrijk is dat wat ons verenigt, niet wat ons scheidt. Belangrijk is hetgeen waarin wij harmonie vinden, niet die disharmonische punten. Vanuit de harmonie kunnen we de disharmonie langzaam maar zeker onderdrukken. Uit de disharmonie kunnen we nimmer de harmonie tot stand brengen. Dat is - ook voor u, niet alleen voor ons - in het leven eigenlijk hetgeen waar het op aan komt. U mag leven zoals u wilt. Niemand van ons zal u dat kwalijk nemen. U mag denken zoals u wilt. Niemand van ons zal u dat kwalijk nemen of zeggen dat u anders moet denken, maar we hopen wel dat u in de manier waarin u leeft, door de wijze waarop u denkt, dat u iets vindt van dit idee van verbondenheid met allemaal. Er i s geen echte grens. Er is alleen maar die grens die wij maken door onze persoonlijkheid als het ware te begrenzen. Zoals er voor de meesten van ons alleen grenzen gesteld kunnen zijn door ons eigen begrip omtrent kunnen. Dat klinkt wat vreemd in de stof - weet ik - maar geestelijk heb je enorme krachtbronnen; die worden nooit gebruikt omdat je denkt dat het niet kan. Dit zoeken naar het geluk, het ultieme 8 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum misschien, dat is onze reden van werken. Dat we daarbij steeds meer beseffen dat we deel zijn van u, en dat u deel bent van ons ergens, dat is geen verdienste. Dat is alleen besef van het Hogere, van het Grote. En al die verschillende graden en rangen waarin, u ons zou willen verdelen, vallen daarom ook eigenlijk weg. Er is een groot bewustzijn dat ons beter begrijpen kan, en er is een kleiner bewustzijn dat wij beter kunnen begrijpen dan het ons begrijpt. Er is onze worsteling om iets te zeggen wat het kleinere begrijpt, en onze worsteling om de eenheid te kunnen delen met het Hogere, waar we nog niet voldoende begrip voor hebben. Dat is juist leven. Leven, vrienden, daarmee wil ik dit betoog besluiten al hoort het eigenlijk niet bij het onderwerp, leven, dat is uit de vele tegenstellingen te zoeken naar die synthese waardoor het 'ik' harmonie erkennen kan in het bestaan; een steeds meer omvattende harmonie beseffen kan op alle terrein, en hierdoor een steeds grotere verbondenheid kunnen gevoelen met een totaliteit die onvoorstelbaar is, maar die we ergens toch aanvoelen als onze enige werkelijkheid. Dat leek nou bijna op een preek, maar ik wou het zo graag ook zeggen. Nu hebt u het wel allemaal gehoord. Denk er eens over na! En als u nu informaties wilt hebben dan kunt u die krijgen van mij met één uitzondering - dat moet u me niet kwalijk nemen, daar hebben we onze redenen voor - wanneer u mij gaat vragen of er in Australië, Zuid-Afrika, Venezuela, Argentinië, Canada of ergens anders een groep van ons werkzaam is, dan zal ik daarop geen antwoord geven. Ik zal u ook niet vertellen waar en hoe u die vinden kunt, want de banden die wij geestelijk bezitten, zijn voldoende. Zouden materiële banden op aarde ontstaan, dan zouden wij juist hierdoor in vele gevallen in ons materiële werk sterk worden belemmerd en zouden we niet meer de mogelijkheid vinden om in alle landen actief te zijn. Dus daarop mag ik geen antwoord geven. Al het andere graag. Maar opdat u in de gelegenheid bent eerst te formuleren wat u misschien zou willen vragen, gaan we nu eerst pauzeren. En mag ik u hierbij voorslaan om, als u werkelijk iets belangrijks te vragen hebt, het even op te schrijven? Want het is gek, als een mens een vraag moet opschrijven dan komt hij tot een synthese in zichzelf, omdat hij het zo kort mogelijk moet doen, maar als hij iets moet vragen praat hij meestal zoveel, dat hij alles vraagt behalve wat hij had moeten vragen. Dus als het kan graag schriftelijk. En als we tijd over hebben en u hebt een andere vraag, dan ben ik heus niet zo dat ik zeg; dat heeft er niks mee te maken en daar geef ik geen antwoord op. We sluiten, als er tijd over blijft, ook wel weer met een beetje improvisatie. U kent het allemaal, het zgn. schone woord. Dus daar moeten we ook nog wat tijd voor over houden. En als ik de tijd uit het oog zou verliezen dan hoop ik dat er officiële instanties in de materie de klok in de gaten willen houden en daarbij dus ook mij. Vrienden, ik wens u een aangename pauze toe en ik hoop dat u in dit gezellige praatje dus toch wat mee informatie hebt opgedaan omtrent de Orde, haar relatie met andere geestelijke groepen, haar werk en haar denken. Tot straks! DISCUSSIE Zo, vrienden, ik hoop dat u ondertussen wat uitgerust bent van de eerste wandelpartij dan kunnen we nu eens gaan kijken wat u in onze Orde zo belangrijk vindt. Graag eerst de schriftelijke vragen maar even, dan kunnen we altijd nog zien wat er nog meer is. Vraag: Hoe is de eerste "oer-huiver" bewust geworden en daarmede een God c.q. Almachtbegrip? Antwoord: Ja, hoeveel tijd heb je? Dat is een hele geschiedenis. Maar laat ik het heel kort vertellen. Het is zo: het eerste contact, het directe en tamelijk bewuste contact met een 9 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum groepsgeest, vinden we bij de verre voorvaderen van de mens in de tijd dat ze nog amfibisch zijn; dus zeg maar, in de tijd voor de warmbloedige. Die leven dan in kustmoerassen en die kennen daar al een primitieve, een soort altaar, een soort beverdam, dat idee, waar een uitstraling zichtbaar wordt. U begrijpt wel dat toen de primitieve mens kwam, zodra hij in gemeenschap leefde, dat waren gemeenschappen die uiteen liepen van twintig tot honderd man, meer waren dat niet. Toen had men dat gebruik van deze, meestal uit aarde opgeworpen altaren, rotsteen werd ook wel gebruikt daarvoor, daar kwam men samen en zag men inderdaad iets. Dat werd dan beschouwd als een orakel en daaruit kwam het begrip van hogere machten. Of je dit een Gods begrip mag noemen, weet ik niet precies, in ieder geval komt men daardoor tot het begrip van een voortbestaan en van hogere krachten, sterkere wezens dan jezelf bent en zoals ik dat in mijn onderwerp al zo'n beetje heb gezegd, gaat dan langzaam over in een voorvaderverering en later gaat het over naar een soort fetisjisme. Als we dat in periode moeten bepalen, dan zou ik zeggen, die periode waarin men bewust in een - op de mens van heden enigszins gelijkende (het ligt tussen het semiaans en het menselijke in - vorm met dergelijke entiteiten communiceerde, dan kun je dat stellen op ongeveer 2.400.000 jaar geleden. De mensheid is tamelijk oud, hoor, maar in die tijd is er van een bewust verkeer met mensachtigen sprake. Er is voor die tijd ook nog wel een ander soort, zeg maar beschaving, maar dat zijn geen menselijke wezens en dat is een heel andere geschiedenis. Als ik daarover moet gaan vertellen dan kom ik nooit aan het einde vanavond. Ik hoop dat dit een voldoende antwoord is. Vraag: Ging daarmee gepaard het eerste schuldgevoel? Antwoord: Nee, het vreemde is dat het schuldgevoel pas optreedt op het ogenblik dat de mens een scheiding gaat maken tussen materie en geest, dat hij de wereld van de geest als het ware niet meer opneemt in zijn eigen gemeenschap - Bijbels gezegd: wandelt met God - maar dat hij meent dat er dingen zijn die hij buiten God om kan of moet doen; dingen, waarin de geest a.u.b. niet gemoeid moet zijn of wel, zoals het in de Bijbel staat in het symbolisch scheppingsverhaal, heengaan en zich verbergen. Op dat ogenblik krijg je het schuldbewustzijn omdat op dit moment de scheiding ontstaat tussen de geest en het verborgene. Zodra het 'ik' zich terugtrekt met dingen in het verborgene, ontstaat daaruit een schuldbewustzijn, vooral wanneer dit in-het-verborgene-ageren nog geen deel is van het cultuurpatroon van de gemeenschap waartoe hij behoort. Vraag: We zouden dat kunnen noemen een 'spiritueel denaturalisme'? Antwoord: Ja, dat is er een heel mooi woord voor, maar sedert ik iemand heb meegemaakt die dacht dat een spiritualist iemand was die leefde van spiritualiën, ben ik voorzichtig met die woorden. Vraag: Is dat bij de Neanderthaler? Antwoord: Dat is nog pre-neanderthal. Vraag: Waar het schuldgevoel optreedt? Antwoord: Dat is nog pre-neanderthal. Vraag: Daarmee begint ook het begrip van de demonen en van de goden? Antwoord: Ja, dat is eigenlijk… Uitgedrukt in sommige voor u nog kenbare tekenen, liggen de begrippen van goden en demonen niet zo ver weg, omdat de voor u kenbare tekenen daarvan niet verder teruggaan als ongeveer 600.000 jaar maximaal. En de tekenen daarvan die u kunt interpreteren, behorende tot een bepaalde tijd, zullen niet veel ouder zijn dan ongeveer 200.000 jaar. 40.000 Jaar geleden begint eigenlijk pas de periode waar u werkelijk iets van de mens weet. Vraag: Hoe is geestelijke medische hulp mogelijk? De mogelijkheid bestaat dat door het contact dat sommige mensen hebben met de Orde, er zich een beeld ontwikkelt, 10 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum een geestelijk beeld, van een paranoïde oftewel vervolgd worden, dat de acties van de Orde niet alleen positief maar ook zeer negatief kan worden uitgelegd. Deze mensen hebben dus psychiatrische hulp nodig. Er zit n.l. één te midden van hier. De moeilijkheid is n.l.(ik zal er niet verder op ingaan) dat je deze mensen niet naar een psychiater kunt sturen, omdat deze überhaupt denkt dat de arts, die degene stuurt naar een psychiater als hij het zelf niet helemaal aan kan, ook knetter is. Nu is dat op zichzelf ook wel relatief, maar het werk van de Orde kan daardoor schade berokkend worden. Begrijpt u wat ik bedoel? Antwoord: Ik begrijp volledig wat u bedoelt. Het ellendige hierbij is dat een bestaande paranoïde reactie of tendens zich kan fixeren op de Orde en ook op dergelijke activiteiten van andere groepen. Reactie: Volmaakt met u eens. Antwoord: En wanneer deze fixatie ontstaat, dan heb je een grote moeilijkheid, want wanneer je zelf ingrijpt (en dat is nu de grote moeilijkheid van ons uit) bevestig je de fixatie en maak je de genezing dus verder onmogelijk. Reactie: Het laatste begrijp ik niet. Antwoord: Nu, dat is heel eenvoudig. Wanneer een dergelijke fixatie ontstaan is en in aanleg 'paranoia' aanwezig is, die enigszins werkzaam begint te worden, dan zal deze achtervolging van de Orde misschien veranderen in een achtervolgd worden door anderen en een toevlucht zoeken naar de Orde. Maar het kenbaar manifest worden van de Orde - dat is de beroerdigheid - bevestigt nu in feite de onevenwichtigheid. Dat houdt in dat niet door een direct optreden geholpen kan worden. Maar dat voert ons wel heel ver van het werk. Ik ga dus terug naar het eerste deel van de vraag. Genezing is in negen van de tien gevallen uiteen te rafelen als een onevenwichtigheid in de mentale status van de mens en daardoor ook een onevenwichtigheid in de materiële status van de mens. Het omgekeerde komt ook voor. Geestelijke genezing is nu altijd gebaseerd op het aanpassen van de psyche van de patiënt en het - via deze psyche - doen ontstaan van psychische werkingen welke fysieke reacties ten gevolge hebben - dus vanuit de geest en eventueel bewustzijnsdelen van het bewustzijnontstane situaties in het lichaam, welke dan de kwaal bestrijden en in vele gevallen ook in staat zijn om bv. een niersteen tot vergruizing te dwingen (ik noem nu maar een van de mogelijkheden) . Het is inderdaad mogelijk om geestelijk te genezen. Daarnaast bestaat onder de naam 'geestelijke genezing' ook nog het geven van adviezen door wat men noemt doktoren uit de geest, elders noemt men het 'Indian scouts'. In dergelijke gevallen wordt naast deze hulp of zelfs geheel op zich staande, een behandelingswijze aangeraden en eventueel een diagnose gegeven. De moeilijkheid daarbij is heel vaak dat een, in de geest gestelde, diagnose moet worden vertaald in de vaktermen waardoor men stoffelijk en medisch aanvaardbaar het ziektebeeld kan omschrijven, terwijl daarbij bovendien vaak met factoren rekening wordt gehouden die niet als symptoom kenbaar zijn of makkelijk erkenbaar zijn, waardoor je bij de wetenschap vaak een afwijzing krijgt van een dergelijke diagnostiek. Dan ten laatste dit: Bij alle geestelijke geneeskunde hebben wij te maken met een middel. Zodra dit een stoffelijk middel is dat geen voldoende eigen achtergronden heeft op dit terrein, dan zijn vergissingen heel goed mogelijk. Ook versprekingen zijn mogelijk. En wanneer je in plaats van een honderdste gram, honderd gram arsenicum voorschrijft, weet u wel wat daar de resultaten van zijn. Receptuur vanuit de geest kan nooit gebruikt worden zonder dat zij materieel gecontroleerd is op haar aanvaardbaarheid en ook t.a.v. de geestelijk gestelde diagnose, zou men zoveel mogelijk althans een materiële controle voor de mogelijkheid van een eventuele aanvaardbaarheid daarvan moeten doorvoeren. Dat lijkt me toch wel het beste. Vraag: Zou u iets kunnen vertellen over de weerklank die het werk van de Orde vindt a) direct bij de mensen in groepen op aarde die zij via media of inspiratie bereikt; b) indirect in het gehele denkpatroon van een volk, een werelddeel en uiteindelijk de mensheid? 11 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Antwoord: De invloed die men heeft op de groep is in verhouding klein. De wijze waarop men bij de Orde werkt in bijeenkomsten als deze is n.l. gebaseerd op het scheppen van bepaalde grotendeels tot het onderbewustzijn behorende referentiepunten, waardoor een langzame wijziging in het denken van de mens en daarmee vaak ook in diens gedragspatroon en handelwijze tot stand kan worden gebracht. Wat dit betreft achten wij een gemiddeld rendement van één geslaagd geval per honderd toehoorders als een zeer goed resultaat. Wat betreft de beïnvloeding van een volk. We hebben door de jaren heen in Nederland nogal wat werk gedaan en wij menen inderdaad dat nu hier en daar onze denkbeelden ook zijn gaan doorklinken in andere kringen die niet eens meer weten, dat de Orde bestaat misschien, maar die dat via, via hebben meegekregen. Wat wij in feite proberen te doen, is een soort van onderbewuste tendens te leggen in de toehoorders welke voldoende harmonisch is en daarbij nimmer overdreven optimistisch, waardoor zij in staat zijn onder alle omstandigheden iets daarvan mee te geven aan degenen die zij ontmoeten. Het is een soort van positieve infectiemethode. En voordat wij daarmee een werelddeel kunnen beïnvloeden, nou, dat zal nog wel een hele tijd duren. Wij hopen dat voor die tijd de zaak al voor elkaar is. Wat betreft de gehele wereld? Wij vermeten ons niet de gehele wereld te beïnvloeden, maar dat is ook niet nodig, want de gehele wereld wordt - en vaak zeer positief - uiteindelijk beïnvloed door de grote Witte Broederschap en die weten heus wel wat ze doen. Vraag: Begint er in de Sovjet Unie al tekening te komen in uw pogen om het starre materialisme, het rationele denken open te breken? Antwoord: Ja, dat begint er wel in te komen zo hier en daar. Ik zou zeggen dat we het met enkele groepen en kringen o.a. één... o nee, dat mag ik niet zeggen ... daar heel aardige resultaten hebben geboekt. En we hebben het grote voordeel dat we daar op het ogenblik ook bepaalde kringen van intellectuelen kunnen bereiken. Maar ik wil niet zeggen, dat dit openbreken van de mentaliteit alleen via seances plaats kan vinden. Daarom zijn we heel erg blij dat de grotere gemeenschap op het moment ook bezig is om daar wat aan te doen. Het is bv. heel leuk: je hebt Bresjnief, die heeft op het ogenblik de illusie dat hij een tweede Chroetsjef kan worden. Stalin vindt hij schijnbaar toch te erg. Daar zijn weer anderen die het daarmee niet eens zijn en dat brengt een niet-in-balans-zijn tot stand tussen staat, partij en leger en die tegenstellingen zullen waarschijnlijk omwentelingen tot stand brengen, waarbij men gaat proberen de mensen te kopen door ze meer te geven; dat moeten we nu juist hebben. Want, als je de mensen meer gaat geven om ze ergens toe te brengen, gaan ze vooral in een dergelijk land - zich afvragen waarom ze het tot nu toe nooit gehad hebben. Als ze dan gaan denken, dan staan ze open voor een minder dogmatisch denken. Als ze zelf gaan nadenken, dan ben je een stap verder. Maar u moet niet vergeten dat uiteindelijk Rusland voor negentiende nog steeds een boerenbevolking heeft, en dat het openbreken van de mentaliteit daar heel erg moeilijk is. Gelukkig zijn er sterk religieuze achtergronden op het platteland en op het werk, zodat langs deze kant een te sterk partijdogmatisme voorkomen kan worden. En bij verandering van mentaliteit van de grote industriegebieden zal de boerenbevolking in staat zijn deze mee te maken zonder zich vast te klampen aan de oude partijdogmatiek. Vraag: In hoe verre zal de orthodoxe kerk in de Sovjet Unie nog in staat zijn positief aan een geestelijk reveil daar bij te dragen? Antwoord: Ik geloof niet dat ze deze mogelijkheid als kerk bezit. Wel mogen wij stellen dat in de orthodoxe kerk een aantal, je zou haast zeggen, progressieve elementen actief zijn en een zekere opvoeding tot stand brengen van de gelovigen, maar we delen vaak één nadeel: zoals in Rusland de orthodoxe kerk is, trekt zij hoofdzakelijk ouderen en is het aantal jongeren - wat toch erg belangrijk is bij een dergelijke vorming - in verhouding gering. Ik geloof niet dat zij als geheel veel kan bijdragen omdat haar té sterke binding aan het staatsgezag bij velen, zelfs van de gelovigen, een zeker wantrouwen blijft wekken. Vooral wanneer het gaat om sociale en andere zaken. 12 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Vraag: In 1875 is door Mevr. H.P.B. Blavatski een eerste stoot gegeven voor o.a. ook uw werk. Dit denk ik zo te mogen opvatten. Ik meen dat zij ook een opgave aan de mensheid heeft gesteld, n.l. om op eigen wijze de waarheid te leren formuleren - dus vanuit het menselijk bewustzijn - zodat er een wisselwerking zou plaatsvinden van krachten van u tot ons en van ons tot u. Kunt u mededelen of zulke wisselwerking vruchtbaar kan zijn? Antwoord: Ja, ik ben er van overtuigd dat zij dit wel is. En misschien is het aardig om op te merken dat Heleentje Blavatski een tamelijk temperamentvolle jongedame was (als u me toestaat om dit op te merken). Dus zelf gekomen is tot veel van hetgeen zij later heeft neergeschreven en veel van hetgeen zij heeft doorgemaakt en beleefd via dingen die direct dingen zijn van wat u spiritisme kunt noemen. Ik geloof dat zij met haar theosofie inderdaad buitengewoon veel heeft gedaan voor de mensheid en wij kunnen bv. ook het werk van een Leadbeater erg bewonderen. Maar Leadbeater is ergens de Paulus van de theosofie. Met hem doet een zekere orthodoxie zijn intrede al. Deze wordt steeds sterker totdat we uiteindelijk tot een theosofisch dogma komen dat met de zuivere - op de inwijding van het 'ik' gerichte lering, die Blavatski in beginsel heeft vast gelegd - vaak nog maar heel weinig van doen heeft. Dat wat de mens doorleeft en doorvoelt, wordt geïnterpreteerd en verklaard op een nogal heerszuchtige wijze. Dat houdt voor mij in, dat, ofschoon in het werk en de stellingen van de theosofie onnoemlijk veel waarden zijn vervat die nuttig zijn, het huidige theosofisch logestelsel niet altijd meer kan worden gerekend tot een progressief geestelijke richting. En wanneer er een wisselwerking is met de geest (zoals met ons b.v.) dan kan dit uitermate nuttig zijn. Maar men is daarvoor juist in theosofische kringen ook vaak weer bang, omdat het contact met de geest in strijd zou komen met de dogmatische instelling. Iets dergelijks vinden we ook bij andere groeperingen, de Rozenkruisers b.v. en ik zou er meer kunnen noemen. Daarom zou ik u willen zeggen, ook in de theosofie, in de werken van Steiner e.d. antroposofie, Heindel, is onnoemlijk veel waardevols aanwezig, mits men het niet dogmatisch leest en leert, maar het beschouwt als een aanwijzing om zichzelf een beeld te vormen van leven en kosmos. Dan zitten in die dingen altijd weer inwijdingswaarden waarvan men gebruik kan maken. Dan kan ook altijd verhelderend werken een contact met de geest - of dat nu van onze groep is of elders - omdat ze er u toe brengt uw eigen besef en standpunt nader en bewuster te definiëren. Vraag: U hebt gesproken over nieuwe incarnaties. Hoe ontstaan deze? Antwoord: Een nieuwe incarnatie? Een wezen heeft vroegere levensvormen gehad hier of elders; is tot een bewustzijn gekomen waarbij hij behoefte heeft aan het vermogen tot manipuleren, herinnering en dus bewust en zelf beschouwend leven en werken, en dan komt hij vanzelf terecht bij de mens als hij in deze buurt zit. Dan komt er een mogelijkheid voor die geest om in de materie te leven, dan zeggen ze; Ha, dat is wat voor mij; wordt mens, vergeet vervolgens haar doel en zegt uiteindelijk dat het meestal tegenvalt; maar ondertussen leert zij. Dus dat is een punt. Vraag: Kunt u iets vertellen over de eerste incarnatie? Waar komt de eerste geest vandaan? Is het woord 'geest' hier goed gebruikt of wordt deze term alleen gebruikt wanneer iemand eerst geleefd heeft en dan reïncarneert. Antwoord: Ja, maar om als mens te incarneren, moet je eerst geleefd hebben. De term 'geest' is dus goed. We spreken over geest zodra de ziel een bewustzijn heeft waardoor ze zich van een begrenzing ten aanzien van het Al en eventueel van verschillen t.a.v. andere begrenzingen en het Al bewust wordt. Zodra dat er is, spreken we van geest. Dat houdt in dat elk dier dat boven het primitieve stadium uitkomt eigenlijk al een geest heeft. Zelfs de verder ontwikkelde plantvormen hebben wat men geest kan noemen. Maar die geest is betrekkelijk onontwikkeld, kan dus nog niet zijn mogelijkheden overzien en heeft ook geen behoefte aan een sterk gedifferentieerde ervaring. Wordt die differentiatie groot genoeg, dan is de mens de eerstvolgende vorm waarin aan de behoefte van ervaring, van leven in feite kan worden voldaan. 13 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Dan is uw vraag, waar komt alles in het begin vandaan? Uit God, die in Zijn openbaring als zuivere kracht en in materievelden gebonden kracht de werelden van stof en geest mogelijk maakt. En uit de relatie van beide het besef tot stand brengt. Vraag: Het zijn dus eigenlijk twee bepaalde vormen van energie in een bepaalde wisselwerking? Antwoord: Ja, dat zou je dus kunnen zeggen. Want God is dus kracht, maar die kracht komt niet in een vorm tot uiting. Zij is. Zij is onkenbaar in Zichzelf en wordt alleen kenbaar wanneer binnen deze kracht een verschijnsel optreedt. Het tweede is de materie. Die kunt u zien als werveling, stuwing en trilling. Daaruit ontstaat materie in verschillende vormen en daardoor ontstaat de doorkruising van de zuivere kracht, waarbij verschijnselen ontstaan, waarbij energie mogelijk wordt, kenbare energie mogelijk wordt. Daardoor kan dan weer ontstaan: onderscheid erkennen van verschillende waarden. Zodra een afwegen van waarden tegen elkaar mogelijk is, is besef mogelijk. Vraag: Wordt nu - door het niet gebruiken van de pil - de lagere geest sneller gevoerd naar de mens? Antwoord: Dat durf ik niet te zeggen, want dat heeft er niks mee te maken. Het is de eigen mentaliteit van de mens. Dat is heel begrijpelijk. Je hebt mensen die durven in een luxe café niet binnengaan, maar zodra er zaagsel en een paar pruimen op de grond liggen, dan zwerven ze de ene kroeg in en de andere uit. Ze zien eenvoudig de sfeer die hen past en zo is het met een incarnerende geest ook. Een voertuig, dat te fijn besnaard is, daar durft hij niet aan beginnen. En dat voertuig, dat is fijn besnaard en dat is geestelijk veel aanwezig, wanneer de sfeer van de ouders harmonisch en goed is. En als het voertuig dan ook nog alle mogelijkheden belooft, dan trekt dat vanzelf ook een hogere geest aan. Anders gezegd: hoe minder harmonisch en bewust de mens leeft, hoe groter de attractie zal worden voor een lagere incarnatie. Het spijt me, ik kan hier met de pil niets doen. Vraag: Zijn zo weinig mensen mediamiek, dat de geest zich soms van een idioot moet bedienen? Antwoord: Ja, u brengt me bijna tot het hatelijke. Ik zou zeggen, er zijn zoveel idioten dat het soms moeilijk is om een mens te vinden. Nee, het is zo: om een goed mediumschap te hebben, dat is niet bezetenheid. Dat is ook een vorm van mediumschap eigenlijk. Maar voor een goed mediumschap is nodig een zekere harmonie tussen mens en geest, een erkenning van de geest door de mens en een zekere openheid van de mens voor de geest. De meeste mensen hebben in meerdere of mindere mate wel eigenschappen die je mediamiek zou kunnen noemen, maar ze zijn er bang voor, ze kunnen ze niet aanvaarden. Voor de één is dat een psychologisch blok, voor de ander is dat iets wat men maatschappelijk niet zou kunnen aanvaarden; voor de derde komt de godsdienst er bij te pas, waardoor men het afwijst en zo onderdrukken de meeste mensen die kwaliteiten. Juist in een gemeenschap als bv. die van de Middeleeuwen, waarin aan de ene kant het leven uitbundig materialistisch was en aan de andere kant bijna even hysterisch uitbundig vroom, was het heel erg moeilijk iemand te vinden die de geest kon aanvaarden zonder daar direct een demonie van te maken. Dan kwam je vanzelf bij een idioot terecht omdat die niet begreep wat de anderen bedoelden met hun geregeld materialistisch bestaan, met hun godsdienstige bekrompenheid. Hij stond er net buiten en daardoor was hij in vele gevallen de aanvaardbare persoon. Tussen twee haakjes, dat is wel meer gebeurd, ook in het verleden, en daarom vind je nu nog vaak bij primitieve volkeren een buitengewone eerbied voor krankzinnigen en idioten. Dat is een kleine historische toegift. Vraag: Kunt u wat vertellen van de stadia die de geest moet doorlopen (met of zonder hulp) na het verlaten van het dode lichaam? Welke reïncarneren en welke komen zo ver, dat zij, al naar hun geaardheid, zich bij een groep kunnen aansluiten? 14 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Antwoord: Nu, laat ik u een illusie wegnemen. Het feit dat u zich in de geest bij een groep kan aansluiten, houdt nog niet in dat u niet zult incarneren. Dat geldt ook voor ons. Ik hoop, dat ik er overheen ben. We zullen zien of het waar is. Het is zo: Op het ogenblik dat men na de overgang van zichzelf bewust wordt, leeft men in een wereld. Die wereld wordt (99 op de 100) door eigen voorstellingsvermogen bepaald. Alle werkelijke waarden worden geïnterpreteerd. Doordat het interpretatievermogen van het 'ik' beperkt is, komt er een ogenblik dat men of wel moet leren een nieuwe erkenning en uitgebreider interpretatie te vinden voor het bestaande - men noemt dit een verhoging in sfeer - ofwel daartoe niet in staat zijnde, wordt de wereld suf, saai en dof. Het is een soort van sterven, een wegvallen eigenlijk van de vreugde van leven, en deze beweegt dan te zoeken naar een wereld waarin die vreugde wel mogelijk is, of waarin de ontbrekende interpretatiemogelijkheden door ervaring kunnen worden aangevuld. Daaruit resulteert dan de incarnatie in de materie. Vraag: Dus het streven naar een maximum entropie? Antwoord: Nou, ik geloof niet dat u dit entropie moet noemen. Entropie is uiteindelijk ophouden van de beweging en zover ik mij bewust ben van die dingen, streeft men niet naar een feitelijke entropie, maar men streeft naar een zodanig begrijpen van het totaal bestaande, dat alleen het richten naar het totaalbestaande van eigen bewustzijn en het besef daarvan, een zodanige oneindigheid van mogelijkheden geeft, dat het 'ik', in zich niet meer als ik-heid actief door zijn besef van een harmonie met de delen van het totaalbesefte, kan komen tot een verbondenheid met de totaliteit, die gelijktijdig de totaliteit uitdrukt binnen elk deel van die totaliteit waarop het zich richt. Vraag: U streeft wel naar die ordeverhoging, u bant de wanorde, dus entropie verhoogt? Antwoord: Nee, wij bannen niet de wanorde, want waar de vrijheid bestaat tot innerlijk richten naar eigen zijn en besef, is er in feite een anarchistische situatie ontstaan geheel volgens eigen inzicht en neiging, dat is dus weer anarchistisch. Maar omdat deze anarchie berust op een totaal erkennen van harmonie, zal de werking van het anarchistische totaal harmonisch zijn, waarbij het element 'strijd' niet meer voorkomt in de vorm van geweld en gewelddadige strijd, maar slechts in een erkenning en in een bijna speels afwegen van waarden. Ik zou dus niet willen zeggen entropie. En u vroeg naar een eenvoudig voorbeeld. Laat ik u een heel eenvoudig voorbeeld geven. Mensen die aan hun eigen werkelijkheid willen ontvluchten, gaan naar een bioscoop. Stel je voor, dat je in plaats van alleen met te kijken zou kunnen leven in elke scène die daar gespeeld wordt. Dan zou je door willekeurige films te bezoeken alles kunnen beleven wat je zou willen en toch de erkenning hebben van wat je zelf bent. Dit is de vorm van leven vanuit de harmonie. Het beeld is veel te eenvoudig, maar het geeft misschien een klein idee van hetgeen ik met mijn formulering bedoel. Vraag: U sprak over de geest die in de duisternis verkeerde en dan geholpen zou kunnen worden. Hoe hebt u dat bedoeld? Antwoord: Dat is heel eenvoudig. Mag ik een gelijkenis gebruiken? Een dokter moest een patiënt bezoeken in Londen, het was er ontzettend mistig. Er kon geen taxi rijden, niets kon meer. De enige die hem helpen kon was een blinde. Mensen die gewend zijn aan begrippen en waardebepalingen zoals op aarde en daarvan geen afstand kunnen doen, die vaste waarden willen zien alleen en niet begrijpen hoe zijzelf eigenlijk het beeld van hun wereld scheppen in de geest, leven in een wereld van waan, maar gelijktijdig van mist, van nevel, omdat zij niet in staat zijn hun eigen beeld concreet uit te drukken, maar alleen een verlangen hebben naar concrete beelden die van buiten hen komen. Dat kunt u volgen? Nu komt er iemand die in de geest leeft, die gewend is om te leven in die eigen waarden. Hij heeft geen behoefte aan het concrete en kan harmonisch worden met die ander, hem geleiden door zijn duisternis, naar een concretisering van bepaalde van zijn eigen denkbeelden, waardoor hij komt in een wereld die hij erkennen kan en waarin hij weer gerichtheid kan 15 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum ervaren. Pas in die wereld kan hij een ontmoeting accepteren buiten de gelijkheid van verdoold zijn. Wanneer je dat doet dan probeer je in harmonie te komen met degeen die in het duister is, tracht de positieve waarden ten aanzien van het geestelijk bestaan in die mens zodanig te stimuleren dat u deze met hem kunt delen. U suppleert dan uit uw eigen vermogen aanvullende impulsen zodat hij in staat is zijn gefixeerde wereld van duister of zijn nevels, ongevormde wereld van duister te verlaten en daarin nieuwe elementen te aanvaarden. Hierdoor gaat hij zichzelf anders zien en staat hij meer open voor de krachten die tot het werkelijke licht behoren, maar niet direct meer voor hem bepaald zijn. Vraag: Welke overgeganen uiten zich dan min of meer tegen of uiten zich via een medium? Antwoord: Dat zijn aardgebondenen: die doen dat natuurlijk nogal graag. Dan zijn er verder degenen die in een duistere wereld behoren omdat zij een rigide structuur van eigen wereld hebben geprojecteerd in een wereld na de dood, meestal nogal duister en glansloos, waarin zij bestaan, die zij soms met enkele anderen delen en daarnaast elke geest die zich bewust is van de mens en van het licht in de mens. Zodra je n.l. van bepaalde waarden in de mens bewust bent, kun je daarmee in harmonie komen. Is zo'n harmonie aanwezig, een zeker rapport, dan is uiting door of aan die mens meestal wel mogelijk. Maar voor de lagere vormen is het wel hoofdzakelijk een harmonie waarbij de mens in wezen harmonisch moet zijn met het wereldbeeld waarin de andere leeft op een of andere manier, hetzij door lust of door andere dingen, waardoor op basis van die harmonie het wereldbeeld van de geest in het duister geprojecteerd kan worden aan wat dan het medium is, en dan via dit medium tot uiting kan worden gebracht. Vraag: Is het mogelijk dat na de tweede periode die u noemde, tussen in de buurt van '86-'87 de geest van Mohammed of van Boeddha weer reïncarneert? Antwoord: Ik denk dat er iets later dan de door u genoemde periode een heel groot en heel lichtend Wezen hier op aarde geïncarneerd leeft. Er zijn er nu al een paar geweest en de voorbereidselen zijn zodanig, dat je aan moet nemen dat zeg ± 2020-2030, dat die volledige openbaring er wel weer zal zijn. Voor die tijd moet er echter een soort religieuze en ethisch en occult reveil plaatsvinden en daaraan wordt op het ogenblik heel hard gewerkt en wel vooral via het oosten. Dat heeft ook wel voordelen want we krijgen tegen '90 ongeveer een soort Mongolenstorm. Dan gaat China een groot deel van Rusland en waarschijnlijk ook nog andere landen in Europa bezetten, de z.g. rode vloed. Dan worden daardoor bepaalde beelden uit de Oriënt veel sterker in het Kaukasische ras verankerd. Die storm vloeit weer terug, het is geen blijvend iets, het is een soort blitz. Alleen Moskou wordt helemaal vernietigd o.m. Kroonstad ook, alleen Leningrad blijft voor een deel staan. Er zijn nog een heel aantal steden die wel blijven staan. Vraag: Komen ze niet hier? Antwoord: Nou ik denk niet dat ze zo ver komen, maar als u me dat nu vraagt, dat durf ik nu werkelijk niet met zekerheid te zeggen op het ogenblik, dan zou ik het helemaal na moeten gaan. Ik denk waarschijnlijk komen ze nog niet eens helemaal tot Oost-Duitsland, maar in de buurt van die grenzen zullen ze wel rond blijven spoken. Trouwens het is helemaal niet zo erg als u denkt, want tegen die tijd zijn ze wel uitgewoed. Dan komen veel elementen uit Azië naar Europa toe en die mongolenstorm gaat ook zelfs naar Afrika voor een deel. Ook daar worden ze deels teruggeslagen. Azië houden ze een paar stukken en dan kunnen we zeggen, dat leringen die nu daar op dit moment actief zijn, dat die praktisch over de gehele wereld verbreid worden en bekend worden. Dat wel ja. Ik heb niet zo gek veel tijd meer geloof ik. Reactie: Ik sta op het punt om aan de bel te trekken. Antwoord: Ja, dat dacht ik al. Ik denk, laat ik hem even voor zijn. Ik wil nog maximaal één vraag beantwoorden en dan gaan we sluiten. 16 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum Vraag: Is reïncarnatie een wet? Antwoord: Reïncarnatie is de uitdrukking van de wet dat elk bewustzijn, dat behaald moet worden, gebaseerd is op ervaring en een gebrek aan ervaring, het bereiken van een volgende bewustzijnsgraad onmogelijk maakt. Als zodanig is het een wet. Maar het betekent niet dat iedereen zonder meer hoeft te reïncarneren en het betekent ook niet dat incarnaties in vaste periodes zijn vastgesteld. Het betekent, dat incarnatie in wezen een vrijwillige zaak is op dezelfde manier waarop u vrijwillig eet. U zou ook honger kunnen lijden, maar u brengt uzelf niet daartoe. Voor vandaag scheid ik er mee uit. Ik moet nog gaan sluiten. Het schone woord, weten de meesten wat dat is? Een improvisatie; hebt u een paar woorden daarvoor om het op te baseren? Reactie: Wijsheid, eerlijkheid, reïncarnatie en liefde. HET SCHONE WOORD Wat ben je zonder liefde waard? Geen cent, niet in de hemel niet op aard. Dan ben je slechts ellendeling zoals je altijd bent. Dat is niet van mij. Laten we het zo zeggen, wanneer men in zich het weten, het inzicht vergaart waardoor de liefde mogelijk wordt tot al-het-zijnde, is reïncarnatie niet noodzakelijk omdat het totaalbesef in de totale liefde de eenheid met het Al veroorzaakt. Is dat goed? Dan zeggen we dat. Gij met uw weten zijt niet wijs Want wijsheid is begrijpen van feiten meer dan kennen slechts daarvan zijt gij gevangen in de ban van wat gij noemt het nuchter feit, ontbeert gij het inzicht in een eeuwigheid En kunt gij niet verstaan hoe uit de veelheid van de dingen Die tezaam waan en werkelijkheid geworden zijn voor u een eeuwig nu, steeds weer zichzelve manifesteert. Doch zo gij leert het onbeperkte in al opnieuw steeds weer te zien En te beseffen hoe in het leven Alles duizendmaal geschreven staat in steeds hetzelfde schrift. Dan leert gij leven en bemint gij wat het leven is. Want zijt gij niet een deel daarvan, En kunt gij zonder liefde voortbestaan, uzelve nog aanvaarden? De waarden van de eeuwigheid, de waarden van de het leed dat gij nog ondergaat Maar of gij u verheugt of lijdt, steeds weer spreekt in het Al dezelfde eeuwigheid, hetzelfde leven en het leven dat er is, bemint gij zonder eind. En zo daarin uw zijn verdwijnt met al wat leeft en al wat is En in u zal ontstaan het erkennen van het leven ook in alle kracht En alle machten samen uitgedrukt Gij zult u gaan gewennen om een te zijn met 't Al en toch uzelf in al als een. Zo zijt ge dan misschien alleen, Maar het Al spreekt nog in u En tijd, tijd is misschien de maatstaf waarmee ge nog uw leven meet, Maar het eeuwigdurend nu is een bestaan, waarin gij al, desnoods de tijd vergeet. Dan hebt gij waarlijk, gij gaat de eenheid van het zijn beseffen En kunt u verheffen boven leed en pijn En zelfs uw vreugd is niet meer 'n Ik ervaren, Maar het waren van een levenskracht in u erkend als harmonie Die zich in al weer openbaart, zich tot het zijnde wendt 17 © Orde der Verdraagzamen Kring Hilversum En uit het zijnde put. Gij zijt dan nog niet een met God, Maar gij erkent hoe buiten lot en tijd in eeuwigheid al het zijnde is vereend. Gij verheugt u om te zijn Dan is uiteindelijk gebroken de keten van het steeds hernieuwd bestaan. De waan waaruit ge steeds opnieuw als mens weer incarneert Of steeds weer meent, dat slechts materie of slechts de geest u leert wat waarheid is. Versmolten is het al En daar waar stof en geest tot eenheid zijn gekomen Daar staakt het ik zijn dromen en ziet zijn werkelijkheid En ziet, het is een vreugde en kracht nu zonder eind Omdat de vreugde voortbestaat en het leed, dat men soms ondergaat slechts alle vreugde onderlijnt. Wat is en voor u is geweest, zal nimmer meer vergaan Het goede blijft bestaan. En wat gij duister noemt is slechts de kracht die ons de waarde van het goede doet erkennen En zó aan het zijn nog inhoud geeft. Dat is zo'n beetje wat ik daar uit kan distilleren. Een beetje filosofie van de Orde ook meteen daarbij. Zo'n klein lepeltje mag wel. En als ik u nu een raad mag geven, dus ook voor de komende tijden, is dat misschien wel goed. Wind je nooit op, het helpt zo weinig, maar verheug je over alle kleine dingen, dan vind je de kracht om de grote dingen, die niet zo vreugdig zijn, ten goede te keren. Want het is beter uit lijden vreugd te maken één keer, dan duizend jaar geluk te kennen waarin je zelf geen werkelijk deel hebt gehad. Zult u daaraan denken in de komende tijd? Dus moed houden, zet 'm op, maak je niet druk! Er is vreugde, er is positieve kracht. Neem die en laat al het negatieve achter. Probeer het beetje goed en het beetje licht en het beetje vreugde, dat je hebt, te maken tot de drijfveer in deze dagen en je zult zien dat in een tijd, die op zich nogal wat verwarringen brengt, allemaal kunt zeggen; Ja, het was eigenlijk een heel goede tijd. Dat hoop ik voor jullie allemaal. Goeden nacht, welterusten, goede huisgang. Precies zoals ik het voor eenieder van u zeggen moet; Het was mij een plezier bij u te zijn. Ik waag het te hopen dat het althans voor sommigen wederkerig was. Goeden avond. 18 

© Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) OVER DE ORDE DER VERDRAAGZAMEN 10 september 1954 Goedenavond vrienden. Vanavond heb ik natuurlijk de gebruikelijke inleiding te spreken, dat zullen we heel kort doen, u moet zich realiseren dat wij, ofschoon levend in een andere wereld, niet in staat zijn om onfeilbaar alle dingen te weten. Wij kunnen fouten maken, er zijn dingen die we misschien niet weten en daarom wordt u, zoals reeds gezegd, verzocht om vooral zeer kritisch toe te luisteren. Het is uw volste recht om kritiek uit te oefenen, op- en aanmerkingen te maken, mits deze natuurlijk in samenhang staan met de behandelde onderwerpen, de wijze van werken etc. Nu, dat is dan eigenlijk wel het voornaamste. En nu heb ik nog een paar andere dingen op mijn hart. Zoals u weet beginnen we binnenkort d.w.z. volgende week - er werd nu wel gezegd oktober is het seizoen, maar dat zeggen de mensen, dat zeggen wij niet - wij zeggen: we gaan de volgende week weer beginnen. En dan willen we wederom een cyclus gaan houden d.w.z. een reeks lezingen die samenhangen en die één reeks van gedachten tot uitdrukking moeten brengen, ofschoon elke lezing in zichzelf zoveel mogelijk een afgerond geheel zal blijven. Dat zijn dan die beruchte eerste lezingen waar we zelf aan het woord komen en die sommigen zo eenvoudig en begrijpelijk en soms zo wonderlijk onbegrijpelijk vinden. En juist om nu te beginnen met dingen die werkelijk wat waard zijn voor u en ook voor ons, hadden we ons voorgesteld om actuele problemen te gaan bespreken d.w.z. wij willen van onze kant uit belichten de punten die op het ogenblik in deze samenleving van grote invloed zijn. Nu is het echter niet altijd voor ons mogelijk om hierin keuze te maken. Wij weten dat verschillende suggesties zijn gedaan dienaangaande. Eén ervan was bv. het bespreken van de situatie wanneer (er) een vrouwenoverschot is in een bepaalde stad of een bepaald land, iets wat inderdaad voorkomt en wat dus o.i. de aandacht waard is, daar het zowel op de mores als ook wel op de geestelijke ontwikkeling van het volk veel invloed kan hebben. Maar ongetwijfeld heeft u ook zelf punten die u van buitengewoon belang acht. Nu wil ik daar meteen bijvoegen dat het niet onze bedoeling is om zuiver politieke problemen te gaan bespreken. En als u ons gaat zeggen: "behandelt u nu eens een keer het probleem van de Indische Nederlanders", dan kunnen wij zeggen: "vrienden, dat gaat onze bevoegdheid te buiten". We willen er wel eens een keer iets over zeggen, maar dat is nu niet iets om daar een heel onderwerp van te maken. Maar zijn er bepaalde problemen in deze samenleving die voor u van belang zijn, dan kunt u deze onderwerpen opgeven. Ongetwijfeld zal het bestuur, dat toch met de "vragenrubriek" zich ook zo bezighoudt, wel deze onderwerpen willen inzamelen en dan kunnen we daaruit een lijst samenstellen. Die lijst die kan zoveel u wilt door u worden bepaald, wanneer u het ons maar toestaat om van onze kant uit deze problemen te belichten. Dat kan dus heel interessant worden. Dan heb ik verder voor u de mededeling dat wij dit jaar eerst zullen beginnen na 15 december en tot ten hoogste 15 februari ons bezig te houden met gebeurtenissen die mogelijkerwijze in de schoot van de toekomst verborgen liggen. Dat weet u dan ook. Verder, omtrent de steravond bent u reeds ingelicht, het bestuur kan u dus daarover verder vertellen hoe dat gedacht wordt, want er is ook een aardse organisatie voor nodig. Voor de rest alleen nog dit: Ik ga vanavond met u spreken over onze Orde. En nu moet u niet bang zijn dat wij u voortdurend zullen lastigvallen met onze ziens- en denkwijze in een opdringerige en propagandistische vorm. Maar juist voordat wij gaan beginnen om over al deze actuele problemen te spreken, is het misschien goed dat we eens een keer de nadruk leggen op ons geloof en onze denkwijze. Dan kunt u ook beter begrijpen waarom wij bepaalde problemen zó en niet anders zien. Daar gaan we dan dus met een verhandeling over de Orde der Verdraagzamen. Wanneer men zegt: "Orde der Verdraagzamen", dan zeggen de meeste mensen: nu ja, een verenigingetje zoals vele andere. Sommigen zeggen: een geestelijke Orde, maar hoe kunnen wij daarbij horen? En de meesten realiseren zich niet dat achter de naam Orde der Verdraagzamen niet schuilgaat in de eerste plaats een geestelijke of een stoffelijke organisatie, maar 1 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) een leef- en denkwijze die tracht, zowel in de sferen als op aarde eenheid te brengen tussen mens en geest. Wij zijn grote vijanden van elk dogma, niet omdat wij geloven dat alle dogma’s in zichzelf onwaar zijn, maar omdat wij overtuigd zijn dat juist het dogmatische, in de opvatting van veel mensen, lijkt op een zich scherp afsluiten van de medemens, tot een soort beperking van levenskring, een kunstmatige vernauwing van het begrip voor het leven en alles wat daarmee samenhangt. Wij zien in het dogma dat wordt gesteld, niet alleen voor het eigen ik, maar ook voor anderen, de meest noemenswaardige kracht die er bestaat, want dat een mens gelooft dat is zijn zaak. Een geloof dat is een krachtige steun, ja het is een noodzaak om te komen tot een grote bereiking, maar niemand kan zien en lezen in het hart van een ander. Geen geest kan doorgronden de oorzaken waardoor de denkwijze van een andere geest juist in deze en niet in andere richting werd geleid. En wanneer de mens ertoe komt om zijn eigen dogma de mens tegemoet te slingeren als een uitdaging, het te gebruiken als een zwaard, ja een scheiding te gaan maken tussen mens en mens, omdat de één zegt: "je hebt gelijk" en de ander "ik ben het er niet mee eens", dan moeten wij zeggen: dit is fout, dat is volkomen verkeerd. De Christenen die zouden dat in de eerste plaats moeten begrijpen, want Jezus is gekomen ter wille van de Joden, het meest achterlijke - neemt u mij niet kwalijk dat ik het zeg - maar het meest achterlijke en behoudzuchtige volk dat er in die dagen zo ongeveer bestond. Een volk dat vastgeroest in zijn gewoonten en gebruiken, niet verder kwam vaak dan wat esoterie, die nog met het stoffelijke gebonden was en zijn godsdienstige beleving zocht te vinden op een materialistische plaats en een materialistisch standpunt. Dat is geen verwerpen van de Joodse leer van die dagen, want ook in deze leer, in deze groepering waren zeker mensen die het goed meenden. Maar wel is zeker dat in ieder ander volk Jezus meer volgelingen zou hebben gehad, groter resultaat zou hebben gehad, en waarschijnlijk niet zo smadelijk zou zijn gestorven dan juist hier bij deze Joden. Toch is Hij daar gekomen. Heeft Hij verworpen en veroordeeld, heeft Hij een scheiding gemaakt tussen Samaritanen en Joden en Grieken? Nee. Wanneer de Romein tot Hem komt om hulp, dan geeft Hij de Romein hulp, wanneer de Griek komt, de Griek, de Samaritaan leert Hij, geneest Hij en bemoedigt Hij zo goed als de Christen die in Hem gelooft, of de Jood die Hem verwerpt. Hij vraagt zelfs niet naar dank, ofschoon het Hem een enkele keer wel pijnlijk aandoet wanneer men Hem helemaal vergeet. Jezus meent het geloof te geven aan degenen die het bevatten (kunnen) en de anderen (menen) de grote gaven van dat geloof, de naastenliefde, de kracht, deelachtig te doen worden en hun (daarbij) de Wet op te leggen. Welaan, vrienden, wij strijden tegen dit opleggen van een nieuwe wet aan mensen die op een andere wijze geloven. Overtuiging, daar zijn we het onmiddellijk mee eens, laat de mens in zijn beleven van zijn eigen dogma's een ander overtuigen dat dit goed móet zijn, omdat er anders niet zo'n goed mens uit geboren kan worden, akkoord, maar niet degenen die streng als rechters zitten over de gehele wereld en oordelen. Daarom is onze Orde in de eerste plaats niet dogmatisch en kunt u denken en geloven wat u wilt. Zeker, wanneer wij u scholen wanneer u bij ons komt, dan zult u natuurlijk in onze gedachtegang mee moeten gaan, maar we zeggen niet: en nu hoor je bij ons en je kunt je niet meer losbreken. We vragen zelfs geen doop of geen belofte van toebehoren (trouw?) , we zeggen u alleen maar: probeer iets van de grote beginselen waar we in geloven, in praktijk te brengen. Die grote beginselen zijn de naasten- liefde en de verdraagzaamheid. Verdraagzaam zijn zonder lijdzaam te zijn is een grote kunst, een kunst die niet alleen in uw sfeer, maar ook in onze sfeer bestaat. Het is vaak heel moeilijk om dingen te ondergaan terwijl je niet weet waarom, het is moeilijk om altijd weer de andere kant van de medaille te kunnen zien. En toch, hoe kunnen we onze medemensen begrijpen wanneer we niet de wereld in willen gaan met een voortdurend begrip juist voor die anderen, zodat we weten wat het leven is en niet slechts onze eigen normen beschouwen als de werkelijkheid en de realiteit van het bestaan. Kijk, daarom verdraagzaam. En naastenliefde, waarom dat? Naastenliefde, omdat wij allen geboren zijn uit één Schepper, omdat wij op het pad streven naar één Lichtende Macht en waarop (voor) allen gelijkelijk open ligt de verketening (aan elkaar vastzitten) van (de) sferen die we ter bewustwording door moeten gaan. Wij kunnen geen vijanden zijn, wij kunnen niet zeggen: "ik doe het alleen", of "wij verheffen ons boven de medemens". Wij zijn één schepping en als geheel moeten wij eens de volmaaktheid bereiken. Daarom moeten wij leven in al wat leeft, daarom moeten we scheppen met al wat schept, daarom moeten wij de vreugden kennen van een ieder die vreugde heeft en het lijden van ieder die lijdt, moeten wij 2 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) in staat zijn om een deel van de lasten van de wereld te dragen en zonder schromen en aarzelen ook de vreugden, de werkelijke reine vreugden van de wereld te genieten. U zult begrijpen dat dit maar een heel grove beginselverklaring is. En ik kan u niet beter illustreren wat wij zijn, dan door u te noemen een aantal van de verschillende richtingen en de persoonlijkheden die bij ons vertegenwoordigd zijn. U zult bij ons treffen een groot aantal verschillende nationaliteiten die, over het algemeen niet zelf sprekende, toch hun indrukken en gedachten tot uiting brengen. Daaronder zijn: een oud priester van de Perzen, enkele leraren uit Indië en Tibet, enkele bewoners van Noord Afrika, een Mohammedaan, een Hindoe. Dan van verschillende volkeren van de wereld mensen met een geheel verschillende instellingen. U vindt bij ons net zo goed, aangesloten in onze groepen en daarmee samenwerkend: de Engelsman die gevallen is in de strijd tegen het nationaalsocialisme als een nationaalsocialist zelf, want het gaat ons niet om de naam of een titel, het gaat ons niet om een rang of om een stand. Je vindt de neger en de Chinees bij ons net zo goed als de Europeaan. Alle geesten die naar bewustwording streven en die elk voor zich begrijpen dat hun weg niet de enige weg is en dat we, wanneer er ook vele wegen schijnen te zijn op dit moment, door samen te werken kunnen komen tot een weg die voor ons allen begrijpelijk en aanvaardbaar is, een weg waarop we elkaar kunnen steunen. En wij geloven, zoals we hier allen bij elkaar zijn, dat er een nieuwe en grote taak is opgelegd aan geest en mensheid samen, zich voor te bereiden voor de komst van een nieuwe tijd, een nieuwe tijd die voor de aarde zal betekenen een hernieuwde bewustwording, een verandering van alle waarden, voor de geest de mogelijkheid om hernieuwd bevoertuigd misschien in de stof, grotere bereikingen te doen, om geesten van grotere kracht en groter bewustzijn te zien stijgen tot onze sferen, helpers die ons ook verder kunnen helpen. En omdat we dat geloven werken we. We werken verder op elke wijze die ons mogelijk wordt gemaakt. We spreken, we inspireren, we schrijven, kortom wat er maar te doen is, en we doen het niet voor onszelf, we vragen niets. Onze Orde is een groep die misschien in de stof helaas u eisen moet stellen. Wij kunnen dit begrijpen, wanneer een organisatie nu eenmaal lasten heeft waaraan voldaan moet worden. Wij kunnen zelfs begrijpen en waarderen dat een medium dat zijn tijd hieraan geeft, toch ook moet leven, maar deze dingen zijn bijkomstig. Wij willen u niet binden, wij willen u niet vastketenen, we zeggen alleen maar: vrienden, wanneer u geestelijk in het zadel geholpen moet worden, hier zijn liefhebbende, dienende handen, stijg op. Als u hier bent, dan zal geen mens u vragen of u geloofsartikelen wilt ondertekenen of bepaalde dingen aanvaardt. We vragen u niets te aanvaarden, we vragen zelfs niet dat u ons als persoonlijkheid aanvaardt, dat behoeft niet. Nee, we vragen alleen maar dat we u misschien een ogenblik tot de realisatie van bepaalde punten mogen brengen, die voor u belangrijk zijn, dat we een ogenblikje steun mogen zijn in uw leven, dat we u geestelijk een klein beetje verder mogen helpen. Hoe u gaan wilt en hoe u komen wilt, ach, het is alles goed. Natuurlijk, we vinden het prettig wanneer u met ons mee wilt werken en we zouden er trots op zijn, wanneer een weerspiegeling van onze groepering in onze sfeer op aarde zou kunnen ontstaan en uiteindelijk samen komen. Daarom werken we onder verschillende volkeren, onder verschillende namen. Helaas zijn de volkeren gescheiden en is het noodzakelijk de groepen ook nog gescheiden te houden, maar één gedachte spreekt in al die groepen, de gedachte: mens je bent vrij, je bent vrij mens om te streven en te denken zo je wilt, je bent vrij om te leven zoals je wilt. Niemand is er die je daar een wet kan stellen, dat kun je alleen zelf, maar weet mens dat je geschapen bent, zoals wij geesten ook eens als mensen geschapen werden, dat wij allen één weg moeten gaan. En dan zeggen we: kijk, wij hebben gestudeerd, we hebben gezocht, we hebben uitein-delijk alles gedaan wat in ons vermogen was en we hebben alle oude leerstellingen en alle nieuwe leerstellingen zoveel mogelijk onder de loep genomen, we proberen nog steeds bij te blijven en elke nieuwe richting die opkomt toch nog weer even mee te verwerken, maar we weten één ding: mens, wanneer je eerlijk bent, in welke richting dan ook, dan kunnen we met elkaar in zee gaan. Wanneer je eerlijk streeft naar een geestelijk gezond leven, dan kun je zoveel bereiken voor ons en voor jezelf. Wij weten dat een geest die afstand doet van alle beperking en bekrompenheid zo'n grote positieve Kracht kan betekenen, zo'n Licht tot in de diepste duisternis toe, dat dit ons doel is. En wanneer u daaraan mee wilt werken en u wilt zeggen: in de geest van deze Orde wil ik meedoen, beleef het dan, doe het dan metterdaad. Wanneer u metterdaad deze dingen durft te volbrengen, vrienden, wanneer u niet alleen wat bazelt over hoog-esoterische waarden, niet 3 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) alleen dromerig wegsluipt met allerhande beschouwingen en boekjes over de meest geheimzinnige onderwerpen, maar wanneer u in het dagelijkse leven, zoals u bent en leeft, voortdurend in de praktijk brengt dat waaraan uzelf gelooft, wanneer u het goede dat in u leeft, uw intuïtie, uw stem van uw geweten mee laat werken, dan kan er iets gepresteerd worden, dan hoort u bij ons. Geloof me, u wordt geen lid van onze groep door hier te komen. Zeker, we vinden het erg prettig dat u komt, we stellen het op hoge prijs, maar uiteindelijk is dit alleen maar de theorie, het is de praktijk die aan ons werk waarde kan geven. En degenen die in de praktijk goed leven, verdraagzaam leven en de naastenliefde als één van de hoofdpunten van uw bestaan in de praktijk weten te brengen tegenover iedereen, die mensen die horen eigenlijk bij ons. En dan mogen ze misschien niet eens weten dat we bestaan, maar als we de kans hebben dan helpen we ze, want dat zijn de krachten waaruit de nieuwe wereld, waaruit een nieuw geestelijk bewustzijn geboren moet worden, dat zijn de krachten die nu reeds voorbereiden het Koninkrijk Gods. Het zijn de mensen die de ziel in zichzelf vinden. En, wanneer u dit nu allemaal hoort, dan kan ik mij voorstellen dat er onder u wel eens de vraag rijst: Ja, maar waarom spreken jullie over al die dingen? Je hebt nu weer gezegd dat je over actuele onderwerpen gaat spreken, waarom doe je dat dan? Wel, vrienden, wij geloven dat God in alle dingen te vinden is, wij geloven nog meer: wij geloven dat ieder mens in zijn eigen probleem iets heeft zitten van het verlangen naar God, naar vrede en de harmonie van de Oneindigheid. En wij menen dat geen enkel onderwerp te slecht is, geen enkele vraag te dwaas of te dom, om niet een eerlijk en oprecht antwoord te verdienen, wanneer er een mens is die in zichzelf dit vraagt als een belang voor de waarheid. En zo zult u voldaan en veelal een soort hutspot horen en velen van u zullen zeggen: ach, de lijn daarin die kan ik eigenlijk niet vinden. De lijn moet u ook niet zoeken in het onderwerp, die moet u niet zoeken in de beantwoording van de vraag op zich, maar in de achtergrond, achter al deze dingen staat één gedachte, één lijn die voortdurend weer tot gelding komt, de lijn van onze Orde, verdraagzaam zijn, samenwerken, geloven in het goede, de optimisten Gods durven zijn, te durven lachen omdat we weten dat uit alle kwaad dat er is tóch het goed geboren wordt. Geloven en vertrouwen in onszelf maar ook in de medemens, durven offeren en dienen. En dat zult u altijd weer terugvinden. Dat vindt u net zo goed terug op de achtergrond van de vliegende schotels als op de achtergrond van de reïncarnatie. En dat kunt u net zo goed vinden in de technische vraag over radiostoringen, of over het heelal, als in de zuiver esoterische vraag die zegt: "wat zijn wij", ofwel de nieuwsgierige vraagbaak die zegt: "wat is het leven in het hiernamaals?" Al deze dingen zijn één, dat zijn de problemen die in ons leven, de gedachten. Wanneer die gedachten in u leven en wij kunnen u helpen om in uzelf wat harmonischer, wat duidelijker te denken, dan zijn we ervan overtuigd dat we u ook helpen om wat meer naastenliefde te geven, dat we u ook helpen om wat meer sereen en verdraagzaam te zijn. Kijk, vrienden, het is niet onze gewoonte om regelmatig te komen met verslagen over de Orde en te vertellen wat we nu allemaal voor grote dingen weer gedaan hebben en zullen doen. We vergissen ons wel eens en sommige van onze projecten mislukken, daar kunt u van op aan, we zijn geen onfeilbaren en geen grote Krachten, maar we streven zo eerlijk als we kunnen en zo onbaatzuchtig als het ons mogelijk is naar bewustwording, naar vertrouwen en kracht voor alle mensen, voor alle geest. Wanneer u in deze geest ons werk wilt aanvaarden, dan geloof ik dat de lezingen die verschillende persoonlijkheden onder ons deze winter voor u zullen houden, voor u meer zullen betekenen dan alleen maar interessante beschouwingen of prettige inlichtingen, of buitengewoon handige beantwoordingen van vragen. Dan zult u - of er nu aan het woord is een dichter of een clown - altijd iets op de achtergrond vinden van ditzelfde intense geloof en vertrouwen. De wereld kan slecht zijn, maar achter alle slechte uiterlijkheid is een goede kern en die goede kern kunnen wij in naastenliefde en liefde uiteindelijk tot uiting brengen. Ziedaar, vrienden, een inleidinkje als het ware voor het komende seizoen. U zult ons zeker in verschillende gestalten leren kennen. Want wanneer de religieuze gedenkdagen van deze wereld weer komen, ach, dan willen we daar zo graag ook aan meedoen, omdat we weten dat de mensen daar nu eenmaal in leven. U zult heus op Kerstmis geen doodgewone lezing te horen krijgen en u behoeft niet bang te zijn dat de Goede Vrijdag ontwijd wordt door een werelds betoog. Maar of wij nu spreken langs de weg van het gevoel of dat wij spreken langs de weg van het verstand, de achtergrond blijft hetzelfde. En wanneer wij aan het verstand 4 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) vaak de voorkeur geven boven het gevoel, dan moet u goed begrijpen dat het niet is omdat we de sentimenten als minderwaardig en onbetrouwbaar beschouwen, maar omdat het sentiment en het gevoel zo vaak verschillen kan van de een tot de ander. Dan kom je zo echt in het persoonlijke terecht. Maar blijven wij bij het redelijke, bij het feitenmateriaal zoveel mogelijk, bij de verstandelijke redenering, dan kunnen wij daardoor vaak sentimenten wekken die van veel groter belang zijn, want als de gedachte in u gewekt is, werkt zij verder. En wij hopen dat wij veel gedachten in u opwekken en dat een groot werk door ons allen zal kunnen worden volbracht. Zo, vrienden, hiermee ben ik uitgesproken en nu hoop ik dat u mij niet vervelend hebt gevonden, dat u niet hebt gezegd: ik wou dat ze maar wat anders hadden gebracht. Geloof me, een enkele keer mogen we toch van al deze tijd wel eens een paar minuten vragen juist voor wat wij zijn en wat wij willen. De rest van de avond is, zoals gebruikelijk, geheel aan u gewijd. Goedenavond. HET SYMBOOL VAN HET KRUIS Goedenavond vrienden. Dan mag ik nu beginnen met het behandelen van een onderwerp naar uw eigen keuze. Heeft u een aardig woordje voor mij klaar liggen? Reactie: Christus, die met Zijn stoffelijk lichaam het horizontale van deze wereld verbond met het verticale van de geestelijke wereld, heeft ons een opdracht gegeven n.l. het kruis. Elk facet van het leven welke voor de mens van heden een ernstige beproeving betekent kan gezien worden als een opgave (een kruis) welke gegeven wordt om tot een hogere bewustzijnsgraad te kunnen komen. Deze beproevingen kunnen dus als een geschenk Gods worden gezien, waardoor wij geestelijk kunnen worden verrijkt. U zou ons een groot genoegen doen indien u als onderwerp wilt aanvaarden: "het symbool het kruis". Spreker: Nou, ik heb erom gevraagd en ik heb het onderwerp gekregen: Het kruis. Wanneer we naar het kruis zien, dan valt het ons op dat het kruis eigenlijk vier oneindigheden in zich bevat. Probeert u het maar eens: vier lijnen, of beter gezegd twee elkaar kruisende lijnen, treffen elkaar in oneindigheid. En hoe we dat kruis nu ook construeren, blijft altijd het feit: 4 werelden worden hierdoor van elkaar gescheiden, 4 onbegrensdheden van een vlak in het oneindige dat door 2 lijnen wordt begrensd is een oneindigheid in zichzelf. Nu is het kruis in de eerste plaats het symbool van het grote Zijn, het grote Leven, 4 oneindige werelden die samenkomen in een simpel punt, één punt op dat kruis. En wanneer we nu zo'n kruisvoorstelling zien, dan blijkt ons dat juist hier de mens, de lijdende mens, ligt. Het is juist deze kruising zoals u zegt, tussen het horizontale en het verticale vlak waarop de mens bevestigd is. Er zijn 4 oneindigheden, de 4 oneindigheden die door het Goddelijke worden begrensd en vaak worden voorgesteld door het kruis in de bol. En op het kruispunt van deze elkaar snijdende lijnen staat de mensheid, staat beter gezegd de naar bewustzijn strevende geest. Het is niet voor niets dat Jezus als symbool van Zijn hele streven en leven de mensheid het kruis achterlaat. Daar sta je dan, wezen uit stof, uit straling, gebouwd uit instincten van geest, 4 ontwikkelingsrichtingen die samenvloeien op één punt, richtingen die scherp van elkaar gescheiden zijn. Hier dringt de geest met onstelbare kracht op het wezen in en zegt: dit wil ik bereiken en dat is mijn taak. Daar staan de lusten en sentimenten en zeggen: nee, dat mag niet. Hier staat de stof, daar staat de straling die het leven en bestaan van die stof mogelijk maken. En wanneer we dan op dat kruis gespannen zijn, dan lijden we. En we lijden niet omdat het een kruis is, want het kruis als symbool van lijden is maar een deel van de werkelijkheid, maar we lijden omdat we juist niet de eenheid tot stand kunnen brengen. Jezus moest lijden op het kruis, zoals men zegt, voor de zonden van de mensheid. Laten we het liever zo uitdrukken: Om reëel deel te hebben aan al deze vlakken, moest Hij in zichzelf het symbool van het kruis verwerkelijken. Zijn lichaam gepijnigd, verkrompen en vertrokken, moest het kruis zelf worden het symbool van de macht die schraagt het zijnde en de factoren van het zijnde in stand houden. 5 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) En dan sta je daar als simpele mens, of als simpele geest en je weet eigenlijk niet wat. Want nu bekijk je verstandelijk, dan weer uit geestelijk inzicht, dan weer uit stoffelijk verlangen je eigen zijn en leven. Je vraagt je steeds maar af, wat is nu mijn relatie tot dit oneindige? Hoe sta ik nu in contact eigenlijk met dat leven? Soms vraag je je af: "wat denken de buren van me", dan weer vraag je je af: hoe zou God mij zien? En soms probeer je je bewust te worden van je eigen wezen. En dat is een voortdurende strijd. Soms denk je in de richting van de materie en denk je: ik moet me verrijken, ik moet sterker, rijker, krachtiger worden. Op een ander moment zeg je: ik moet eigenlijk die hele stof van mij afgooien en ik moet geestelijk streven. Verdeeld in onszelf zijn we aan het kruis geslagen en pas wanneer we door dit gekruisigd zijn, hebben geleerd de 4 oneindigheden van het leven samen te voegen, dan kunnen we opgaan tot de hogere Krachten. Symbolisch gezegd kunnen we gaan tot aan de grens waar de 7 Scheppers, die zijn geboren uit de 7, regeren over de wereld. Want denk niet dat het kruis een uitdrukking is voor alles, het is alleen maar de uitdrukking van ons heelal, van ons bestaan. En wanneer een mens dan in strijd komt - want uiteindelijk alles wat u ondergaat, of het nu pijn is of geestelijk lijden, of het een verlies is of een vreugde, dat is iets van deze gedeeldheid in uzelf - dan kom je langzaam maar zeker tot een zuiverder waardering van de andere vlakken. Wij moeten in onszelf trachten de eenheid te vinden tussen deze in zichzelf oneindige en eeuwige waarden die in ons samenvloeien. Op het moment dat we dat gevonden hebben, ach, dan kan ons niets meer deren, dan is er niets meer wat ons nu werkelijk wat doet, dan kun je niet meer verliezen noch winnen, dan is het totaal van het leven een harmonie in jezelf, waarvoor het mensenwoord "vreugde" eigenlijk niet meer past. Maar totdat je zover bent gekomen lijd je. Natuurlijk, we moeten wel lijden, want het is niet de bedoeling dat wij alleen maar deelstrepen (onderdeeltjes) zijn waardoor de Oneindigheid tijdelijk tot uiting komt. Het is niet de bedoeling dat een mens alleen maar blijft een verschijnseltje in een afwisseling van momenten die gezamenlijk het totale bewustzijn van de Eeuwigheid uitmaken. Het is de bedoeling dat de mens in zichzelf deel wordt van de Eeuwigheid, dat wij God naderen en bereiken. En daarom is juist het kruis voor ons zo nuttig en belangrijk, want wat er ook in ons leven komt, tegenslag of meevallers, lijden of vreugde, we zullen altijd weer staan met een plotseling nieuw ervaren van het leven, met een nieuwe ontdekking. Alle lijden, mits op de juiste wijze geaccepteerd, d.w.z. niet alleen bekrompen in het eigen ik gehoed als een soort pijnlijk kleinood, maar beleefd, gerealiseerd wat het betekent tegenover de wereld. En wat voor de wereld dit lijden kan betekenen is voor ons een enorme winst aan bewustzijn als het ware een versmelten van de lijnen tot het kruis dat vaak zo zwaar is en uit dikke balken bestaat, uiteindelijk terugloopt tot een paar haardunne lijnen, waardoor we de Oneindigheid in onszelf reeds voelen werken. Zeker, het is een zegen om te lijden. De mens begrijpt het niet. U zegt: "oh, wat vervelend, nu heb ik hoofdpijn" en "wat is dat onaangenaam, ik heb de laatste tijd zo’n raar gevoel in mijn schouder" of "in m’n been". Dat lijden is eigenlijk een waarschuwing, het wil iets tot uw bewustzijn doen doordringen wat u zich anders niet zou realiseren n.l. er is organisch iets niet in orde. Het lichaam waarschuwt. Kijk, dat doet het leven ook. Wanneer u lijdt in het leven, dan moet u niet denken: "oh, wat is dat nu vervelend en wat voel ik me nu ellendig", maar dan moet u denken: hé, er is in mijn leven iets niet in orde, want wanneer ik goed, volledig goed en volmaakt zou leven, dan kon er geen lijden zijn. Laten wij dus zoeken naar de bron, naar de oorzaak hiervan. En dan ontdek je vaak dat je in je waanwijsheid voor vaststaand waarden hebt aangenomen die niet eens bestaan, die er niet eens zijn. Je denkt: ach, nu heb ik dit in mijn leven en ik heb dat, en het is niets anders dan een gedachte-idee dat vervluchtigt op het moment dat uw ogen opengaan, u denkt: "nu is deze kans voorgoed verbroken" en u denkt er niet bij dat ze diep in uzelf doorleeft en voortbestaat. U denkt: "ach, wat wordt de wereld tegenwoordig slecht, vroeger was het veel beter" en u bemerkt niet eens dat uw lijden is een treuren om de veerkracht van uw verloren jeugd en dus eigenlijk een hangen aan stoffelijke voordelen als het ware, een hangen aan stoffelijke omstandigheden, aan dingen die je nu zelf eigenlijk wilt doen, voor de wereld zo weinig betekenen. Denkt u dat het voor de wereld wat waard is dat een oude man nog over een hindernis heen springt met een jeugdig elan? Welnee. Maar die man zelf die gaat zitten denken over wat hij vroeger was en bouwt zich een waan van zijn grote prestaties en zegt: die jeugd van tegenwoordig, ze springen niet meer en ze lopen niet meer, vroeger toen ik leefde, 6 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) toen had je dat moeten zien, toen ik een jonge kerel was toen sprongen we allemaal 2.25 meter en nu moet je ze zien, net aan 1.40 meter. Kijk, dat is natuurlijk dwaas, zo'n mens ergert zich. En wanneer de wereld dat dan niet accepteert, dan lijdt zo'n mens er onder. Maar dat komt doodeenvoudig omdat deze mens zelf de waarden van zijn leven verkeerd beschouwt. En wanneer hem dat zo tegenvalt, dan zou hij verstandig zijn om te gaan zeggen: hé, waar schuilt nu de fout bij mij? Want als ik pijn en lijden ergens door heb, dan moet ik ook een fout hebben. De mensen zeggen: ik ben toch zo goed geweest altijd en nu hebben ze me dit aangedaan. En dan sommen ze een reeks van bezwaren op, maar laten we eens nazoeken wat er op de achtergrond lag. Waarom zijn ze zo goed geweest? Zat er misschien toch nog niet een foutje in? Was dat geven wat u heeft gedaan wel werkelijk geven, of dacht u dat u er iets voor terug zou krijgen? Beschouwde u het als een soort van handel waarbij u dan nog bovendien het mom van edelmoedigheid vertoonde? Hebt u gegeven uit genegenheid, uit liefde, uit besef dat het uw taak is om te dienen, of heeft u gegeven om te verwerven? Kijk, dat doet het kruis voor ons, het kruis stelt altijd weer die 4 verschillende oneindigheden van ons bestaan tegenover elkaar. En wat we dan ook verder denken of doen, we kunnen er niet omheen. Wanneer we een ogenblik de eenheid hebben verbroken, dan komt het lijden, dan komt die kramp, dan komt de ellende. En dan zouden we op een gegeven ogenblik willen zeggen: ach, wat praat je over eeuwigheid, wat kan er nu zijn, wat kan er een God zijn, ik lijd, die beseft niet dat het juist die God is die je door dit lijden tot bewustzijn brengt. Ik geef toe, het is moeilijk en het is zwaar om altijd maar weer te accepteren, te accepteren en voort te gaan en steeds maar weer de fout bij jezelf te zoeken. Toch is juist daar het kruis voor gegeven. En de mensen beseffen niet half hoe ze gelijk hebben wanneer ze zeggen dat elk lijden op zichzelf een kruis is, ze weten niet dat ook alle vreugden een kruis zijn, want Jezus' kruisdood was ook een tweeledigheid: het lijden van de mens, maar ook de vreugdige verheerlijking van de bevrijde geest. Die twee die liggen samengebonden in Golgotha. Zo is het bij het lijden van de mens ook, het kruis brengt lijden en vreugde en beide brengen zij een voortdurend scherpere realisatie van een werkelijkheid, een werkelijkheid waar je met al je waan en je gedachten vaak omheen draait, waar je overheen stapt. Wanneer u mij vraagt om te spreken over het kruis, dan moet ik wel zeggen: het meest volmaakte symbool dat ooit werd gegeven was het kruis, want het kruis is zelfs nog waardevoller dan het levenskruis op het anker, want daarin wordt nog het horizontale streven beperkt en blijft de persoonlijkheid besloten in die kleine lus die de bovenpool van het kruis vormt. Het is dan ook eerder een sleutel. Het levenskruis met zijn lus is de sleutel tot het werkelijke leven, zij duidt aan dat de persoonlijkheid zelf geënt op het totaal van de Oneindigheid, moet komen tot een realisatie en bewustwording en hoe uit de bewustwording groeit de ontsluiting van alle grote, voor ons nog niet betreden sferen, begripstoestanden, ja uiteindelijk het Goddelijke zelf. Het kruis met zijn eenvoudige rechte armen, het kruis, of het nu gelijk of ongelijk is, het kruis is de verdeling van de kosmos zelf in vakken van bewustzijn, de vlakken waarop de mens op het ogenblik staat, die vlakken waaruit de geest zich aarzelend probeert los te worstelen wanneer hij zwevend naar hogere sfeer, de waarden van de mensheid achter zich laat en daardoor komt tot een ander bewustzijn. Een waar symbool, een symbool dat u in al uw levensdagen heilig behoort te zijn. En ik zeg u: noem het niet heilig omdat Jezus op het kruis gestorven is. Vóór Hem zijn andere profeten aan het kruis geslagen en het symbool was heilig voordat Hij leefde. Maar het kruis is heilig omdat dit het symbool is van de grote waarden in de bewuste mens, die door lijden en pijniging vaak, soms door vreugde en gelijkmoedigheid, brengen de realisatie van de kosmos, van het grote, die de ontsnapping mogelijk maken uit de nauwe beperktheid van je gebonden zijn. Het is moeilijk om het lijden te zegenen en het is moeilijk om het kruis zonder morren te dragen, maar wanneer je beseft hoeveel dat kruis bespaart……. Ik heb zoeven de vergelijking gebruikt van een geneesheer, of beter gezegd van een zieke. Een zieke die heeft een klein hoofdpijntje, hij voelt zich niet lekker en hij gaat naar de dokter toe want, nu ja, het is zo beroerd en zo vervelend, hij denkt er niet aan dat het een ziektemelding is, maar de arts ziet onmiddellijk: dit is een symptoom van gevaarlijke ziekte, hier moet ingegrepen worden, en greep in en redt de patiënt. Het lijden, het kruis dat u draagt, dat is voor u de waarschuwing dat een grotere, een Goddelijke Geneesheer tegen u zegt: als je tot Me komt met deze symptomen dan kan Ik je genezen, mens, je weet nu dat door je lijden, je 7 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) pijn, je ongeluk, door je vreugden en je smart iets heenloopt wat niet past, wat niet gezond is, want je kunt volmaakt zijn, mens. Kom naar Mij toe opdat Ik je kan genezen. En ja, als je de symptomen begrijpt ben je dankbaar dat ze je waarschuwen, dan ben je bij een klein lijden verheugd, omdat het je vaak voor een groot lijden behoedt, dan leer je ze begrijpen. En begrijpen en weten dat zijn de grote krachtpunten die ons uiteindelijk tezamen ver kunnen opheffen boven wat men noemt, of tot hetgeen dat wij geest noemen. Wij weten niet waar ze vandaan komt en hoe ze bestaat, maar we weten dat ze er is. En deze God heeft ons geschapen zodat we tot Hem kunnen opzien in gelijkheid. Het oude Egypte, in het dodenboek staat de beschrijving van het Grote Gericht, waarbij de beklaagde staat voor de Rechters en moet spreken, zijn hart gewogen wordend tegen de veer van de waarheid. Wanneer dat hart gewogen wordt, en hij heeft alle vragen goed beantwoord en niet gelogen, zo wordt hij plotseling gelijk aan zijn Rechter. Er zit een symbool in, dat direct met het kruis verknoopt is. Wanneer wij het kruis kunnen dragen en durven aanvaarden, wanneer we daar de consequenties uit durven trekken, dan kunnen wij rijzen tot wij, uit God geboren, toch gelijk zijn aan God, dat wij Hem omvatten en begrijpen kunnen, dat wij één kunnen zijn, dat deze grote Oneindigheden elk op zich, van buiten ons tot in ons komen, dat in ons eigen ik openbloeit het totale Kosmische Bewustzijn dat elke schijn wegvaagt en daarvoor in de plaats de grote Waarheid stelt. Wanneer we spreken over het kruis, laten we dan onthouden dat toen Jezus aan het kruis gestorven is, Hij volgens de verhalen afdaalde tot in het diepst van de hel om daarna op te stijgen tot in het hoogst van de Hemelen, aangevende dat geen geestelijk vlak onbereikbaar is voor degene die het stoffelijk vlak beheerst. Indien u uw stoffelijk vlak van leven weet te maken tot één harmonische eenheid, die niet uw geestelijk streven en zijn ontkennend, maar haar bevestigend u leidt tot de volmaakte uiting van uw bewustzijn op aarde, dan zult ook u kunnen gaan in de hoogste Hemelen, tot in de diepste hel. En gaande door deze sferen, zult u begrijpen de eenheid van alle dingen, gespiegeld in het bewustzijn van de wezens. Ik geloof dat ik daarmee over het kruis genoeg gezegd heb, vrienden. Maar als er iemand nog opmerkingen of aanmerkingen heeft, of op een andere wijze over dit onderwerp nog iets wil vragen misschien, dan ben ik graag bereid van antwoord te dienen. Ja, vrienden, nu sta ik op het ogenblik dan voor de vraag, wat wilt u liever, wilt u thans pauzeren of wilt u hier nog een kort onderwerp van laten we zeggen ten hoogste tien minuten aan vastknopen? Het laatste. Heeft u zelf een voorstel voor een onderwerp? DE WIL Reactie: Leiding: U hoort het, of liever gezegd u hoort niets. Ik zou het zelf maar doen als ik u was. Spreker: Ja, dank u voor deze raad, ik zal hem opvolgen. We hebben nu wel gesproken over het kruis, maar laat ik daar nog kort aan toevoegen een kleine beschouwing over "de wil". Wij geloven vaak niet, en zeker niet wanneer wij op aarde leven, dat onze wil machtig is, want wij willen zoveel en wij kunnen zo weinig bereiken. Wij geloven dat onze wil eigenlijk alleen maar iets betekent wanneer wij toevallig door de omstandigheden worden begunstigd en velen zeggen zelfs: een wil bestaat niet, want je wordt geleid door een noodlot. Toch is de wil inderdaad een zeer machtig iets. En de mens die zijn wil goed weet te gebruiken, kan daarmee inderdaad wonderlijke dingen verrichten. De wil betekent tijdelijk je weten begrenzen op één onderwerp. Iemand die iets werkelijk wil, die concentreert de kracht van zijn totale wezen, anders verdeeld over duizenden levensuitingen en functies op één enkel punt. Hij weet, een strand waarop duizenden korrels zand verwaaien betekent niet veel, maar deze duizenden korrels in één grote klomp samengebald geworpen, kunnen doden. De wil is normalerwijze verdeeld in een groot aantal kleinere dingen. U zegt niet eens: "dat wil ik", maar u wilt het eigenlijk wel want u verlangt het, of u zult het wel eens even gaan doen. Dat is allemaal ook actie van wil. U heeft een begeren of een behoefte enz. enz. Duizenden kleine levensfuncties, duizenden kleinigheden in uw bestaan verdelen uw wilskracht en vermogen over een groot oppervlak. 8 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) En nu komt het moment dat wij met die wil gaan werken. Nu zeggen wij tegen onszelf: "ik wil" en dan volgt er iets. Dat is niet voldoende, we moeten niet alleen zeggen dat we willen, maar we moeten ons hele wezen daarop concentreren. Op het moment dat deze wil tot uiting komt bestaat er helemaal niets anders meer voor ons, alleen dit en meer niet. En ja, dan is het eigenlijk alsof onze wil een steentje is dat wordt neergeworpen op de sneeuwvlakte die dadelijk tot lawine wordt. Op de juiste wijze vallend, brengt het een storm in beweging die de bomen knakt en sneeuwmassa’s die dorpen kunnen wegvagen. Dat zou je van zo’n steentje niet zeggen. Maar onze wil is eigenlijk ook zoiets. Wij moeten in staat zijn om die wil met een volledig krachtig gericht zijn te concentreren op het ene punt. Daarmee werpen we als het ware die steen. En vanaf dat moment heeft die steen geen waarde meer, valt de concentratie van de wil weg, dat is verder maar krachtsverspilling. Je hebt één moment je hele wezen gericht op één punt en dat is voldoende. Je hebt door die wil het totaal van je geestelijke uitstraling, van je lichamelijke kracht samengebundeld en je hebt daarmee duizenden andere factoren beroerd die elk op zich hun eigen werking beginnen. Wanneer de wilsdaad beëindigd is, is de vervulling daarvan reeds aan het werk getogen. Hoe komt het dan dat zo veel mensen toch niet in staat zijn om met hun wil zoveel tot stand te brengen? Waarom zijn er zoveel wilszwak? Doodeenvoudig omdat ze de moeite niet nemen om zich op iets te concentreren, alles daar tijdelijk voor opzij te zetten. Wanneer u op een gegeven moment zegt: ik wil nu bv. niet meer roken, of ik wil nu rustig ademhalen, dan kunt u dat. Maar dat kost pijn, dat kost offers. Wanneer uw wil machtig genoeg is om die op zichzelf als nietig ter zijde te schuiven en dus deze secondaire willetjes die tegen het oorspronkelijk willen indruisen, eenvoudig het zwijgen op te leggen, dan kunt u dat volbrengen en dan is dat helemaal niet moeilijk, dan is dat heel eenvoudig. Wanneer wij dus in het leven - dan wil ik toch het eerste onderwerp hier even bij terughalen maar op een gegeven moment gekruisigd zijn door de dingen en niet meer weten waarheen, dan is het zaak dat wij kiezen, geestelijk, wat is voor ons op het ogenblik het gewichtige punt en dan ons hele wezen samenballen in één wanhopige poging als het ware om dit te bereiken, al het andere ter zijde schuivend, dan dooft pijn en dan dooft lijden, dan blijft alleen maar één kracht over. En die ene kracht leidt tot vervulling en bereiking, want de wil werd de mens niet gegeven opdat hij de mensheid op de wereld zou regeren, maar opdat hij in en uit zichzelf verwerkelijken zal datgene wat zijn gehele wezen bezighoudt, zijn gehele wezen verlangt. En zo kan dan op het kruis de wil vaak voor ons een weg zijn om in plaats van lijden te vinden, bewustwording en realisatie, dan kan voor ons de wil een kracht zijn die alle hindernissen ter zijde baant en ons een nieuw leven en een geestelijke bewustwording geeft. U wilt veel, in u is altijd weer een wil en u kunt het verwerkelijken. Ik zeg u: durf alle andere dingen ter zijde te stellen en één gedachte met volledige inzet van uw persoonlijkheid en al wat u heeft na te streven, al is het maar voor één moment en u hebt de zekerheid geschapen dat deze kracht zichzelf verwerkelijkt, zo u niet met een tweede gedachte haar werking toch nog teniet zou trachten te doen. En dan vind ik, dat met deze tweede kleine toevoeging mijn tijd behoorlijk gebruikt is. Indien u verder vragen heeft te stellen, kunt u dat doen na de pauze. Ik dank u voor uw aandacht en hoop dat mijn woord u toch iets heeft mogen zeggen. Goedenavond. VRAGENRUBRIEK Goedenavond vrienden. Nu gaan we beginnen met de "vragenrubriek". Vertelt u maar wat voor problemen we hebben. Vraag: Bestaan er hier op deze wereld nog meer kringen van de Orde en zo ja, waar? Antwoord: Enige kringen van de Orde. Er bestaan er op het ogenblik 2 in India, 1 in Pakistan en verder 1 in Egypte, 2 in de Ver. Staten, 1 in Brazilië en men is begonnen met een kring ook nog weer in Argentinië. Daarnaast zijn wij onmiddellijk betrokken bij werkzaamheden o.a. bij enkele kringen in Duitsland, enkele kringen in Frankrijk, 1 kring in België, 3 kringen in Denemarken, 1 kring in Noorwegen, een 7-tal kringen in Rusland en 2 kringen in Italië waarvan 1 sterk besloten en van religieus karakter. Dus daarin werken wij. 9 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Het is ons echter niet geoorloofd u volledig in te lichten over de naam, adres etc. van deze groeperingen, door de Raad van de Orde werd besloten deze - met het oog op verschillende zuiver aardse, geschillen en spanningen - onbekend te houden, zodat elk van de Groten door kan werken, zonder dat hierbij enkele politieke of andere associaties op de voorgrond treden. Wij hebben daarmee hier in Nederland toch al enige moeilijkheden gehad en u zult begrijpen dat wij ten koste van alles willen voorkomen dat de bezoekers van kringen van de Orde en de leden van de Orde op enigerlei wijze stoffelijke schade zouden lijden door hun interesse voor ons werk. Ik hoop dat het antwoord voldoende is. Vraag: Wilt u mij s.v.p. vertellen of een krankzinnig mens weer helder normaal denken kan in het hiernamaals en kennen we onze familie weer terug? Antwoord: Nou, ik kan u in het eerste geval wel verzekeren dat dat in ieder geval zo is, want krankzinnigheid kan ontstaan door een lichamelijke fout, ofwel een psychisch complex waarbij bewustzijn en onderbewustzijn een rol spelen. Waar u het lichaam en daarmee deze zuivere stoffelijke dingen achter u laat, zal de geest weer in staat zijn om normaal te handelen en te denken in het hiernamaals. Wanneer er sprake is van bezetenheid, de worsteling om een woning, dan zult u begrijpen, dat bij het wegvallen van de woning de reden tot strijd ophoudt en ook zo de normale persoonlijkheid wederom optreedt. T.o.v. het herkennen in het hiernamaals kan ik u zeggen dat elk persoon met wie u gebonden bent door een band van liefde of haat - liefde in de meest algemene zin dus en haat evenzeer voor u herkenbaar is, daar door deze emotie een permanente binding met deze persoon tot stand kwam en als zodanig u in deze persoon altijd weer uzelf zult herkennen en u ongetwijfeld, evenals de persoon tot u, voortdurend zult worden aangetrokken tot een ontmoeting. Ik hoop dat dit ook voldoende beantwoord is. Reactie: Dank u wel. Vraag: Kunt u ons een definitie geven van herpes zoster (gordelroos; Red.) en herpes cornea (ontsteking van het hoornvlies in het oog: Red.)? Met welke middelen kunnen deze ziekten voorkomen en/of genezen worden. Antwoord: Valt helaas buiten mijn bevoegdheid op het ogenblik, ik ben geen specialist op dat gebied. Ik zal trachten daaromtrent gegevens in te winnen en deze zo mogelijk nog tijdens de vragenrubriek mededelen. Is het niet mogelijk, dan is het misschien verstandiger om deze de volgende keer nogmaals te stellen, ofschoon ik zo mogelijk aan de beantwoorder van vragen voor de volgende avond, dan toch de vraag doorgeef. Ik hoop dat het voldoende is. Reactie: Dank u wel, vriend. Vraag: Waarom moest Jezus sterven? Was dit werkelijk voor onze zonden? Als het hierom was, hoe verklaart u dat dan? Zelf heb ik gedacht dat het is geschied om de na Hem komende mensheid wakker te schudden, ons te doen inzien wat een monsterachtige daden wij soms doen onder het mom van Christendom. Antwoord: Zou deze laatste stelling met de feiten overeenstemmen, dan zou de wereld er anders uitzien dan heden ten dagen. Zover wij na kunnen gaan was de dood van Jezus een noodzakelijkheid, daar alleen op deze wijze Hij zichzelf kon blijven. Elke andere weg zou gepaard zijn gegaan met een ontduiking van wereldse machten die Hij accepteerde, ofwel met een verloochening van Zijn eigen beginselen. Geen van beide was voor Hem mogelijk. Als zodanig is Zijn dood het logisch besluit van een leven dat geheel gericht was tegen de kennelijke opvattingen van die tijd, dat geen compromis kon sluiten met de wereldlijke overheid van die tijd. Ik hoop dat het voldoende beantwoord is. Vraag: Indertijd is gezegd dat de muziek in uw wereld veel schoner is dan die hier op aarde. Wij vinden de muziek van een Bach, Mozart, Beethoven, Schubert e.a. zeer schoon, terwijl wij de grammofoonplaten van een Caruso, Paganini e.a. buitengewoon op prijs stellen. Waar bestaat die hemelse muziek uit? Uit zang, orkestmuziek e.d.? Kunt u ons hierover iets vertellen, daar wij deze hemelse muziek niet kunnen beluisteren. Antwoord: Een zeer moeilijke vraag die altijd weer zeer moeilijk te beantwoorden is. Een collega van mij heeft gisteren ook zo'n vraag te behandelen gehad en die heeft dat getracht door een beschrijving te doen. Ik voor mij geloof toch niet dat het mogelijk is in korte bewoording u een indruk te geven. Laat ik u zeggen: de muziek in onze sferen bestaat uit klanken die volledig harmonisch zijn en die vertaald zouden kunnen worden in voortduring van 10 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) alle instrumenten die u zich denken kunt plus vele die voor u niet denkbaar zijn plus alle stemmen die u zich denken kunt, maar dan in volledige volmaaktheid, zodat hier niet sprake is van muziek- of koorwerken. Het moet mij echter van het hart dat de preferentie voor bepaalde componisten, als uitgedrukt in de vraag, schijnbaar niet door een ieder gedeeld wordt op deze wereld, daar ik sommige andere namen hoor verheerlijken waaronder: Harry James en Jene Cropah (?) - wie zijn er nog meer - Cole Porter en nog zo'n paar. Schijnbaar is de muzikale ervaring en ondervinding een kwestie van geestelijke appreciatie en bewustwording, waarbij elke persoon alle muziek persoonlijk interpreteert. Op basis daarvan zou ik kunnen antwoorden: de muziek van de sferen is een muziek die bij alle ervaren, emotioneel, visioneel en odditioneel (in vreemde zin? Red.) tezamen oproept, zodat een volledige beleving in kleur en klank en emotie gelijktijdig optreedt en een zo groot mogelijke harmonie in het eigen wezen mogelijk maakt. Ik hoop dat deze formulering u althans enig denkbeeld geeft van wat er bij ons op dit gebied bestaat. Reactie: Dank u. Vraag: In een van uw eerste lezingen hebt u verschil gemaakt tussen stoffelijke en geestelijke intelligentie. Wat is geestelijke intelligentie en hoe is deze te kennen? Antwoord: Stoffelijk is zij niet te kennen, omdat zij een absolute eenheid vormt met de stofstoffelijke intelligentie zolang een stoffelijk bestaan mogelijk is. Wanneer wij tot een scheiding willen komen, moeten wij opmerken dat wij in de eerste plaats stoffelijk te maken hebben met het directe bewustzijn of waakbewustzijn waarin wij zien optreden het normale denken. Daarnaast het onderbewustzijn waarin de totaliteit van indrukken en ervaringen (op)geborgen, die normalerwijze niet tot het waakbewustzijn doordringen. En dan daarnaast nog het bovenbewustzijn waarbij gedachtestraling van anderen worden opgevangen, sfeer wordt opgevangen en deze onbewust mede wordt verwerkt in waarnemingen, emoties etc. Dit alles is van zuiver stoffelijke aard. Daarnaast staat de geest die, zij het grotendeels emotioneel, met dit bewustzijn gebonden is en via de emotionele weg a.h.w. komt tot een ervaring van het totaal van de gebeurtenissen op aarde. De waardering en appreciatie daarvan zijn echter anders en dit bewustzijn blijft voortbestaan nadat het lichaam te gronde is gegaan, daar het niet is vastgelegd in de hersencellen maar als een trilling variatie in de totale mogendheid: de geest. Ik geloof dat ik daarmee duidelijk genoeg heb gezegd. Is het niet duidelijk, dan kunt u verder vragen. Reactie: Dank u. Vraag: Kunt u een definitie of een omschrijving geven van het begrip Godsdienst? Antwoord: Ja, ik kan er zelfs twee van geven. Ware godsdienst is het besef van een grote Macht in jezelf dragend en je hele wezen wijden aan het verwerkelijken van de impressie die je van dit Goddelijke hebt. Dat is echter dus persoonlijke godsdienst waarbij eigenlijk de dienst op zichzelf op de achtergrond komt. Wat men op aarde normalerwijze onder godsdienst verstaat is over het algemeen een samenraapsel van menselijke gedachten en interpretaties, gebaseerd op legenden of openbaringen tezamen gehouden door een reeks van dogma's, waarbij men het totaal van de persoonlijke belevingen van de gelovigen tracht te binden in een bepaald over het algemeen zeer strak keurs(lijf). Ik hoop dat beide definities duidelijk zijn en aanvaardbaar. Heeft u er iets over te zeggen, dan wil ik ook graag verder antwoord geven. Reactie: Dank u. Vraag: Wie was Henoch? In het Oude Testament staat dat Henoch wandelde met God en levend in de hemel werd opgenomen. Antwoord: Henoch is geen persoonlijkheid maar staat voor een groep van personen die op aarde leven en leiding gevende aan de mensheid, vaak optreden als zieners en profeten die in onmiddellijk contact stonden met hoge Geestelijke Machten en die verdwenen met de oplossing van het lichaam, zodat het lichaam later niet kon worden gevonden. Is dat duidelijk genoeg? Vandaar overigens ook dat hij tamelijk oud werd, geen persoonlijke ouderdom maar geslachtsouderdom. Vraag: Naar aanleiding van het hier hedenavond gesprokene over "de wil", vertelde iemand mij dat zij het met de opvatting van de spreker niet eens kon zijn. Veel in haar leven wat zij werkelijk met kracht en liefde wilde bereiken, werd haar niet geschonken. Zij was kinderloos en wilde zo graag een kind hebben. Haar wil om iets te bereiken en 11 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) het volledig inzetten van die wil was er, maar wat zij wilde kreeg zij niet. Door haar eigen vrije wil in haar levensloop te gebruiken, werd niets bereikt wat zij wilde. Daarom gelooft zij niet aan de vrije wil, maar alleen aan Gods wil, die de mens alleen geeft wat Hij wil en wat dus goed voor hem is. Welk antwoord geeft u haar hierop? Antwoord: In de eerste plaats zou ik willen antwoorden dat hier schijnbaar van geen absolute wilsuiting sprake is, daar een gedeeldheid van ervaring in de persoonlijkheid in deze opzichten normaal is. Hier werd nl. een verwerkelijkingsweg die mogelijk was, niet ingeslagen. De persoon in kwestie bij nadenken zal zich realiseren wat ik hiermee bedoel. Ten tweede: Natuurlijk is alles in de eerste plaats Gods wil, maar Gods wil laat ons een aantal mogelijkheden toe waaruit wij zelf kiezen. Wanneer de persoon in kwestie overtuigd is dat door eigen wil niets bereikt werd, verzoek ik die persoon om het eigen normale leven gade te slaan en mij mee te delen in hoeverre die eigen wil dan geen invloed heeft gehad op de dagelijkse levensomstandigheden van heden, de wijze waarop zij zich kleedt, voedt, de wijze waarop zij woont en verblijft, de wijze waarop zij reageert op haar medemensen, de wijze waarop zij contacten met die medemensen opneemt. Dit zijn alle vrije factoren, waarbij de vrije wil echter wèl op de voorgrond komt en niet gesproken kan worden van alleen leiding of Gods wil. Ten tweede zou ik dan in een dergelijk geval de persoon in kwestie willen zeggen: het is erg gemakkelijk om alles op Gods wil af te schuiven, maar bij een dergelijk onderzoek van je eigen waarden en leven, zul je toch moeten erkennen dat er mogelijkheden zijn geweest die je niet hebt gebruikt. En wanneer die mogelijkheden niet gebruikt zijn, is dit ook een kwestie van vrije wil, zodat je dus strijdigheid in je eigen bedoelingen en denken en de veelzijdigheid van je verlangen teloor bent gegaan en bent gekomen tot een niet volmaakte bereiking. Dit antwoord zou ik dan in een dergelijk geval willen geven. Ik weet al van tevoren dat de reactie is: nu ja, ik ben het er toch niet mee eens. Maar dat is weer een tweede, nietwaar, of u het er mee eens bent of niet, u zult later ervaren dat het zo is. En dat is per slot van rekening de hoofdzaak, want de mens die steeds gelooft aan krachten buiten het "ik" die alles bepalen, vergeet het grote aantal dingen dat hijzelf bepaalt. En dan begint men maar in het gewone dagelijkse leven eigen mogelijkheden na te gaan, dan komt men vanzelf wel tot de conclusie dat het zus of zo is. Vraag: Is het waar dat mensen onder hetzelfde gesternte geboren, hetzelfde karakter hebben? Antwoord: Het is niet waar dat deze personen volledig hetzelfde karakter hebben, daar elke variant, astrologisch gezien, een aanmerkelijke verschuiving in het karakterbeeld kan betekenen. Wel waar is echter dat de stoffelijke omstandigheden, genomen en bepaald naar de erfelijkheid, een zeer sterke invloed hebben op het innerlijk evenwicht dat het spel van lusten, verlangens etc. beheerst. Daar bovendien ook het reactievermogen en de scherpte van de reactie vaak hierdoor bepaald wordt, krijgen wij een groot gedeelte van het z.g. karakterbeeld beheerst door het gesternte ofwel de invloeden die in het gesternte zijn gesymboliseerd. Is dat voldoende duidelijk? Reactie: Dank u wel. Vraag: Mijn lievelingskleur is blauw, dit is zelfs de familiekleur. Staat dit i.v.m. het een en ander? Antwoord: Ja, ik kan daar op antwoorden dat de voorliefde voor blauw over het algemeen wijst op: wanneer gekozen worden lichtere tinten, een zekere blijmoedigheid gepaard gaande met verstandelijk overleg. In de gevallen dat het blauw naar het paars zweemt, heel vaak gepaard gaande met een esoterisch-mythische inslag, terwijl de keuze van blauw als grondslag in alle varianten over het algemeen toch aangeeft een nuchter karakter waarmee zuiver redelijke overwegingen over het algemeen de boventoon voeren. In zijn fijnste en geestelijke tinten betekent blauw de bewustwording langs weg van ervaring en gedachte. Voldoende beantwoord? Reactie: Ja, dank u. Vraag: Aangezien de stand van de aardas zich heeft gewijzigd, is het waarschijnlijk dat de buitengewoon natte zomer hiervan het gevolg is geweest. Moeten wij er op rekenen dat er nu een zeer koude winter zal komen, of zal het weer een kwakkelwinter worden? Antwoord: Ik geloof dat uw kolenboer evenzeer als over deze zomer over de komende winter zeer tevreden zal zijn. Duidelijk genoeg? Reactie: Dank u. 12 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Vraag: Mag ik een vraag doen op medisch gebied? Drie doktoren, verbonden aan het Staarinstituut in New York publiceerden enige tijd geleden dat er een middel gevonden was om staar te genezen, zonder chirurgisch ingrijpen. Dit middel zou zijn proteïneinjecties in de arm. Is het u bekend of dit middel al toegepast wordt en succes heeft? Antwoord: Mij helaas niet bekend. Ik zou erbij willen voegen dat, wanneer dit inderdaad zou zijn, m.i. dit alleen voor grauwe staar mogelijk is. Maar ik kan u verder geen gegevens verstrekken, en wanneer ik niet in staat ben alsnog een contact te maken - veel tijd hebben we niet meer - dan zou ik u willen verzoeken om een volgende keer deze vraag te stellen, dan kunnen wij zorgen dat medische gegevens en contacten wel aanwezig zijn. Vraag: U had het zo-even over kleuren. Wat is de voorliefde voor paars? Antwoord: De voorliefde voor paars brengt, zoals reeds gezegd, over het algemeen een mythisch-esoterische inslag naar voren. Wij krijgen daarbij een verdiept mystiek denken en een voorliefde o.a. voor filosofie, terwijl de voorliefde voor feitelijke waarden vaak op de achtergrond geraken. Wanneer het paars zeer diep wordt en het rood gaat benaderen in veel opzichten, dan kunnen we bovendien spreken van een sterk emotioneel mythische inslag. Het is inderdaad zo dat de voorkeur - de eigen voorkeur, niet de modevoorkeur - voor kleuren in onmiddellijk verband kan worden gebracht met karakter. Vraag: Er wordt wel eens gesproken over een tweeledige mens, wat is dat eigenlijk? Antwoord: Ik vermoed een mens met een z.g. gespleten persoonlijkheid, waarbij bepaalde karaktereigenschappen zo scherp in evenwicht staan dat bij kleine verstoringen plotseling een geheel ander karakterbeeld en type naar voren komt, waarbij ook handelingen te verwachten zijn die strijdig lijken met de normale persoonlijkheid. Geestelijk gezien zou men dan wel van een tweeledige mens kunnen spreken, maar zou men beter kunnen spreken van een dubbelwoning, waarbij wij dan 2 geesten hebben die tijdelijk als eenheid optredend, één lichaam bezielen in volledige harmonie. Het laatste komt meer voor dan u misschien denkt. Voldoende? Reactie: Ja, dank u. Vraag: Kan men door een zekere kleurentherapie zijn eigen karakter wijzigen. Antwoord: Men kan natuurlijk niet volledig het eigen karakter wijzigen, maar men kan wel de indrukken die men opdoet sterk hierdoor veranderen. Men kan zelfs de kleurentherapie gebruiken om rust te vinden of vitaliteit, men kan warmte en kou suggereren met kleurentherapie en als zodanig zal een juist behandelen van de kleuren in eigen omgeving mede beïnvloedend zijn voor de wijze waarop het karakter tot uiting komt. Voldoende duidelijk? Wilt u nog meer weten? Reactie: Dank u. Spreker: Is er nog iemand die zich verstout om een vraag mondeling te stellen? Vraag: Kunt u ook zeggen welke kleur de vitaliteit in zich heeft? Antwoord: Op welke kleur de vitaliteit werkt? Helderrood, verder geel, beide wekken vitaliteit op en stimuleren. Daarentegen krijgen wij bij verkleuring en bij vuil-geel, bruinachtig geel e.d. over het algemeen een zekere wrevel, waarbij de vitaliteit niet op de juiste wijze tot uiting komt, terwijl wij bij rode kleuren die niet aangenaam zijn een vernietiging krijgen van vitaliteit ofwel een omkeer daarvan bv. in seksuele richting. Voldoende? Reactie: Dank u. Vraag: En groen? Antwoord: Over het algemeen rustgevend. Zijn er nog meer kleuren op te noemen? Vraag: Kunt u iets vertellen omtrent de hemelvaart en Christus en Maria? Antwoord: Omtrent de hemelvaart van Maria kan ik helaas niets vertellen, daar deze, zover mij bekend niet feitelijk is, maar ik kan u wel vertellen dat Jezus ten hemel voer op het moment dat het totaal van zijn geestelijke trilling zodanig overheersend werd, dat daardoor het lichaam onttrokken werd aan de zichtbare waarnemingen in deze wereld en werd getransponeerd in een andere wereld. De verschijnselen daarbij zijn zeer sterk licht. Dit komt volledig tot overeenstemming met de beschrijvingen daaromtrent gegeven. Zover door ons is 13 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) na te gaan is dit een absolute en feitelijke werkelijkheid. Omtrent de moeder van Jezus, Maria, echter hebben wij dit niet vast kunnen stellen en zijn wij geneigd dit te ontkennen. Nou, vrienden, hebben we zo'n beetje alle vragen gehad? Dan ga ik het woord overgeven aan de laatste spreker van de avond, dat is het bekende "Schone Woord", dus zal ik mijn biezen maar pakken. Een prettige avond nog allemaal verder. HET SCHONE WOORD Goedenavond vrienden. "Het Schone Woord". Gevraagd wordt 7 onderwerpen te geven. Reactie: Melodieus – Kracht – Verdediging – Onvergetelijk – Climax – Twijfelmoedigheid - Vrede. Spreker: Wanneer de twijfelmoedigheid uiteindelijk overwonnen wordt in het zoeken naar de vrede, leidt tot het aanvaarden van de kracht, dan zien we onvergetelijk melodieus en harmonieus hoe verdedigend ons het Goddelijk Licht ons brengt tot climax van het zijn en overwinning van het bestaan. Men weet niet, zal ik gaan Of zal ik blijven? Zal ik zoeken, zal ik zwijgen? Zal ik leven, zal ik sterven? Zal de volheid van het leven zijn voor mij, Of moet ik alle leven derven? Want zie in twijfelmoedigheid Zie ik niet of de werkelijkheid Voor mij geschapen is. Maar in mij is een diep verlangen Naar een grote vrede. Zolang heb ik geleden En heen en weer ben ik geslingerd Door verlangen naar hulp en wachten Boven mijne krachten Voel ik mij beproefd. In mij is er iets dat een kracht behoeft Sterker dan ik zelve ben. En zo smeek en bid ik tot mijn God, En zie, een kracht wordt mij gegeven, Plots wordt heel m'n leven veranderd In mij is een sterk kenbaar streven Naar een bepaald doel Het gevoel Ligt gestorven, ik weet waar in moet gaan, Ik kan niet meer twijfelmoedig blijven staan En vragen: zal 'k of zal 'k niet gaan? De wet is mij voorgeschreven, Een nieuwe kracht heeft mij het leven Gemaakt tot nieuwe vreugde, nieuwe harmonie. Als een vreemde melodie Schijnt het licht mij te omtintelen, Melodieus zingen in mij De stemmen van gedachten, Van krachten Die ik nog niet ken En toch aanvaarden moet. En in mijzelve weet ik: 14 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) Hoe wonder is het zijn, hoe goed! Ik schijn een ogenblik Voor s' Heren troon te treden De climax van 't bestaan, Een volheid van alle waardigheden Van de geest doorstromen mij En waarheid is mijn doel, Mijn zekerheid, mijn weten. Dan val ik van de berg En reeds weer schijnt vergeten De waarheid die ik zag. Maar in mij blijft met stil ontzag De kracht bestaan, De kracht die de waan Een ogenblik heeft gebroken, De kracht waardoor een woord Van de Scheppende Kracht in mijzelve Stil werd gesproken. En dan weet ik, dit is de verdediging Tegen twijfelmoedigheid Dit is de Kracht waarmee ik mij gord Tegen alle onrecht En strijd tegen mijzelve. Nu kan ik overwinnen, Nu kan ik glorierijk betreden Een rijk dat verder strekt Dan dicht bekrompen heden. Nu kan ik gaan uit wazigheden Van nauw' begrepen dromen Tot in een werkelijkheid. Nu kan ik komen tot besef Waarom ik leef en strijd. En waarlijk, schrompelend valt en krimpt Steeds weer het beeld der maan En in de kracht van 't Goddelijk Licht Zie 'k steeds mijn Schepper staan. En mijn wezen, eens zo graag gezwicht Voor de onzekerheid Weet nu: de vrede heb 'k gewonnen. Niet langer is de strijd mij nodig, Want niet ikzelf Behoef mij te verdedigen, Gods Kracht is mijn verdediging. Mijzelve te verdedigen in dit Licht Ware een belediging Aan Gods Almacht geweest. Onbevreesd Moet ik verder gaan. En dan de climax van het leven Het hoogtepunt van al 't bestaan: In mij doortintel vreemde kracht, Mijn wezen schijnt ontwricht, Ik zie niet meer, ik hoor niet meer En toch, in mij schijnt een gezicht Ontwaakt te zijn: Ik zie een beeld van schepping Heel volmaakt, En voel hoe heel mijn wezen Langzaam in beweging raakt Totdat ik wervelend mede zing 15 © Orde der Verdraagzamen Stem van Gene Zijde (II) In 's hemels grote dans. 'k Volvoer een oude melodie. Thans weet ik: Niets van wat ik zag was werkelijkheid Maar werkelijk is wat ik nu zie. Geen vrede heb ik ooit gekend, Noch vrede ook gezocht En toch, de vrede kwam in mij Dat was wat Licht vermocht. Zo kan ik aan 't eind der baan Vol kracht mijzelve zien Als overwinning van mijn God, Zijn schepping en misschien Ook overwinning van mijzelve, Op nevelen uit mijzelve geschapen. Waarlijk leef ik nu eerst voort Nu 'k voor de wereld ben ontslapen. Het gebruikelijke slotwoord moeten wij helaas wegens gebrek aan ruimte achterwege laten. 16